We speelden zaterdag tegen SV Kortrijk. Een ploeg waarbij iedereen op voorhand een beetje bevreesd is voor hun fysieke engagement. Aangezien wij op dat punt vorige week nog gemakkelijk werden opzij gezet, was het uitkijken hoe we ons nu zouden "opstellen". We hebben geduelleerd als het moest, we kregen zowaar soms (lichte) fouten tegen. Door het winnen van de duels waren we vaak in balbezit. We deden ook heel vaak goede dingen met de bal. Het spel werd een aantal keer van flank veranderd, we haalden vaak de achterlijn en legden de bal ook vaak achteruit voor de afhakende spits of opkomende middenvelder. Dit afhaken loopt nog niet steeds even gesmeerd, maar we creëren wel de kansen. Zoveel kansen dat de einduitslag eigenlijk zeker niet overdreven is. We zijn op goede weg, maar die weg is nog lang. Zolang we met zijn allen echter willen leren en beter willen worden, zal dit ook gebeuren.
De doelpuntenmakers van dienst waren deze keer Niels (3), Kilian (3), Warre (1), Brecht (1), Basiel (2) en Amadou (1). Indien we in het laatste kwartier even geconcentreerd en georganiseerd waren blijven spelen, was dit rijtje zeker wat langer geweest. Maar laat ons vooral onthouden dat de spelers hebben genoten van de wedstrijd, hebben genoten van de overwinning en allemaal met een "big smile" rondliepen na de wedstrijd. Mooi ook hoe Brecht een aantal verontwaardigde supporters lik op stuk gaf door na een onrechtstreekse (simpel binnengelaten, zoals hij had geleerd) vrije trap, snel het spel te willen hervatten (jammer dat de scheidsrechter dit in eerste instantie niet zo had begrepen). Ik hoop dat we volgende week opnieuw ons spel zullen kunnen opdringen tegen Lauwe. Alvast nog een dikke proficiat aan alle spelers.
Gisteren trainden we op duelleren. Zonder de bal te hebben, kunnen we immers niet voetballen. Treffend daarbij was dat ik vanmorgen een mooie foto van ons ploegje op facebook aantrof. De foto deed mij onmiddellijk denken aan de startpositie van de Fransen die de Haka van de All-blacks (naar mijn mening) eervol probeerden te counteren. Heeft de training zin gehad? Of steken we ons nog steeds weg achter excuses?? Misschien toch even bijgaande beelden bekijken...
Deze week waren er door omstandigheden (blessures, bosklassen) slechts zeven spelers op training. Toch waren we de eerste 8 à 10 minuten bij de les. Het nut van de flankveranderingen bleek begrepen te zijn. Met mooi voetbal en een erg mooi doelpunt van Kilian dacht ik dat we vertrokken waren voor een mooie voetbalnamiddag. Plots stokte de machine echter. Gedaan met voetballen. We hadden de bal ook niet meer. Wanneer we hem hadden, gaven we hem veel te gemakkelijk weg en we waren niet echt geneigd om veel inspanningen te doen om de bal te recupereren. Was het misschien te warm? Ik denk het niet. We zijn eigenlijk een ploeg die alles wat te gemakkelijk opneemt. De ene keer is de tegenstrever te groot. De andere keer fluit de scheidsrechter te weinig. We zoeken nog te graag excuses om te verklaren waarom we verliezen, maar misschien ligt het wel aan ons zelf. Misschien hebben we in balbezit al wat bijgeleerd, maar wordt het tijd om ook bij balverlies onze tanden eens te tonen. Misschien zijn we te rap tevreden en leggen we er ons gemakkelijk bij neer dat we "het wel goed hebben geprobeerd"? Dit moet er uit!! Voetbal kan je alleen spelen als je de bal hebt. Je kan de bal maar hebben als je hem ook effectief wil hebben. Voetbal is strijden om de bal en er dan iets proberen mee doen. Mislukt een actie, geen probleem, maar dan moeten we dit als team proberen rechtzetten. Ik mis grinta, de wil om te winnen. Wij zijn o zo sterk in het zoeken naar drogredenen waarom we geen duels winnen, alleen gaan we die duels amper aan.
