Ik heb besloten om nog eens een berichtje te posten op mijn blog. Er is eigenlijk niet echt iets super speciaal gebeurd maar ik heb net de blog gelezen van een andere geweldige YFU uitwisselingsstudent, Sien Wijnants, en het lezen van haar blog heeft me zin gegeven om te schrijven. (als je haar blog over het leven in Estland eens wil lezen; Typ in op google; sieninestland en dan kom je er wel.)
Dus bij deze: nog eens een kleine update.
Ik bedacht me dat ik eigenlijk nog nooit iets over mijn gewone leven hier in Jørpeland heb verteld en misschien is het wel eens tijd om dat na 4 maand goed te maken. Jaja, ik ben hier nu al 4 maand maar vervelen doe ik me niet.
Een gewone schoolweek hier in Noorwegen is eigenlijk wel echt heel gewoon en de weken worden steeds leuker. Dat heeft er alles mee te maken dat ik nu op school wel echt mensen heb leren kennen die ik wel leuk vind en waar ik ook iets tegen te zeggen heb. Eerlijk gezegd heeft het heel lang geduurd voor ik iets te zeggen had tegen de noren om de eenvoudige reden dat zij ook niet veel zeiden tegen mij. (Het cliché dat die mensen moeilijk te bereiken zijn, is dus geen cliché)
Maar goed, sinds een aantal weken gaat het op school echt goed. (Voordien was het gewoon ok.)
Ik heb hier heel gewone vakken maar geen wetenschappen omdat ik de richting Samfunn (= maatschappij/samenleving) volg. Ik heb geschiedenis, Noors, Godsdienst (en ja, het is GODsdienst), politiek (de ene keer heel boeiend en de andere keer denk ik dat ik ga sterven)en Engels (wat goed is want met al het Noors vergeet ik het Engels al wel eens. Frans is voor een groot deel naar heel ver in mijn hoofd verschoven maar ik heb een Frans boek mee vanuit België en in 2009 begin ik er in te lezen.) Dan heb ik ook nog een vak media maar die leerkracht zit in Ecuador en geeft huiswerk via het internet. Dat vak moet ik gewoon bijhoudenen kan ik thuis fiksen.
Volgende week is het vakantie en net nu die vakantie bijna begint, werden we overstelpt door werk. Of was ik het die het teveel heeft laten liggen? Normaal gezien is het schoolwerk hier echt wel peanuts in vergelijking met België, al denken de noren daar helemaal anders over J Zij vinden dat ze bijna dood gaan van het huiswerk. Stakkers J
Maar goed, deze week had ik dus een presentatie voor Engels en ik had test geschiedenis (Bij deze een hele dikke merci aan de heer Marc Nevens wegens goeie lessen geschiedenis die nu heel goed van pas komen.) Die test ging echt wel goed. De volgende dag had ik een test Noors, over realistische schrijvers waar ik, buiten Ibsen, nog nooit van had gehoord. Was niet zo makkelijk om bijvoorbeeld Bjørnstjern Bjørnson te onthouden en alle toneelstukken met Noorse titel. Maar ik denk dat ik het er nog goed heb van af gebracht.Nu is het weer wat rustiger maar mijn berg huiswerk die ik heb opgestapeld voor media moet er dit weekend aan geloven en maandag nog even stressen voor een spreekbeurt Noors, echt wel eng om voor heel de klas mijn Noors tentoon te stellen. Maar goed, uitlachen zullen ze me wel niet. J
Misschien moet ik ook eens wat vertellen over mijn zwemlessen die ik hier geef. Net als in België een mooie bijverdienste en het is nog plezant ook. De kinderen kijken af en toe wel wat vreemd naar mij (waarschijnlijk omdat ik een woord gebruik dat niet eens bestaat) maar ze zijn ook heel gemotiveerd en heel flink. Het is fijn om te merken dat Thore heeft geleerd om te glijden, Ingrid heeft geleerd om te duiken en alle anderen zijn ook echt met sprongen vooruit gegaan. Ik zou nog heel veel namen kunnen opnoemen maar ze zijn zo moeilijk meneer. (Meestal hebben mensen hier van die 2-delige namen waarvan ik met geluk de eerste helft onthoud. En dan te zeggen dat ik zo goed was in namen in België.)
