Vrijdagochtend vertrok ik al vroeg richting Queenstown, de stad die in NZ bekend staat om de vele avontuurlijke dingen die er te beleven vallen zoals bungeejumpen, raften, jetboaten,...
Voor ik in Queenstown arriveerde bezocht ik eerst een oude goudmijn. De streek was vroeger druk bewoond door goudzoekers, vooral chinezen. Dit is te zien aan de vele kleine huisjes die er nog overblijven. Op het einde van de tocht door de goudmijn heb ik ook geprobeerd goud te zoeken (goldpanning), maar jammer genoeg niks gevonden!
Daarna zette ik mijn tocht verder richting Queenstown. Vlak voor je Queenstown binnenrijdt is er een groot Bungeejump centrum. Dit is ook de plaats waar er voor het eerst gebunjeejumpt is in NZ. Even een korte stop gemaakt, en toegekeken hoe anderen de sprong wagen, maar zelf veilig op de grond gebleven!
Daarna zette ik mijn tocht verder richting het hotel. Daar werd ik overweldigd door het enorme aanbod aan activiteiten. Uiteindelijk besloot ik om op zaterdag te gaan jetboaten en kayakken en op zondag met de Earnslaw, een groot stoomschip te gaan varen. Nadat alles geboekt was trok ik richting het centrum om Queenstown te gaan verkennen. En daarna kroop ik op tijd mijn bed in want de zaterdagochtend kwamen ze me al rond 7.15 ophalen.
Zaterdag trokken we met een bus richting de Dart River in Glenochy, 45 min rijden van Queenstown. Daar aangekomen bleek dat ik als enig mee moest met een groep van 14. Gelukkig waren het echte kiwis en waren ze super vriendelijk, ik werd direct in de groep opgenomen! We kregen allemaal een wetsuite en een Lifejacket en een warme fleece, want het weer was niet optimaal. Gelukkig klaarde het uit in de voormiddag en was het aangenaam weer om een hele dag op het water door te brengen!
De tocht startte met de jetboat voor ongeveer 1.5u. Een jetboat kan varen op water van 10 cm, gaat enorm snel en scheert langs de rotsen, maakt een spin van 360°. Het is echt iets super leuk om te doen en helemaal niet gevaarlijk! Na 1.5u op de jetboat werden we langs de rivier gedropt met onze kayaks. Het waren speciale kayaks, we moesten ze eerst nog oppompen voor we konden vertrekken. Iedereen ging per 2 in een boot, ik zat veilig, bij een van de gidsen! De rivier stond hoger dan gewoonlijk en er was iets meer stroming, af en toe was er dus een kayak die omkantelde! Rond de middag stopten we langs de rivier en er stond een hele lunchtafel voor ons klaar! Daarna gingen we met zijn allen in kleine kanyon en hierna zetten we onze tocht verder. Het uitzicht en de omgeving waren adembenemend!
Toen we onze kayaktocht beëindigden hadden we nog een een bustrip van een half uur voor de boeg door 1 van de 15 nationale parken in NZ. We passeerden enkele locaties waar er scenes uit Lord of the Rings, Narnia en Wolverine waren opgenomen. Maar meer dan bos en open vlakten valt er niet echt te zien. Je moet dus niet speciaal voor de Lord of the Rings naar NZ komen!
s Avonds bracht ik mijn avond door in het hotel met de andere gasten en keken we met zijn allen een film.
Zondag trok ik tegen kwart voor 10 richting Queenstown Centrum, naar de aanlegplaats van de Earnslaw, een oud stoomschip dat al vele jaren op Lake Wakatipu vaart. Vandaag de dag vaart deze boot 3 keer per dag richting de Walter Peak Farm, een boerderij aan de andere kant van het meer, 11 km van Queenstown, een half uurtje varen. Met de auto vanuit Queenstown is het 3.5u rijden. Op de boerderij kregen we een demonstratie van hoe schapen worden bijeengehaald door de Border Collie, hoe een schaap wordt geschoren, kregen we de Alpacas, Schotse Highland koeien en hertjes te zien. Niet veel speciaals, maar het is dan ook puur op toeristen gericht die nog nooit een schaap van dichtbij gezien hebben. Niet echt de moeite waard, maar de Earnslaw maakte veel goed!