Deze week beginnen we er aan. Hoofd omhoog en de bal WILLEN hebben. We vinden het leuk om te voetballen, nu moeten we het nog leuk leren vinden om de bal te veroveren. Dit is iets wat we dit weekend hebben geleerd, het is nu aan ons om daar ook iets aan te doen. In Gent zeggen ze: "Nie neute, nie pleuje". Deze week proberen we deze slogan op onszelf toe te passen.
We worden beter in balbezit en we gaan nog verbeteren. We kwamen ook af en toe terug in ons spel en Amadou scoorde twee keer. Een speciale vermelding ook voor Rube en Achilles, onze twee youngsters die het heel goed deden. Volgende week wacht ons SV Kortrijk, traditiegetrouw een grote, harde ploeg. We gaan onze tanden laten zien, geen woorden meer, maar daden. Luidt het gezegde immers niet:" wie schrik heeft krijgt slaag"? We trekken ons op aan de eerste mooi tien minuten en zetten die lijn verder. Alleen zullen we niet als showpoedels, maar als echte pittbulls moeten acteren. Benieuwd wat het wordt.
Jawel beste mensen, u las het goed: 9-1. Wat een vreugde-explosie, wat een lachende gezichten bij spelers, ouders en coach. We deden het goed vandaag. Met een uitstekend tweede quarter, waarbij we de tegenstrever weg tikten en nalieten om een echte monsterscore op de tabellen te laten optekenen.
We hadden "op tornooi" reeds verloren van Bissegem, dus hadden we iets recht te zetten. Positioneel gaat het van week tot week beter. We beginnen ook duels te winnen al gebruikte de tegenstrever ongeoorloofde middelen. We moeten wel nog iets sneller spelen en we mogen niet vergeten dat de ruimte steeds aan de andere kant ligt. Werkpuntjes waarop we kunnen trainen. Nu eerst even genieten met dank aan de doelpuntenmakers: Seppe (1), Niels (2), Kilian (4), Abdessamad (1) en Brecht (1), maar evenzeer aan de overige spelers en de ons positief aanmoedigende supporters.
We konden op geen beter moment in de krant (KH) komen.
PS: Voor de calimero's onder mijn spelers: ik bekeek net het wedstrijdblad en alle spelers van Bissegem waren van 2002, behalve de meisjes, die waren van 2001.
Eerste impressies van onze spelers: we verliezen altijd tegen de wikings met meer dan 10-0; ze zaten vorig jaar op mijn school en ze zitten nu al in het eerste middelbaar; ze zijn zo groot... Het was inderdaad allemaal waar, maar is dit een reden om schrik te hebben, meer nog, om niet te proberen voetballen? Ik dacht het niet. Vol enthousiasme werd er opgewarmd, werd er aan de wedstrijd begonnen en startten we zelfs goed tot na 5 minuten twee individuele foutjes al tot de 0-2 leidden. Gingen de kopjes naar beneden? Van sommigen. Is dit een werkpunt? Jazeker. Heeft het kans op slagen... Na het tweede quarter stond het veel tegen één (proficiat Amadou). We hadden wel kunnen scoren. We werden een beetje bewust dat we ook konden en moesten blijven voetballen. Dat we dichter bij elkaar moesten spelen en dat we ook tegen de grootste van de hoop duels konden winnen, al deden we het met zijn drieën. Gevolg: een veel betere tweede helft met een mooie 1-1 tijdens het laatste quarter; met de borst vooruit en de kopjes omhoog.
Impressies van de spelers na de wedstrijd: We speelden dichter bij elkaar, ze konden ons niet meer uittikken; we hebben een doelpunt gemaakt (Kilian, dacht ik) door van achteruit op te bouwen en via passenspel te scoren zonder dat er een stoere viking aan de bal kon komen; we hebben "diene grote" ook eens op de grond gelegd en zijn bal afgepakt, die trainer van hen riep alleen maar: "steviger"...
Conclusie: we kwamen nog veel tekort, zijn blijven voetballen en evolueren in de positieve zin. We komen de Wikings nog drie keer tegen, ik hoop dat ze zich steeds onoverwinnelijk zullen voelen, want ik denk dat we hen minstens eenmaal het vuur aan de schenen gaan leggen.