Op Sien haar blog heb ik trouwens echt veel dingen gelezen die ik hier ook heb. Zoals:
-Af en toe een extreem gevoel van Chauvinisme. Als ik wat typisch België zie, dan ben ik echt verrast en blij dat ik in België woon. En mensen; België is een fijn land! Ook al zijn het nu bijna examens.
-Ook de noren praten, net als de Esten, enorm veel over eten en eten ook zelf heel veel.
-Ik ken ook minder van de natuur dan de Noren J
-Ik moet leren om naar buiten te kijken voor ik naar buiten ga. Het is hier elke dag licht aan het vriezen en de wegen zijn glad. Dus ik moet eerst naar buiten kijken en dan pas beslissen om mijn hakken aan te doen. Anders ga ik vloekend naar de bus. (en ook een beetje waggelend.)
Vorige week is de Sint ook geweest in Jørpeland en dat was een geweldige ervaring. Zoals Abraham het zei: Bedankt Katleen om naar Noorwegen te komen. Zo komt de Sint ook hier J
Ze waren echt helemaal mee met het verhaal van Sinterklaas en je kan ze gerust vragen wie Slecht Weer Vandaag is en wie Zwarte Piet is. Ze kennen hen allemaal J
Snel Kerstmis ook en ik probeer hier ook af en toe naar Jul i Blåfjellet te kijken. Dat is een Kerstprogramma voor kinderen maar echt heel fijn en eigenlijk kijkt iedereen er naar. Zelfs Vanja de puber vindt het fijn J
Snel Kerstmis: ik merk het aan de cadeautjeskalender die heel snel wegslinkt. Ik heb ondertussen al 3 cadeautjes gekregen en het zijn er echt wel leuke. Ik heb een set linkshandige spullen gekregen J, een elandknuffel (die is echt cool en heet: Elgen = de Eland) en ook zelfgebreide sokken van mijn allerliefste bestemor (= oma langs papas kant) Nu heb ik dus zeker warme voeten.
Snel Kerstmis: Daarom dat we nu elk weekend koekjes bakken om lekkere koeken te hebben met Kerstmis.
Snel Kerstmis maar helaas staat de Kerstboom er nog niet. Daar wachten we mee tot vlak voor Kerstmis maar ons huis is wel in adventssfeer en we hebben peperkoekenharten gemaakt van préparé ikea-deeg (niet lekker dus) maar we hebben die versierd en opgehangen als versiering.
Snel Kerstmis dus: KERST-TOILET papier! Echt waar; met Kerstmannen op!
Snel Kerstmis dus binnenkort schrijf ik over het echte feest en alles er op en er aan.
Ik kan jullie verklappen dat het allemaal nog boeiend gaat worden (dat hebben ze me toch beloofd) maar ik weet zelf helemaal niet wat het gaat zijn J
Ik ga hier afronden en ben klaar voor mijn laatste weekend en schoolweek voor de Kerstvakantie.
Ik vind eindelijk eens tijd om over een superfijn weekend te schrijven! Van 21 november tot 24 november had ik bezoek J.Joris is een weekendje naar hier gekomen en dat was echt super fijn!!!!
Ik was vrijdag uiteraard wel een beetje aan het stressen want het is best wel spannend om bezoek vanuit België te krijgen en dan zeker na 3 maand.
Maar goed; ik was dan op de luchthaven eigenlijk voor niets aan het stressen want het hele weekend was super fijn. Mijn familie was ook super enthousiast dus iedereen voelde zich op zijn gemak tijdens het hele weekend. Er lag dan ook nog eens sneeuw en de zon scheen; het kon gewoon niet meer stuk.
