nieuwe toertje gedaan + zondag toertocht middelkerke
Vandaag nieuw toertje gefietst, in de buurt, mo toch helemaal anders dan anders.
tis een toertje voor met de koersfiets, maar heb het vandaag wel met de mtb gedaan.
bredene - de haan - zuienkerke - dudzele - brugge (langs de brugse haven) - varsenaere (tussen de bloemen en mais velden) - jabeke - dan nog een 5 tal km langs de vaart op bekend terrein.
Iets anders : zondag is er Choufkes tocht, toertocht in middelkerke vorig jaar deed ik mee met Nick (denk ik toch) en twas heel leuk (weet ik zeker
Ik dacht echt een goede kans te hebben om de 14pt op Pete nog te overbruggen en de overwinning in het najaar op te strijken. Het had mijn seizoen gered want voorjaar en najaar winnen is toch ook zo slecht niet. Meer zelfs, het had me alsnog op de 2de plaats (na Nick) in de hierarchie gezet dit jaar. Maar dromen zijn bedrog : het is anders uitgedraaid. Ik heb de wedstrijd niet gezien en ik moet toegeven dat ik een vloek heb geslaakt toen ik de uitslag nalas. Voor mij blijkt het bij 1 zege dit jaar, maar belangrijker : Pete pakt zijn eerste bloemen. Het moest er een keer van komen. Een welgemeende proficiat ! Met deze overwinning behaalt hij bovendien al zijn 6de (!!!) 2de plaats (nl, in de einduitslag). Dat is in 50% van alle uitslagen dat Pete op 2 stond. Toch straf ! (Straks vindt hij het nog jammer dat hij nu gewonnen heeft )
Ook nog eens mijn felicitaties aan Nick, die makkelijk stand hield.
Tot slot even inpikken op wat Pete zegt over het algemeen niveau van de kamelen. Dit blijkt ook uit de cijfers. Vorig jaar won ik het eindklassement bij de kamelen met een 173ste plaats. Pete (781ste) en Rutger (1159ste) vervolledigden het podium.
Als ik de algemene uitslag van dit seizoen er naast leg
Nick (80ste) Pete ( 117de) Maya (260ste) Evert (283ste) Kelly (291ste) Rutger (630ste) Tina (810de) Grinta (933ste) Jan (1396ste) Ronny (1978ste)
blijkt dat enkel ikzelf een ietwat terugzak. De rest gaat fors vooruit. Ik vind het ook opvallend dat ondanks het feit dat iedereen vind dat ik niet goed gepronostikeerd heb (ikzelf incluis) ik vorig jaar met een 283ste plaats (mijn huidige score) afgetekend had gewonnen. Zo zie je maar dat alles perceptie is. Het is blijkbaar niet ik die zoveel slechter ben gaan spelen, maar vooral de rest die zoveel beter is gaan spelen. Het heeft me toch een beetje troost nu ik een jaartje mijn pronokroon moet afgeven en meer zelfs, niet eens meer de prono-autoriteit in eigen huis ben.
Gisterenmorgen moest ik eventjes langs het werk. met dat uitstekende fietsweer van de laatste dagen zou ik dat dan toch eens met de fiets doen. nadien een tourtje. op de terugweg van het werk, nog eerst een ommetje gemaakt in het slijk, kwam ik M. D. tegen. fiets gedraaid en haar achterna. moest al redelijk diep gaan om bij haar te komen. Beetje gebabbeld, ze zou naar brugge rijden en terug. Ik mee was redelijk lastig, naar het einde toe zelfs in het wiel moeten kruipen. tijdens de terugweg terug naast elkaar en een gevolg van een man of 5 in het wiel, niet overnement, niet babbelend.
Steven, aka Grinta, zou graag kameel worden. (bekend van de wielerprono) meer zelfs, hij zou zelfs de kamelen willen helpen omhoogkrikken tot een echte mtb club.
maar
first things first. ikzelf zou hem wel als collega kameel willen. ik heb ook wel nog een truitje over (korte mouwen) die ik hem dan zou verkopen. maar natuurlijk als de andere kamelen akkoord zijn é. Indien jullie je oordeel zouden laten afhangen van z'n resultaten zoek dan eens in de uitslagen van vorig jaar : Steven Dejaegher.
Door de 4de plaats van Pozzato levert de (toch wel mooie) 2de plaats me niet het verwachte resultaat op in de pronotussenstand. Jammer; op naar de volgende.