Aan de volledige groep: mooi dat jullie er bij een dergelijke achterstand steeds steviger tegen aan hingen en de kopjes niet lieten hangen. Mooi hoe een doelpunt tot een vreugde-explosie kan leiden ook al staan jullie zoveel achter. Leuk dat jullie met zoveel plezier nog een strafschop willen trappen na de wedstrijd. Plezier hebben en bijleren zijn de keywords...
Het was een moeilijke keuze, maar uiteindelijk werd Warre verkozen als laureaat van het eerste huiswerk. Ik hoop dat zijn actie goed doorkomt. Op naar een volgende winnaar!
We spelen aanstaande zaterdag thuis tegen de Wikings om 13h45. Ik verwacht iedereen omstreeks 12h45 aan de kleedkamer. VERGEET UW IDENTITEITSKAART NIET.
We zijn opnieuw enorm zwak aan de wedstrijd begonnen (een duidelijk werkpunt). Vergeten voetballen, uit positie lopen, te weinig geconcentreerd en veel te weinig knokkersmentaliteit getoond. De tegenstrever kon dan ook al snel profiteren van onze blunders. We maakten nog even gelijk via Abdessamad, maar de "Komenaars" liepen uit tot 4-1. De kentering begon met een mooie actie op het einde van het tweede quarter. We slaagden er in om steeds beter te combineren en trokken langzaam het laken naar ons toe. We scoorden nog via Kilian en Josse en een vierde doelpunt werd om dubieuze redenen afgekeurd. Ik ben blij dat de spelers getoond hebben dat er toch wel al wat combinatiespel in de ploeg zit. Vooral de acties waarbij we van achter uit via driehoekjes tot doelgevaar konden komen laat het beste verhopen voor de toekomst. Het is wel duidelijk dat we nog veel werk hebben, maar met voldoende inzet en concentratie op training en wat meer stevigheid in duels en lef om te voetballen, denk ik dat we het in de volgende confrontatie met Komen nog veel beter zullen doen. De lijn van de tweede helft doortrekken maar!
Bij de opstelling van onze jeugdploegen zijn de posities genummerd. Ik denk dat het goed is om nog even op te frissen wat de posities betekenen, wat ze zijn en wat er op elke positie wordt verwacht. Een huiswerkje voor ouders en spelers??
Jullie kregen reeds een eerste huiswerkje mee. Ik ben benieuwd wie dinsdag de mooiste "overstap" uit zijn voeten tovert. De bijlage toont jullie nog eens het goede voorbeeld.
Na amper 4 trainingen, waarvan 3 gegeven door Louis (waarvoor mijn dank), was het niet evident om direct een tornooi te starten tegen gereputeerde tweedejaarstegenstanders uit Petegem en Izegem. We hadden dan ook steeds een helft nodig om te acclimatiseren en op dat moment was de wedstrijd reeds gespeeld. We hebben echter steeds een knappe tweede helft gespeeld, waar we het evenwicht konden bewaren. De derde poulewedstijd was tegen Kuurne. Kuurne had onze vorige twee tegenstanders verslagen. De invulling van de posities en de tomeloze inzet van onze jongens werd steeds beter en we slaagden er zowaar in de winnaar van onze poule te verslaan. 1-0 door een kopbaldoelpunt van onze "gelegenheidself" en tevens kleinste speler van het tornooi; Josse.
Vandaag kregen we eerst de tweedejaars van Heule voor de kiezen, onze posities bleken weer wat vergeten en tegen een sterke tegenstander betaalden we dit cash. De laatste wedstrijd tegen Bissegem was evenwichtig en bitsig. Brecht werd van het veld getrapt en een doodschop op Josse verdiende donkerrood. We kwamen door een aantal misverstanden 3-0 achter, maar knokten terug tot 3-2. Kilian en Justin (eerste doelpunt voor Marke) waren de doelpuntenmakers.
Er is nog veel werk aan de winkel, maar de groep is leerbereid. We zullen in de competitie ons uiterste best doen om onze positie te bewaren, na te denken op het terrein, ons ten volle in te zetten en vooral met plezier te durven en blijven voetballen.
Naast de website van KFC Marke, wil ik via deze weg nog wat extra info geven. Naast de wekelijkse selectie en de aankomsturen, wil ik via deze weg ook proberen om wedstrijdverslagen aan te bieden. Jullie reacties zijn natuurlijk ook altijd welkom.
 "Wink"){kind=icon}