Zaterdag, de eerste volledige dag van zijn bezoek, zijn we te voet naar Jørpeland gewandeld om er een vriendin van mij te bezoeken. (Natalia) Maar omdat het zon mooi weer was, zijn we eerst nog wat verder naar een uitkijkpunt over Jørpeland gewandeld. Het was de moeite om mijn stad (jaja, Jørpeland is een stad) eens van bovenuit in de sneeuw te zien. Joris was echt wel een gelukzakske om net te komen wanneer er sneeuw en zon was.
Na het genieten van het uitzicht zijn we weer rustig naar beneden gewandeld en toch eens bij Natalia binnengesprongen waar we lekker fruit voorgeschoteld kregen. We hadden er een fijne babbel waarbij de talen de hele tijd switchte tussen Noors (zo weinig mogelijk), Engels en Nederlands. Plezant om te horen eigenlijk.Het was superfijn om heel het weekend ook gewoon Nederlands te kunnen praten J
Toen we weer in ons eigen gezellige huisje waren aangekomen, konden we genieten van een heerlijk bord Lørdagsgrøt (=zaterdagpap). Eigenlijk is het een soort rijstpap (maar niet helemaal zoals ik die in België ken) en ze eten dat op zaterdag omdat zaterdag dé dag is waarop er gezellig eten wordt gegeten. (Lees: ongezond en veel snoep) Na het bordje pap zijn we ons gaan klaarmaken om iets te gaan eten in de stad. Dat was nu wel niet goedkoop om in Stavanger iets te gaan eten maar het eten was heel heel lekker en het was heel ontspannend en gezellig om samen iets te gaan eten. Helaas was ik zo idioot geweest om niet te kijken in het restaurant wanneer er een ferryboot was. We zijn gewoon naar buiten gegaan en daar zag ik dat we nog een uur moesten wachten J We zijn dan maar in een ongezellige nachtwinkel gaan staan om niet te bevriezen want het is hier nu echt wel elke dag onder het vriespunt en dat merk je wel.
Zondag is echt voorbij gevlogen met een bezoekje aanPreikestolen. Nu met de sneeuw en de zon was het er supermooi en ook heerlijk rustig. We wandelden door de sneeuw en vaak was er geen enkel geluid te horen. J (Jaja, er zijn heel veel stille plaatsen in Noorwegen)
Het enige mindere was dat het niet zo simpel was om zonder slag of stoot boven te geraken. We zijn er natuurlijk wel geraakt maar wel allebei op ons doos gegaan. J Boven stonden we op de top en we waren daar gewoon helemaal alleen!!! Ongelooflijk!
Terug beneden was mormor (oma) zo lief om ons te komen oppikken en thuis was Ellen zo mogelijk nog liever om voor ons warme chocomelk te maken de kachel in de 'livingkelder' aan te steken. We zijn daar gezellig gaan zitten en hebben de mooie fotos op de computer gezet, genieten J
Na het kosen (lees: koezen = knus zitten in het Noors), hebben we zalig warm gegeten; ik had hert gevraagd en gekregen en het was heerlijk. (Zoals altijd eigenlijk)
Helaas was het toen al avond en ineens was het maandag en zaten we op de ferry omdat Joris uiteraard wel zijn vliegtuig moest halen. Het weekend is voorbij gevlogen maar het was heel plezant en ik heb er een hele mooie Noorse herinnering bij.
Ondertussen zijn we alweer een dikke week verder en het is volop aftellen naar Kerstmis. Voor het eerst in mijn leven is het huis nog lang niet omgetoverd in kerstsfeer (dat gebeurt pas een paar dagen voor Kerstmis) maar in adventssfeer. (Advent is trouwens denk ik een woord dat van het Noors komt want å Vente betekent wachten)
Het huis (allée, de living) is een beetje paarser geworden want paars is blijkbaar de kleur van de advent. Overal zijn er paarse kaarsjes en op de zetel hebben we nu een paars dekentje en we hebben ook een paarse tafeldoek. Alleen de gordijnen zijn al rood maar die blijven een hele winter hangen omdat rode gordijnen nu eenmaal warmer zijn dan witte.
Adventssfeer in huis is niet het eerste wat ik dit jaar voor de eerste keer ervaar. We hebben ook een adventskalender J. Oké, zullen jullie denken maar dit is geen chocolaatjeskalender of gewoon een papieren kalender maar een echte cadeautjeskalender. Aan de muur hangen 24 hartjeskussentjes met daaraan 24 touwtje met daaraan 24 cadeautjes. Jep, van 1 tot 24 december en elke dag mag er iemand een cadeautje opendoen. Elk kind krijgt om de beurt een cadeautje en ben ik even blij dat ik bij de kinderen wordt gerekend HAHA.
Echt wel sfeervol zo een kalender. (Ik heb er fotos van genomen maar die staan nog niet op de picasa omdat ik nog niet de moeite heb gedaan om ze op mijn PC te zetten maar binnenkort, wanneer ik meer Kerstfotos heb, dan zal ik de kalenderfotos er zeker bij zetten.)
Morgen is het mijn beurt om een cadeautje te krijgen en ik ben eens benieuwd wat het zal worden J
Dat is nu weer even relatief kort verteld wat ik hier de afgelopen weken allemaal heb uitgestoken. Ik kijk echt wel uit naar de Kerstvakantie. Een pauze in de schoolperiode is echt wel heel heel heel welkom al zullen de meeste van jullie niet uitkijken naar de Kerstvakantie omdat ze dan moeten blokken. (Ik beloof wel dat ik eens aan jullie zal denken. )
En voor diegenen die nu al examens hebben: heel veel succes mensen! J
Ik ga jullie laten,
Tot de volgende keer!
Groeten
*Katleen*
p.s: ook allemaal een fijne Sinterklaas. Die heb ik hier niet maar ik ga hem zelf invoeren J
Even een kort berichtje en de titel verraadt het al: Jørpeland, 21 november 2008: HET HEEFT GESNEEUWD!!!!
Jaja, ik stond op en er lag serieus wat sneeuw. Een goed begin om een super weekend te beginnen maar daarover later meer. Ik wil jullie dus gewoon laten weten dat er sneeuw ligt en het fijne is dat die niet meteen pap is zoals dat in België vaak het geval is maar dat hij mooi wit blijft en heel lekker blijft liggen.
Afgelopen weekend was het Halloween J , ik heb dat voor de eerste keer in mijn leven een keer gevierd en ik moet zeggen dat het van de eerste keer deftig was .
Vrijdagavond, op de echte Halloween dag 31 oktober, was er een feestje voor alle laatstejaars van mijn school. (ik dus ook) Maar hier worden we Russen genoemd en gedurende het hele jaar gaan er feesten zijn in de aanloop naar het echte Russenfeest dat begin mei 10 dagen lang wordt gevierd J Wordt nog lachen
In elk geval was dit feestje het eerste in de rij en jullie (toch de jonge mensen, haha) kunnen zich er echt iets bij voorstellen want het feesten in België is exact hetzelfde, alleen wat goedkoper.
Het feestje begon al om 20.00u omdat er de volgende dag en mega-Russenfeest was in Stavanger en iedereen wilde zich een beetje sparen. Rond half 9 zat de sfeer er wel al goed in (Noren zijn altijd op tijd J) en het was echt een kei fijn feestje. Iedereen moest zich verkleden en dat gaf echt wel een cool zicht; overal liepen vampiers en heksen enzo rond. Was fijn om te zien en het was goed dat er eens een feestje was want dat had ik al lang niet meer gehad en ik heb me echt goed geamuseerd. De muziek was ook echt wel dik oké, dus dat was fun!
