We hebben verloren. Ik zit nu al een hele week te tobben over de vraag: " Hoe kon dit nu gebeuren?". Hoewel het resultaat niet belangrijk is en we week na week beter beginnen te voetballen, moeten we toch stilaan wat meer efficiëntie aan de dag beginnen leggen. We begonnen nogal slordig en kregen al snel 3 doelpunten tegen, de ene nog ongelukkiger dan de andere. De derde kopten we zelf in eigen doel. Het meest verontrustende was echter dat we meespeelde met de tegenstander. Geen voetbal, maar de bal vooruit met de ogen toe. Vanaf het begin van het derde quarter (na een lichte "bolwassing" van onderstaande), vonden we ons voetbal terug. De bal ging redelijk vlot van voet tot voet en de ene aanvalsgolf was nog niet voorbij of ze werd overspoeld door een volgende. De tegenstander zag met lede ogen toe hoe de ene weggetrapte bal na de ander tot balverlies leidde. Scoren bleek echter niet te lukken. Nu eens stond de (prima) doelman in de weg, dan weer waren we te onzorgvuldig met onze laatste pas. Ik kon alleen maar tevreden toekijken en samen met de onze talrijk aanwezige en aanmoedigende supporters, hopen dat de bal eens goed zou vallen. Het laatste quarter werd een echte walkover en hoewel de tegenstrever (met inbegrip van de trainer???) op soms irritante manier trachtte tijd te winnen, slaagde Jo er uiteindelijk in de ban te breken. Brecht maakte er ook nog een tweede.
Proficiat om het geleverde spel in de tweede helft, mannen!
Veel doelpunten pakken en geen enkele keer scoren; dan moet je wel slecht gespeeld hebben... Eigenlijk speelden we dit weekend tegen een behoorlijk sterke ploeg een redelijk goede wedstrijd. We hadden het meeste balbezit, probeerden het meest te voetballen. We hadden de wedstrijd gedurende de eerste 20 minuten volledig in handen... We vergaten echter het meest essentiële tijdens een voetbalwedstrijd; scoren en niet laten scoren.
Na de eerste 20 minuten die zich quasi volledig op de helft van de tegenstrever afspeelden, op één tegenaanval en tegendoelpunt na, stapelden we gedurende 5 minuten blunder na blunder op. Het werd zo, zonder dat we het goed en wel beseften, 0-5. Na het tweede quarter begonnen we met goede moed en dit resulteerde onmiddellijk in een doelkans. Bij de daaropvolgende tegenstoot werd het echter 0-6. Het vet was wat van de soep, maar we bleven wel voetballen tot het einde. We zullen de individuele flaters wel een beetje moeten vermijden in de toekomst, al maakte de tegenstander alles goed af.
Al bij al was dit één van de merkwaardigste voetbalwedstrijden die ik al meemaakte. We kregen felicitaties van vriend, scheidsrechter en tegenstander, maar het wrange gevoel van de zware nederlaag kon hierdoor niet helemaal worden weggespoeld. Deze week gaan we scoren op training... en hopelijk doen we dit zaterdag ook.
De meest markante figuur van de wedstrijd zou deze keer de scheidsrechter worden. Hij slaagde er in een sportieve wedstrijd volledig om zeep te helpen. In de weg lopen, foutieve beslissingen nemen, onduidelijk aangeven wat er gefloten werd; het was allemaal niet erg bevorderlijk voor het spelpeil.