Straffe mannen, die renners, maar ook vooral straffe koppen. Ik heb mijn hoofd al gepijnigd op wat ik de morgen voor de beachtriathlon van DeHaan heb gegeten, maar ik kan het bij benadering niet meer zeggen. Zou het vervuilde hagelslag geweest zijn ? Misschien wel een plakje jonge kaas die via de melk van het koebeest gecontamineerd was ? Ik weet het niet. Eén ding is zeker, het was geen mals stukje vlees want anders had ik wel wat sneller gereden, weet ik nu. Maar Alberto is een prof en die houden dat soort zaken bij. Gelukkig maar, wat was hij met zijn leger advocaten en experts geweest als hij dat ene detail nu was vergeten.
Ik zie Hein Verbrugge nu al nerveus worden. De UCI had bijna 3 jaar nodig om het DNA van Valverde van zijn bloedpaspoort af te lezen en het te matchen met het DNA die op het stickertje stond van een bloedzakje die in de frigo van dokter Fuentes werd teruggevonden. Er zal dus een strak plan nodig zijn om dit dopinzaakje bloot te leggen voor Alberto met pensioen gaat. Nog complexer wordt het voor Hein omdat het volgens de verdediging niet over een positieve test zou gaan maar over een "niet-negatieve test". Eens kijken of ik daar bij de volgende alcoholcontrole ook mee wegkom.
De man op de straat is alleszins al overtuigd : de dosis is ridicuul of om het met Alberto te zeggen : zero komma zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero cinque gram. Gelukkig betreft het Clenbuterol want moest het pakweg Butoline zijn,zou het voor Contador al een dodelijk dosis kunnen zijn. Toegegeven, omdat bij giftigheid van stoffen het lichaamsgewicht van belang is, zit Alberto al iets vlugger in de danger-zone dan de gemiddelde kameel, maar al die nulletjes zeggen dus ook niet zoveel.
Maar gelukkig, net toen de twijfels over schuld of onschuld de kop opstaken, was daar....Bjarne Riis. "Clenbuterol ? Tsss, heeft enkel nevenwerkingen". Ik weet niet of Iljo het leuk vindt om voor een onnozelaar te worden uitgescholden want als je je wil doperen moet je toch al een kalf zijn om clenbuterol te gebruiken, leid ik er uit af, maar dankzij Bjarne zijn de zaken toch wat duidelijker gezegd. En Bjarne kan het weten. Je ziet het hem zo denken "Was Alberto maar wat vroeger voor mij komen rijden". Transfer te laat, dat is zeker want bij Riis wordt men niet gepakt op doping. Dat weet iedereen. Het lijkt eenvoudig maar met een hematocriet van 64 de tour winnen, of met halve brommertjes de voorjaarsklassiekers domineren : je moet het maar doen.
Ik zou moeten medelijden hebben met de man maar het allergrappigst is dat je hij tot 3 dagen geleden moet gedacht hebben :"De Schlecks weg, O Grady weg, Bresschel weg, Hoy op straat gesmeten wegens te oud, Cancellara (waarschijnlijk) weg, jammer... maar ik heb Contador !!!". Echt benieuwd welke tactiek ze zullen gebruiken om de droom te realiseren om de 3 rondes in 1 jaar te winnen. Met Navarro, Hernandez en Noval hebben ze van Astana alvast een kopman voor elke ronde overgenomen.
Ik hou de hele zaak sowieso heel nauwgelet in de gaten. Alberto is onder de kamelen zodanig geliefd dat hij al vaker geselecteerd werd dan hij aan de start stond. Het wordt nu dus dubbel opletten. En ja, er zijn ook voordelen aan een eventuele dopingschorsing. Schorsingen zorgen op de prono-markt altijd voor batjes, we kunnen ze dan ook alleen maar toejuigen. Een straffe ploeg toch nog aanvullen met Valverde en Contador; tot voor kort was het ondenkbaar, maar you never know. Dan vind ik het gedrag van Ezeqiel al wat egoïstischer. Epogebruik op die leeftijd, dat wordt fin de carriere. Alles bij elkaar komt Contador er dus nog niet slecht uit.
Een klein verslag van de feestelijkheden van gisteren. Als de S.G. zijn taken verwaarloost, moet iemand het overnemen.
Eerst en vooral een vermelding en een bedankje voor de uitstekende kok (de aangebrande ribbetjes veranderen hier niets aan).Daarnaast een 6 voor de toch wel uitmuntende sfeer.Zij die dachten dat het zwembad wegens het koude weer niet gebruikt zou worden, hadden het mis want al was er wat viswerk voor nodig, het leverde ons overheerlijke frisse pintjes op. Kort samengevat, de afwezigen hadden ongelijk !