In de namiddag bracht ik mijn namiddag door in het Kiwi en Birdlife park. Hier zitten een aantal typische Nieuw Zeelandse vogels en natuurlijk de Kiwi. De kiwi is een ongelooflijk leuke vogel, maar moeilijk te zien! Het is een nachtvogel, in het kiwiverblijf is dag en nacht dan ook omgedraaid. Bij het binnengaan moet je ongelooflijk stil zijn(de kiwi hoort en ziet alles en is een bange en gevoelige vogel)en is het wel even wennen aan het donker. Maar ze zijn echt ongelooflijk leuk om te zien!
Er was ook een show met een aantal vogels, een possum(buidelrat, een echte plaag in NZ) en een Tuatara. De Tuatara lijkt een beetje op een Leguaan, maar het is de enige Dinosaurus die vandaag de dag nog leeft. Hij leeft al sinds de tijd van de dinosaurussen en is sindsdien nog niet veel veranderd. Het park is niet echt groot, maar wel 1 van de beste plaatsen om kiwis te zien!
Hierna ging ik met de Gondola (soort skilift) helemaal naar boven, voor een fantastisch uitzicht over Queenstown en het meer. s Avonds was het filmavond in het hotel, dus heb ik mijn avond daar doorgebracht.
Op maandag trok ik richting Arrowtown, een klein stadje op 20 min van Queenstown. Het was vroeger een stadje dat druk bewoond was door goudzoekers die hoopten hun rijkdom te vinden in de Arrow River. Een gezellig stadje met veel oude mijnwerkershuisjes in een prachtige omgeving!
Na lunchtijd vertrok ik richting Springbank Farm, ik had nog een 4u durende autorit voor de boeg.
Vandaag stelde Fonterra (het bedrijf dat de melk ophaalt in NZ) de deuren van de melkfabriek Clandeboye in Temuka open. Na deze ochtend vroeg op te staan en te melken, trokken we met zijn allen richting Clandeboye.
Clandeboye is één van de 7 melkfabrieken in het Zuidereiland, en de derde grootste van alle 26 fabrieken in NZ. Op momenten van piekproductie verwerken ze 12.4 miljoen liter melk PER DAG (Fonterra verwerkt 14.3 biljoen liter per jaar, meer dan 70 miljoen liter melk per dag op piekmomenten) !!!
De melk voor Clandeboye is afkomstig van 865 boerderijen met gemiddeld 680 koeien en 200 hectaren, deze produceren gemiddeld elk 2.9 miljoen liter per jaar. Deze melk wordt opgehaald met 82 tankers (26.500 liter per tank).
De rondleiding startte bij de kaasproductie. Er wordt Dry Salt Cheese en Mozarella gemaakt. Normaal duurt het 7 dagen om Mozarella te maken, hier maken ze het in 1 dag. Alles gebeurt achter gesloten deuren, we hebben niks te zien gekregen, om hun proces geheim te houden.
Daarna gingen we naar de Proteine producten, de melkpoeder productie en room/boter productie.
Voor de opslag van deze producten beschikken ze over een opslagloods van meer dan 3ha. Dagelijks worden er meer dan 70 containers geladen en geëxporteerd.
Het was indrukwekkend en interessant om deze fabriek te zien en te weten te komen wat er met de melk gebeurt!
Een korte uitleg bij de fotos!
Foto 1: Een tanker voor de ophaling van de melk
Foto 2 en 3: Kaas maken
Foto 4: De opslagruimte vol met melkpoeder
Foto 5: Melkvet in de opslagruimte
Foto 6: Robot voor het verplaatsen van paletten
Foto 7: Productie van room
Foto 8: Een deel van de melkfabriek
Foto 9: In dit gebouw gebeurt de productie van melk poeder
Het afgelopen weekend (zondag en maandag) trok ik richting Akaroa, het grootste stadje in Banks Peninsula, een schiereiland ter hoogte van Christchurch, ongeveer 3u rijden vanaf de boerderij.
Ik arriveerde zondag rond de middag en ging meteen op verkenning. Ik bracht een bezoekje aan het plaatselijke museum, nam een kijkje op het strand en in het centrum,ging de vuurtoren bezoeken Akaroa is een klein maar erg gezellig stadje!
Maandag was het hoogtepunt: de dolfijnen! Op bepaalde plaatsen rond de kust van Nieuw Zeeland zwemt de zeldzame Hector dolfijn, de kleinste en raarste dolfijn ter wereld, die enkel hier voorkomt. (Ik heb er jammer genoeg geen fotos van aangezien ik de hele tijd in het water zat.)
Toen ik opstond was het enorm hard aan het waaien, ik vreesde dat de trip niet zou doorgaan. Ik ging op weg naar de main wharf, de plaats waar de boten vertrekken, om na te vragen of de trip door zou gaan of niet. Daar vertelden ze me dat de trip van 9u s ochtends was geannuleerd. En de trip van 11.30 (waar ik mee mee zou gaan) stond op hold. Ze zouden pas om kwart na 11 beslissen. Na nog wat rond te wandelen in Akaroa was het eindelijk 11u en besloot ik me richting plaats van vertrek te begeven. Gelukkig was de wind wat minder, en de trip ging door, de omstandigheden waren wel nog altijd niet optimaal!
We waren met 9 in de groep, allemaal even uitgelaten om met de dolfijnen te gaan zwemmen! Na een 15tal minuten op de boot, vertraagden we en keken we uit naar de eerste dolfijnen! Ze lieten ons niet in het water na de eerste dolfijnen gezien te hebben, eerst kijken of ze geen kalf bij zich hebben ofdat er iets anders aan de hand is met hen.
Voordat ze ons in het water laten zeggen ze ons duidelijk, gewoon rustig in het water, de dolfijnen niet aanraken (kans om ze te infecteren),
Het was niet zoals in de films dat je echt met de dolfijnen zwemt! Maar gewoon in het midden van de oceaan rustig rondkijken hoe de dolfijnen rondom jou zwemmen!
We hebben er niet zoveel gezien als ze er normaal zien, maar het weer was ook niet optimaal, maar het was een leuke ervaring, om gewoon eventjes alleen op de wereld te zijn met de Hector Dolfijnen!
Na het koude zeewater kregen we een warme chocomelk op de boot . Terug aan wal was het tijd voor een warme douche en om terug richting de Springbank Farm te rijden!
Het afgelopen weekend ben ik met Rod, Nicky en de kids richting Wanaka getrokken, een stadje aan Lake Wanaka, ongeveer 3u rijden van de boerderij! We verbleven er bij Rods moeder en zus.
De vrijdagavond was het een groot familiediner aangezien het Christine (Rods zus) haar verjaardag was.
De zaterdag zijn we dan met zijn allen richting de Wanaka Show getrokken, een kleine landbouwbeurs in Wanaka. Er waren wat koeien, alpacas, paarden,tractors, boten, autos, Wel leuk om te zien! Maar er werd vooral veel gegeten en gedronken.
Er waren nog 3 andere bevriende koppels met hun kinderen in Wanaka dat weekend, dus de zaterdagnamiddag hebben die voornamelijk gezeten, gelachen en veel wijn en bier gedronken. Ik ben er voor een uurtje of 2 op mijn eentje op uit getrokken om nog eens rond te kijken op de show, en Wanaka-city te gaan verkennen, een klein, maar super leuk stadje!
Na de show gingen we van het ene huis naar het andere om te aperitieven, en om uiteindelijk in het laatste huis te bbqen. Het was een gezellig dagje!
De zondag hebben we met de hele bende een korte wandeling gemaakt in de voormiddag en zijn we in de namiddag met de kids gaan zwemmen. Daarna was het alweer tijd voor een 3uur durende autorit richting de Springbank Farm!
Het afgelopen weekend trok ik er voor de eerste keer helemaal alleen voor een weekend op uit. Zaterdagochtend vertrok ik richting Christchurch, ongeveer 2.5u rijden van de boerderij. In Christchurch aangekomen ontstond het eerste probleem al, de weg vinden Het enige dat stond aangeduid was Noord en West, maar wat ligt waar Ik had een plannetje bij van de stad, maar door de vele eenrichtingsstraten was het niet zo gemakkelijk om mijn weg te vinden. Uiteindelijk na iets meer dan een uur rondrijden had ik mijn hotel gevonden! Vlug mijn bagage uitladen, inchecken en dan parkeerplaats gaan zoeken, hiervoor heb ik ongeveer een half uur rondgereden! Uiteindelijk was het 2u- half 3 tegen dat ik Christchurch kon verkennen. De zaterdag ben ik wat centraal in de stad gebleven, Cathedral Square, City Mall, s avonds terug in het hotel, de mensen van mijn kamer leren kennen. Ik sliep namelijk in een Backpackers (soort jeugdherberg) met 6 op een kamer (goedkoop!). En zijn we met zijn allen iets gaan drinken in de pub beneden in het hotel.
Zondag heb ik dan de historische tram genomen richting het Arts Centre, het Canterbury Museum en de Botanic Gardens. s Avonds was er een Chinees festival in het park achter het hotel.
Maandag moest ik rond 10u uitchecken en ben ik dan uiteindelijk naar Riccarton gereden, vlak naast Christchurch, naar het winkelcentrum en terug richting de boerderij!
Het was een leuk weekend, maar zo alleen op stap gaan is toch niet alles...
26 febrauri in de namiddag vertrokken we met een auto en een boot volgeladen richting Lake Benmore, op een echte kiwi vakantie. Lake Benmore ligt op 1.5u rijden van de boerderij, met de boot hebben we er 2u over gedaan.
Rond 4-5u arriveerden we aan ons vakantiehuisje voor het komende weekend met een prachtig uitzicht over het meer, de bergen en in de verte de hoogste berg van NZ, Mount Cook. Toen alles uitgepakt was, waren we klaar voor de 1e waterski. Jack, 10 jaar kan waterskien als de beste! Maar ik moest eerst en vooral proberen recht geraken! Na een aantal keer proberen lukte het toch om recht te staan, maar niet voor lang! Het is echt niet gemakkelijk! s Avonds arriveerde dan het andere gezin waarmee we het weekend zouden doorbrengen.
De zaterdag begon al goed, Rods boot wou niet starten! Na verschillende pogingen, en af en toe benzine op te gieten, was er even paniek, de benzine rond de motor was beginnen branden! Maar dankzij de brandblusser aan boord was dat probleem snel opgelost! We waren terug klaar voor een hele dag waterpret! Inmiddels waren Bart en Nathalie (manager van de boerderij en zijn vriendin) gearriveerd voor een dagje. Rod wou ons meenemen voor een boottochtje op het meer. Alles ging goed, tot we aan de andere kant van het meer waren en de boot ineens stil viel. Uiteindelijk bleek dat er iets mis was met de aanvoer van de benzine naar de motor, maar we hadden niet het juiste materiaal bij op de boot om het op te lossen. Het was intussen lunchtijd dus geen boot meer te zien op het meer. Daar zaten we dan, midden op het meer, zonder telefoon Na een tijdje zagen we in de verte een andere boot, ik en Nathalie met de rode vlag zwaaien, en uiteindelijk zag de boot ons. Dankzij de vriendelijke kiwi mentaliteit zijn we dan terug veilig aan land geraakt! Rod heeft zijn boot gerepareerd, en daarna hebben we heel het weekend geen bootproblemen meer gehad!
In de namiddag heb ik weer een paar keer proberen waterskien, maar langer dan een paar seconden rechtstaan lukte niet, terwijl de kids het allemaal doen alsof het vanzelf gaat
De zondag was het weer minder en heb ik geen pogingen meer ondernomen om te waterskien.
Door de aardbeving in Chili was er Tsunami alarm in NZ! Maar uiteindelijk bleek het niets te zijn, de zee was wat wilder, en de golven in Timaru waren 20 cm hoger, er is hier dus niks spectaculairs gebeurt!
De afgelopen 2 weken op de boerderij heb ik meer en meer mijn weg gevonden. Ik doe nu al de meeste dingen alleen, ze leren me veel dingen, heb met de quad leren rijden,...
Mijn werkdag begint meestal 2 tot 3 keer in de week om 5u 's ochtends, andere dagen begin ik om 7u-half 8 of iets later. Als ik om 5u start is het melken tot ongeveer half 9. Tegen half 6 beginnen we te melken (Eerst moeten de koeien van de weide gehaald worden en dat duurt toch wel een half uur - 3 kwartier voor die allemaal in de melkstal zijn. Daarna is het ongeveer 1.5u tot 2u groep 1 melken. En dan gaan we de 2e groep gaan halen, dit is een groepje van een 40tal koeien die mastitis hebben, manken, in mindere conditie zijn,... Endaarna is het nog een half uurtje de melkstal kuisen. Om 760 koeien te melken duurt het dus niet zo lang! Daarna is er dan tijd voor ontbijt. En meestal rond half 10 starten we terug tot 12u-half 1 met allerlei dingen die gedaan moeten worden op de boerderij zoals afsluitingen repareren, koeien naar andere weide brengen, sproeien tegen de distels, bepaalde dingen schoonmaken,... En om 2u in de namiddag beginnen we terug met de koeien naar de melkstal te brengen en rond half 3 starten we terug met melken tot 5u.
Hier op het bedrijf zijn enkel de koeien en de kalfjesaanwezig. De vaarzen grazen op een ander bedrijf (Run Off). Vorige week ben ik mee om de vaarzen geweest. Het bedrijf was een aantal kilometer verder, en de vaarzen moesten te voet naar de boerderij gebracht. Wel leuk om te doen, voelde me net in de films, maar heb er jammier genoeg geen foto's van aangezien batterijen van mijn fototoestel allemaal plat waren... In de namiddag werden ze dan allemaal gecontroleerd of ze drachtig waren of niet. Ik moest ze na de controle vaccineren. Hier zijn ze zo streng niet op deze dingen zoals in Belgie. De volgende dag kwamen er verschillende trucks de vaarzen ophalen om naar een ander bedrijf te brengen om verder te grazen. Ik ben hele dag bezig geweest met het helpen laden. Was allemaal leuk om te doen!
Ik vind het hier echt plezant! Het is hier totaal anders dan in Belgie, maar enorm interessant om dit eens te zien en om veel bij te leren!
Op 20 februari ben ik voor het eerst alleen op stap geweest, richting Lake Tekapo. Het is ongeveer 1u20 rijden van op de boerderij. Het was wennen in het begin om links te rijden, ik had het wel al gedaan, maar enkel hier in de straat. Op mijn tocht richting Tekapo werd ik verbaasd door het mooie landschap! Want hiervoor had ik nog niet veel meer gezien buiten de zee, de farm en Timaru. Tekapo zelf is een heel klein dorpje aan een prachtig gletsjermeer! Meer dan een klein kerkje, de church of the good shepherd, een standbeeld, een paar winkeltjes is er niet. De mensen komen hierheen voor het meer, en het prachtige uitzicht op Mt John. Ik heb mijn dag doorgebracht met wat rond te wandelen, aan het meer te zitten en een bergwandeling van ongeveer 2-3u naar Mt John. En na de bergwandeling heb ik in het meer gezwommen, was wel koud! Ik heb vooral genoten van het zalige zomerweertje!
De zondag ben ik met mijn 'family' meegeweest naar een Wine and Food Festival in Oamaro. Een gezellig klein festivalletje waar er vooral veel gedronken en gegeten wordt!
Eindelijk heb ik tijd gevonden om foto`s op de computer te zetten! Hieronder vind je enkele foto`s van de boerderij enzo...
Voor de rest gaat alles hier goed! Het melken gaat steeds beter en sneller en ik begin stilaan mijn weg te vinden op de boerderij. alle dagen om 5u opstaan is soms wel lastig, maar het is leuk werk, dus dan valt dat ook al beter mee! Ik moet hier voornamelijk melken, `s middags en `s avonds. En tussendoor dan nog afsluitingen reparen, koeien versteken,... De afgelopen week ben ik samen met Bart naar een bijeenkomst van de Young Farmers geweest, zoiets als de Groene Kring bij ons, leuk dat ze hier ook zoiets hebben! En gisteren (donderdag) ben ik meegeweest naar een Discussiegroep van Dairy NZ (ziets als de Crv bij ons). Deze bijeenkomst was op een boerderij, waar ze dan praten over verschillende onderwerpen en over de werking va die boederij. Was wel interessant, ik begreep wel niet alles.
Met mijn engels begint het ook beter te gaan. Ze hebben mij hier nog niet veel moeten verbeteren dat ik iets verkeerd zei ofzo. Ik heb gevraagd of ze dat willen doen, zo leer ik ook bij, en kan ik tegen dat ik naar huis ga hopelijk redelijk goed Engels praten!
Het afgelopen weekend ben ik met mijn `family` hier naar de race, Classic car Racing noemen ze het hier, gaan kijken. Rod racet af en toe, een paar weekends op een jaar, in een oude Jaguar van 1967. Was wel eens leuk om te zien! Ze hebben hier een kleine pony voor Tilly, waar ze heel af en toe eens mee rijdt. En ik moet haar nu af en toe eens rijles geven. Ik mag hier binnenkort ook met een paard van een vriendin van Nicky gaan rijden. Ik verveel me hier dus zeker niet! en het weer is deze week wat minder. De afgelopen 2 dagen was het bewolkt. Gisteren heeft het zelf hele dag geregend!
Veilig aangekomen in NZ! De vliegreis was lang en vermoeiend, ik was blij dat ik eindelijk in NZ was! Onderweg had ik mijn Engels al een beetje kunnen oefenen. In Frankfurt was ik tegen iemand beginnen babbelen die voor een jaar in Christchurch komt studeren. Uiteindelijk bleek dat ze de enige was van het hele vliegtuig die ook naar Christchurch moest, ik heb dus geluk gehad! Aangekomen in NZ stonden Bart, Natalie en kleine Paige mij op te wachten in de luchthaven. Bart is de manager van het bedrijf, komt uit Belgie, en woont sinds een paar jaar in NZ. Het weekend heb ik doorgebracht bij hen, aangezien de eigenaars niet thuis waren. Zaterdag heeft Bart me een rondleiding gegeven op de boerderij.
Eventjes wat meer uitleg over de boerderij: 220 ha grasland en 60ha bos, allemaal bij elkaar. Ze vinden het hier vreemd dat in Belgie de weiden en de akkers soms zo ver van de boerderij liggen. Het gaat nog zel eventjes duren voor ik weet welke weide waar is. De koeien zijn in 2 groepen verdeeld. 1 groep van ongeveer 720 koeien en een groep van ongeveer 50-60 koeien. De 2e groep zijn al de koeien in mindere conditie, met pootproblemen, matitis,... Dewe groep wordt slechts 1 keer per dag gemolken, namelijk `s morgens. De eerste groep zijn alle gewone koeien en worden 2 keer per dag gemolken. Ze starten hier `s morgens rond 5u tot ongeveer 9u, en `s middags van half 3 tot 5 opnieuw. De tijd daartussen worden de weiden gecontroleerd, afsluitingen gerepareerd, koeien naar andere weides gebracht,... Het is vroeg beginnen, maar `s avonds om 5u is het werk wel allemaal gedaan.
Zaterdagnamiddag ben ik met Natalie en Paige naar Timaru geweest, maar meer dan het park heb ik niet echt gezien, dat is voor het komende weekend. En zondag was een gewone lazy sunday. Een ideaal weekend om te bekomen van de lange vliegreis. een echte jetlag heb ik niet echt gehad, ik ben gewoon de eerste dagen op tijd in bed gekropen. Ze zeggen hier dat het lastiger is om van hier naar Europa te gaan dan omgekeerd, dat beloofd dus voor in het terug keren.
Zondagavond waren Rod en Nicky, de eigenaars, terug en ben ik verhuisd naar mijn kamer voor de komende 3 maand. Super vriendelijke mensen! En ik heb er voor de komende 3 maand een zusje en broertje bij, Jack (10) en Mathilda (7). Ik voel me hier al helemaal thuis!
Maandag ben ik beginnen werken, het is echt wel leuk! Hele dagen buiten bezig zijn, het goede weer, de sfeer hier,... Heb voor het eerst met de pick-up gereden, wel raar, zo heuvelachtig en in de weiden enzo, maar het gaat vrij goed! Ze doen hier alles met de auto, quad of moto. Ze vinden het raar als je 50m wandelt. Ik moet telkens van maandag tot vrijdag werken, de weekends heb ik normaal vrij, tenzij het druk is. Zo kan ik de buurt gaan verkennen of voor school werken ;-)
Groetjes vanuit het zonnige NZ (foto`s volgen zo snel mogelijk)