Al van bij de opwarming was te zien dat de focus niet aanwezig was. De wedstrijd start, aftrap met balverlies en in diezelfde minuut trapt onze doelman de bal uit naar niemand... twee fases waar minuten er voor afspraken werden rond gemaakt. Gaandeweg werd het wat beter en kwamen we tot scoren. Ons spel, nog de tegenstrever, waren te vergelijken met vorige week. We slagen er wel steeds meer in de bal eens rustig rond te spelen en een flankverandering in ons spel te brengen. We liepen al snel een paar doelpunten uit en lieten dan na om onze posities te houden en te blijven voetballen. Desalniettemin bleven we kansen creëren, die weliswaar niet werden afgewerkt. De partij hobbelde verder en Bissegem slaagde er in door afstandschoten dichterbij te sluipen. Onze voorsprong slonk als sneeuw voor de (volop aanwezige) zon. De ballen van Bissegem vlogen steeds hoger en verder en onze efficiëntie voor doel werd steeds groter en groter (we slaagden er zelfs in met 3 man alleen voor de doelman te missen). Wanneer Lois-Emile bij de vijfde tegentreffer dan ook nog eens ondersteboven werd gelopen, verwaterde ons spel helemaal. Uiteindelijk haalden we het nog net en staan we weer met onze beide voetjes op de grond. Leuk om te vermelden is dat de helft van onze treffers met de linkse (minder goede) voet werd gescoord.
De doelpuntenmakers waren: Brecht, Niels, Jo, Kilian (2X) en Abdessamad.
Na de mindere prestatie van vorig weekend tegen Komen, zakten velen van ons met toegeknepen billen naar de Wikings af. De Wikings hebben al alle wedstrijden gewonnen en hebben amper tegenstand gehad (dixit hun trainer). Voor de wedstrijd konden we dan in de quasi gezamenlijke kleedkamer de term "monsterscore" horen vallen... Meer is er niet nodig om een coach zijn spelers te laten motiveren. We begonnen heel goed aan de wedstrijd. Tegen een sterke tegenstander speelden we voetbal zoals we nog nooit hadden gedaan. Het balletje ging goed van voet tot voet en de grote Wikings stelden daar hun powerplay tegenover. We kwamen op achterstand en bleven voetballen. We waren zowaar de betere ploeg en via Kilian en Niels, deze keer legde Kilian de bal wel mooi terug vanop de achterlijn, kwamen we zowaar op voorsprong. Een kleine onachtzaamheid zorgde er voor dat de tegenstander in deze spannende en entertainende wedstrijd op gelijke hoogte kwam met een afstandsschot. In het laatste quarter bleven we verder voetballen en dit resulteerde in het eerste doelpunt van Seppe Dupont, die er op het einde ei zo na zou in slagen om de winninggoal te maken. De vreugde-uitbarsting was enorm en Seppe werd bijna letterlijk verpletterd door zijn dolgelukkige ploegmaats. Uiteindelijk werd het 3 - 3 in een hele knappe wedstrijd. Normaal gezien beoordeel ik spelers niet apart, maar voor één keer:
Louis-Emile speelde zeer goed mee, durfde uitvoetballen en toonde een paar knappe saves.
Brecht, Seppe DR en Mathias zorgden voor een onwrikbaar verdedigend compartiment. Sterk in de duels, goed positiespel en slim en uitgekookt.
Niels was de draaischijf op het middenveld. Goede balrecuperatie, steeds de bal vragend, goed het spel lezend en vaak zorgend voor een flankwissel. Sloot aanvallend ook vaak bij.
Warre, Abdi, Seppe Dup. en Baziel sprongen Niels bij waar ze konden. Hielden het middenveld goed gesloten en zorgden voor aanvallend balbezit op de flanken.
Kilian was top als diepe spits. Werkte, hield de bal bij, zette druk en was gevaarlijk.
Amadou was zijn paspoort vergeten, maar was een supersupporter.
Vorige week schreef ik na de wedstrijd op het bord: " Willen jullie wel?". Wel ik heb het mooiste antwoord gekregen. Deze wedstrijd zou het begin kunnen zijn van een mooie reeks wedstrijden met goed en verzorgd voetbal.
Wie leest nog eens het verslag van de vorige wedstrijd tegen de Wikings?
Wat begon als een mooie voetbalnamiddag is uitgedraaid op een frustrerende (maar hopelijk ook leerrijke) ervaring.
