Mijn naam is Katleen (36). Tijdens een jaarlijkse controle bij de genaecoloog heeft die een knobbeltje gevonden in mijn borst. Echo en mammo laten maken, 2 dagen later een punctie en op donderdag 29 nov. 2007 op 33-jarige leeftijd kreeg ik te horen dat het knobbeltje kwaadaardig was. Borstkanker ! We zijn er snel bij, dat speelt in het voordeel. Op 7 december werd dit knobbeltje en een klier verwijderd tijdens een borstbesparende operatie. Daarna chemokuur en na deze 8 behandelingen nog 25 bestralingen. Een lange tocht met verschillende etappes ...
2010: diagnose cvs en fibromyalgie als gevolg van chemo.
het is te zeggen ... ik doe nog heel weinig. In de voormiddag bestraling halen, in de namiddag niets en 's avonds niets. Het kan al eens gebeuren dat ik boodschappen doe of naar de apotheek ga. Maar de laatste weken is het zo dat ik er aan denk en het pas dagen later doe.
Maar het mag, ik vind het ok zoals het nu is. Ik zou 's nachts wel wat meer willen slapen maar het warme weer helpt me niet echt.
Met de bestralingen zijn we over de helft, nog 10 bestralingen en dan is dat ook achter de rug. En dan zal ik wel weer wat meer van me laten horen.
groetjes, Katleen
21-07-2008
haar is aan 't groeien
Met enige trots meld ik u ... mijn nieuwe haar. Aan de rechterkant kun je m'n nieuwe haartjes bewonderen.
De foto in bijlage werd in april getrokken en toen had ik nog een sjaaltje opstaan. Dus we maken vorderingen.
groetjes, Katleen
17-07-2008
begeleiding
Goedemiddag,
gisteren ben ik langs de dokter geweest die me zal begeleiden tijdens de bestralingen. Eventjes navragen hoe het met me gaat, hoe met m'n huid is en de rest van mijn lichaam gesteld is. Ze zal me wekelijks eventjes bij haar laten komen.
En vandaag heb ik een afspraak gekregen om te gaan babbelen met iemand. Vorige week had ik het zeker kunnen gebruiken maar vanaf volgende week gaan we in begeleiding. Ik voel me goed maar het is nodig dat ik hierover babbel. Want het is niet enkel mijn lichaam dat onderuit gehaald werd tijdens de chemo. Ik heb echt al wel ondervonden dat wij bestaan uit een lichaam, emoties, verstand e.d. Hoelang die begeleiding gaat duren weet ik nu niet. Maar ik zal enige tijd op regelmatige basis gaan praten met iemand.
Er zit soms heel wat tijd tussen de berichten die ik hier schrijf want ik ben echt moe. Vandaag ben ik om 10u30 bestraling gaan halen, thuis gekomen en gegeten, na het nieuws een uur geslapen. En nu eventjes laten weten hoe het met me gaat. Nog wat koers zien, weer wat eten, deze avond nog meer rusten en dan gaan slapen.
groetjes, Katleen
11-07-2008
55kg
Goedemiddag,
Deze morgen woog ik ... 55 kg. Ik wachtte al een hele tijd tot ik deze 4 kg was bijgekomen. Want ik voel me gewoon beter nu ik wat meer weeg.
En, ik heb 1 week bestralingen achter de rug. Dat betekent 5 bestralingen gehad, nog 20 bestralingen te gaan.
groetjes, Katleen
09-07-2008
te vroeg
Hallo,
de radiotherapie komt te vroeg volgens mijn gevoel. Ik ben verre van hersteld van de chemo en het grote aantal bijwerkingen waar ik nog last van heb. Mijn lichaam is nog vermoeid en ziek.
Hierdoor komen er de laatste paar dagen heel wat emoties naar boven. Het gevoel van te snel de laatste etappe in de nabehandeling, het gevoel van waarom moet ik dit allemaal ondergaan. Maar ook het gevoel dat mijn leven overgenomen werd door anderen. En dit al van eind vorig jaar. Dat hoorde ik gisteren ook in de reportage op Eén over Circle 66, mensen die borstkanker achter te rug hebben. Ik heb een paar keer bevestigend geknikt want wat die mensen vertelden was heel herkenbaar. Ook heb ik nogmaals gezien en gehoord dat een leven weer opbouwen mogelijk is, haalbaar is en dat een expeditie in Groenland tot de mogelijkheden behoort.
Vandaag lymfe-drainage gehad omdat mijn schouder en linkerarm serieus reageert op de onnatuurlijke houding waarin mijn arm wordt gelegd tijdens de bestraling. Ik ben zo moe als ik terugkom van de bestraling. Het is van belang dat ik ook thuis die schouder ga versterken. Zie je, samen met het behouden van hoe m'n lichaam nu is, is de opbouw al bezig.
groetjes, Katleen
07-07-2008
eerste bestraling
de eerste bestraling is achter de rug.
Je ligt daar in een kale kamer met een machine, je moet heel stil blijven liggen, en dan word je bestraald. Normaal voel je daar niets van maar op de plaats waar de lymfe-klier verwijderd werd voel ik toch wat (het pitst daar). Verder elke dag na de bestraling en voor het slapen gaan de huid insmeren. Niet in de zon, sauna, infra-rood cabine, ... Het worden weer leuke weken.
Dit is de laatste stap in de nabehandeling. 1 bestraling gehad, nog 24 te gaan. Ik heb er geen zin in maar moet positief blijven denken. Maar als ik wat veel last krijg van m'n huid of litteken zal het moeilijk worden. Ik hoop dat ik dat gevoel snel kan loslaten ...
groetjes, Katleen
06-07-2008
helemaal alleen
Hey,
mijn huisgenoot is dit weekend niet thuis geweest. Ik heb dus het huis voor mij alleen gehad. Zalig.
Zaterdag wakker geworden en heel de dag veel gerust en tegen de avond viel het me op ... alleen zijn deed deugd. Tijdens de behandeling met chemo (meer dan 5 maanden) heb ik bij mijn ouders in de living geleden na de chemo en tijdens de herstelling daarvan. En dus steeds mensen om me heen. Gisteren was ik alleen met niemand om me heen. Enkel mijn vermoeid lichaam en mijn gedachten. Zondag ben ik nog eventjes bij m'n ouders langs geweest.
Misshien had ik dit wel nodig om aan de volgende etappe te beginnen. Hoe onverwachte dingen zo'n verschil kunnen maken.
knuffel, Katleen
05-07-2008
drukke week gehad
Hallo,
begin deze week in het ziekenhuis een simulatie van de radiotherapie en een scan gehad. De voorbereiding van de volgende etappe. Het verbaasde me toch dat ik heel erg moe werd van mijn arm gedurende een kwartier omhoog te houden. En daarna echt moest rusten in de auto of in de cafetaria.
De andere dagen gewinkeld e.d. voor mijn verjaardag. 's Avonds is er bezoek geweest en het was hartverwarmend en vermoeiend tegelijkertijd. Gisteren was ik niets waard, helemaal leeg. Vandaag zaterdag is het net hetzelfde. Door de pijnstillers is de pijn wel zo goed als weg maar de vermoeidheid is er nog wel natuurlijk.
Omdat ik houd van sporten met wielen en een mannetje (of vrouwtje) staat Sporza op en de co-commentator is een wielrenner en die zei het volgende: in een lange wedstrijd van 3 weken zoals de tour voel je je vermoeidheid het eerst in de maag. Ik vergelijk de weg na kanker met een lange tocht met verschillende etappes. Is het daarom dat mijn maag niet herstelt? Nog eventjes geduld dus.
