Terwijl onze Marokkaanse buren zich van de ochtendthee genoten, zochten wij het asfalt op richting binnenland. Het doel 250km verder: Marakesh. Het ruige asfalt, de loden zon en de strakke wind zorgden ervoor dat het een zware rit werd. Het was werken in de kangoo.
Stilletjesaan begint hij wat te kreunen en wat te roken. Bij een snelheid tussen 80 en 90km/u hangt er een vreemd geurtje, maar dat verdwijnt bij wat meer gasgeven.
Het landschap verandert; bomen zijn zo goed als verdwenen en eindeloze vergezichten van steenwoestijn vergezellen ons.
Terwijl het buiten rond de 40° in de schaduw is, rijden wij met de verwarming volop om het motortje wat meer af te koelen.
Op de middag kwamen we aan in Marakesh. Eerst een parking gezocht waar ze onze kangoo 24 op 24 willen bewaken en dan een slaapplaats gezocht. Voor een 15euro hebben we een kamertje gekregen op het dakterras van een hotelletje. Maar wat belangrijk is: het heeft ook een douche! Zalig na ons avontuur op de camping.
In de vooravond zijn we op zoek gegaan naar een nieuw geheugenkaartje voor ons fototoestel en iets gaan eten op het centrale plein.
Hoe dit plein ontploft van het leven eens de avond valt is onbeschrijfelijk en ga ik dus ook niet doen. Mensen die er al geweest zijn zullen het wel begrijpen. maar het maakte onze kleine omweg wel meer dan goed.
Enig nadeel: genieten op een van de vele terrasjes met een lekkere pint is er niet bij. Terrasjes genoeg, maar geen bier.
Op het plein staan wel enkele tientallen kramen die sinaasappels persen en voor 0.3euro heb je het lekkerste sapje van de wereld.
Morgen gaan we de stad verkennen en overmorgen naar Agadir. Weer 250km dichter bij Senegal.
19-07-2007, 00:00 geschreven door Bart en Bart 
|