Maar nu over tot de orde van de dag : de kamelenverkiezing.Alweer een superspannende stemming.Het plot had door Hitchcock zelf geschreven kunnen zijn. 2-2 en dan de laatste stem :.....roffel, roffel,..... "Pete".Tranen van geluk vloeiden rijkelijk. Eindelijk zag je hem denken, de tegel is weer thuis.
Via inside informatie weet ik dat hij, als president fondateur, sinds de oprichting van het kamelengebeuren, elke dag voor de spiegel staat, zijn welbekende grijns opzet, om vervolgens zijn dijktegel in de lucht te steken. Een 1000tal keer heeft hij het intussen geoefend want jawel, sinds een tijdje weten we dat Pete bij nacht en ontij in het geheim nog een 2de dijktegel uit de oude dijk van Oostende ging uitbreken; zogezegd "uit voorzienigheid tegen dat iemand de 1ste 3x wint".Een redenering die we kunnen volgen ware het niet dat Peter er niet voor terugschrikt zijn surrogaattegel nu en dan (lees: altijd als er geen bezoek is) op zijn schouw ten toon te stellen.Sinds gisteren hoeft hij zijn nep-tegel niet telkens weg te steken als er iemand aanbelt maar kan hij de enige echte dijktegel op zijn schouw laten pronken. Proficiat !
Een verdiende winnaar maar ook een mooie tweede. Voor Nick, na zijn eerste plaats, nu reeds zijn 2de tweede plaats op rij...en het moet gezegd, 2x op een haar.... want wat is 1 stem verschil ? . De dijktegel had al definitief in zijn bezit kunnen zijn.Jammer dat de meest regelmatige kameel nu net beslist de mountainbike voor onbepaalde tijd aan de haak te hangen. We hopen dan ook met zijn allen dat hij een oplossing vindt voor de gezondheidsproblemen en op termijn de kamelenkleuren weer kan verdedigen.
Tot slot ook wat minder leuk nieuws.Het is een ongeschreven wet dat op de winnaar van de kameel een vloek rust.Is het door de talloze interviews, de vele tv-optredens of gewoon door de druk van het zo pas verworven heldendom ... wie zal het zeggen ?Wat het ook is, de feiten zijn de feiten en het is gebleken dat eerdere winnaars na hun titel nooit meer hun oude niveau geëvenaard hebben (of zelfs maar benaderd).Ik denk dat het voor Peter dan ook best is nu reeds een psycholoog onder de arm te nemen, want waar middelmatigheid gisterenavond plaats gemaakt heeft voor eeuwige roem, is er ook de keerzijde van de medaille : de goede fietsbenen zijn voorgoed verleden tijd.Het zou niet de eerste keer zijn dat dit tot een drama lijdt. Frank VDB won och god maar LBL en 2 ritjes in de Vuelta (in prestige toch niet vergelijkbaar met hetgeen wij hier over praten) en het werd hem al te veel. Het zullen sterke benen moeten zijn die dit kunnen dragen...
dank u voor jullie stemmen. voor degenen die niet voor mij stemden. ik doe m'n uiterste best dit jaar om een waardig kameel te zijn.
mijn allergrootste wens : alle kamelen, op hun sterkst, zonder lichamelijk leed, die zich kunnen meten met elkaar in de talloze strandraces. jammer genoeg zit dat er waarschijnlijk niet in
Twas een mooi weekend, met een mooie wedstrijd op zaterdag, al bij al kan ik niet zo trots zijn op men prestatie, ik heb gepresteerd op mijn niveau (logisch) maar mijn niveau is nu éénmaal niks om echt trots op te zijn, en dan vooral het lopen. heb wel zeer gemotiveerd gefietst, bijna 95% alleen richting evert gebeukt. dan eventjes samen gereden, op einde van laatste strook wind op (samen gekomen aan begin van die strook van 4km) nog eventjes in everts wiel en dan proberen wegrijden in de bocht en de wind mee. Tactisch gezien het slechtste moment om weg te rijden zeker aan gezien ik duidelijk sterker was wind op. maar vrienden, laat je niet zo maar echter é (zeker niet als ze eigenlijk geen concurrent zijn, trios ander klassement als ind.) toen nog in de wind mee proberen wat voorsprong maken, wanneer ik normaal gezien in een triatlon wat gas terug neem met het lopen in het vooruitzicht. in de wisselzone al gepasseerd door het kamelen trio en eddy liep zo maar weg, was niks meer aan te doen. zou ik daar toch eens iets meer energie in moeten steken?
zondag wast ook zeer mooi weer, van 3 tot 6 een mooie tocht gedaan met de mtb op de weg, beetje afstand training voor ru met oog op ride for the roses.
