nog snel een berichtje de wereld insturen:p we hebben de afgelopen twee dagen doorgebracht op de bus eerst heel albanie terug door naar het noorden om nog juist voor de avond de grens met montenegro over te steken: persoonlijk vond ik dit een hele prestatie, ik dacht dat we ergens halfweg gingen stranden. we hebben gelukkig de nodige hulp gekregen van een student uit Albanie die een aardig mondje engels kon! de tweede dag, vandaag dus, zijn we in Ulcinj int zuiden dus van montenegro vertrokken richting Bar en daar dan door naar Herceg Novi om dan toch nog in Dubrovnik te geraken! Yes! Wel spijtig dat we nergens konden stoppen want de kust is hier ongelooflijk mooi! We hebben hier een slaapplaats gevonden bij een oude vrijster thuis, die geen 2 minuten stil kan zijn. grappige situaties! morgen om 6,30u uit ons bed om hopelijk nog een ticketje te bemachtigen naar het eiland Mljet.. duim voor ons!
18-19/08: foto's onderweg naar Dubrovnik en aankomst
Onze trip van Sarande naar Dubrovnik heeft ons een goede twee dagen in de bus gekost: van Sarande naar Tirana, van Tirana naar Skohdra en van Skohdra de grens over naar Ulcinj, Montenegro. Daar hebben we dan overnacht en 's morgens de bus voort naar Bar genomen, van daar naar Herceg Novi en zo uiteindelijk naar Dubrovnik!
Op het appartementje in Ulcinj: Kirsten bereid het eten voor...
... terwijl de chefkok zich bezig houdt met de bereiding in de openluchtkeuken :p
Prachtige baai in Montenegro waar we rond moesten
Idem vorige
De slaapkamer bij de oude vrijster in Dubrovnik
Zicht op het "moderne" Dubrovnik aan de overkant van de baai
Wachten op de 'beruchte' trein in Pogradec. De andere mensen op het perron behoren tot de evangelistische groep, zonder die mensen hadden we praktisch alleen gezeten op die trein.
Een jongen met zijn 'kudde' kalkoenen zwaait naar de trein
Kirsten geniet van de rust na de hectische overstap op de trein richting Vlora
Afval, overal afval... triestig
De befaamde herder met kudde die ons voorbijstak :p
Stiekeme foto van de locals waar we onze coupee mee deelden, let vooral op de handtas van de vrouw!
De overvloedige bunkers oftewel paddenstoelen zoals wij ze noemden
Overnachting in Vlora
Kirsten showt de slippers die voor ons klaarstonden op het hotel in Vlora
Onze veel te dure hotelkamer voor die korte nacht...
Onderweg naar Sarande
Kirsten ziet het even niet meer zitten: misselijk van op de bus
Sarande
Na mijn aanvaring met een zee-egel zag mijn voet er niet zo lief uit... (een maand later zitten er nog steeds een aantal stekels in mijn voet, maar de meeste zijn er ontstekingsgewijs al uitgekomen)
Het strand, versierd met Kirsten :)
Zicht op Sarande van op de watertrapper die we hadden gehuurd
Even genieten van het goede weer en een duik zetten in het meer
Indrukwekkende lucht: de tweede dag hadden de wolken ons weer gevonden!
Ons bezoek aan het kasteel dat over het stadje torent, werd verstoord door een regenbui
Een "wilde" Griekse landschildpad, het diertje had geen schijn van kans...
Orthodoxe kerk die terug werd opgebouwd vanaf de grond
Kleine tempel op een klif aan het meer, gewijd aan Johannes de Doper als ik me niet vergis :s
Het amfitheater dat nog steeds gebruikt werd om voorstellingen te geven
Deze "kapitein" ruimt stenen om zijn bootje een plaatsje te geven, grappig beeld:)
Onze poging om een vogelnestje te maken mislukte een beetje, maar smaakte wel heerlijk!
