met een Interrail pas Deze blog geeft het volledige reisverslag mét foto's van onze treinreis die we maakten in augustus 2009.
04-10-2009
Dat was het dan..
Bij deze is het reisverslag rond en ga ik deze blog beëindigen. Ik hoop dat jullie het de moeite waard vonden en dat we dit kunnen blijven doen voor onze volgende reizen (niet dat er al gepland zijn..). Bedankt voor het lezen en ga zeker ook eens een kijkje nemen op de blog van Kirsten, die nu dus nog voor 2 maanden in India zit. Je kan de link vinden bovenaan in de rechterzijbalk.
's Morgens donderdag 27/08 zijn we dan aangekomen in Reutte waar mijn ouders en mijn neefje Laurens ons stonden op te wachten. Zij waren al enkele dagen in Stanzach, waar ze verbleven bij Hildegard, een heel vriendelijke madam waar mijn tante en haar familie al zolang als ik me kan herinneren, hun wintervakantie doorbrengen. Wij gingen ons voor de laatste dagen van onze reis bij hun voegen om hun een plezier te doen :p en om zelf ook rustig te kunnen uitbollen. Even geen zorgen rond onze kop, alles werd geregeld voor ons en Kirsten kon ontspannen thuiskomen om haar voorbereidingen voor India rond te krijgen.
Na aankomst in Stanzach zijn we met de fiets naar een openluchtzwembad gereden met ijskoud water! Daar hebben we eigenlijk de rest van de dag nog doorgebracht in de zon en af en toe in het water, vooral met onze Laurens dan. Enkele foto's van aan het zwembad:
Laurens werkt aan zijn kleurtje:p
Terug bij Hildegard ben ik dan nog met onze Laurens de steile helling opgeklefferd, vond hij geweldig:)
Die avond zijn we nog een schnitzel gaan eten, mag natuurlijk niet ontbreken! De volgende dag stond er ons een zware, maar heel mooie wandeling te wachten. We zijn naar het Kaiserjochhaus geklommen op 2310m hoogte. Niet met iedereen: onze Laurens en ons moeke hebben we halverwege achtergelaten aan de milchstübe. Kirsten moest wel even overtuigd worden om mee te gaan naar de top, maar ze wou zich natuurlijk niet laten kennen!:p Hieronder de foto's van de wandeling:
Die wordt bioloog denk, humhum :p
Neem uw ogen even van het spectaculaire zicht en kijk ook eens naar de boomstronk op de voorgrond.
Laurens en stenen gooien :)
De échte beklimming begon ná de milchstube:
Kijk maar eens naar dat gezichtje! :p
Ook de mannen moesten wel eens uitrusten :)
Een bergmarmot!
Ons doel bereikt...
... om dan tot de conclusie te komen dat we maar juist genoeg geld bij hadden om twee schiwassers te bestellen :s Portefeuille vergeten beneden!
De afdaling verliep niet zonder slag of stoot. Ons vake verloor enkele keren zijn evenwicht, maar viel gelukkig nooit al te hard. Ik daarentegen haalde mijn elleboog open en scheurde mijn broek bij het nemen van onderstaande foto. :s Ik had beter op het pad gebleven...
Bijna terug aan de auto kwamen we dan ons moeke en Laurens tegen, zij hadden even lang gedaan over de wandeling terug van de milchstübe. Laurens had zich voornamelijk bezig gehouden met stenen gooien en slakken ontwijken op het laatste smalle paadje :)
Die avond was er een optreden van de plaatselijke fanfare op het dorpsplein met de bijhorende schnaps! Erg lekker en rondgedragen door twee niet-lelijke jongedames in een vatje met bijhorende bekertjes (en nee, geen plastieke). Onze Laurens is ondertussen op vrouwenjacht getrokken en heeft zich gemengd in een scoutsgroep die er op kamp was.
De laatste dag in Stanzach en meteen ook de laatste dag van onze reis (als je de rit naar huis de volgende dag niet meetelt) hebben we nog een fietstocht gedaan langs de Lech. Kirsten en ik hadden liever gaan kajakken, maar er werden enkel kanotochten in de buurt georganiseerd en deze waren dan nog volzet ook. Dan maar mee de fiets op!
Oversteek over de hangbrug: Laurens vond dit zo geweldig dat hij het nog een keer (en weer) heeft gedaan:)
Die avond nog verschrikkelijk lekker gaan eten in een dorpje verderop. Van in Budapest geleden dat we nog zo uitgebreid en lekker hadden gegeten, dankjewel mammie en pappie:) Nog een klein incidentje op de terugweg naar de auto: Laurens met al zijn hebben en houden tegen de grond gesmakt, omdat hij veel te snel een helling afliep, misschien wel omdat hij werd achternagezeten door zijn favoriete (uhum) nonkel :s Terug bij Hildegard is hij dan natuurlijk in de watten gelegd door Hildegard en Erwin.
