Welkom - Bienvenue!


Foto
Gastenboek

Als je zin hebt kun je een berichtje achterlaten in het gastenboek!

Inhoud blog
  • Flamands, Wallons, soyons unis!
  • Op zoek naar dé manier om de getallen in het Frans te leren? Ga bij de fanfare!!
  • Muziek: een (universeel) wondermiddel!
  • Grote buitenlandse reis ;-)
  • Halfvastenfeesten
  • Relluhhh!! – update
  • Relluhhh!!
  • Karlijn en het project «Internet op de kamer van Karlijn»
  • Het buitenlandgevoel
  • Cursus huisje bouwen in België
  • Zoenuh, zoenuh, zoenuh!!
  • Ergens tussen Bergen en Mons...de logica van tweetalige bewegwijzering
  • Bonne merde – Goeie stront!
    Karlijn in Bels
    Les aventures d'une petite fille néerlandaise en Belgique...
    12-02-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zoenuh, zoenuh, zoenuh!!
    Deed ik het eerst alleen en vooral met Nard, nu doe ik het zo ongeveer met iedereen en overal…: zoenen! ;-) Nou ja, zoenen kun je het eigenlijk niet echt noemen, het is meer mijn-wang-komt-tegen-jouw-wang-en-
    eventueel-maken-we-in-de-lucht-nog-een-smakkend-geluid, maar desalniettemin is dit hele begroetingsritueel toch nog een hele kunst voor een nuchtere Nederlander…

    Want de edele kunst van het zoenen behelst heel wat meer dan gewoon even je wang tegen die van iemand anders houden en tegelijkertijd iets mompelen van ‘salut, ça va?’. Nee, het zijn tegelijkertijd ook dilemma’s waar je elke dag weer voor komt te staan, zeker als je nieuw bent.

    Met wie? Als je voor de eerste keer ergens komt, is het elke keer weer eventjes moeilijk om in te schatten: ga je ze meteen een kus geven, of komt dat pas de tweede keer of nog later? Want als je het niet doet terwijl ze het wel verwachten, dan ben je onbeleefd, maar als je het wel doet terwijl zij eigenlijk vinden dat je ze nog niet goed genoeg kent, dan is het weer opdringerig. Dus kijk ik meestal maar een beetje de kat uit de boom, en wacht ik tot iemand zich dermate dicht naar mij toe buigt dat het ongeveer geen andere reden meer kan hebben dan kussen, en buig ik mij ook maar in zijn/haar richting.

    Hoe vaak? Ook dit is vaak moeilijk in te schatten, omdat het afhangt van de regio waar iemand vandaan komt. Ik ben er ondertussen achter dat het hier in Mons meestal maar één keer is (=gunstig bij mensen die je niet zo leuk vindt, ongunstig natuurlijk in het geval van knappe jongens), maar goed je hebt natuurlijk ook te maken met mensen uit andere regio’s. En dan doen ze het ook nog niet eens elke keer hetzelfde! Een meisje op de gang is Française, en zij geeft normaal 4 kussen, maar ja als ze dat dan een keer niet doet dan heb je natuurlijk een probleem... Dus dan maak je maar gauw een schijnbeweging met je hand naar je oor zo van: oh nee ik wou jou helemaal niet nóg een kusje geven hoor, ben je gek, ik ben alleen maar even voorovergebogen m’n haar achter m’n oor aan het doen. Ofzoiets.

    Maar ondanks deze beginnersprobleempjes doe ik het nog niet zo slecht, aldus de meisjes op mijn gang. Laatst zaten we in de keuken te kletsen en vertelden ze over een uitwisselingsstudent die hen een kus had gegeven MET Z'N LIPPEN! Jahaaaa met z'n lippen. Getverdemme, wat een viezerik, wat dacht ie wel niet?!! Wat bleek? Het was een Nederlander...Tja...ik had het kunnen weten...


    Donner des bisous!

    Avant, je le faisais seulement et surtout avec Nard, mais maintenant je le fais avec tout le monde et partout…donner des bisous! ;-) Ben, ce n’est presque pas un bisou, c’est plutôt ma-joue-touche-la-
    tienne-et-éventuellement-nous-faisons-un-peu-de-bruit-dans-l’air, mais néanmoins cette façon de dire bonjour est un vrai art pour les néerlandais pondérés…


    C’est que l’art noble de la bise comprend beaucoup plus que toucher la joue de quelqu’un d’autre avec la tienne et marmotter à la fois quelque chose comme ‘salut, ça va?’. Il te pose chaque jour devant des dilemmes, surtout si tu es nouveau.

    Avec qui? Si on entre quelque part pour la première fois, il faut immédiatement évaluer la situation et prendre une décision importante: vais-je donner des bisous à tout le monde déjà maintenant, ou vais-je attendre la deuxième fois ou plus? Car si tu ne le fais pas tandis qu’on l’attend, tu seras impoli. Mais si tu le fais tandis que l’autre pense que tu te trouves pas encore parmi ses connaissances bisou-ables, tu seras considéré comme envahissant ou collant. Alors moi, je regarde de quel côté vient le vent et j’attends jusqu’au moment où quelqu’un se penche tellement proche de moi que cela ne peut presque pas avoir une autre raison qu’une bisou, et je me penche aussi vers lui ou elle.