Het grappige was wel dat we allemaal voor 20.00u bier moesten gaan kopen als je dat wilde drinken (of andere alcoholische dingen) want na 20.00u kan je dat hier in het weekend in Noorwegen nergens kopen (in de week is het na 17.00u gedaan met alcohol kopen). Dus we stonden daar allemaal eerst in de winkel (ik had geukkig ook mijn YFU-pas mee want uiteraard checkten ze je leeftijd. Ik viel even uit de lucht toen ze er een bewijs werd gevraagd van mij leeftijd. De madam achter de kassa dacht waarschijnlijk dat ik met haar aan het lachen was want ik keek echt heel raar toen ze mijn pas vroeg) en nadien stond iedereen met zijn plastikken zakken in de zaal. Ik vond dat echt wel heel vreemd om te zien maar zo gaat dat hier in Noorwegen. Omdat het feestje al vroeg bezig was en omdat de muziek rond half 1 echt wel slecht werd, ben ik het toen wel afgetrapt. De meerderheid van de mensen was toen al weg.
Zaterdag ben ik dan Halloween gaan vieren met mijn familie. Ik had ook naar dat feest in Stavanger kunnen gaan maar je moest je identiteitskaart meenemen en die heb ik na Preikestolen nog altijd niet terug. Dus koos ik om thuis te blijven en samen met Ellen, Vanja en een vriendin, Karna en een vriendin, Abraham en Natalia Halloween te vieren. Ik heb het me niet beklaagd want het was echt hilarisch, goed gelachen.
Halloween kan leuk zijn als jet het goed aanpakt en daarom was het familiehalloweenfeestje ook een verkleedfeestje en ik zag er met mijn nieuwe masker nog wel een beetje eng uit... Iedereen was verkleed; Karna, Vanja, hun vriendinnen en Natalia waren heks, Ellen was duivel (dankzij mij moest ze een nieuw kostuum kopen want ik had dat van haarJ), Abraham was Dracula en ik was eerst iets onbestemds maar later bleek ik et gjenfaert te zijn. Zo iemand die na zijn/haar dood een beetje gaat spoken op de kerkhoven. Gezelllig!
Na de fotoshoot met de kostuums was het tijd om te eten. De hele tafel was versierd met oranje en zwart en er hingen spinnen aan het plafond boven de eet - en salontafel. Maar het engste in de living was toch wel het eten zelf. Hier is de menu:
-Heksensap met kikkerogen = cola met druiven
-Geplette hersenen = puree
-Bloed = Ketchup
-Trollenvingers = pølser
-Heksenoren = kippennuggets
-Spookmuffins = vanille muffins met gespoten chocolade gezichtjes
-Insektengelei = een gelly met kiwismaak met plastiek spinnen in om te versieren
-Spokenpis = vanillesaus voor op de gelly
-Afgeknipte heksenvingers = franchipane (hard gebakken in de oven) met amandel op (nagel)
Echt wel een superleuke menu en natuurlijk als je iets wilde moest je het ook vragen met de naam die het vandaag had. Echt gemaan grappig.
Het eten moest ook in de donker gebeuren want dat is het engste J Brrrrrrr. En na het eten hebben we eigenlijk gewoon een beetje domme dingen gedaan. We hebben ons geamuseerd met de spin die boven de salontafel hing. Plots was die zoals de flosh op de kermisen vloog die overal in het rond en we moesten proberen om die zo snel mogelijk te pakken. Er was ook een heksenbeeldje die een mandje in de vorm van een pompoen voor haar buik hield. In het mandje zaten chocolaatjes en als je er eentje wilde nemen dat werden je vingers bijna geplet omdat ze plots haar handen dicht deed.Was me dat spannend
Toen ik zondag opstond was het nog steeds prachtig weer maar alle sporen van Halloween waren uitgewist en het enige wat er nog van te merken was, was de overschot van de spokenmuffins maar die zagen er plots minder eng uit J
Zondag was een prachtige dag en ik ben de hele namiddag gaan wandelen. Heeft echt wel deugd gedaan om de Noorse lucht nog eens deftig op te snuiven en alle zon die ik nu kan vangen, ga ik vangen want binnenkort zal het wel allemaal wat minder zijn maar daarover snel meer. Het is trouwens leuk want het is om half 6 echt wel donker maar als je in de namiddag gaat wandelen dan zie je een klein beetje zonsondergang.