Laurens toont zijn gehavende knie aan Hildegard (op de achtergrond), waarna deze onmiddellijk afkomt met chocolaatjes en plakkers :)
Die zondag (29/08) zijn we dan even voor de middag terug naar Zammel vertrokken met de auto. Gedaan met de trein, gedaan met de reis! Spijtig zeker, maar we hebben een fantastische reis achter de rug en een onbekend deel van Europa leren kennen. Ik moet zeggen dat ik verkocht ben, zeker niet de laatste keer dat ik die richting uitga, we hebben dan ook nog een groot deel niet gezien... Maar da's voor een volgende keer!:)
Nog eerst enkele foto's van in Bihac. Onderweg naar de trein passeerden we langs een moskee met een begraafplaats (veronderstellen we toch), dit had ik precies nog nooit gezien.
Het station van Bihac zelf gaf nogal een desolate indruk, er passeerden amper 6 treinen per dag dus veel begankenis was er dan ook niet..
Het grappige was dat de treinen die aankwamen slechts bestonden uit een locomotief en 1 wagon. Nog beter, uit één trein kwam op een gegeven moment zelfs maar 1 passagier en dan nog een toerist die die trein speciaal genomen had om, jawel, de trein zelf te kunnen fotograferen:) Hij heeft ons toch wel een goed kwartier ge-entertained met de posities die hij innam om toch maar een goede foto te kunnen nemen.
Uiteindelijk was dan onze trein richting Zagreb daar. 's Avonds laat daar dan aangekomen en geen nachttrein meer (zie vorig bericht).
De volgende ochtend, na een nachtje Zagreb, vroeg moeten opstaan om de eerste trein naar Wenen te halen. Kort na de middag dan aangekomen in Wenen en onze hostel gaan zoeken, ditmaal zonder problemen. Ons even opgefrist en dan de stad gaan verkennnen. Wenen is een prachtige stad met heel indrukwekkende, oude gebouwen. Wenen staat bekend als museumstad en dus deze gebouwen worden dan ook één voor één gebruikt als museum voor allerhande kunstenaars en thema's.. Nu, wij zijn niet echt museumliefhebbers dus hebben ook enkel maar de buitenkant van de gebouwen gedaan:)
Een klein, lief olifantje dat ze voor de deur van het (als ik me niet vergis) natuurhistorisch museum, te zien op de vorige foto, hadden geplaatst.
Het heldenplein van Wenen
Where to go??
Parken in Wenen zijn er ook overvloedig, wat een must is voor zo'n grote stad. Wat opviel aan de parken zijn de vele, vele, vele banken die voorzien zijn en toch bleken leeg te zijn het grootste deel van de dag, en de speciale voorzieningen voor eenden bij elke fontein:)
Het parlement
Een bedevaart te fiets die al zingend het centrum doorreed
Stephansdom in het centrum van Wenen, let vooral op het dak!
Dat was dan dag 1 in Wenen. Weer moe en voldaan zijn we, na nog wat op internet gezeten te hebben, weer op tijd in ons bedje gekropen om er de volgende dag weer tegenaan te gaan! Na uitgeslapen te hebben trokken we het stad terug in, om de dings waar we niet waren geraakt te verkennen: zo kwamen we terecht op een permanente markt waar je de meest ongelooflijke vruchten en snoepjes kon krijgen. Er was ook een steegje met allemaal restaurantjes waar je eten van over de hele wereld kon krijgen. We hebben ons daar verwend met een lekker Chinees lunchmenu.
Vrij toevallig zijn we zo ook nog op het Belvédère gestoten.. almaar goed ook, want dit is werkelijk een prachtig gebouw, vooral als je de tuin er rond mee beschouwt!
Later op de namiddag zijn we dan naar het grote park Prater mét permanente kermis getrokken, we hadden genoeg van het stad en wilden even rustig wat ronddolen.. We zijn zelfs op enkele attracties geweest: een wildwaterbaan en een avonturenhuis. Een betere omschrijving kan ik niet verzinnen voor het laatste, de bedoeling was denk ik om de mensen schrik aan te jagen, maar dat lukte niet echt.. Zonder de lange, magere, schichtige kerel die mee was met ons in de attractie was het helemaal niks geweest. De kerel moest echt eerst om elk hoekje een kijkje nemen en was echt niet op zijn gemak, hilarisch!:) In het park staat ook het fameuze reuzenrad van Wenen.
Na nog een even in het gras gelegen te hebben, moesten we terug richting hostel trekken om onze bagage op te halen en onze trein richting Reutte te nemen waar we met mijn ouders hadden afgesproken.