We startten sterk tegen een goede tegenstrever. Dit resulteerde in een schitterende afstandstreffer van Kilian en een prachtig kopbaldoelpunt van Niels na een ingestudeerde corner. De herinnering van hoe we in Komen werden overtroefd op hoekschoppen (zowel verdedigend als aanvallend) indachtig, maakte van mij op dat moment een heel tevreden trainer. Het begin van het tweede quarter was voor ons echter het sein om te stoppen met voetballen, inzet tonen en duels te winnen, tegen een steeds gretigere tegenstander die ons op elk vlak overtrof. Gedaan met nadenken op het veld, geen inzet meer, weg duelkracht en weg rustige opbouw. Ik denk dat het voor de spelers duidelijk was dat ik niet echt te pruimen was onmiddellijk na de wedstrijd. Het is voor elke trainer dan ook een drama om op het veld het tegenovergestelde te zien gebeuren, van waar we op trainden (het eerste quarter buiten beschouwing gelaten). We hebben wel hopelijk veel geleerd vandaag: zonder inzet gaat ook een 2-0 voorsprong verloren, een bal op hoofdhoogte moeten we DURVEN wegkoppen, sommige jongens willen wedstrijden spelen maar overschatten zichzelf... het is misschien beter eerst te leren kruipen vooraleer er moet gelopen worden.
Deze week trainen we verder op de basisregels van het spelletje. Wat is mijn positie? Hoe geef ik een goede pas? Hoe controleer ik een pas? en vooral... we kunnen alleen maar proberen voetballen als we de bal ook hebben. Zaterdag spelen we tegen de grote, sterke Wikings. We zullen dus stevig moeten zijn, vroeg genoeg moeten gaan slapen, voldoende geconcentreerd en vol overgave moeten zijn. Een ploegsport speel je als ploeg. Iedereen wint of verliest samen. Het resultaat is van ondergeschikt belang, maar na de wedstrijd moet je minstens het idee hebben gehad om alles te hebben gedaan om je ploeg te helpen en beter te maken. Gedaan met naar anderen (scheidsrechter, medespelers, tegenstander) te wijzen. Wie zijn truitje niet wil nat maken, laat zijn ploeg in de steek. Wie geen actie onderneemt is de verliezer. Hij die probeert en zich inzet en bij balverlies zowel zijn eigen foutje als dat van een medespeler probeert recht te zetten; dat is een WINNAAR. Ik zou de volgende weken graag winnaars zien... en dit betekent echt niet dat we alleen maar moeten winnen, maar de bereidheid om als groep voor elkaar te spelen moet er zeker inzitten.
Er zijn zo van die dagen dat je reeds van bij de opwarming weet dat het waarschijnlijk niets zal worden. Wel dit was één van die dagen. Concentratie was er nergens te bespeuren, lol en pret des te meer. Dit laatste is niet erg natuurlijk, maar ik zie dat toch het liefst gekoppeld aan wat voetbalenthousiasme, zeker op een voetbalveld.
Na een slappe start was het na het eerste quarter 2-0. Het tweede quarter bracht wat extra vechtlust, maar het voetbaltechnische aspect was dan weer wat minder, met 4-0 als resultaat. Enig oplapwerk was aan de orde en ik had de indruk dat de spelers zelf ook begrepen dat er op een andere manier moest gewerkt en gevoetbald worden.
Het derde kwartier verliep in ons voordeel en speelde zich vooral op de helft van Lauwe af. We slaagden er echter niet in om ons veldoverwicht ook in een doelpuntje om te zetten. Na opnieuw vier wissels werd het laatste kwart van de wedstrijd onze zwanenzang en we incasseerden nog vier treffers.
Na de wedstrijd hadden we een goed gesprek en ik hoop dat we iets minder wisselvalligheid in onze prestaties zullen leggen. Sommige spelers moeten ook gaan beseffen dat er dringend een tandje bij moet worden gestoken op voetbaltechnisch vlak, maar vooral op het vlak van concentratie en denken op het terrein. Het kan niet dat steeds weer dezelfde fouten worden gemaakt tegen zaken waar we nu al weken op werken. Fouten die ook op training terugkeren. Fouten maken is normaal en goed, als je er iets uit leert. Die leerbereidheid moeten we er bij iedereen toch inkrijgen.