Hoe gaat het daar in België? Een beetje mooi weer of is het vooral heel herfstig? Hier is het in elk geval wel heel herfstig. Nadat het heel mooi weer was vorige week vrijdag is het nu alleen maar grijs en grauw en heb je om 13.00 het gevoel dat het zeker 8u s avonds is. Maar goed, dat hoort erbij zeker?
Waar ik eigenlijk over wil vertellen, is mijn weekend! (het is nu wel al vrijdag maar het gaat over het weekend van 17-19 oktober) Ik ben er weer eens tussenuit geknepen met mijn vrienden van de turistforening in Stavanger. Deze keer was het een huyttetur en dat betekent wandelen van hut naar hut. Super!!!
We zijn vrijdag rond 6u s avonds vertrokken beneden in het dal. Het was uiteindelijk 3u stappen naar de hut dus dat betekende dat we na een tijdje in het donker begonnen te lopen, allemaal met een pillamp op onze kop. We waren net een kudde mollen en ik had een soort dropping gevoel van de scouts vroeger met het enige verschil dat we nu gelukkig wel wisten waar we naartoe gingen. Uiteindelijk vond ik het wel heel plezant; het was heel de tijd aan het regenen maar ik had goede kleren aan (dus ik had geen kou, alleen mijn voeten waren doorweekt) en de sfeer zat goed dus die 3u zijn voorbij gevlogen. Maar stiekem was ik, ondanks de fun, toch wel blij toen ik iets na 9 de hut zag want dat betekende eten en warme voeten JHet eten kwam recht uit de pakskesmaar was wel heel lekker en na een beetje babbelen en afwassen, zijn we toch maar op tijd gaan slapen want er moest de volgende dag ook worden gewandeld
Zaterdag zijn we op een mooi uur opgestaan (10.00) en na een heerlijk ontbijt van havermoutpap (nu vond ik het uiteindelijk nog wel oké, waarschijnlijk went alles en nu hebben we er ook een beetje zout in gedaan en dat deed, wat de smaak betreft, wonderen) zijn we naar buiten gegaan. Het was wel meteen duidelijk dat het ook vandaag zwaar zou worden. Het was dan wel niet donker maar er was heel de tijd wind en ook wat regen. Jihaaaaaaaa! Al snel moesten we naar boven klauteren en dan kwamen we ineens midden in de sneeuw terecht!!!! Nog nooit sneeuw gezien in oktober maar dat is nu ook voorbij. Niet dater echt een meter sneeuw lag maar we konden wel een sneeuwballengevecht houden! Gelukkig was er niemand aan het zagen over de regen (de noren zijn de regen echt wel gewoon en weten dat het erbij hoort) en we stapten ook goed door dus onze 8km door heel slecht terrein was toch afgehaspeld in een kleine vier uur (lijkt lang maar in de bergen, ploeteren door de modder was dat helemaal niet zo veel). Ik had er echt van genoten en ik had serieus warm toen we aan de volgende hut aankwamen. Gelukkig was er een meertje en we zijn nog eens gaan ijsberen!!!! Deze keer was het water wel een beetje kouder J Maar ik leef nog en mijn bloed rushte ineens weer door mijn lijfje. Het was superfijn in de hut; we waren helemaal alleen, maakten chocomelk, speelden een beetje met de kaarten en babbelden.