Vanuit Sarande deden we een daguistap naar Butrint, een archeologische site met ruines van Griekse, Romeinse, Byzantijnse en Venetiaanse oorsprong die getuigen van een rijke havenstad. Wachten op de bus... een nationale sport in Albanië:) De oude stadsmuur werd 3 maal herbouwd Ruïnes van een Romeins paleis, dat in de Middeleeuwen als woonplaats, stal en opslagplaats werd gebruikt Hoofd van een zuil Uitzicht over de zee-inham die naast de oude stad loopt Vroegere wachttoren langs het water Een poort in de oude omwalling, hier streng bewaakt door Kirsten :p De oude stadswal overwoekert door struiken en bomen Foto getrokken vanop het kasteel op de top van de heuvel met zicht over de zee Het amfitheater Bidsprinkhaan die we nabij het amfitheater 'tegen het lijf liepen'. Imposant beestje!
's Avonds terug in Saranda nog even langs het strand gepasseerd om te verfrissen en uit te rusten. De vorige dag was ik er nog ingetrapt (in het water wel te verstaan), nu lagen de *%$beesten op het strand... Kirsten geniet van het laatste zonneke... ...terwijl ik nog een duik neem!
Ik zal eerst maar voortgaan waar ik geeindigd ben. Ik typ ondertussen vanuit Albanie, maar later meer daarover!
Belgrado dus.. De eerste indruk die je krijgt van Belgrado is vrij lelijk:grijze, vuile stad met veel verouderde infrastructuur. Op de trein hadden we nog 3 Denen ontmoet die gepland hadden om 4 dagen te blijven, maar die we iets later in zak en as tegenkwamen op de trappen van het station.. de eerste indruk had hun eventjes geveld! :p Wij vonden het niet erg om er maar 1 dag op doortocht te zijn, alhoewel er wel net een bierfest begon die dag (waar we spijtig genoeg niet meer geraakt zijn). Nu de eerste indruk zegt natuurlijk niet alles over de stad zelf. Vrij toevallig, OK eigenlijk omdat we helemaal verloren waren gelopen, zijn we bij de grootste orthodoxe kerk gekomen, waar ze nog altijd aan aan het bouwen waren. Naar mijn mening hadden ze al wel vorderingen gemaakt sinds mijn laatste bezoek in 2006. Maar ik schat toch nog een tiental jaar voordat ze afgeraakt Verder het stad nog wat doorgewandeld en gepicknickt op het oude fort dat uitziet over de Donau. s Namiddags nog een terrasje gedaan aan de overkant van de rivier (moegewandeld) en daarna een internetcafe opgezocht. Kirsten naar goede gewoonte vanalles aan t regelen, ik typen voor de blog. . en nu vragen jullie je af waar dan dat stukje is gebleven.. het is verdwenen! Weg! Om gek van te worden want het was een mooi stukje tekst al zeg ik het zelf:p De server van de blog had het begeven en mijn tekst was weg.. nu een nieuwe aanpak: typen in word en dan overzetten veel veiliger! En dan nog de keuze voor het avondmaal: onderweg waren we een mcdonalds tegengekomen en Kirsten wou daar gaan eten, ik had meer goesting in een pasta of dergelijke ergens in een restaurantje niet te duur.. dus eerst, na enige overredingskracht, het stad wat doorgewandeldop zoek naar pasta, niks gevonden (hebben ze niet OVERAL pasta??) en toch maar mcdonalds gaan eten (sorry mamas :p). Was trouwens meer dan de helft goedkoper als bij ons!!En even lekker! Die avond dan om aanvankelijk 22u, maar uiteindelijk 24u (problem met de locomotief ofzo:s) richting Skopje vertrokken in onze eigen prive-couchette! Goed geslapen!
Om half 11 dan uiteindelijk in Skopje aangekomen en daar direct doorgereden met de bus richting Ohrid. Een treinverbinding naar daar bestaat niet. Daar aangekomen gaan informeren naar campings in de buurt, maar dichtsbijzijnde was veel te ver naar ons goesting.. we hebben dus nog steeds ons tentje niet kunnen opstellen :( Dan maar kamer genomen bij vriendelijk kereltje Bob genaamd dat ons aansprak. Eenmaal geinstalleerd hebben we een verdiende duik gaan nemen in het Ohrid meer, prachtig meer met helder water en gelukkig niet zo toeristisch als het Balatonmeer! Volgende dag zijn we het oude stadsgedeelte gaan verkennen..
