Rondreis Kazachstan
Inhoud blog
  • Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    27-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    woensdag 23 mei


    Goed, ik ziet hier in een Nissan Patrol V6 op weg naar de Kolsai meren. Stralende zon, rechts van mij het hooggebergte met sneeuw bedekte pieken van over de 5000m, links open velden zo ver het oog reikt en voor mij een autostrade om U tegen te zeggen, waar je ongestraft 140km/h op mag peren, onder het toeziende oog van de flikski. Buiten een verdwaalde tractor (!!!ja, echt!!!) tegen 35km/h max. en enkele camions zijn wij met onze vijf 4x4’s (geen vier 5x5’s, want dat is hogere wiskunde, maar ik wijk weer af) zowat de enige gebruikers. Waarom onze chauffeur Sergei nog een radarverklikker aan boord heeft, weze een raadsel. Peren tegen de sterren op met een radarklikspaan is geen punt, maar voor alcohol aan ’t stuur heerst er een NULtolerantie en met nul bedoel ik: zero, nada, zip, nougabollen.

    En dat is ook maar goed, want alcohol is wel degelijk een probleem: het alles of niets, of ze blijven ervan af, of ze drinken zich lazarus. En met lazarus bedoel ik: een stuk in hun kraag, souiffen, zuipen, perttotal, vantkanimeer, totalloss, comprende? Maar onze drivers zijn echte heroes, met de kippen naar bed en met de haan vroeg uit de veren. 

    Om nu terug te keren naar onzen monstertruck. Dat onze gulzige Patrol van zegge en schrijve 280 Kazachse paarden met pit, rond de 17L/100 km slurpt, zal onze Sergey (Kazachse) worst wezen, gezien de exorbitante prijs van 176 tenge de liter. Dat is uitgerekend naar onze wisselkoers nog altijd 45,4 EuroCENT, jaja voor uno litero, Kazachse of Vlaamse, maakt niet uit, 'tis het metriek stelsel dat telt. Dat de airco op volle toeren draait, laat ons dan ook Siberisch koud. Ik verneem nog van Sergei dat onze Patrol ook op LPG rijdt: verstookt au moyen 23L/100km als je aardig blijft tegen het gaspedal. Aan 70 tenge of 18€cent voor diezelfde metrische liter. Ik verslikte mij bijkans in mijn latte macchiato uit blik (mijn opa zou zich in z’n graf omdraaien), maar waar moet ik die latte anders vandaan halen. Asjeblief Heren Ministers van onze 6 regeringen: wat spoken jullie uit met onze zuurverdiende centen, geïnt via accijnzen, waarop wij goegelovigen nog eens surplus, exclusief BTW op betalen. Zien jullie nog het verschil tussen een Belgische automobilist en een melkkoe. Ikke nie, en ik zweer het op mijn communiezieltje, gevormd bij de scouts, ich hep nogtans goe gekeke. Maar ik zen menneigen terug aant opjage. Waggeffe (sorry,mijn pa is van Winterslag), eerst nog een slokje van mijn latte naar binnen werken.

    Het zij zo en we nemen het ervan. Ik hoop dan wel dat Kristof Calvo van Groen dit nooit te weten komt.

    Onze gids maakt er ons fijntjes op attent, dat op een bepaalde plaats, de sterk verbogen zinken midden afscheiding een gevolg is van een ongelukje met een verdwaalde koe op onze snelweg. Sorry maar sommige feiten WIL ik gewoon nie weten.

    Afin, deze autostrade is zomaar eventjes 3.500km lang tot aan Khargos, dat grenst aan China. Ps: we zitten nu op slechts 190 km van de Chinese grens. Rechts van ons zoeft een militaire helikopter langs. Ik weet nog niet zeker of dat een geruststelling is.

    Maar goed, wat ging er nu allemaal vooraf?

    Wel, een bezoek aan de hoogst gelegen ijspiste ter wereld. Hier sneuvelden al verscheidene wereldrecords, neej nie die van Lightning Bolt, ik ZEI IJSpiste. Jongens (en maskes), wel bij de les blijven. Daarna een bezoek aan Almaty Lake, gelegen op z'n 1.700m hoogte: schilderachtig mooi, jongens toch, zo mooi. Een meer van appelgroenzeeblauwe kleur, omgeven door met sneeuwbedekte bergtoppen (24/7 het hele jaar door, nee nie die toppen, wel de sneeuw, en nu moogde 10 min. in de hoek staan, kheb u gewaarschuwd), die witte bergtoppen dus, ik kan ze bijna aanraken. En dan die azuurblauwe lucht met opkomende wolken. Waarom heb ik nooit leren schilderen... Oh ja, ook wat fotokes genomen en gefilmd. De Mbytes vliegen er wel door hier, aan full HD kwaliteit. Niemand mag tot aan het water, want dit meer is een drinkwaterreservoir.