Tegen 7u waren we aan het avondeten begonnen en het was echt wel Noors eten: kjøttkaker (soort vlees, het was een beetje als zwanworsten, met daar rond een jasje wat denk ik paneermeel moest voorstellen maar van een slechte kwaliteit) met aardappelen en Tyttebærsultetoy. (dat is zon soort confituur die je met vlees eet.) Maar het smaakte wel hoor al heb ik al beter gegeten J
Zondag zijn we vertrokken voor de terugweg tegen een uur of 2. We moesten eerst de hut opruimen en kuisen. Hiphoi J (maar vele handen maken licht werk) Terug buiten was het uiteraard weer lekker fris maar uiteindelijk was het heel mooi herfstweer. Het zonnetje was er wel niet maar de lucht was heel proper en met de sneeuw zag de wereld er fantastisch uit. We hebben gepicknickt in een soort hol van stenen (zo zaten we uit de wind) en al snel waren we helemaal beneden.
Geweldige trip, af en toe een beetje nat maar geweldige sfeer en ik ben weer wat ervaringen rijker!!!!
En dan is er nog iets wat ik jullie nog niet heb verteld. Toen ik naar Preikestolen ben geweest vorige week, was het niet allemaal rozengeur en manenschijn. Er was daar toen ook een helikopter die zo laag vloog en zoveel wind veroorzaakte dat veel rugzakken in het rond begonnen te vliegen. Dit was natuurlijk super gevaarlijk omdat mensen in een reflex achter hun rugzak begonnen te lopen en dat is nu niet iets wat je moet doen als je op een 600m hoge klif staat. Gelukkig dat er geen kleine kinderen waren die dag want die zouden gewoon naar beneden kunnen waaien.
In elk geval was ik wel de ongelukkige van de dag;ik ben niet naar beneden gevallen maar mijn rugzak wel met daarin wat kleren, gsm, fototoestel, identiteitskaart,
Dikke shit dus! Ik heb daar toen niets over gezegd op mijn blog omdat het allemaal een hoop miserie was om alles te regelen maar ondertussen heb ik al mijn spullen terug en moet de helikopterfirma alle kosten dekken, aangezien zij verantwoordelijk waren en nu kan ik er wel wat over vertellen want het hele verhaal heeft eigenlijk ook wel wat positieve gevolgen. (buiten het feit dat het een stoer verslag is voor later want niet iedereen verliest zijn rugzak op een klif) Doordat mijn rugzak naar beneden is gevallen, krijgt het hele geval heelveel aandacht en gaat het in de toekomst minder gevaarlijk zijn op Preikestolen omdat de helikopterfirmas nu wel weer beter uit hun doppen gaan kijken en vooral beter op hun hoogtemeter. Ik heb aangifte moeten doen bij de politie en ook de krant in Stavanger (Stavanger Aftenblad) is op het verhaal gesprongen en dus heb ik mijn verhaal ook nog eens in de krant moeten doen. Het verslag vinden jullie hier: http://www.aftenbladet.no/lokalt/933161/%26ndash%3B_Er_glad_ingen_mennesker_blaaste_utfor.html
Er komen echt wel wat reacties op en ik ben blij dat mijn gevallen rugzak voor meer veiligheid ivm helikopters op Preikestolen zal zorgen! (Tot zover mijn ervaringen met gevallen rugzakken J)
Ik ga jullie laten, geniet ook van de herfst in België (denk maar dat jullie niet alleen in de regen zitten) en tot de volgende keer
Groeten en kussen
Katleen
P.s: Fotos kan je hier vinden. Ik heb ze gekregen van een medetripper omdat mijn fototoestel naar beneden is gevallen. Ondertussen heb ik wel een nieuw fototoestel (en ook een heel goed) Ik heb op Picasa ook foto's gezet van een tripje dat ik afgelopen weekend met Natalia heb gemaakt. Was kei fijn en op de top waar we geweest zijn, ligt er nu een klein beetje sneeuw: http://picasaweb.google.com/katleen23/NoorwegenOktober#