Maastricht heeft veel oude monumenten die een interessante geschiedenis hebben. We hadden veel geluk met het weer, wat natuurlijk altijd leuk is. Sommige leerlingen kochten een stuk taart, een wafel of een souvenir. Fijn om Maastricht eens te hebben gezien!
Allereerst in de voormiddag bezochten we het Natuurhistorisch museum. Dat was enorm leuk en interessant. We kregen een filmpje te zien, waardoor alles veel duidelijker werd tijdens het museumbezoek. De leerkrachten (Mevr. Adams en Mr. Wolters) hadden ons een bundel met vraagjes gegeven die we konden oplossen door de antwoorden in het museum te zoeken. Het indrukwekkendste was de mosasaurus. Het dier was enorm groot, had ogen zo groot als een hoofd en een bek zoals een krokodil. Toen we onze opdrachten gemaakt hadden mochten we ons lunchpakket in een gezellige eetkamer in het museum gaan opeten... Heerlijk! Vooraleer we vertrokken mochten we nog snel even gaan 'neuzen' in het souvenirwinkeltje van het museum. Daar kochten enkele leerlingen leuke souvenirs (vuurstenen) om mee naar huis te nemen. In de namiddag begonnen we met de stadswandeling. We hebben hier erg veel monumenten gezien. De eerste bezienswaardigheid was de Bisschopsmolen, waar een aardige bakker ons een stukje cake liet proeven die hij net gemaakt had. Al snel volgde de andere bezienswaardigheden: de Helpoort, de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, de Sint-Servaesbrug, het Mosae Forum, de Grote markt met het stadshuis, het Dinghuis, de Dominicanenkerk, het Perroen op het Vrijthof, de Sint-Servaesbasiliek, de Sint-Janskerk en als laatste het Spaans Gouvernement. Bij elke bezienswaardigheid hielden telkens 2 leerlingen een korte spreekbeurt over het onderwerp.
Op het einde van de dag was iedereen moe maar voldaan! Met de leuke foto's die de leerkracht had gemaakt was het een uitstap om nooit te vergeten! Het was een erg leuke ervaring!
Enkele stukjes uit de verslagen van de leerlingen over het project 'Kameleon goes Maastricht'
-Het project was heel leuk. Ik heb er veel van bijgeleerd. Een spreekbeurt in de stad houden vond ik erg leuk om te doen. (Louise Koenen)
-Ik vond het heel erg fijn en verheug me al op het volgende project. (Eva Mol)
-Een zeer leerrijke uitstap. (Eva Robin)
-Ik vond het een heel geslaagde uitstap en dit zou zeker herhaald mogen worden! (Mirte Brouwers)
-Het was zeer leuk dat er geïnteresseerde voorbijgangers ook naar ons kwamen luisteren tijdens onze spreekbeurt. Ik wil die dag graag nog een keer beleven. (Ine Meers)
-Ik vond het erg leuk om samen te werken met de andere leerlingen. Ik vond het een heel leuk project en hoop dat er nog veel projecten zullen volgen. (Kelly Vrijens)
-Iedereen was blij met het resultaat. Jammer genoeg was het weer tijd om naar huis te gaan. Maar dit keer met een smile op ons gezicht en een hoop verhalen om thuis aan onze familie te vertellen. (Hanne Meers)
Het nieuwe schooljaar is weer gestart en dus is het de hoogste tijd om jullie op de hoogte te brengen van de ontwikkelingen in onze methodeklassen. In het vierde jaar zijn er vier leerlingen en in het derde jaar negen. In de eerste graad is het aantal aanzienlijk groter: onze tweedejaars zijn met 11 en in ons eerste jaar zitten maar liefst 24 leerlingen!
Onze eerste groepje "Kameleons" is inmiddels doorgestroomd naar het vijfde jaar waar zij nu in het reguliere onderwijs zitten. We hebben voor deze aanpak gekozen omdat de leerlingen in de derde graad te maken krijgen met "Onderzoekscompetenties". Dit is vergelijkbaar met de projecten die zij jarenlang gedaan hebben in de methodeklassen. Bovendien denken wij dat het ook een voordeel is voor hen om kennis te maken met de aanpak in het reguliere onderwijs, omdat er in hogescholen en universiteiten nog steeds onderwezen wordt op een traditionelere manier.
