Mijn naam is Katleen (36). Tijdens een jaarlijkse controle bij de genaecoloog heeft die een knobbeltje gevonden in mijn borst. Echo en mammo laten maken, 2 dagen later een punctie en op donderdag 29 nov. 2007 op 33-jarige leeftijd kreeg ik te horen dat het knobbeltje kwaadaardig was. Borstkanker ! We zijn er snel bij, dat speelt in het voordeel. Op 7 december werd dit knobbeltje en een klier verwijderd tijdens een borstbesparende operatie. Daarna chemokuur en na deze 8 behandelingen nog 25 bestralingen. Een lange tocht met verschillende etappes ...
2010: diagnose cvs en fibromyalgie als gevolg van chemo.
Vorige zaterdag heb ik voor de eerste keer een lichte slaappil genomen. En ik heb toen heerlijk geslapen, uren aan een stuk. Ik heb het gewoon nodig om om de paar nachten een nacht door te slapen. Maar ik kan/wil nog niet elke nacht een slaappil nemen.
Deze nacht ben ik na een uurtje in slaap gevallen en na 3 uurtjes slapen waren mijn ogen alweer wakker. Dan lig je wakker maar wil je verder slapen. Er gaat wat tijd voorbij en dan is je blaas ook wakker dus kun je niet anders dan opstaan en naar het toilet gaan. Hopelijk val je terug in slaap voor je honger krijgt wat deze nacht dus niet het geval was. Meestal val ik tegen de ochtend terug in slaap en word ik naar mijn gevoel veel te laat wakker en is de voormiddag voorbij voor ik het goed en wel besef.
Vroeger lag ik steeds recht in bed. Niet veel beweging, gewoon rustig. Sinds de menopauze is dat heel wat anders. Mijn lichaam is soms zo onrustig, dus ik ook. Soms lig ik zelfs diagonaal op mijn buik omdat ik zo terug in slaap val ... Niet te geloven. En soms wil ik dat ik niet meer alleen in m'n bed lig ... maar hoe moet dat dan ??? Nog maar te zwijgen over het licht dat opnieuw aangaat om wat te lezen in een tijdschrift.
Ik weet van lotgenoten dat ik hiermee niet alleen ben maar ik moest het toch eens even kwijt. Ik denk aan jullie als mijn benen onrustig zijn, wanneer mijn hartslag hoger is dan normaal, wanneer mijn ogen geen zin hebben om dicht te vallen of als ik 's morgens bezweet wakker wordt omdat mijn lichaam de innerlijke warmte niet kwijt kon tijdens het 'nachtelijk zweten'. Ik denk meer en meer aan jullie.
groetjes, Katleen
29-08-2008
ik mag meedoen aan het revalidatieprogramma in het ziekenhuis
Goedemiddag,
gisteren ben ik op gesprek geweest en deze voormiddag heb ik al een telefoontje gekregen.
Ik mag meedoen aan het revalidatieprogramma in de groepsessies - joepie ! Sommige mensen hebben er voor kunnen kiezen om individuele begeleiding te krijgen.
15 september starten we met een groepsessie en de dag erna is het 3 maanden aan een stuk elke dinsdag en donderdag voormiddag een uurtje fysieke oefeningen onder begeleiding van een kinesist.
smile Katleen
27-08-2008
naar de kermis geweest
Gisteren ben ik in mijn dorp naar de kermis geweest. Gedurende jaren ben ik daar niet meer naar toe geweest maar ik voelde me mentaal en lichamelijk de laatste dagen zo down van altijd hetzelfde. Dus eventjes wat geld gespendeerd in het lunapark en iets gedronken in een café. Ook al kom je jezelf op dat moment tegen tijdens het rechtstaan of in het lawaai. Om van de volgende dag nog maar te zwijgen. Maar het heeft deugd gedaan en ik was later thuis dan gepland.
Morgen heb ik dat intakegesprek i.v.m. het revalidatieprogramma. Duimen maar.
groetjes, Katleen
26-08-2008
controle professor
Goedenavond,
na de operatie in december heb ik met de professor een nieuwe afspraak gemaakt voor controle. Toen dacht ik: oh, in augustus is alles al bijna achter de rug. Nu zijn we dus eind augustus en de revalidatie moet nog beginnen. Waarschijnlijk heeft dat de voorbije dagen wat zitten wringen want ik voel me beter nu ik geweest ben.
Volgens de professor is alles goed. Volgende week donderdag op controle bij de oncoloog. Als dat achter de rug is, beginnen we aan de revalidatie.
Ik kijk er al naar uit. Katleen
25-08-2008
inloophuis Turnhout
Hallo,
vandaag ben ik voor de eerste keer naar het inloophuis in Turnhout geweest. Er werd daar een themadag voor jong volwassenen onder de 40 jaar georganiseerd. Ik dacht daar ga ik naar toe en dan kan ik met lotgenoten praten ... ik was er alleen. Niet tegen staande heb ik daar een leuke babbel gehad met een vrijwilliger. Ik ben moe en tevreden thuisgekomen, zeker voor herhaling vatbaar. Waarschijnlijk zal ik er niet veel leeftijdsgenoten ontmoeten maar we zien wel hoe dat loopt. Dan ontmoet ik ze hopelijk ergens anders, hé.
groetjes, Katleen
17-08-2008
simpel, gaan we eens doen, ... zo moeilijk
De lange tocht met verschillende etappes. Omdat ik fietsliefhebber ben was dat een logische titel. Ik dacht aan de operatie, de chemo en de bestralingen. Aan de revalidatie heb ik in december niet eens gedacht.
Hoe bekijk ik het nu?
operatie = tijdrit - gewoon doen.
chemo = bergrit - na het vertrek de eerste berg omhoog en dit nog zeven keer bij elke chemo, maar ik ben bij elke afdaling onderuit gegaan met aankomst in het dal.
bestralingen = vlakke rit met een sprint aan de aankomst. De voorbije weken was het aftellen in de laatste meters.
revalidatie = vertrek in dal - 1 lange, moeilijke col op en dan (ik weet niet wanneer) de top bereiken.
Onderweg heel wat drinkbussen genuttigd (dingen die ik bijgeleerd heb over mezelf, het leven, de maatschappij, ...) Met dank aan het ganse team (ouders, zus, familieleden, vrienden, dokters, verpleegsters, hulpverleners, ...)
knuffel, Katleen
14-08-2008
naar de kapper geweest
Hallo,
voor de eerste keer in een half jaar tijd ben ik naar de kapper geweest. De ongelijke haren laten knippen en nog steeds een mooie korte coupe.
Nog wat zonnestraaltjes op mijn bleke huid, een tikje meer uitstraling ...
Ik zie dat wel zitten.
groetjes, Katleen
11-08-2008
nabehandeling is afgelopen !
De 25 bestralingen heb ik gehad.
De nabehandeling is afgelopen, joepie !
10-08-2008
bestralingen bijna gedaan
hey,
de bestralingen zijn bijna gedaan. Hopelijk begint daarna de vermoeidheid ook wat te minderen want donderdag, vrijdag en zaterdag was ik stik kapot en heb ik veel geslapen.
De plaats waar mijn huid bestraalt wordt, begint op bepaalde plaatsen af te blotten. Ik weet niet of dit de juiste benaming is maar het voelt wel raar omdat de huid eronder er toch broos uit ziet. En onder mijn borst ligt het een beetje open, waarschijnlijk van het zweten door het warme weer toch erg gevoelig geworden. Dus dat wil ik nog goed verzorgen. Ik zal blij zijn als morgen de laatste bestraling achter de rug is.
groetjes, Katleen
03-08-2008
hoe voel ik me nu?
goedemiddag,
afgelopen donderdag ben ik in de rolstoel naar het criterium in Herentals geweest. Mijn zus achter de rolstoel om me verder te duwen en ik in de rolstoel toch wat genieten van de mensen, het goede weer en de mannen op de fiets. Maar na een paar uur was ik erg moe en blij dat we terug richting huis reden.
Een antwoord op de vraag hoe ik me voel is complex en hangt af van dag tot dag, soms wel van uur tot uur. De pijn wisselt zich af tussen spierpijn, pijnlijke botten of pijnlijke gewrichten. Als ik wat lang op m'n benen sta, is er wel iets dat reageert. Mijn slijmvliesirritatie is nog steeds bestaande, mijn maag doet het al iets beter. De vermoeidheid is er natuurlijk ook nog. Ondertussen ben ik ook andere medicijnen aan het innemen omdat ik last heb van een beginnende ontsteking in de gewrichten.
Mijn huid heeft te lijden onder de bestralingen maar dat valt al bij al nog goed mee. Er mag al eens iets meevallen in de nabehandeling hé.
Meer en meer zie ik het einde in zicht ook al weet ik dat ik nog een lange weg heb af te leggen. Maar af en toe heb ik al een redelijk goede dag en dat doet deugd ook al besef je dat pas 's anderendaags.