    Combien de fois? Ceci est aussi difficile à dire, parce que ça dépend de la région d’origine de l’autre. J’ai découvert qu’ici à Mons, c’est une seule fois (=bien si on n’aime pas trop l’autre personne, pas bien si c’est un garçon joli), mais bon, on rencontre aussi des gens d’autres régions bien sûr. Et ils ne font pas tout le temps la même chose! Une fille de mon bloc est française, et elle donne normalement 4 bisous, mais si elle veut avoir une peu de variation dans sa vie et elle ne le fait pas comme ça, on a un problème…Donc dans ce cas-là, on feinte juste un peu avec sa main comme dans: ah non, je ne voulais pas te donner encore une bisou, t’es folle, je suis seulement en train de placer mes cheveux derrière mes oreilles. Ou quelque chose comme ça.

    Mais malgré ces petits problèmes d'une débutante, je ne suis pas si mal, selon les filles de mon bloc. Il y a quelques jours nous étions dans la cuisine et nous avons bavardé un peu, et elles ont parlé d'un étudiant étranger qui leur avait donné des bisous AVEC SES LEVRES! Ouaaaiiss, avec ses lèvres! C'est dégeulasse, quel andouille, il pensait quoi alors?!! Que découvrais-je après? C'était un Hollandais...Ben...j'aurais pu savoir.


    08-02-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ergens tussen Bergen en Mons...de logica van tweetalige bewegwijzering

    Al vanaf het moment dat het bekend was dat ik in «het buitenland» zou gaan studeren, lijkt het antwoord op de vraag wáár ik dan naartoe zou gaan garant te staan voor vragende blikken. «Mons, nooit van gehoord, waar ligt dat ergens?» «Onder Brussel ongeveer, tegen de Franse grens», het lijkt deze laatste weken wel een automatisme te worden, maar kwalijk kan ik het deze mensen allemaal niet nemen, Mons is nu ook weer niet naast de deur. Maar die vragende blikken zijn nog niks vergeleken met de complete verwarring die je beslist tegenkomt als je probeert het Belgische bewegwijzeringssysteem te doorgronden….

    In de auto op weg naar Mons wordt het je al snel duidelijk dat je je in een tweetalig (officieel zelfs drietalig) land bevindt. Bij knooppunt Machelen
    voor Brussel beginnen de Belgen heel dapper met het aangeven van ‘Bergen’, bij Vilvoorde is het al ‘Mons’ geworden, bij de aansluiting op de R0 is het weer ‘Bergen’ om tenslotte bij Waterloo weer in ‘Mons’ te veranderen. Geheel in lijn met deze Belgische bewegwijzeringsstijl wisselt ook de website van de NMBS (Belgische spoorwegen) de Franstalige en de Nederlandstalige plaatsnamen af. En dan vinden ze het zeker gek dat ik niet weet waar station ’s-Gravenbrakel ligt, terwijl er op mijn kaart toch duidelijk Braine-le-Comte staat!! Maar zelfs met een tweetalige kaart ben je niet veilig voor de Belgische dubbele-namen-drang. Van een vriend hoorde ik een hilarisch verhaal over hun ouders die op de terugweg vanuit Frankrijk opbelden dat ze verkeerd waren gereden en dat ze het eigenlijk niet meer zo goed konden vinden. Ze konden niet meer zo goed wijs uit de kaart. Waar ze zelf dachten dat ze ongeveer zich bevonden…? Nou ehm…ergens tussen Bergen en Mons…


    Quelque part entre Bergen et Mons….la logique de la signalisation bilingue

    A partir du moment où je savais que j’irais étudier «à l’étranger», la réponse sur la question où je vais étudier provoque obligatoirement des regards interrogateurs. « Mons, jamais entendu, c’est où ça?» « Au sud de Bruxelles, tout près de la frontière franco-belge», il semble que cette réponse est devenu un automatisme dans ma tête. Je peux quand même facilement pardonner ces gens, Mons, ce n’est pas précisément la porte à côté. Mais ces regards interrogateurs, c’est encore rien comparés à la confusion totale que provoque le système belge de signalisation des routes…

    En cours de route pour Mons, on s’aperçoit déjà tôt que l’on se trouve dans un pays bilingue (officiellement même trilingue). Déjà avant que l’on arrive à Bruxelles, les Belges commencent courageusement à indiquer ‘Bergen’ sur les panneaux du noeud routier Machelen. Tout près de Vilvoorde, c’est déjà ‘Mons’, pour encore changer en ‘Bergen’ tout près du raccordement du Ring au R0. Enfin, les panneaux près de Waterloo disent de nouveau ‘Mons’. Tout à fait dans le droit fil de cette signalisation, le site web du SNCB alterne les noms français avec les noms néerlandais. Ainsi est-ce qu’il est bizarre que je peux pas trouver la gare de ’s-Gravenbrakel, si ma carte géographique dit Braine-le-Comte!! Mais même si on est équipé d’une carte bilingue, on ne peut pas se protéger contre l’ardent désir des Belges de donner-deux-noms-différents-à-un-seul-lieu. Un de mes amis me racontait une histoire hilare sur ses parents qui étaient en route entre la France et les Pays-Bas. Ils lui ont téléphoné qu’ils s’étaient trompé de route et qu’ils ne pouvaient plus trouver le bon chemin. Ils ne pouvaient plus comprendre la carte routière. Ils se trouvaient où? Ben…quelque part entre Bergen et Mons…


    27-09-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bonne merde – Goeie stront!

    Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

    Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 




    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs