Vandaag hadden we een patiënt met een diepe snijwonde die bij ons in het ZH gehecht ging worden (uitzondering: want normaal worden die altijd doorgestuurd naar een ander ZH). Natuurlijk stond ik op de eerste rij te springen om deze te mogen doen! De snee was net boven de knie in zijn bovenbeen --> werkongeval, met een ijzerzaag in zijn been gesneden. De wonde was ongeveer 5 cm breed (kon er zeker 4 vingers in stoppen) en stond zeker 2 cm open! Je kon bijna het bot zien! Er moest dus ook eerst 2 lagen inwendig gehecht worden en 1 laag uitwendig. Heb alleen de uitwendige gedaan, omdat je inwendig amper kan zien waar je huid/vlees moet pakken. En wel geteld 11 hechtingen heb ik mogen doen. Maar amai dat is niets vergeleken met een varkenspoot ze (zo leren we het op 't school). De huid is veel stroever en veel moeilijker om er door te geraken. Ook heb je totaal geen mooie snijranden zoals wij het gezien hebben, maar heb je overal loszittende en gekartelde stukken huid. Ook zit er constant bloed in de weg dat je heel de tijd moet wegdeppen voor je verder kan. Verder gebruiken ze hier ook geen steriel veld en ik heb ook geen steriele handschoenen gebruikt. Het enigste waar je op moet letten is dat je draad niet op de niet-ontsmette huiddelen komt. Voor de rest is alles in orde! Aahja voor de geneeskundige onder ons het hechten verloopt hier ook anders (voor de geneeskundige onder ons): 2-1-1 altijd dezelfde richting en bij ons is het 3-1-1 (lussen) en elke keer een andere richting. Zo blij dat ik was om eindelijk eens een keer iets serieus te mogen doen!
Verder hebben we ook nog een bevalling gehad, maar deze keer niet zo'n leuke. Het was een spurtje naar de bevallingszaal om de vrouw er op tijd te krijgen. Nog niemand had zich kunnen omkleden of handschoenen kunnen aandoen of ik zag het hoofdje al. Uiteindelijk kreeg 1 iemand ze op tijd aan en toen was het kindje er al. Het ergste van al was dat toen ik het kindje vast hield en de moeder vertelde dat het een meisje was, ze haar hoofd draaide en zij dat ze een jongen wilde en geen meisje. Ik heb dus het babytje maar heel de tijd vastgehouden en toen de nageboorte eindelijk gedaan was en ze naar haar kamer werd gebracht, wilde ik het babytje aan de papa geven. Hij vroeg mij het geslacht en toen ik zei een meisje keek hij mij heel verwonderd aan met grote ogen van ´ooh nee´ en zei dat hij geen meisje wilde enkel een jongen. Eindelijk heeft hij dan toch maar het kindje aangepakt en hopelijk zijn ze vanavond er mee naar huis gegaan. Echt wel erg! De mensen kennen/gebruiken hier bijna nooit voorbehoedsmiddelen en krijgen dus heel veel kinderen op alle leeftijden. Hier is het dus normaal om zwanger te zijn op 15-16 maar ook even goed op je 40 nog. De meeste hebben hier dus ook heel veel kinderen en leven dus in povere omstandigheden. Nochtans krijgen ze alle voorbeheidsmiddel hier gratis! Vele weten het gewoon niet, want vele vrouwen kunnen niet lezen of schrijven (omdat ze niet naar school mogen gaan).
Verder heb ik nog meer leuk nieuws! Gisteren is Liesbet bevallen van een meisje (Analief Katrian), zij is Belgisch maar woont hier in Peru met haar Peruaanse vriend (Romel). Vandaag zijn we het dus gaan bezoeken met nog 2 andere Belgische meisjes die hier ook vrijwilligers zijn (Ellen en Marijke) en met de mama. Zo´n mooi kindje en zo´n braveke, echt niet te geloven!
Stage Peru
De snee was net boven de knie in zijn bovenbeen --> werkongeval, met een ijzerzaag in zijn been gesneden. De wonde was ongeveer 5 cm breed (kon er zeker 4 vingers in stoppen) en stond zeker 2 cm open! Je kon bijna het bot zien! Er moest dus ook eerst 2 lagen inwendig gehecht worden en 1 laag uitwendig. Heb alleen de uitwendige gedaan, omdat je inwendig amper kan zien waar je huid/vlees moet pakken. En wel geteld 11 hechtingen heb ik mogen doen. 
Maar amai dat is niets vergeleken met een varkenspoot ze (zo leren we het op 't school). De huid is veel stroever en veel moeilijker om er door te geraken. Ook heb je totaal geen mooie snijranden zoals wij het gezien hebben, maar heb je overal loszittende en gekartelde stukken huid. Ook zit er constant bloed in de weg dat je heel de tijd moet wegdeppen voor je verder kan. Verder gebruiken ze hier ook geen steriel veld en ik heb ook geen steriele handschoenen gebruikt. Het enigste waar je op moet letten is dat je draad niet op de niet-ontsmette huiddelen komt. Voor de rest is alles in orde!