Onze eerstejaars steken ondertussen al de handen uit de mouwen voor het project "Kameleon goes Maastricht". Dit is een vakoverschrijdend project voor de vakken Nederlands, aardrijkskunde, geschiedenis, W.W. De leerlingen hebben de opdracht gekregen om een toeristische brochure te ontwerpen over de stad Maastricht en moeten elkaar ook door de stad gidsen. De foto's van deze uitstap zijn binnenkort te zien op de blog.
Indien jullie vragen hebben of meer willen weten, kunnen jullie altijd contact opnemen via kameleontongeren@gmail.com.
Als ik jou was, was jij mij, want je staat altijd aan mijn zij. We zijn vrienden voor altijd, anders heb ik spijt. Al zijn we later oud, we blijven even stout. En samen zijn we één en daar kan jij niet overheen.
8 mei is de eerste graad van het Koninklijk Atheneum Tongeren naar de film "Simple Simon" gaan kijken in de Velinx.
Samenvatting:
Simon is een jongen met Asperger. Dit is een soort autisme. Hij leeft en woont bij zijn ouders, maar zijn mama jaagt zich op aan het zeer asociale en onveranderlijke leventje van haar zoon. Sam is de broer van Simon. Hij heeft een liefje, genaamd Frida. Simon en zijn broer zijn niet te scheiden van elkaar. Daarom beslist Sam, Simon bij hem in huis te nemen. Sam kan omgaan met het asociale en onveranderlijke leven, Frida helaas niet waardoor ze Sam dumpt omdat Simon niet zonder Sam kan. Maar nu is het leven van Simon veranderd! Simon beslist daarom een nieuw lief te zoeken, wat helaas niet lukt. Sam begint zich ook op te jagen en Simon moet de problemen dus oplossen.
Beoordeling:
De film was in het Zweeds. Dat maakte de film apart. het onderwerp was simpelweg een raar leven van enkele mensen samen. Als je de film hebt gezien, weet je natuurlijk niet echt wat autisme is want dat is nog maar één soort autisme en er zijn er nog veel meer.
Ik vond de film heel leuk. Hij was ook heel boeiend omdat je soms eens een woordje van het Zweeds kon afleiden uit het Nederlands.
Onze projectweek is weer achter de rug. De leerlingen van de eerste graad konden een weekje mee op zeeklassen in Bredene of konden kiezen om thuis te blijven. De thuisblijvers hebben verschillende leuke activiteiten gedaan in en rond de school: een bezoek aan het museum, sporten, ... De "zeeklassers" hebben aan de kust verschillende activiteiten gedaan: een fakkeltocht, een boottocht, zwemmen, een bezoek aan het visserijmuseum, op stap met de garnaalvisser, ... Enkele leerlingen waren zelfs te zien op Karrewiet op Ketnet omdat we in SeaLife de grootste octopus hebben gezien. Hier vinden jullie enkele sfeerbeelden terug!
Op 28 februari 2012 speelde een groep toneelspelers in De Velinx het toneelstuk "HELP!"
Het toneelstuk ging over de geschiedenis van The Beatles (heel bekende muzikanten uit de 20e eeuw) en zo werd het toneel, net als The Beatles, een groot succes. Ze gingen in verschillende landen het toneelstuk nog eens spelen. Na hun eerste toer zeiden ze dat ze ermee stopten, maar nu kent het stuk opnieuw een groot succes.
Het decor was ingericht met een zetel, een deel muren en een broodautomaat. Het zag er eigenlijk heel normaal uit maar ze konden met dat decor wel veel plaatsen nabootsen zoals een opnamestudio en een concertzaal.