De 15e hebben we dan afscheid genomen van het meer en richting de Albanese grens getrokken, die we te voet hebben overgestoken samen met een stel Australiers! Meteen werden we verwelkomd door een paar van de 700000 bunkers die verspreid staan over Albanie.. net overal paddestoelen die je ziet opduiken. We wisten toen nog niet in wat een gedoe we gingen terechtkomen. In Pogradec hebben we dan de trein genomen richting Vlora. Wat een belevenis! We zaten op de trein(die ongeloooooflijk traag ging, we werden soms voorbij gestoken door een kudde schapen:p) met een hele troep evangelisten die van een conferentie kwamen. Ze waren nog vol van hun Jezus en lieten dit overvloedig merken met gezang en gitaar. Pjfoew wat een rit! Maar zonder die mensen waren we nooit in Vlora geraakt, ze hebben ons enorm geholpen met treinticket (Interrail kennen ze hier niet:s) en overstap. Het openbaar vervoer is hier heel vreemd geregeld.. elke autochtoon weet waar de bus of wat dan ook wanneer te pakken, maar als buitenlander heeft het heel wat voeten in de aarde om het te weten te komen! Nergens staat het aangegeven. Het opstappen op de bus (of de trein) verloopt ook niet bepaald hoffelijk. Van eerst de mensen laten afstappen is geen sprake, gewoon zo rap mogelijk zo hard mogelijk duwen om op te stappen is de regel.. pech als je eraf moet, grote chaos! Maar goed, tegen dat we in Vlora waren was het al goed donker geworden en het station lag niet bepaald in het centrum:s We hadden geen mapje ter beschikking en gelukkig heeft een vriendelijke taxichauffeur ons na veel over en weer geblabla (Engels kunnen ze hier evengoed als in Brazilie:p) in het centrum afgezet, free of charge want we kregen niet uitgelegd dat we nog geen plaatselijke munt hadden om te betalen en hij werd het onderhandelen moe. Uit noodzaak in duur hotel overnacht en de volgende morgen de bus om 6u, maar uiteindelijk 7u genomen richting Saranda. Na een misselijkmakende rit (voor Kirsten toch:p) van 5 uur door prachtige bergen, langs de nog prachtigere kust (Albanie is een verschrikkelijk mooi land) zijn we dan hier aangekomen en ons gesetteld in een weer te duur hotel. Die dag nog gaan zwemmen in de zee, wat een deugd dat dat deed! Wel spijtig dat ze hier geen zandstrand hebben, maar wel stenen met zee-egels hier en daar verstopt. Ik heb als souvenir dan ook een paar stekels meegenomen in mijn voet!:s Kirsten heeft er zich al op kunnen uitleven. Ondertussen zijn de pijnlijke stekels eruit en kan ik me ongestoord voortbewegen. De stekels die achterbleven zitten in mijn eeltlaag (das vant werken:p) en daar voelk niks van (geen zorgen maken moeke, Kirsten verzorgt mij goed:) )Later op de dag ook nog een bijensteek gehad maar k was al dat gesteek al wel gewend ondertussen.. Vandaag zijn we dan naar Butrint getrokken, de reden van onze lange reis down south. En het was de moeite zeker waard. Heel mooie en vooral nog veel oude ruines van verschillende tijdsperiodes die daar overeind staan. Daar geraken met de bus was wel weer een heel avontuur, met vooral veel geduld en geduw en getrek. Hoffelijkheid is hier soms ver te zoeken. De terugrit was ook een heel avontuur. De bus kwam weer niet langs volgens plan en dan hebben we maar gelift. En er voor betaald ook:s Maar we waren al lang blij om terug in Saranda te geraken! Na nog een snelle en verkoelende dip in de zee, nog een plaatselijke goedkope specialiteit gegeten en nu zitten we hier te typen. We zijn dus terug synchroon:)
Het
is hierboven nogal nen epistel geworden:) Hopelijk houden jullie het vol om het
te lezen. Ik blijf typen zolang Kirsten bezig is met haar geregel voor India.