Ik dacht dat we na het bekend maken van de pronoscore-tussenstand, al een winnaar hadden in de categorie "grootste vernedering van dit weekend". Maar S.G. heeft geluk want toen was de quote :
"En daar zijn de kamelen van het noorden ?!? Die waren nochtans het 1ste uit het water gekomen !"
Menchov is toch wel de ontgoocheling van de dag en mss ook van de Vuelta, hij die beweerde dat de Vuelta pas begon op de 11e etappe, wel ik hem hem niet gezien, jullie ??? Binnen gekomen op 5min van Anton!!
Bruseghin heeft in de Giro niet kunnen overtuigen maar doet dit duidelijk wel in de Vuelta, ook Xavier Tondo is sterk bezig, eigenlijk niet vooraan verwacht omdat ik hem eerder in dienst van Sastre zag rijden maar blijkbaar mag hij zijn eigen kans gaan, en maar goed ook.
Ik mag zeker niet klagen met mijn 11e plaats in het algemeen klassement, nog beter dan de tour, eigenlijk niet verwacht maar geeft wel een tof gevoel.
Vanavond een strand tochtje gemaakt met de MTB, verkenning strand van de haan voor triatlon van zaterdag, en tevens eerste strand training van het mtb seizoen
hieruit heb ik het één en andere geleerd en herontdekt
*zaterdag heeft de fietser met geen strandervaring niet zo veel nadeel indien z'n fiets wel geschikt is *avonden in september zijn extreem mooi om op het strand door te brengen (fietsend, wandelend, ...) *al lijkt er niet zoveel wind te zijn, op het strand voel je die dubbel
Ik ben er in ieder geval klaar voor ! Gisteren doortocht Brugge meegezwommen, 1 km in de brugse reitjes. 75 deelnemers en 3e geworden en een mooie sportzak van la derniere heure gewonnen zeg ! Maar ben erg content met mijn tijd 12'14" ( goeie start, dipje na 250 meter, iets te snel gestart mss, en platgevallen laatste 200 meter, was nog in de running voor zilver ). Met deze prestatie kan ik toch wel zeggen dat ik stilaan terug op mijn oude niveau kom. Dit geeft enorm veel courage omdat ik dat nooit had kunnen denken enkele maanden geleden toen ik terug begon. Deze prestatie schat ik nog een stuk hoger in dan Damme-Brugge twee weken geleden. Als de lijn zich voortzet zal Peter allicht toch al tegen een redelijke kloof aankijken als hij begint te fietsen zaterdag ... Aftellen naar zaterdag dus en daarna begin ik wat ernstiger te trainen voor het komende mtb seizoen .... En jullie ?
in het weekend van 17, 18 of 19/09 gaat de kamelebbq door ('s avonds). laat weten welke van deze avonden zouden lukken en dan kan ik snel de knoop doorhakken welke avond het zal worden. graag zou ik alle kamelen met eventuele vriendinnen ontvangen, kindjes mogen ook mee
richtuur rond 18.00, bij zeer mooi weer kan dit vervroegd worden om nog wat in het zwembad te stoeien
voor degene die van ver komen, deze kunnen blijven slapen!
hopelijk ist mooi weer
bij slecht weer zou dit kunnen gecanceld worden
ter info op 19/09 is er ride for the roses. op zondag zou dit dus na de ride for the roses zijn
Mijn team is klaar, nog een last-minute wijziging moeten doen wegens bijna alweer een renner die niet meedeed geselecteerd. Heb zelf een ploeg die zal meestrijden in de vuurlinie denk ik, met 6 spanjaarden, een belg, en nog wat andere patrioten. Vond het trouwens de minst moeilijke ronde om een team samen te stellen. Weet niet waarom. Benieuwd naar de andere ploegen. Succes !
