Hier nog eens een blogbericht. Vorige keer gingen we net vertrekken naar Mole om olifanten te zien. Hebben elk ander beest dat er leeft gezien, maar geen olifanten haha! Smorgends vroeg een wandelsafari gedaan, wat echt de moeite was. In de late namiddag een jeepsafari, plezant! Hebben hier in Tamale ook nog andere Belgen leren kennen. Zij hebben klaslokalen gebouwen en we zijn die dan in't weekend mee helpen gaan schilderen met een hele hoop andere vrijwilligers, toffe bende! Uiteraard waren op het einde van de dag niet alleen de lokalen geschilderd, maar ook wij zagen er lief uit, amai :) Het weekend daarna zijn we met dezelfde belgen (Tom, Wannes, Sandie, Stef, Annelien en ik) op een platform gaan slapen, vlak aan de zwarte volta. Beetje een bomhut maar dan zonder dak. Moesten ons eten opvoorhand klaar maken en mee nemen in de kano'tjes om zo tot aan het platform te geraken, want eens op het platform is er niets meer. Allemaal echt gezellig! Eerst samen gegeten en dan genieten van een supermooie sterrenhemel, wat wil een mens nog meer? ;) Tot tegen een uur of 11! Het begon ineens zooo hard te regenen! Alles kletsnat in 2 minuten, zaten we daar op ons platform in the middle of nowhere. Met allemaal onder de boom gaan staan schuilen, wat niet echt zo verstandig was met al die bliksems. De moment dat we daar allemaal stonden, dicht tegen elkaar in een kringetje onder die boomhut, ga ik niet snel vergeten! Ah zo grappig! Na een tijdje, geen idee hoe lang het was, zijn de mensen die de boomhut verhuren ons komen ophalen en hebben ze ons een droge slaapplaats gegeven in 1 van hun hutten. Smorgends zijn we dan met de kano's de rivier opgegaan om nijlpaarden te zoeken. Hebben er effectief ook veel gezien en zijn nog redelijk dicht kunnen komen met de bootjes! En als we de rivier overstaken, waren we in Burkina Faso :) Was een vermoeiend maar fijn weekend. Na de kanosafari zijn we aan onze lange toch terug naar huis begonnen. Tegen dan was er niet veel tijd meer over voor ons bij Baba en in een van de laatste weekends zijn we met de verplegers van het hospital in Savelugu mee poliovaccinaties gaan geven in kleine dorpjes rond Tamale. Smorgends vroeg vertrokken we, annelien met haar verpleger naar het ene dorp, ik met mijn verpleger naar het dorp daarnaast. Heb veel kinderen doen wenen die dag haha! Veel jonge kindjes in van die kleine dorpkes hebben nog nooit een blanke gezien :) Veel werk gehad die dag, maar het was een dankbare job! Al de ouders zijn je dankbaar dat je hun kinderen komt helpen. Ze moesten er ook niets voor betalen, is een vrijwillige gift van Savelugu hospital en ze doen dit 2x per jaar. Mooi initiatief! De dag daarna hebben Annelien en ik afscheid genomen van Baba en de hele familie. Ik beloofde hen nog terug te komen, want ik voel me in het noorden op m'n best. Annelien moest voor echt afscheid nemen. Na de nodige traantjes zijn we aan onze tocht naar mama Evelyn in het zuiden begonnen. De bedoeling was om daar nog een week ons educatieplan te promoten en les te geven. Daar aangekomen waren we aangenaam verrast dat er al een nieuwe vrijwilliger was, Alice. Kon niet beter zijn! Hebben die week Alice alles uitgelegd over ons plan en ze mee op sleeptouw genomen naar verschillende scholen. Zij gaat voor de komende 3 maanden ons werk verder zetten dus Annelien en ik waren heel content. Hebben ons plan ook kunnen afdrukken voor alle scholen in de regio, wat 4 uur heeft geduurd!! Ook hadden Annelien en ik flyers gemaakt om bij ons plan te gebruiken. Deze zijn 20 000 keer afgedrukt in Belgie en onderweg naar Ghana. Na die week moesten we ook afscheid nemen van ons gezin hier want we gingen nog naar de volta regio en naar accra want Annelien had haar vlucht al bijna!
In de volta regio wilden we zeker de Wli waterfalls zien, want we hadden al gehoord dat deze de moeite waren! De Wli waterfalls zijn 2 watervallen; de upperfalls en de lowerfalls. De lowerfalls zijn gemakkelijk te bereiken, voor de upperfalls moet je een hele toch maken door de jungle. Waren daar aangekomen tegen een uur of 11 en hadden nog geen middag eten gegeten. Ons plan was om dit te doen nadat we de watervallen gezien hadden. We wilden graag zowel de upper als lowerfaterfalls zien. Onze gids raadde ons sterk af om in de middagzon tot aan de upperfalls te gaan. Annelien en ik dachten alle, wij zijn wij de warmte ondertussen al wel gewoon zenne! Hebben uiteindelijk toch ons goesting gekregen en de gids ging met ons tot aan de upperfalls gaan. Voor we vertrokken hebben we snel nog een grote fles water gekocht voor ons 2 en dan zijn we vertrokken. Hadden beter geluisterd naar onze gids. Na een tijdje gelopen te hebben op het gewone pad stopte hij, wees hij omhoog naar een berg en gaf ons een wandelstok. Dit was de grootste berg in West Afrika en die moesten we eerst beklimmen als we de waterval wilden zien. We hebben afgezien! Alle 2 op ons slefferkes gelijk echt toeristen, met maar 1 fles water voor ons 2 en niets gegeten. Was fysiek enorm uitputtend en had ik het opvoorhand geweten, dan had ik er waarschijnlijk niet aan begonnen. Mijn gezicht was precies zelf een waterval! Het zweet stroomde van mijn hele lijf. Op het hoogste punt van de berg hadden we een ongeloofelijk mooi uitzicht! In de verte zag je Togo liggen. Na uren wandelen waren we dan uiteindelijk bij de upperfalls aangekomen. Was zeker al de moeite waard! Zo rustig dat da daar was! Enkel wij en de waterval. Zijn dan natuurlijk direct in het water gesprongen om te bekomen. Na een half uur bekomen zei onze gids dat we beter terug gingen dat we voor de dondere zouden aankomen. Hup, weeral heel de klim terug! Nu zonder water, want dat hadden we ondertussen allemaal al opgedronken. Ook op blote voeten deze keer, want op sleffers ging te traag. Nog harder afgezien dan in het heen komen haha :) Toen we terug waren was het inderdaad al donder aan het worden. Zijn dan nog naar de lowerfalls gewandeld, weet niet waar ik die kracht nog vandaag haalde. Ben in al die tijd hier nog nooit zo blij geweest dat ik savonds in mijn bed lag! Wat een avontuur haha!
De dag daarna kon ik bijna niet meer wandelen en hebben we het maar kalm gehouden. Zijn naar een vissersdorpke gegaan en hebben ons daar een visser gezocht die met ons op het voltameer wou. Zo'n mooi meer! Overal eilandjes, sommige onbewoond op andere staan er dan een stuk of 10 hutjes. De mensen die op de eilandjes wonen drinken gewoon water uit het meer en als ze honger hebben moeten ze wel efkes met hun bootjes naar de oevers van het meer varen voor eten te kopen. De eilandjes lieten me denken aan expeditie robinson! Onbewoond en overal aapjes. Alleen is dit die mensen hun echte leven en geen spel zoals expeditie robinson. Werd er stil van toen ik al die schoonheid zag.
De dag daarna zijn we vertrokken naar Accra. Daar hebben we enkele marktjes gedaan, veel rond gewandeld en een dag op het strand gezeten. Toen we Accra binnen reden met de bus was ik echt verbaasd. Het was niet zoals ik mij Accra herrinnerde van in de 1ste week. Precies ergens in Europa beland. Ghana is een land van vele contrasten! Na 3 dagen moest Annelien vertrekken naar huis, dus zijn naar de luchthaven gegaan en hebben daar afscheid genomen. Ook hier met de nodige traantjes :) De morgen daarna heb ik de bus genomen terug naar Tamale. Een busrit van 13 uur, de moeite dus. Savonds laat bij Baba aangekomen, was blij dat ik weer 'thuis' was.
Ik ga hier nog 2 weken blijven en dan ga ik met Tom, Wannes en Nele voor de tijd dat mij nog rest (3 weken) terug naar de volte regio om daar rond te trekken. Want Annelien en ik hebben daar maar een heel klein stukje van gezien.
Vanuit Belgie is er een pallet met gerief onderweg met DHL bedoeld voor de verschillende weeshuizen hier in de regio rond Tamale. Lieve, die bij DHL werkt, had mij voor ik vertrok een grote doos kado gegeven dat ik mocht vullen met allemaal speelgoed voor de weeskinderen in het Zuiden van Ghana. Uiteraard waren die kinderen ENORM gelukkig! Lieve had de foto's gezien en heeft besloten dat ze meer wou doen. Zij, al haar collega's en de bazen van DHL gaan een pallet opsturen naar Tamale, nogmaals gevuld met dingen die weeshuizen enorm nodig hebben! Kledij, medische materiaal,... Noem maar op! Die pallet zal hier vrijdag arriveren. Dan is het mijn taak om al het materiaal te verdelen over al de weeshuizen rond Tamale. Langs deze weg wil ik Lieve en iedereen die bij DHL werkt enrom enrom hard bedanken! Ook in de kinderen hun naam. Foto's hiervan volgen snel :)
Was gisteren langs een weeshuis geweest in Savelugu om eens te gaan kijken, het is een weeshuis en school tesamen. De headteacher was mij aan het rondleiden en we liepen voorbij een klas waar geen leraar was. De kinderen zaten daar gewoon wat te zitten en te wachten. Hun leraar was niet komen opdagen, wat geen uitzondering is hier in de scholen! Had nog wat tijd over en heb de kinderen zelf les gegeven. Niet over HIV deze keer, wel wiskunde meerbepaald breuken. Heel bizar, dat kan je je toch bij ons niet voorstellen? Vond het wel echt fijn, was een brave klas :)
Zo, nu heeft iedereen weer een gedacht van wat ik hier allemaal uitspook ;) X
