En waar gaat de wereld toch naartoe? Ik lees hier in een mail dat het in België ongeveer -10°C is. Ongelooflijk en jullie moeten niet allemaal denken dat het hier dan -20°C is want dat is het niet. Vandaag was het een supermooie dag; het was ook koud, ongeveer -8°C maar het zonnetje scheen en ik ben dan ook gewoon naar buiten moeten gaan; zo mooi dat het hier is. De ijslagen op het fjord, sneeuw op de bergen en lekker veel licht omdat het zonnetje schijnt J
Maar daar wil ik eigenlijk niet over schrijven. Wel over het laatste weekend van de vakantie: ik ben namelijk op skitur geweest.
Via de Turistforening (de organisatie waar ik de vorige trips mee deed) heb ik een meisje leren kennen, Hanna.Het is een heel toffe en avontuurlijke en haar ouders hebben en hut in de bergen op een dik uur van Stavanger. Dus Hanna en ik hadden afgesproken om samen op skitur te gaan want ik moet leren om op skis te staan. J
Skis in Noorwegen is niet wat wij als Belgen denken over skiën; de meeste noren vinden onze manier van skiën (Slalomski; waarbij je naar boven wordt getrokken) voor watjes. Noren vinden dat skiën Langrennski is. Dat is ongeveer zoals Langlaufen maar dan op een veel heuvelachtiger terrein zonder geprepareerde wegen, gewoon midden in de bergen.
Dus ik moest dat nu toch wel eens leren; na 4 maand voel ik me Noor genoeg om dat eens te proberen, HAHA.
Hanna en ik zijn dan op vrijdag 2 jan heel vroeg vertrokken. We namen een skibus naar haar hut. Na een uurtje waren we al waar we moesten zijn en konden we bijna onze skilatten aanbinden. Eerst moesten we wel door de sneeuw naar boven ploeteren en in de hut aangekomen moesten we ze eerst opwarmen (het was er -3°C binnen) en we moesten ook water vinden. (Dat deden we door een gat te graven in de sneeuw waar de beek loopt in de zomer en het water onder de sneeuw bevriest niet, dus daar konden we water vinden.)
Uiteindelijk stonden we rond 10u op onze skis. Ik dacht dat het wel een makkie zou zijn om op die skis te glijden maar dat was het helemaal niet. Ik had skilatten die zeker 1,85m lang waren en misschien half zo dun waren als mijn gewone (lees; slalomskis) skis of nog minder. Deze lengte gecombineerd met dunne lattekes (die dan ook nog eens geen scherpe rand hebben en dus niet in de sneeuw vast zitten) geeft niet veel mogelijkheid tot controle.
Ik probeerde dus om mijn skis onder controle te krijgen maar ze deden gewoon met mij wat ze wilden. Hanna vond het wel een grappig zicht maar ik denk dat ze ook dacht; oei oei oei.En ik voelde me af en toe wel wat ellendig; toen ik voor de eerste keer op skilatten stond ging dat allemaal vanzelf maar nu waren die dingen aan mijn voeten gewoon te lang. Ook als ik op mijn doos lag, kwam ik niet zo vlot recht als met mijn andere skis. Ik heb dus heel vaak gedacht; geef me mijn gewone skis terug, NU! J
Het grappige was ook dat ik het wel leuk vond om naar boven te klefferen op die skis. Dat ging in het begin met horten en stoten maar ging steeds beter en een beetje sport kan geen kwaad.
Na het skiën zijn we op sneeuwpicknick gegaan. We zijn met boterhammen, mandarijnen, chocolade en warm Saft (iets typisch Noors; vergelijk het met grenadine gemengd met water maar dan lekkerder) een heuvel opgeklommen richting zon want het was supermooi weer. Ik vond het wel eng om naar boven te klauteren en ik ben een paar keer heel wat meters naar beneden gegleden en dat vond ik niet leuk. Hanna ging natuurlijk als een echte berggeit door de sneeuw maar ze is dan ook half in de bergen opgegroeid. Maar ik was wel jaloers op haar bergcapaciteiten.
Om terug naar beneden te gaan zijn we op ons gat gaan zitten en hebben we gewoon gegleden. Dat ging me wel goed af en we zijn dan ook de poepsledes gaan halen in de hut en we zijn alle heuveltjes afgeroetsjed. Was plezant. J
s Avonds hebben we lekker gegeten in een hut die ondertussen lekker warm was.
Natuurlijk stonden we zaterdag wel weer op in een koude hut en moesten we meteen weer de kachel aansteken. En na het ontbijt; hop op de latten. J Het ging eigenlijk niet veel beter maar ik heb wel kunnenoefenen op vlak terrein J (Is ook belangrijk)
We wilden ook eensneeuwman maken maar we dachten er te laat aan en de sneeuw die s ochtends was gevallen, was al verhard en onmogelijk om sneeuwmannen te maken. Hanna was natuurlijk niet zo moe als ik (ah nee; de helft van de tijd moest ze op mij wachten en een beetje lachen omdat ik alweer op mijn dooslag J)en daarom ging zij op haar skis en ben ik de poepslee gaan halen en naar beneden gaan roetsjen.
De avond was heel gezellig!!! We waren wat aan het praten en plots hadden we zin om naar de sterren te gaan kijken. We hebben er heel wat vallende gezien en we hebben ons dus heel wat kunnen wensen. Plots vonden we ook de stier in de sterren en aangezien we allebei dat sterrenbeeld hebben, was hetbest leuk om naar de stier te staren.
Nadien vond Hanna zon sterrenkaart in de hut en we hebben een hele tijd proberen uit te vogelen hoe dat ding nu werkte en we zagen ook ineens heel veel sterrenbeelden.
Was superfijn en het werd dan ook ineens half 1. En we waren vergeten om de deur van de slaapkamer open te zetten dus heb ik maar met een muts op mijn kop geslapen; was lekker warm.
Zondag was een skidag en het lukte! In elk geval toch een beetje; eindelijk had ik controle over die dingen. Ik kon nu echt op een neer gaan van de heuvels zonder al te veel op mijn doos te gaan en het werd eindelijk echt plezant. (maar toch weet ik welke skis ik leuker vind)
Al snel werd het 6u s avonds en moesten we naar de bus skiën J Nu ja, er reed op de weg een bus voorbij rond kwart voor 7 en dus was het plan om hem gewoon tegen te houden in het midden van de weg want er was daar geen bushalte. We hebben een klein half uur in -9°C op de bus staan wachten. Gelukkig zag hij ons wuiven en is hij gestopt om die 2 meisjes op te pikken.
Heerlijk warm op de bus maar jammer dat de tocht gedaan was. Het was een ideale afsluiting van de vakantie en een eerste kennismaking met Langrennski Jhoi hoi hoi!
