met een Interrail pas Deze blog geeft het volledige reisverslag mét foto's van onze treinreis die we maakten in augustus 2009.
11-09-2009
23-24/08: Una Kiro Rafting te Bihac
Ik denk dat de titel al wel veel verraad: we hebben in Bihac onze twee wensen kunnen vervullen!:) Toen we in de vroege avond aankwamen in Bihac was het wel even zoeken. We hadden de naam en het adres van een camping, maar ik wou toch eerst nog naar de tourist infogaan voor eventueel nog andere campings die ook rafting organiseerden.
Na lang zoeken mét backpack het kantoortje gevonden, maar het was gesloten.. het was weekend:s Dan maar een taxi genomen aan het busstation die ons dan heeft afgezet aan de camping van Una Kiro Rafting. Eindelijk konden we ons tentje bovenhalen! En het mocht gezien worden: ondanks dat het het kleinste tentje op de kampeerplaats was, was het wel het opvallendste:)
De volgende morgen (23/08) konden we dan mee gaan raften met een groep Sloveniërs, de enige andere gasten op de camping. We hebben ons goed geamuseerd, ondanks de taalbarrière. Om mensen uit de boot te duwen moet je geen woorden gebruiken, we hebben allemaal op een gegeven moment uit de boot gelegen:) Spijtig wel dat de tocht zelf niet wat wilder was, we hebben niet veel adrenaline nodig gehad. En wat instructies in het Engels waren ook nog wel handig geweest.. We hebben wel geen foto's van ons avontuurtje wegens te nat! Ohja, de wolken hadden ons weer ingehaald, natuurlijk net nu we op een camping lagen. De eerste nacht hebben we (en vooral ook de tent) zelfs een zware storm moeten doorstaan:s Het weer maakte dat we in de namiddag na de rafting terug op de kampplaats niet konden genieten van de nabijheid van de Una rivier en de kayaks die ter beschikking waren... Dus hebben we nog wat van de andere faciliteiten gebruik gemaakt: reuzenschaakspel, pingpongtafel en hangmatten. Het échte campingleven:)
Het middagmaal: hotdogs!
Let the games begin!
En 't is gedaan: schaakmat!
En de slechte verliezer is..:p
De volgende dag was het spijtig genoeg nog niet opgeklaard en besloten we al maar richting Wenen te vertrekken, konden we daar nog een dagje extra rondlopen. In Bihac namen we dan de trein richting Zagreb, waar we nog een nachtje moesten slapen omdat er geen nachttrein reed, wat 'n geldverspilling.. En we hadden nog meer geld opgedaan hadden we de uitbater van de hostel niet kunnen overtuigen om ons een goei korting te geven omdat er op internet nog dorms vrij waren, maar 1 keer we daar waren er enkel maar privékamers beschikbaar waren..
Vanuit Split namen we dus de trein richting Vrhovine, een
boerengat met een station. De enige aanwijzing die we hadden om aan de meren
van Plitvice te geraken (met de trein alleszins) was dit stationnetje, omdat
het het meest dichtbijgelegen station was.. we wisten niet hoe we aan het
natuurreservaat zelf gingen geraken, maar we gingen ervan uit dat er wel een
bus of dergelijke zou rijden. Het was dan ook een geruststelling toen we om
half 4 's nachts in het stationnetje kwamen om een blad te zien met: "8.45h
bus Plitvice". We hadden dus nog enkele uren en besloten onze mattekes uit
te rollen en nog wat slaap mee te pikken in het verlaten stationnetje (op een
stationschef na).
Terug wakker, daalden we af naar het dorpje en namen daar de bus (na wat
rondgevraag bij de locals). Een uurtje later waren we dan op onze bestemming:
Plitvicka Jezera, een immens complex van meren en watervalletjes gevormd door
kalkafzettingen. Eén van de mooiste dingen die'k ooit gezien heb, zonder
zever!:) Ik ga de foto's het woord laten voeren:
Let vooral ook op de boom die omgevallen is in het water, deze is helemaal bezet met kalk
Spijtig dat we maar een korte dag hadden, want we hebben nog geen 3e van het
hele park kunnen bezichtigen. Maar om nog wat dagen in Oostenrijk mee te kunnen
pikken en ons plan om geraft te hebben, konden we best doorgaan richting Bihac
in Bosnië, juist de grens over op nog geen 40 km van Plitvice, waar we hoopten
om ten eerste een kampplaats te vinden en ten tweede te kunnen gaan raften...