Soms deed er iemand van de zangers zich voor als een manager, de fan deed het op dezelfde manier: ze trok een kostuum aan, deed haar haren anders en zo zag ze er bijvoorbeeld uit als de moeder van een van de zangers of als een Franse mevrouw.
Ik vond het toneelstuk goed omdat ik The Beatles ken en ik hun muziek goed vind. Het toneelstuk had natuurlijk ook succes dankzij de goede spelers.
Theatergroep
Max speelt op dit moment versie 2.0 van hun toneelstuk Help!. Ik heb deze
versie geobserveerd, net als versie 1.0 en ik vond er meer aan dan de vorige keer ondanks het feit dat ik niet geïnteresseerd ben in de The Beatles, hun muziek en hun geschiedenis.
Nancy 1.0
Wat
mij vooral opviel was dat het spel echt wel was verbeterd, en dat de
zangstemmen van de jongens nu pas echt tot hun recht komen. Toch begrijp ik na
deze twee keren het toneelstuk te zien nog steeds niet wie die
Nancy(die wel briljant gespeeld was) nu eigenlijk was. Heeft zij echt bestaan,
of is zij toch een fictioneel personage? En wat was haar precieze band met the
Beatles? Dit zijn voor mij nog steeds zwarte gaten.
Decor 2.0
De
update heeft de toneelvoorstelling echt wel goed gedaan. Hij is nu ook volgbaar
voor de wat jongere mensen. In de eerdere versie werden vaak moeilijke woorden
gebruikt en was de humor toch wat te oud. Dit is allemaal verholpen door alles
een beetje kinderlijker te brengen. Door de update heeft het decor ook wat
veranderingen doorgemaakt. Dit is echt wel mooier geworden. Het heeft meer
kleur gekregen en er zijn ook veel meer mogelijkheden. Net als de rest van de
voorstelling is het gewoon veel kinderlijker geworden. Kort gezegd, ik vond het
decor mooi en creatief.
Kostuums 1.0
Qua
kostuums heeft deze update niets veranderd. De jongens dragen nog altijd
kleding die ze in hun vrije tijd ook wel zullen dragen. De enige echte kostuums
werden gebruikt door Lottie Hellingman, de vrouw die alle vrouwelijke rollen
(waaronder Nancy) speelt, en tijdens het laatste nummer, respectievelijk Help.
Daar droegen de jongens prachtige en typische Beatles-jasjes. Toch vond ik dat
de jongens wat kostuums konden gebruiken om aan te tonen dat deze
toneelvoorstelling zich wel degelijk afspeelde in het verleden. Soms was dat
niet goed te zien en leek het echt wel dat deze voorstelling zich afspeelde in
het heden.
Muziek 2.0
geschreven door Lenne Palmers, 2lmla Dan
misschien wel het belangrijkste van de hele voorstelling: de muziek. Eigenlijk
was dit ook wel het grootste pluspunt. De muziek heeft ook een update gekregen.
Hij klinkt ook veel beter. Dit ligt volgens mij aan nieuwere en betere
apparatuur, en natuurlijk aan oefening. Op sommige momenten klonken de jongens
echt wel zoals de Beatles. Als ze nog wat oefenen op het klinken zoals de
Beatles zullen oudere mensen dit toneelstuk nog meer waarderen. Ik weet zeker
dat de mensen die nog geleefd hebben in het tijdperk van The Beatles, of mensen
die nog vaak naar hun muziek luisteren, dit echt wel kunnen waarderen. Mensen
die totaal niet geïnteresseerd zijn in muziek en niets te maken willen hebben
met The Beatles zullen toch geboeid zijn. Maar die komen meestal niet. Kortom:
noem het een ode aan The Beatles.
+
-
De muziek klinkt geweldig.
-
Het spel, en dan vooral dat van de vrouw, is
leuk.
Op vrijdag 25 november hebben de leerlingen van 2 Methode een toneelvoorstelling gebracht onder de naam: Methode goes Greek. Ze hebben in groepjes Griekse mythes omgezet in toneelstukjes en deze opgevoerd voor hun familie, leerkrachten, medeleerlingen, ... Het was een geweldige avond met tussendoor en achteraf nog wat tijd voor een drankje. .
