Ik heb op een korte tijd weer heel veel meegemaakt! Toen we nog in Accra waren zijn we naar de allerarmste sloppenwijken getrokken. Daar was ik toch niet goed van, ik kon beginnen wenen. Die hebben geen huis of niks, hun huis is bijvoorbeeld een golfplaat tegen een boom en daar slapen, eten,.. ze. Yoa, iemand dat bij de organistie werkt, heeft daar heel zijn leven gewoond en hij heeft ons zijn huis laten zien. Hij heeft ons dingen laten zien waar je als westers persoon gewoon niet bij kan. Ongeloofelijk. Toen we terug op weg waren naar ons hostel was iedereen opvallend stil. De volgende morgen was het de bedoeling dat we om 5 uur vertrokken met de bus naar Kumasi. 5 uur werd al snel 7 uur (african time haha) Die rit duurde 6 uur. Van Accra naar Kumasi is helemaal niet zo ver, in Belgie zouden we er 2 uur over doen. Maar omdat de wegen tussen de 2 steden gewoon zandwegen zijn, duurt het langer. Ah zo'n plezante rit, heel de weg zingende ghanezen haha :) Daar aangekomen is iemand ons van syto komen ophalen en ons wegwijs gemaakt in Kumasi, de plekken getoond waar alle vrijzilligers samenkomen en waar en snel internet is enz. Toffe stad! Daarna kwam er iemand van ons gastgezin ons ophalen. Mijn ghanese moeder is echt een toffe! En er is nog een vrijzilligster van west vlaanderen (Annelien) in het gezin dus das zalig! Dan is het met de trotro 40 minuten rijden naar Ofoeasi kokoben, ons stadje. Mijn oudste broer studeerd in Kumai dus die heb ik nog niet gezien, mijn jongste zus van 7 is een schatje, net als de middelste en oudste! De vader is wat stiller maar wel vriendelijk. Louis woont er ook, hij is een beetje kind aan huis. Sympathieke mensen :) Ze wonen super mooi, in de jungle haha, ongeloofelijk mooi daar!! Ze koken buiten op een vuurtje, precies camperen ;) Gisteren heeft Evelyn (de mama) ons mee genomen naar een begrafenis. Totaal anders als bij ons. Zij maken er een feest van. In dat kleine stadje zijn we eerst op bezoek geweest bij Evelyns zus die ons een lokale drank heeft leren drinken: pitto. Straf spul ;) daarna hebben we mee gedanst met al de vrouwen, zo leuk! Heel het dorp op zijn kop omdat er 2 blanken bij waren. Al die kindjes konden hun ogen niet geloven, er waren bij die nog nooit een blanke hadden gezien dus het was met momenten hilarisch :) Vandaag zijn Annelien en ik even naar Kumasi getrokken en hebben we voor de 1ste keer zelf de trotro genomen, spannend want het systeem is erg chaotisch. Volgend weekend trekken we met de vrijwilligers uit noorwegen en engeland naar Mole national park, helemaal int noorden. Daar verblijven we dan 3 of 4 dagen. Morgen is ook mijn 1ste 'werkdag'. Evelyn heeft het HIV project zelf opgericht! We gaan vooral huisbezoeken doen en lessen geven in scholen en communes. Ben super bienieuwd :) xxxxxxx
Het is geweldig hier! Ik ben hier nog maar een paar dagen en ik weet nu al dat ik hier niet ga weg willen ;) De vlucht naar Accra was echt een hel. Eerst 3 uur en half naar Istanbul waar ik superlang heb moeten zoeken naar mijn gate want het is echt een grote luchthaven. 3 uur gewacht en dan 10 uur gevlogen naar Lagos. Daar ook nog eens een uur gewacht en dan nog een uurtje naar Accra. Was een wrak wanneer ik aankwam :) Ik ben verschoten hoe streng ze alles controleren op de erg kleine luchthaven in Accra! De mensen van de organisatie (SYTO) zijn ons dan komen ophalen snachts in een buske met de muziek vollebak, haha! Werden naar ons hotel gebracht, moet u er niet te veel bij voorstellen ;) Dag erna zijn we naar het strand geweest, ongeloofelijk! Ik heb nog NOOIT zo'n stand gezien! Super mooi en zo veel mensen, want ze vierden hun 'indipendance day'. Overal reggae en dansende mensen die absoluut geen complexen hebben, zalig gewoon :) Heb al veel andere vrijwilligers leren kennen van over de hele wereld! Zijn allemaal gezellig iets gaan eten op het dak van ons hotelletje met zicht op heel Accra. Genieten met een glas afrikaanse wijn en geweldige muziek. Hebben deze week al veel info gekregen over ons gastgezin en hoe ze leven. Ze hebben echt andere gewoonten en denken erg verschillend. Ik vertrek vrijdag om 5 uur smorgends (wanneer het licht begint te worden) naar Bekwai waar mijn familie woont. Ben super benieuwd! Zijn gisteren halsoverkop van hotel moeten verhuizen, zitten nu in een hostel met bijna enkel en alleen vrijwilligers. Er zijn veel cultuurverschillen, iedereen wil met u praten want je bent een obruni (blank persoon) en ze vinden dit allemaal supermooi. Geen idee waarom! Iedereen wil vrienden met je zijn, u aanraken,.. Ze denken ook allemaal dat je rijk bent dus ze verdubbelen de prijs van alles! Ondertussen ben ik het al wat gewoon en begin ik te weten hoe ik hier allemaal mee moet omgaan. Net fufu gaan eten bij de lokale bevolking, mijn maag weet er al van! Heb ook al kip enz gegeten en eigenlijk ging dit nog vrij vlot binnen, haha ;) Heb al veel dingen gezien waar je over gaat nadenken, mensen zijn verschrikkelijk arm maar toch is iedereen aan het lachen en zijn ze naar eigen zeggen gelukkig. Niet gemakkelijk om bijvoorbeeld kleine kindjes in sloppenwijken te zien spelen met geimproviseerd speelgoed. Ghanezen zijn een trots volk en ze lijken altijd goedgezind, ongeloofelijk :) Ik ga proberen om zo snel mogelijk foto's online te zetten zodat jullie kunnen zien hoe het hier is! Het is hier onbeschrijfelijk, maar ik mis iedereen wel echt! :) Ik laat zo snel mogelijk nog iets weten, maar na deze week is het echt back to basic en is het enorm ver rijden voor internet dus kdoe mijn best!