     

    Na de wandeling staat daar toch wel zeker een camionetteke  met een expressomachine. Ikke dus ene besteld. Enkel of dubbel vroeg hij. Ikke: doe maar dubbel, een enkele dient alleen maar om de bodem nat te maken. Hij dus koffiepoeier in scheppen en hij bleef maar doorgaan! Ik riep hem nog toe: zorg dat hij vloeibaar blijft! Man, die expresso was er één om U tegen te zeggen, z’n beetje gelijk 2 Redbulls gecomprimeerd in 3 cl,  maar dan zonder suiker. Gelukkig had ik mijn Stevia bij. En toen kwam de regen; die was voorspeld. Wij onder een afdakje. En maar plensen. Na 5 min. was het al over! En toen dacht ik: de weergoden zijn hier serieus met mijn voeten aan ’t spelen. EN nog geen klein beetje! Ikke mijn KWay, mijn knalgele rugzakcape, mijn regenbroek met overlangs oversized ritssluiting en mijn sjal mee, en dat alles voor sinco minudos de pioggia! De aprilse grillen kennen ze hier ook, dus. 

     

    Wat viel er nog te beleven? De Russisch orthodoxe kathedraal, volledig uit hout gebouwd en zonder één enkele nagel te gebruiken. De spanten passen gewoon in elkaar en er wordt een metalen plaat rond geperst. A pro po, dit even ter zijde: terwijl ik dit schrijf is de elektriciteit al voor de 4de keer uitgevallen; ik zit dan ook in de middle of nowhere bij de Kolsai meren op 1.500m hoogte en zonder GSM ontvangst. Ja, ge hebt het goed begrepen: ik ben OFFline. Afkicken noemen ze dat. Waarschijnlijk zit iedereen zijn smartphone/tablet/fototoestel/vibrator (ik noem maar wat) aan het opladen en dat kan het net hier bij de grens met Kirgizië natuurlijk niet hebben. Ze zijn gewoon nog niet ingesteld op een massa van 12 toeristen, 2 gidsen + 5 drivers (die hebben weliswaar alleen hun smartphone en WalkieTalkie mee). Waarom zouden ze ook? - nondepi - stroom is weer uitgevallen, zit nu te tokkelen met m’n pillamp - Met 8 inw/km2 is er ook geen noodzaak voor veel elektriek. Lap, weer eens, maar nu zeker 26 min. aaneenstuk  (hoezo 3 woorden).

    Iemand van de groep heeft een dubbele LED lamp op zonnecellen mee, om stekeblind van te worden; ge weet zeker nie hoe straf de zon hier kan schijnen, of dacht ge datem in Den Holland is opgeladen. Maar het strafste van al: ’tis een gadget van Djoser, één van de weinige organisaties, vanuit Vlaams oogpunt, dat de ballen heeft om naar hier te komen met een groep Hollanders, tot daar toe, maar ook met een Italiaanse Belg, die de boel op stelten zet als zijnen thee te slap is! Grapje, ik ben altijd best aardig en lust ook koffie zonder suiker (wel met Stevia, maar dat heb ik al verteld) en zonder melk. 

    Waar was ik nu? Sorry, moet zelf bij de les blijven, maar ik heb wel een goed excuus. Het is nu 

    23: 37:57H atoomtijd en ik heb een flesje van 0,2L uitstekende, zachte Kazakse cognac op. Wat? Ge denkt toch nie dat die inspiratie vanzelf komt? Ah bon. 

    Ik ga er nu inkruipen en ik moet met die mannen van Djoser eens serieus gaan klappen over de voorwaarden voor het uitdelen van deze hightech Bondgadgets. ’t Is verdorie al mijn 3de reis! 

    Zzlaapwellll en tot wifi.


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    27-05-2018, 00:00 geschreven door Valerio  
    Reacties (0)
    21-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Zondag 20 mei 2018

    Hier zit ik dus in de vlieger op weg naar Almaty/Kazachstan met een pretentieloos, maar toch geapprecieerd glaasje Franse Shiraz, inclusief refill.