Op 12 oktober zijn we met de bus naar de legerbasis van Bierset geweest, daar kregen we een rondleiding in het gebouw van de vliegsimulator. Eerst kregen we een filmpje te zien. Daarna gingen we naar de controlekamer waar de opties voor de vlucht (zoals weer, tijd, enz) worden ingesteld. Onze groep mocht zien hoe Valérie zelf vloog. Wij moesten erin gaan met iemand die daar werkte. Na een ruige landing kwamen we er uit (gelukkig is niemand misselijk geworden). We zijn ook naar boven geweest en we hebben mogen zien hoe ze de omgeving samenstellen met de computer en hoe de simulator zelf werkte. Deze was groter dan we hadden gedacht. Na een fijne voormiddag zijn we allemaal teruggekomen zonder dat iemand misselijk werd.
Het nieuwe schooljaar is weer gestart en jullie zullen weldra weer nieuwe teksten, foto's, ... van de methodeklassen kunnen terugvinden. Momenteel zijn er vier methodeklassen:
De leerlingen van het eerste zijn al gestart met hun project voor Nederlands. Zij hebben dit keer gekozen voor vier onderwerpen: Keith Haring, 9/11, de Spartanen en de Galapagos eilanden.
De tweedejaars gaan deze week een uitstap doen naar de flight simulator. Deze foto's komen op de blog.
Momenteel kan je ook nog altijd foto's, teksten, ... van de vorige jaren zien.
Op 24 mei hebben de leerlingen van 1, 2 en 3 Methode een bezoek gebracht aan een imker. Dit gebeurde in kader van hun project rond bijen voor het vak W.W.
Er is al
bijna een jaar om. Het jaar ging zeer snel. Binnenkort kan ik mij tweedejaars
noemen (of dat hoop ik toch).
Ondertussen
hebben we al examens en drie dagelijkse werken achter de rug. Mijn
verwachtingen van dit jaar zijn toch niet helemaal uitgekomen. Ik dacht dat
Latijn veel makkelijker zou zijn en dat ik na een maand al naar Moderne wou
gaan. Niet dus.
Ondertussen
is Latijn mijn favoriete vak geworden en wil ik mijn zes jaren afmaken in
Latijn. Ik hoor mezelf nog altijd zeggen: Ik
ga dat Latijn nooit kunnen, veel te moeilijk en te saai. Moeilijk is het
zeker, maar saai zeker niet .De les
Latijn wordt helemaal opgebeurd door meneer Swerts, die het saaie leuk maakt
voor sommige mensen.
Natuurlijk
zijn er nog andere vakken, zoalsNederlands. Nederlands is helemaal zoals ik verwacht had. Soms zijn er
makkelijke onderwerpen, soms zijn ze moeilijker. Ik wist dat de werkwoorden
moeilijk gingen worden
Ook mijn
andere vakken zijn helemaal zoals ik verwacht had. Soms makkelijker, soms
moeilijk, maar nooit meer op het niveau van het basisonderwijs.
Natuurlijk
heb ik weer verwachtingen voor het volgende jaar. Latijn zalnog veel moeilijker worden en er zal veel
grammaticabijkomen. De punten zullen
minder makkelijk te verkrijgen zijn als dit jaar. Ik verwacht ook dat Frans
weer een stuk moeilijker gaat zijn.
Maar voor
het dat tweede jaar is moet ik eerst nog door de examens komen.
Wens me succes
In het kader van de les over bijvoeglijke naamwoorden moesten de leerlingen van het eerste jaar een griezelverhaal of -gedicht schrijven. Hieronder kan je enkele teksten lezen.
Enge spoken vliegen door mijn donkere kamer.
Harige spinnen kruipen over mijn bolle hoofd.
Koude rillingen gaan door mijn slanke lichaam.
Ik voel een knagend gevoel aan mijn hoofd,
en daar is het,
het witte licht dat mij dooft!