Want voor degenen die het nog niet wisten: ze mag dus naar India gaan met
AIESEC! Ze gaat daar twee maanden
rondtrekken in de staat Andhre Pradesh,
met de meer gekende hoofdstad Hyderabad. Ze vertrekt ergens de tweede week van september terug op reis, wat een decadentie:p Achteraf moet ze daar dan samen met
collegas die op andere plaatsen zijn geweest een reisgids schrijven. Maar ik
moet even nuanceren van Kirsten, het is allemaal nog niet bezegeld, het moet
nog geofficialiseerd worden:p
Kirsten
heeft dus ondertussen gedaan met geregel, dus op het vervolg zullen jullie nog
even moeten wachten Ze hebben me altijd verteld dat je moet werken met
cliffhangers:p
hier
gaan we dan, de derde poging en hopelijk deze keer zonder serverproblemen!
De laatste
2 keer (in Belgrado) zijn de berichten niet verschenen op de blog zelf, quite
frustrating!
Ondertussen
typ ik vanuit Macedonie, meer bepaald het Ohrid-meer, helemaal in het zuiden
tegen de Albanese grens aan. Waar we
morgen dan ook zullen oversteken naar Albanie en daar een nogal befaamde
treinrit tegemoet gaan, een heel avontuur schrijven ze.. kben eens benieuwd!
Maar om
de draad terug op te pikken sinds het laatste bericht: Die avond zijn we nog
gaan terrassen in Krakow, waar s avonds een heel gemoedelijk sfeertje hangt en
groepjes jongeren breakdance-shows geven. Heel gezellig allemaal! Dan volgende
dag: Auschwitz-Birkenau. Een plaats waar je volgens mij 1 keer in je leven
geweest moet zijn. Ongelooflijk wat je daar allemaal ziet en nog belangrijker
VOELT. Indrukwekkend, verschrikkelijk, triest, de verhalen kennen we allemaal,
maar om dan op de plaats te staan waar het allemaal gebeurd is, dan wordt het
meer realiteit en angstaanjagend tastbaar.
De Nazis waren machines, geen mens kan zoiets zo harteloos uitvoeren we
waren er alletwee stil van.
Vanuit
Krakow hebben we dan de slaaptrein genomen naar Budapest,waar we twee dagen verbleven zijn in
jawel (en dit was PUUR toeval!) hetzelfde hostel waar ik verbleef in 2006 toen
ik hier passeerde met IAAS. Doet me eraan denken: op dezelfde trein zat ook de
Jean en Antoine van LBK, als we dan toch over toeval bezig zijn. Zij waren
onderweg naar Bratislava met nog ne maat, sorry naam vergeten:s. Allemaal
vreemde toevalligheden, wel heel leuk. Dus Budapest, een prachtige stad
(misschien wel de mooiste die ik ooit bezocht, maar die mening deelt Kirsten
niet). Eerste dag hebben we dan ook de bezienswaardigheden opgezocht, s avonds
nog naar het kasteel op de berg getrokken om van het uitzicht te genieten. Dan
de tweede dag, de meest memorabele:p, zijn we naar de thermen geweest!
Ge-wel-dig! Zaaaalig warm water, sauna, stoombad, binnen en buiten. We hadden
het verdiend! En het deed deugd! En ja, het waren dezelfde thermen waar ik al 2
keer met IAAS was geweest, deze keer bewust!:) s Avonds zijn we dan dankzij
het welkome voorstel van nonkel Patrick eens goed gaan eten en dit dus op de
kosten van nonkel Patrick:) Dankuwel, het heeft gesmaakt en we sturen de
rekening nog wel op:p Het was maw een ongelooflijk onstpannende dag, waar we
ook dringend aan toe waren!
De
volgende dag (09/08 dan kunde een beetje volgen) zijn we s morgens richting
Balatonfured getrokken aan het Balatonmeer. De eerste indruk bij aankomst was
beetje teleurstellend, ongelooflijk toeristisch, net de Italiaanse kust, maar
dan minder gezellig. Veel binnenlandse toeristen, wel de eerste plaats waar we
slechts 2 Hollanders zijn tegegekomen:) Initieel wilden we naar een camping op
zoek gaan, maar een local bood ons een appartement aan en voor we het wisten
hadden we een slaapplaats. Achteraf wel spijt van gekregen, we hadden wel eens
goesting om ons tentje uit te halen (tot nu toe dus nog altijd niet
gelukt). Rest van de dag hebben we nog
wat rondgekuierd langs het meer en gebaald van het kusttoerisme. De tweede
dag zijn we dan met de boot naar het schiereiland Tihany getrokken, een
beschermd natuurgebied. Ons eerste echte
stukje natuur dus, eindelijk!:p Een hele opluchting na de teleurstelling van de
vorige dag, we hadden zulke natuur eigenlijk verwacht rondom heel het meer In
Tihany hebben we een dagje rondgetrokken, veel fotos getrokken van prachtige
vlinders, gepicknickt langs een klein meertje dat zich naast het grote meer
bevond en een adelaar gezien! Had Kirsten niet moeten gaan pissen (jaja,
WILDplassen) hadden we hem waarschijnlijk niet gezien:) Terug in Balatonfured zijn we, na hoogstaande
cuisine in ons keukentje, met een flesje wijn en een zakje chips naar het
Balatonmeer getrokken en daar onze avond verdronken:p Laatste dag daar hebben
we ons een plaatsje op het strand gekocht, zodat we toch eens een plonsje in
het meer konden doen. Natuurlijk was het die dag wel juist bewolkt, die wolken lijken ons trouwens te
achtervolgen:s. Maar gezwommen hebben we! s Avonds kwam onze volgende treinrit
naar Belgrado (via Budapest). Geen couchettes deze keer EN een volle coupee.
Daarbij werden de al niet zo positieve verwachtingen voor een goede nachtrust,
helemaal gekelderd door een douanecontrole OP de grens, gevolgd door nog een
douanecontrole OVER de grens en dan nog een extra controle van ons treinbiljet.
En allemaal met juist genoeg tijd tussendoor om toch net terug in slaap te
sukkelen:s Nog een tof weetje: onze identiteitskaarten waren niet goed
genoeg, dus hebben we allebei ook nogs onze trekzak overhoop moeten halen om ons
paspoort te zoeken, en een tweede keer na het zorgvuldig terug wegstoppen NA de
eerste controle! Wisten wij veel :s
Eerste deel: Auschwitz, een voormalige Poolse militaire basis
De wereldberuchte slogan 'Arbeit macht frei' die de gedeporteerden 'verwelkomde'.
Tegen de houten muur achteraan werden krijgsgevangenen e.d. geëxecuteerd na 'berechting'
De dubbele rij prikkeldraad onder hoogspanning die ontsnappingen moest voorkomen. Ongelooflijk dat er toch mensen in slaagden om te ontsnappen!
Het crematorium met de gaskamers
Deel twee: Birkenau, een gigantisch concentratiekamp nog in aanbouw toen de Duitsers er vertrokken.
Als je binnenkomt, zie je links de bakstenen barakken waar vrouwen en kinderen 'verbleven' ...
... en rechts de houten barakken waar de mannen verbleven. Hout was goedkoper dan steen en sneller in aanbouw. Er waren veel meer houten barakken ook omdat er meer mannen in 'leven' werden gehouden om te werken.
De sanitaire blok. Weetje: stilstaan in de barak was verboden en op 10 minuten moest iedereen door zijn...!
De slaapvertrekken: 1 lattenbodem werd gedeeld door 3 personen
De 'kale boomstammen' op de achtergrond zijn de stenen schoorstenen van ontmantelde of afgebrande houten barakken. Deze foto geeft een beetje een idee van de grootte van het kamp.
Op de achtergrond een crematie'fabriek' die door de Duitsers bij hun vertrek werd ontmanteld en platgelegd om 'bewijzen te laten verdwijnen'
Het gedenkteken dat in 1947 werd opgericht als aandenken aan de 1,5 miljoen gedeporteerden die hun leven lieten in de concentratiekampen van Auschwitz en Birkenau. Elke kassei representeert een slachtoffer... en dit is slechts een heel klein deel van het kasseienplein
Gedenkplaat in het Nederlands. Er was een plaat in elke taal die gesproken werd door de slachtoffers.
De spoorlijn waarlangs de gedeporteerden het kamp binnenkwamen.