    Ik hoor u al denken: wa gade daar nu doen?

    Awel, da's simpel: Tom Waes vóór zijn. Hij gaat er hooguit in de 3de reeks van Reizen Waes naartoe en dan nog, zijn prioriteit is Afghanistan, niet dat hij er zo happig op is ( 't is ten slotte een bestemming, waar bier of andere spirituele drankjes uit den boze zijn, behalve rozenwater, dat ook bubbels heeft maar niet zondig is, maar daar zijt ge tenminste op uw gemak als je moet blazen achter het stuur, nie opblazen, da's weer iet anders).

    Bovendien, ik wil het gezien hebben, vooraleer Trump & Co daar ook nog een embargo voor uitvaardigt (meestal van dinsdag tot vrijdag, maandag is officieel een twijfeldag, maar nie in 't weekend, want dan levert Ivanka 's holding (( den Donald heeft afstand gedaan van zijn bvba'kes, evenals zijn dochter uit zijn 1ste huwelijk, maar ik wijk af)), effe wachte, ze brengen me juist mijn cognac, ...ok, gelieve niet op de spelvouten te letten), een embargo dus, die symbolisch mag geïnterpreteerd worden, omdat Kazachstan zelf over olie beschikt en dus te vriend gehouden moet worden. Tenslotte is Saudi Arabië ook een op en top democratisch land, waar zelfs vrouwen ( je weet wel, die andere helft van de menselijke bevolking) mag auto rijden, zonder chaperonne. Dit maar om u te zeggen dat ik het negende grootste land ter wereld (Google er maar gerust op los) niet mag overslaan, omdat onbekend is onbemind.

    Wat er te ontdekken valt is voorlopig nog (sorry ze brengen mij just m'n thee, ge wordt hier nie me rust gelate) een goed bewaard geheim, maar ik kan al een tipje van de sluier (een oosters exemplaar) lichten: moderne steden, weidse steppen en bergen van 7000 m (met de Mont Blanc, daar lachen ze gewoon mee).

    Ps: Borat met Sacha Baron Cohen werd in Roemenië gedraaid (wa hadde gedacht)
    Over Lufthansa niks dan lof: om 11.10H waren we vertrekkensklaar in de vlieger, zoals aangekondigd), over Deutche gruendlichkeit gesproken, maar de controletoren gaf ons pas een Go na 25min; te druk op Schiphol. De kapitein putte zich uit in 'entschuldigungen', maar eerlijk gezegd, hij kon er ECHT niks aan doen. Hij heeft het dan nog proberen goed te maken met sneller te vliegen dan de aandeelhouders van de maatschappij het voor opportuun hielden, maar het mocht niet baten: we zijn met ruim 23 sec vertraging geland op Frankfurt (zijn dag was om zeep, um die seiffe). Maar goed.

    In Frankfurt mbv mijn machine readable paspoort in no time door de controle geraakt en dan de bus op naar onze volgende vlieger. De bus was van het type "long distance”, waarbij ik m'n eigen afvroeg of er versnaperingen halfweg uitgedeeld werden. Ik zat langer in de bus, dan in de file voor de selfservice van de paspoortcontrole - sorry ze brengen me juist mijn glaasje (echt Boheems, nouja, glas) Spaanse Rochas wijn, echt een aanrader - waar waz ik (zorry, spelvoud). Eerlijk waar. Die voor mij, 3 X proberen en nie willen inzien dat het NIE gaat (als uwen pas nie machine readable is, dan kunt de daar nog tot Kerstmis staan, het zal nie GAAN. Ikke daarentegen: in no time erdoor , dankoe gemeentebestuur Leopoldsburg.

    Ondanks dat, toch noch moeten hossen om die bus te halen, na een obligatoire sanitaire stop, 59 min. is echt wel het absolute minimum om uwen Gate te halen, zonder dat uwen hartslag de kritische grens van 249 BPM overschrijdt. Maarja, wawilde, als ge nen transportband voorziet voor haastige transferpassagiers, die langer is dan Usain Bolt bereid is te lopen op de koninginnenummer, dan WEET ge gewoon, dat ge dienen bus alléén kunt halen, als ge op dienen band nog een snelheid tevoorschijn tovert van een elektrieken fiets, die door elke plichtbewuste flik, zonder pardon op den bon geslingerd wordt - sorry, maar m'n gekoeld appelsapke wordt warm - . Dienen bus heb ik WEL gehaald, al heeft het mij 2,5 jaar van m'n leven gekost.

