|
Vrijdag 1 juni
Laatste vrije dag vandaag.
De trein is mooi op tijd aangekomen en we kunnen ons bagage in het hotel
achter laten. Onze kamers zullen vanaf de middag beschikbaar zijn. Eerst lekker
ontbijten en een stevige kop thee of twee.
En dan nu als afsluiter de grote finale van deze prachtige reis: IK kom
op de Kazakse TV! ECHT WAAR!!! Heel eventjes, misschien maar een second
of twee, maar toch. Ik hoor jullie al denken: wanezeverismedanu, nij ism
helemaal depedalekwijt. Maar nee beste mensen. Ik zal het, zoals altijd
trouwens, haarfijn uitleggen:
vandaag is het in Kazachstan De Dag van het Kind en er is een grootse
parade gepland. Nu kom ik toch wel aan justoptmoment dat de parade begint. En
waar staat bibike nu? JAWEL, op 2,75 m van de camera en die zwaait via een
lange metalen arm plots naar mij toe. Recht in the face. Ik sta verrast van
achter mijnen zonnebril (ja diezelfde) te kijken naar die lens en voor ik het
besef, sta ik erop. Boem pats erop gewoon. En dan zwaait ie terug naar het
begin van de parade. Eentje zo groot dat Noord Korea er jaloers op zal zijn.
Honderden jongeren, keurig ingedeeld in groepen met telkens een andere outfit,
zowel traditioneel Kazaks, als fleurig modern in de meest vrolijke kleuren. En
dat alles met passende muziek.
Kzal alsnog proberen om een kopieke te pakken te krijgen van de KPO
(Kazakse Publieke Omroep), maar ik heb zo mijn twijfels.
...
Ondertussen is mijn laatste dag, mijn terugreisdag, aangebroken.
En dat houdt in: wekker op 01.00H gezet. Opstaan op 01.07H na intens
gevecht met diezelfde wekker, die nota bene gewoon zijn werk doet.
Douchen met warm & koud Kazaks water om wakker te blijven (en koud
is daar ook effectief BEREkoud met al dat gletsjer water). Laatste items in
mijnen koffer ploffen en er met mijn vol gewicht op gaan zitten om hem dicht te
krijgen. Ik moet al die herinneringen toch ergens steken! Dan naar luchthaven
en inchecken.
Alles gaat vlotjes. Met pijn in het hart realiZEER ik me, met de nadruk
op zeer, dat mijn reis is afgelopen. Ik zou zelfs zeggen: patsboemge-daan, finito,
finished, fertig, terminé, ende aus, schluss.
Maar binnen een jaar of tien, kom ik terug, zeker weten, en wil ik met
mn eigen ogen zien of, en hoe alles veranderd is in dit mooie land in volle
ontwikkeling.
Ciao,
Valerio
|