Door Isa Claeys
Gevreesd door je enge blik
loop ik 's nachts op de lange straat.
Niet wetend waar naartoe.
Niet wetend naar waar het gaat.
Schrik van dat flikkerende licht op het einde van die enge straat.
Zwetend naar waar het lange pad toegaat.
Met heel veel schrik maar toch pleeg ik deze wrede daad.
Met je liefdevolle ring aan m'n vinger en je kille stem in mijn zware hoofd
ben ik aan het lopen helemaal verdoofd.
Plots sta je daar ...
Door Rhunne Janssens
GIF
Mijn laatste bloed,
loopt over mijn zwakke wangen.
Het venijnige gif loopt door mijn aders,
en ik word gevuld met een heerlijk verlangen.
Het gif dat door vampiers wordt verspreid,
verandert mij in een monster, onsterfelijk en bleek.
Benijd door het sterfelijke volk, dat van niets weet,
zal ik bloed zuigen als een teek.
Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad, er brandt een vuur in mij.
En zo gaat de laatste keer dat ik slaap voorbij.
Lenne Palmers
Kort griezelverhaal
Het is erg donker, het is avond. In een klein steegje brandt er geen enkel licht. Er loopt een klein meisje dat op zoek is naar eten want ze is arm en haar ouders zijn verdwenen in het niets. Met haar kapotte teddybeer in haar handen gegrepen, gaat ze een huisje binnen. Het is onbewoonbaar. Voor het huis staat er een grote affiche, maar Emma kan jammer genoeg niet lezen. Er staat op: "Als je hier binnengaat, is het einde nabij." Er komt een enge man uit een deur, met een bloederig mes in zijn handen.
Tien jaar later is er een Halloween wandeltocht georganiseerd en plots vinden ze ... het lijk en de angstaanjagende teddybeer...
Op maandag 6 december zijn we naar het theaterstuk ZMRMN geweest. Het theaterstuk ging over een zeemeermin die graag een mens wou worden. Na lang wachten, mocht ze een kijkje nemen boven water. Toen er een schip zonk, ging ze een prins redden. Ze keek hem in de ogen en werd verliefd op hem. Ze legde hem op het strand en dook weg. Maar ze was zo verliefd op hem dat ze aan de heks ging vragen om haar benen te geven. In ruil moest ze haar stem en de schoen van de prins geven. De heks zei ook dat de prins haar moest kussen vooraleer hij iemand anders kuste want anders werd ze het schuim op de golven. Ze ging toch naar boven maar kon niets vertellen aan de prins. Toen de prins haar wilde kussen, kwam de heks opdagen. Ze gaf de schoen terug en de prins kuste haar omdat hij dacht dat zij hem gered had. De heks zei tegen het meisje: "Dood de prins, dat is je laatste kans". In plaats van dat te doen, probeerde ze de heks te vermoorden, maar dat lukte niet. De heks doodde het meisje en daarna de prins.
Het decor was eenvoudig: een wit doek met een projector die de achtergrond vormde. Op de grond lag een grote blauwe mat die de zee voorstelde. Er werd zelf gezongen door de acteurs. Elke acteur had zijn liedje.
De kostuums waren apart maar toch niet speciaal. De staart van de zeemeermin leek op een zwemband met een lang stuk stof aan een kant. De prins droeg een t-shirt onder een kostuum met sportschoenen.
Het verhaal wordt anders naar voor gebracht dan het verhaal dat ik ken. Ik vond het een mooi theaterstuk maar het begin was raar. Het begon niet echt boeiend maar eens het verhaal verder was, viel het goed mee en vond ik het toch mooi.
Een paar teksten in het Engels van onze leerlingen van het eerste jaar!
Hello! Here's a text in English. I have classes at the Koninklijk Atheneum Tongeren. I am in a class with 15 students: Mathias, Elise, Rhunne, Yasmine, Leonard, Kamiel, Gerd-Jan, Aaron, Lenne, Isa, Tom, Nele, Kirsten, Ruben and me of course. They are all from Belgium. Our teacher's name is miss Adams. We have a nice group. Sometimes there is some noise, but beside that we have a great class.