De tweede dag aan het Balatonmeer zijn we op excursie geweest naar het natuurpark van Tihany, een schiereiland in het meer. Zicht vanaf de ferry op het schiereiland Pelgrimsvertrekken uitgebouwd in grotten in de rotswand Een prachtige gele libel, 1 van de vele die we zijn tegengekomen Uitzicht over het 'opgedroogde meer' op het schiereiland.
Hagedis die we langs de wandelweg zijn tegengekomen. Let op de staart die opnieuw aan het aangroeien is! Onze picknickplaats aan het tweede meer op het schiereiland (waar nog wel wat meer water instaat)
Even luieriken in het zonnetje! Het dorpje Tihany naast het 'niet-opgedroogde' meer Terug aan het appartement, ons avondeten in de "tuin"
Hieronder enkele foto's die getrokken zijn (van)op de heuvel van het oude stadsdeel Buda, waar we de eerste avond in Budapest nog een kijkje zijn gaan nemen. Het oude kasteel van Buda prachtig verlicht en opgefleurd door Kirsten :p Een uitzicht over de Donau, met de verlichte koepel van het Parlement. Panoramafoto van het uitzicht over de Donau De presidentiële residentie De fel verlichte kettingbrug over de Donau
onze eerste post vanuit het buitenland! eindelijk zullen jullie denken:) we zitten momenteel in krakow, polen en zijn hier gekomen vanuit praag indruk van praag: gezellig ALS het er niet BOMvol toeristen zou lopen:s maar daar deden wij dan ook niks goed aan.. mooie stad wel, prachtige historische gebouwen zoals charles bridge en het kasteel dat boven de stad uittoornt. tweede dag in praag wat meer de rust opgezocht. we hadden het geluk dat het chinese terracotta-leger tentoon werd gesteld, wat we allebei wel graag een keer gezien hadden. nadien hadden we wel veel goesting om nr china te trekken en het daar te gaan bekijken, mr daar geraken we niet met onze interrail:p in de namiddag naar een park/burcht buiten de stad getrokken s avonds de trein naar krakow genomen en de hele reis een coupee voor ons alleen kunnen behouden, nog vrij goed kunnen slapen dus! vandaag eerste dag in krakow naar de zoutmijn in wieliczka (ofzo) getrokken. indrukwekkende ondergrondse hallen en sculpturen uit het zout gehouwen. wel alletwee stikop achteraf.. niks gewend:s:p sebiet nog ene drinken in het centrum en dan weer verdiende nachtrust tegemoet! morgen nog richting auschwitz en birkenau, eens benieuwd wat 'n indruk dat gaat achterlaten.. morgenavond hebben we een slaaptrein geboekt richting boedapest!
De trappenhal langs waar we zijn afgedaald in de mijn. (Wazige) foto van de grote kapel uitgehouwen uit het zout. Zoute paus Vloer gemaakt van likstenen (zout uiteraard) voor vee. Ik weet ook niet waarom Kirsten een pet op had...? Als ik me niet vergis: het diepste ondergrondse restaurant van Europa misschien zelfs de wereld Kirsten komt tot bezinning...
Vandaag alles ingepakt en nog rondgehost voor de laatste noodzakelijkheden en prullen bijeen te halen. Ik ben er klaar voor... Ik weet niet hoe het met mijn wederhelft zit, maar volgens mij is die nog aant zweten;) Straks naar het openluchtbal hier in Zammel. Ons nog eens goed uitleven!! Morgen een laaaaaaaange dag in de trein, maar we zijn voorzien: boeken, spellekes, elkaar en veel overstappen:s En dan zondagavond: Praag en het begin van een mooie, geweldige, onvergetelijke reis, voor minder gaan we niet!:) Het plan is om toch af en toe eens een internetcafé op te zoeken om jullie op de hoogte te houden, maar we beloven niets.. Kirsten moest haar mails in het oog houden met zicht op buitenlands werk, dus ik ga dan waarschijnlijk van de gelegenheid gebruik maken om het thuisfront te berichten..
Moesten we in Praag niet meer online geraken, onze volgende stop is Budapest, dus dan horen jullie misschien daar wel van ons..
