Er zijn zo van die dagen (al komen wij die wel vaker tegen) dat alles wat minder loopt. Dat spelers uit positie lopen, ongeconcentreerd zijn en doelpunten weggeven dat het een lieve lust is. Wel dit was zo een dag. We startten goed, kwamen via Abdessamad 0-1 voor en raken nog eens de paal. Dat was het eindsignaal voor mijn jongens. Zo rond de twintigste minuut, het stond toen wel al gelijk, kwam de Sint nog eens langs voor de tegenstrever. Onze gelegenheidsdoelman deed een paar goede reddingen, maar verloor vooral meermaals de pedalen en we kregen op 5 minuten 4 doelpunten tegen. Over and out voor de verder blunderende Markenaren. Na de wedstrijd bespreken we dan nog wat de voorbije match. Leuk om te zien hoe anders spelen omgaan met een dergelijk verlies. Sommigen hebben tranen in de ogen, sommigen zijn aan het bezinnen, sommigen zijn al vergeten dat we verloren hebben en sommigen weten zelf al niet meer dat ze hebben gespeeld. Eentje wordt dan pas wakker... Zijn deze reacties verkeerd? Neen, behalve die laatste dan. We moeten (re)ageren op het veld, de concentratie moet omhoog en de wil om te winnen moet weer meer aanwezig zijn. Na een half seizoen zal ik geen aanhoudende positionele fouten meer aanvaarden, na er maanden te hebben op gewerkt.
Ik ben er van overtuigd dat we na de wintersop nog sprongen voorwaarts kunnen maken, als iedereen op dezelfde golflengte zit. We bouwen verder, als groep. Dit betekent ook dat wie niet aanwezig kan zijn op training, essentiële zaken mist.
Jammer van deze offday, want eigenlijk is het echt leuk werken met jullie; een groep die bereid is tot bijleren, die talrijk komt opdagen op training, die zich steeds amuseert, maar waarbij de concentratie al eens de wensen overlaat.