Bye. Chiara Miermans
Hello!
I will tell you a little bit more about my class. We all go to school in the Koninklijk Atheneum in Tongeren. There are fifteen students in our class. That isn't much if you look at the whole first year. We aren't with so many nationalities, we're almost all Belgian. The class teacher of most of the students is miss Adams, but mine is Miss Mergeay. Miss Adams learns us a lot of things. I like having English now, we didn't have it in the 6th grade. That's all about my class.
Hier enkele fragmenten uit de opstellen van de leerlingen over hun "Eerste maanden in het Atheneum".
Drie maanden geleden werd ik wakker op 1 september 2010. Het eerste wat in mij opkwam was: "Oh nee, het middelbaar!" Ik ging me aankleden en daarna ontbeet ik. Ik maakte mijn boekentas en stapte in de auto. Toen we in de school aankwamen was ik nerveus. Maar ik moest ooit uit de auto stappen. Ik ging met mijn zus de schoolpoort binnen en ik zag zoveel kinderen, ik was wel een beetje bang... Een week later voelde ik mij al thuis. De vakken vallen allemaal mee en ondertussen heb ik ook al wat nieuwe vriendinnen gemaakt. Nieuwe vakken zoals Latijn en Engels zijn ook wel tof maar het was wel wat aanpassen. Het is ook aanpassen dat je veel meer leerkrachten krijgt dan vroeger en dat je ook mevrouw en meneer moet zeggen terwijl je vroeger juffrouw en meester zei. Elise Toppet-Hoegars
Ik kwam in het Atheneum aan. Het was vooral heel spannend. Ik herkende onmiddellijk een paar vriendje sop de speelplaats, maar die zaten niet in de methodeklas. Het was afwachten wat voor leerkrachten je had en hoe ze reageerden. Na een paar weken wist ik al een beetje meer en voelde ik me op mijn gemak. Je wordt meer als volwassene behandeld in het middelbaar. Al bij al is het toch een meevaller! Mathias Kuypers
Drie maanden geleden kwam ik aan in mijn nieuwe school: het Atheneum. Het was een heel verschil met de basisschool vanwaar ik kwam. In mijn vorige school waren we met 45 leerlingen en hadden we drie klaslokalen. In het Atheneum leek alles zo groot. Ik wist gewoon niet waar staan toen ik pas binnenkwam, maar na een week voelde ik me al helemaal thuis. Ik heb al veel vrienden gemaakt in mijn nieuwe school. Het grote verschil met de basisschool is dat ik vroeger in de basisschool een vaste klas had. Hier in het Atheneum moeten we bijna elk lesuur van klas veranderen. Vanaf het moment dat ik deze school binnenkwam, voelde ik mij al direct groter; figuurlijk niet letterlijk. We hebben al een deel uitstappen gemaakt en ze waren heel leuk. Deze school is gewoon super! Gerd-Jan Princen
Wat toen nog volledig nieuw was, is ondertussen een vast ritueel geworden. Om 7u50 op het koude perron wachten op een overvolle trein, terwijl een vrouw, die mij waarschijnlijk kent, naar mij aan het wuiven is. Ik dacht toch dat ik haar nog nooit gezien had. Als de trein toch met enkele minuten vertraging op de sporen stopt, moet ik naast iemand zitten die ik niet ken en die mij nors aankijkt omdat hij liever met rust gelaten wil worden. Als ik na 9 minuten, die eigenlijk 9 uren lijken, aankom, ga ik zo snel mogelijk naar school. ... Vanaf maandag 6 september begon de les eindelijk. En zo liep de eerste maand van een leien dakje. Ik maakte kennis met de nieuwe vakken zoals Latijn en natuurwetenschappen, maakte de overstap van godsdienst naar zedenleer, ... Maar toch was mijn eerste maand middelbaar een succes en ik hoop dat nog elke maand dat ik op het KA zit een even groot succes wordt! Lenne Palmers
 "Smile"){kind=icon}