Wie denkt mee over: groot veld-klein veld; flankwissels; sneller inspelen... de komende weken???
PS: het getuigt van respect voor de medemaats en interesse in het spelletje als de wisselspelers minstens de indruk geven de wedstrijd te volgen. Zo kan je eventueel ook de sterke of minder sterke punten van de tegenstrever ontdekken of kijken wat er goed of fout loopt bij de eigen ploeg.
Proficiat aan de drie laureaten: Seppe DR, Basiel en Brecht. Wanneer kunnen we deze schaarbewegingen eens bewonderen tijdens de wedstrijd. We kunnen het al, nu nog het lef hebben.
We speelden zaterdag tegen SV Kortrijk. Een ploeg waarbij iedereen op voorhand een beetje bevreesd is voor hun fysieke engagement. Aangezien wij op dat punt vorige week nog gemakkelijk werden opzij gezet, was het uitkijken hoe we ons nu zouden "opstellen". We hebben geduelleerd als het moest, we kregen zowaar soms (lichte) fouten tegen. Door het winnen van de duels waren we vaak in balbezit. We deden ook heel vaak goede dingen met de bal. Het spel werd een aantal keer van flank veranderd, we haalden vaak de achterlijn en legden de bal ook vaak achteruit voor de afhakende spits of opkomende middenvelder. Dit afhaken loopt nog niet steeds even gesmeerd, maar we creëren wel de kansen. Zoveel kansen dat de einduitslag eigenlijk zeker niet overdreven is. We zijn op goede weg, maar die weg is nog lang. Zolang we met zijn allen echter willen leren en beter willen worden, zal dit ook gebeuren.
De doelpuntenmakers van dienst waren deze keer Niels (3), Kilian (3), Warre (1), Brecht (1), Basiel (2) en Amadou (1). Indien we in het laatste kwartier even geconcentreerd en georganiseerd waren blijven spelen, was dit rijtje zeker wat langer geweest. Maar laat ons vooral onthouden dat de spelers hebben genoten van de wedstrijd, hebben genoten van de overwinning en allemaal met een "big smile" rondliepen na de wedstrijd. Mooi ook hoe Brecht een aantal verontwaardigde supporters lik op stuk gaf door na een onrechtstreekse (simpel binnengelaten, zoals hij had geleerd) vrije trap, snel het spel te willen hervatten (jammer dat de scheidsrechter dit in eerste instantie niet zo had begrepen). Ik hoop dat we volgende week opnieuw ons spel zullen kunnen opdringen tegen Lauwe. Alvast nog een dikke proficiat aan alle spelers.
Gisteren trainden we op duelleren. Zonder de bal te hebben, kunnen we immers niet voetballen. Treffend daarbij was dat ik vanmorgen een mooie foto van ons ploegje op facebook aantrof. De foto deed mij onmiddellijk denken aan de startpositie van de Fransen die de Haka van de All-blacks (naar mijn mening) eervol probeerden te counteren. Heeft de training zin gehad? Of steken we ons nog steeds weg achter excuses?? Misschien toch even bijgaande beelden bekijken...
Deze week waren er door omstandigheden (blessures, bosklassen) slechts zeven spelers op training. Toch waren we de eerste 8 à 10 minuten bij de les. Het nut van de flankveranderingen bleek begrepen te zijn. Met mooi voetbal en een erg mooi doelpunt van Kilian dacht ik dat we vertrokken waren voor een mooie voetbalnamiddag. Plots stokte de machine echter. Gedaan met voetballen. We hadden de bal ook niet meer. Wanneer we hem hadden, gaven we hem veel te gemakkelijk weg en we waren niet echt geneigd om veel inspanningen te doen om de bal te recupereren. Was het misschien te warm? Ik denk het niet. We zijn eigenlijk een ploeg die alles wat te gemakkelijk opneemt. De ene keer is de tegenstrever te groot. De andere keer fluit de scheidsrechter te weinig. We zoeken nog te graag excuses om te verklaren waarom we verliezen, maar misschien ligt het wel aan ons zelf. Misschien hebben we in balbezit al wat bijgeleerd, maar wordt het tijd om ook bij balverlies onze tanden eens te tonen. Misschien zijn we te rap tevreden en leggen we er ons gemakkelijk bij neer dat we "het wel goed hebben geprobeerd"? Dit moet er uit!! Voetbal kan je alleen spelen als je de bal hebt. Je kan de bal maar hebben als je hem ook effectief wil hebben. Voetbal is strijden om de bal en er dan iets proberen mee doen. Mislukt een actie, geen probleem, maar dan moeten we dit als team proberen rechtzetten. Ik mis grinta, de wil om te winnen. Wij zijn o zo sterk in het zoeken naar drogredenen waarom we geen duels winnen, alleen gaan we die duels amper aan.
Deze week beginnen we er aan. Hoofd omhoog en de bal WILLEN hebben. We vinden het leuk om te voetballen, nu moeten we het nog leuk leren vinden om de bal te veroveren. Dit is iets wat we dit weekend hebben geleerd, het is nu aan ons om daar ook iets aan te doen. In Gent zeggen ze: "Nie neute, nie pleuje". Deze week proberen we deze slogan op onszelf toe te passen.
We worden beter in balbezit en we gaan nog verbeteren. We kwamen ook af en toe terug in ons spel en Amadou scoorde twee keer. Een speciale vermelding ook voor Rube en Achilles, onze twee youngsters die het heel goed deden. Volgende week wacht ons SV Kortrijk, traditiegetrouw een grote, harde ploeg. We gaan onze tanden laten zien, geen woorden meer, maar daden. Luidt het gezegde immers niet:" wie schrik heeft krijgt slaag"? We trekken ons op aan de eerste mooi tien minuten en zetten die lijn verder. Alleen zullen we niet als showpoedels, maar als echte pittbulls moeten acteren. Benieuwd wat het wordt.
Jawel beste mensen, u las het goed: 9-1. Wat een vreugde-explosie, wat een lachende gezichten bij spelers, ouders en coach. We deden het goed vandaag. Met een uitstekend tweede quarter, waarbij we de tegenstrever weg tikten en nalieten om een echte monsterscore op de tabellen te laten optekenen.
We hadden "op tornooi" reeds verloren van Bissegem, dus hadden we iets recht te zetten. Positioneel gaat het van week tot week beter. We beginnen ook duels te winnen al gebruikte de tegenstrever ongeoorloofde middelen. We moeten wel nog iets sneller spelen en we mogen niet vergeten dat de ruimte steeds aan de andere kant ligt. Werkpuntjes waarop we kunnen trainen. Nu eerst even genieten met dank aan de doelpuntenmakers: Seppe (1), Niels (2), Kilian (4), Abdessamad (1) en Brecht (1), maar evenzeer aan de overige spelers en de ons positief aanmoedigende supporters.
We konden op geen beter moment in de krant (KH) komen.
PS: Voor de calimero's onder mijn spelers: ik bekeek net het wedstrijdblad en alle spelers van Bissegem waren van 2002, behalve de meisjes, die waren van 2001.
Eerste impressies van onze spelers: we verliezen altijd tegen de wikings met meer dan 10-0; ze zaten vorig jaar op mijn school en ze zitten nu al in het eerste middelbaar; ze zijn zo groot... Het was inderdaad allemaal waar, maar is dit een reden om schrik te hebben, meer nog, om niet te proberen voetballen? Ik dacht het niet. Vol enthousiasme werd er opgewarmd, werd er aan de wedstrijd begonnen en startten we zelfs goed tot na 5 minuten twee individuele foutjes al tot de 0-2 leidden. Gingen de kopjes naar beneden? Van sommigen. Is dit een werkpunt? Jazeker. Heeft het kans op slagen... Na het tweede quarter stond het veel tegen één (proficiat Amadou). We hadden wel kunnen scoren. We werden een beetje bewust dat we ook konden en moesten blijven voetballen. Dat we dichter bij elkaar moesten spelen en dat we ook tegen de grootste van de hoop duels konden winnen, al deden we het met zijn drieën. Gevolg: een veel betere tweede helft met een mooie 1-1 tijdens het laatste quarter; met de borst vooruit en de kopjes omhoog.
Impressies van de spelers na de wedstrijd: We speelden dichter bij elkaar, ze konden ons niet meer uittikken; we hebben een doelpunt gemaakt (Kilian, dacht ik) door van achteruit op te bouwen en via passenspel te scoren zonder dat er een stoere viking aan de bal kon komen; we hebben "diene grote" ook eens op de grond gelegd en zijn bal afgepakt, die trainer van hen riep alleen maar: "steviger"...
Conclusie: we kwamen nog veel tekort, zijn blijven voetballen en evolueren in de positieve zin. We komen de Wikings nog drie keer tegen, ik hoop dat ze zich steeds onoverwinnelijk zullen voelen, want ik denk dat we hen minstens eenmaal het vuur aan de schenen gaan leggen.
Aan de volledige groep: mooi dat jullie er bij een dergelijke achterstand steeds steviger tegen aan hingen en de kopjes niet lieten hangen. Mooi hoe een doelpunt tot een vreugde-explosie kan leiden ook al staan jullie zoveel achter. Leuk dat jullie met zoveel plezier nog een strafschop willen trappen na de wedstrijd. Plezier hebben en bijleren zijn de keywords...
Het was een moeilijke keuze, maar uiteindelijk werd Warre verkozen als laureaat van het eerste huiswerk. Ik hoop dat zijn actie goed doorkomt. Op naar een volgende winnaar!
We spelen aanstaande zaterdag thuis tegen de Wikings om 13h45. Ik verwacht iedereen omstreeks 12h45 aan de kleedkamer. VERGEET UW IDENTITEITSKAART NIET.
We zijn opnieuw enorm zwak aan de wedstrijd begonnen (een duidelijk werkpunt). Vergeten voetballen, uit positie lopen, te weinig geconcentreerd en veel te weinig knokkersmentaliteit getoond. De tegenstrever kon dan ook al snel profiteren van onze blunders. We maakten nog even gelijk via Abdessamad, maar de "Komenaars" liepen uit tot 4-1. De kentering begon met een mooie actie op het einde van het tweede quarter. We slaagden er in om steeds beter te combineren en trokken langzaam het laken naar ons toe. We scoorden nog via Kilian en Josse en een vierde doelpunt werd om dubieuze redenen afgekeurd. Ik ben blij dat de spelers getoond hebben dat er toch wel al wat combinatiespel in de ploeg zit. Vooral de acties waarbij we van achter uit via driehoekjes tot doelgevaar konden komen laat het beste verhopen voor de toekomst. Het is wel duidelijk dat we nog veel werk hebben, maar met voldoende inzet en concentratie op training en wat meer stevigheid in duels en lef om te voetballen, denk ik dat we het in de volgende confrontatie met Komen nog veel beter zullen doen. De lijn van de tweede helft doortrekken maar!
Bij de opstelling van onze jeugdploegen zijn de posities genummerd. Ik denk dat het goed is om nog even op te frissen wat de posities betekenen, wat ze zijn en wat er op elke positie wordt verwacht. Een huiswerkje voor ouders en spelers??
Jullie kregen reeds een eerste huiswerkje mee. Ik ben benieuwd wie dinsdag de mooiste "overstap" uit zijn voeten tovert. De bijlage toont jullie nog eens het goede voorbeeld.
 "Wink"){kind=icon}
