De meest markante figuur van de wedstrijd zou deze keer de scheidsrechter worden. Hij slaagde er in een sportieve wedstrijd volledig om zeep te helpen. In de weg lopen, foutieve beslissingen nemen, onduidelijk aangeven wat er gefloten werd; het was allemaal niet erg bevorderlijk voor het spelpeil.
Al van bij de opwarming was te zien dat de focus niet aanwezig was. De wedstrijd start, aftrap met balverlies en in diezelfde minuut trapt onze doelman de bal uit naar niemand... twee fases waar minuten er voor afspraken werden rond gemaakt. Gaandeweg werd het wat beter en kwamen we tot scoren. Ons spel, nog de tegenstrever, waren te vergelijken met vorige week. We slagen er wel steeds meer in de bal eens rustig rond te spelen en een flankverandering in ons spel te brengen. We liepen al snel een paar doelpunten uit en lieten dan na om onze posities te houden en te blijven voetballen. Desalniettemin bleven we kansen creëren, die weliswaar niet werden afgewerkt. De partij hobbelde verder en Bissegem slaagde er in door afstandschoten dichterbij te sluipen. Onze voorsprong slonk als sneeuw voor de (volop aanwezige) zon. De ballen van Bissegem vlogen steeds hoger en verder en onze efficiëntie voor doel werd steeds groter en groter (we slaagden er zelfs in met 3 man alleen voor de doelman te missen). Wanneer Lois-Emile bij de vijfde tegentreffer dan ook nog eens ondersteboven werd gelopen, verwaterde ons spel helemaal. Uiteindelijk haalden we het nog net en staan we weer met onze beide voetjes op de grond. Leuk om te vermelden is dat de helft van onze treffers met de linkse (minder goede) voet werd gescoord.
De doelpuntenmakers waren: Brecht, Niels, Jo, Kilian (2X) en Abdessamad.
