Op de valreep een stek gevonden in de Posado de Tigua ! Een heel aangenaam verblijf met lekker eten en een prima uitvalsbasis om het vlakbij gelegen meer te bezoeken. Op en af van de rand van de krater naar de rand van het meer. Te voet... Al riep een deel ook de hulp in van de paardjes om terug boven te komen.
Eerst rustig uitkijken waar de bushalte zich bevindt... Eenmaal die gevonden geduldig, heeeeel geduldig wachten op een busje... En net zoals de Colruytrijen - waar die van jou altijd het traagst vooruit gaat - passeren er veel meer bussen in de andere richting... En als er dan eentje passeert, zit die afgeladen vol en is er geen plaats meer voor los Keukies... Maar geduld is een schone deugd... Al zitten we dan geprangd tussen de laatste zetel en het toilet, of op het gangpad... We gaan busjesgewijs toch maar mooi vooruit richting Quito
Dat doe je in de warmwaterbronnen van Papallacta... En dat water warm, warmer, warmst om niet te zeggen heet was, staat buiten kijf ! Nog een kleine tip : vermijd om ervan te drinken want dat kan kwalijke gevolgen hebben... In die mate zelf dat je de P in de plaatsnaam moet vervangen door de 11de letter uit ons alfabet...
Het Is niet dat Jente denkt dat de wereld door haar gat loopt... Maar de evenaar daarentegen Enkele kiekjes van het bezoek aan Mitta del Mundo, onderweg van Mindo naar Quito.
Oeps... Jietse iets te onstuimig met de machette Grapje uiteraard ! In vroegere tijden baarden ze zo hun overleden stamgenoten op. Gewoon onder een sjosje in hun hut ! En ze bouwden enkele kilometers verder gewoon een nieuwe. Plaats zat toen immers ;-) Net als alle natuurlijke materialen waarmee ze zo´n hut bouwden...