     

    Kazachstan 20 mei vervolg.

    Maar nu even serieus. Al wachtend aan Gate 23, wil ik mijn leesbril uit den Kruidvat opzetten, is de linker oorsteun, ja hoe moet ik het anders noemen, los gekomen, gewoon separé van de bril. Ik zit dus voor alle duidelijkheid met 2 aparte onderdelen van de bewuste bril, die voor van dichtbij te kunnen lezen.

    Nu, een geluk bij een ongeluk: ligt er een super nanovijsje en een rondel in mijn bril-etui. Probleem: hoe krijg IK, die leesbril terug ineen? Laten we het probleem eens van alle kanten bekijken. GEUBELS zou zeggen: laten we het probleem eens praktisch overdenken: als ik dat supernanovijsje terug op zijn natuurlijke positie wil sjiepoteren, heb ik mijn leesbril nodig (ik ben niet meer van de jongste). MAAR die kan ik juist niet - sorry, maar die Spaanse Rochas is echt wel lekker, ze brengen mij een refill, afgaande op mijn mimiek - opzetten, OMDAT die bril juist het te fixen voorwerp is, waar alles om draait!!! Ik neem nog een slokje, want ik ben er nog niet uit. Los van het fijt (soory, speelvout), dat ik het aangehaalde object niet zelf kan manipuleren: ik heb wel degelijk een mini-precisie schroevendraaier bij, jullie kennen mij toch wel: verwacht altijd het onverwachte, ik mag die NIET in mijn carry on handbagage meenemen, wegens NIET toegelaten, wegens TE scherp, waardoor TE gevaarlijk en zo dus op de lijst van ongewenste objecten in mijn (nouja, niet echt MIJN) passagiersvliegtuig. Ik HEB die dus in mijn hoofdbagage zitten. Daar ben ik tijdelijk VET mee! Ik heb dus volgende opties:

    1) veel worteltjes eten om in bliksemtempo mijn zicht in recordtijd te verbeteren:¿argument afgevoerd, wegens onvoldoende worteltjes aan boord en alleen maar beschikbaar in business class, wegens enkel dáár a la carte.

    2) een handige stewardess vragen om mijn bril in no time te fixen: gaat ook niet, sommige zijn blond en andere hebben het te druk om mij te bevoorraden (effe wachte, m'n Spaanse wijn is nog niet ob, sori, jeweetwel)

    en 3) ben ik vergeten. Tijd voor een 'zwarte koffie extra espresso forte doppio’, gezoet met Stevia, ik tolereer niks anders, jaja, heb ik mee in handige tabletjes (de stevia, niet de espresso). Ja, in de handbagage, anders heb ik er ook weinig aan! DUS, hoe los ik dit dilemma op? Je kan het al raden. NEE? Kom nou, gewoon LOGISCH denken. Allee gij, nog nie? Doe eens wat MOEITE! Ik zit hier al uren te tokkelen en gij maar luieren! .......TIS GOE. Ik zal het verklappe: gewoon mijn rugleuning naar achter duwen (dienen achter mij zit al uuuren te slapen, languitgestrekt over 3! zetels, hij merkt het noggeeneensnie, waardoor de leesafstand tot mijn tablet binnen het werkingsgebied van mijn ogen valt. Simpele optica dus. Hoe denktegij anders dat ik dezen tekst heb kunnen verzinnen en kunnen neertokkelen (de Spaanse Rochas is op, tenminste dat hebbe ze mij wijsgemaakt (kgelooferniksvan) en ik krijg alleen maar nog de Franse sccchirazzzz , sorriii, weer eeen tipfoot). Maar goed: ’Die Deutsche Lufthansa’, daar kan de ’Bretoense Airways’ nie meer aan tippen, nog in geen duizend jaar, geloof mij! Zeker nu, na de Brexit. Ik heb me al verzekerd dat die Spaanse Rochas op de terugvlucht ’verzekerd’ is, toch voor mij alleszins, OMDAT de hoofdstewardess mij geconfirmeerd heeft (kweetet, min vloams is aantdegraderen) dat die Rochas, die Spaanse dus, op de terugvlucht beschikbaar zal zijn en een woord is een woord (letterlijk vertaald als befel ist befel). Zo, we landen zo dadelijk. Tot morgen.
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    21-05-2018, 00:00 geschreven door Valerio  
    Reacties (1)
    Archief per week
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 02/04-08/04 2018
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Mailinglijst

    Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.


    Startpagina !

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs