deze week ben ik naar een natourcriterium geweest met een stoeltje en voldoende pijnstillers.
Het zijn de renners, het koers evenement, ... en dat zie ik graag.

Maar het blijft een dubbel gevoel.
Het zijn niet alleen de renners die tegen een hoge snelheid passeren wat leuk is om te zien.
Er zijn voor mij ook zoveel factoren zoals drukte die te veel energie van mijn lichaam vragen.

... en dus moeten de mensen die bij me waren daar ook rekening mee houden.
Dat vind ik na al die maanden minder en minder vanzelfsprekend.
Want ik wil ook gewoon ergens naar toe gaan en alles kunnen wat ik kon voor ik ziek werd.
En dus geen vijfde 'pruttelend' wiel tijdens een uitstap zijn.