Etappe 1 - zaterdag 28 augustus 2010 - ploegentijdrit - Sevilla > Sevilla - 16,5 km
De Ronde van Spanje was 15 jaar geleden voor het laatst in Sevilla en dit keer wordt het een nachtelijk bezoekje voor een ploegentijdrit van 16,5 kilometer om de 75ste verjaardag van de Vuelta in stijl te beginnen. Alhoewel het parcours volledig vlak is wordt dit geen eenvoudige ploegentijdrit: de eerste 5 kilometer in het centrum van Sevilla zijn erg technisch en de renners van de ploegen moeten dus goed op elkaar afgestemd zijn om deze zonder problemen af te leggen. De rest van het parcours volgt lange rechte wegen en de renners rijden tijdens deze etappe voorbij de arena van Sevilla, over de brug van Triana. De finish ligt bij de Torre del Oro
Etappe 2 - zondag 29 augustus 2010 - vlak - Alcalá de Guadaíra > Marbella - 173 km
Na de start vanuit Alcalá de Guadaíra - waar de Vuelta voor het eerst in haar 75-jarige geschiedenis komt - krijgen de renners in deze "vlakke" etappe twee beklimmingen van de derde categorie voorgeschoteld: de Alto de Pruna (620 m), waarvan de top na 75 kilometer wordt bereikt, en de Alto de Ronda (1.130 m) op 43 kilometer van de aankomst. Na deze laatste beklimming volgt een afdaling van 32 kilometer en een vlak slotstuk van 11 kilometer: de perfecte gelegenheid voor de ploegen om hun sprinter in een goede positie te brengen voor de eerste massasprint van deze Vuelta bij de aankomst in Marbella (etappe-stad voor de 4de keer, de laatste keer was in 1996).
Etappe 3 - maandag 30 augustus 2010 - bergetappe - Marbella > Malaga - 156 km
Deze eerste bergetappe begint meteen na de start vanuit Marbella met een beklimming van de derde categorie, de Puerto de Ojén (550 m met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,8%). Zo'n 80 kilometer verder ligt de top van de Puerto del Léon (1ste categorie, 905 m, gemiddeld 4,91%) die beklommen wordt vanuit Malaga waar het peloton na 67 kilometer voor het eerst doorkomt. Na de afdaling van deze berg wordt slechts een paar kilometer afgelegd voor een nieuwe beklimming van deze berg. Na de tweede afdaling volgt een vlak stukje, maar de renners eindigen met een beklimming van anderhalve kilometer naar het kasteel van Gibralfaro in Malaga!
Etappe 4 - dinsdag 31 augustus 2010 - vlak - Malaga > Valdepeñas de Jaen - 177 km
Na een rustig en vlak begin van deze etappe na vertrek vanuit Malaga moeten de renners tijdens deze etappe drie bergen beklimmen om naar de aankomst in Valdepeñas de Jaen te rijden waar de Vuelta nooit eerder stopte. Dit zijn de Alto Ventas de Zafarraya (2de categorie, 910 m), de Alto de Montefrio (3de categorie, 1.040 m) en ten slotte de Puerto de Valdepeñas (2de categorie, 1.100 m) op zo'n 6 kilometer van de finish.
Etappe 5 - woensdag 1 september 2010 - vlak - Guadix > Lorca - 194 km
Deze etappe is ofwel de perfecte gelegenheid voor een lange ontsnapping die tot aan de finish volhoudt of voor een massasprint.
Etappe 6 - donderdag 2 september 2010 - vlak - Caravaca de Cruz > Murcia - 144 km
Deze op één na kortste etappe vertrekt vanuit Caravaca de Cruz en is een redelijk vlakke etappe. Op zo'n 10 kilometer van de aankomst ligt echter de korte beklimming van de Alto de la Cresta del Gallo (2de categorie, 370 m) op de renners te wachten. Zo vlak voor de aankomst zou deze klim wel eens roet in het eten kunnen strooien van de renners die rekenden op een massasprint bij de aankomst in Murcia.
Etappe 7 - vrijdag 3 september 2010 - vlak - Murcia > Orihuela - 170 km
Deze etappe verbindt Murcia, een stad die er aan gewend is de Vuelta te ontvangen, met Orihuela die de Vuelta voor het eerst ontvangt! De eerste 100 kilometers van de etappe zijn vlak en de enige beklimming van de etappe, de Alto de Hondon de los Frailes (3de categorie, 500 m), heeft zijn top op 58 kilometer van de aankomst. De sprintersploegen zullen deze dag dus de gelegenheid hebben zich weer te organiseren om hun beste sprintkanon goed te plaatsen voor de overwinning in Orihuela.
Etappe 8 - zaterdag 4 september 2010 - bergetappe - Villena > Xorret del Cati - 188,8 km
Deze zaterdag is er wederom plaats voor een bergetappe. Alhoewel de renners tot het eind van de etappe moeten wachten voor een berg van de eerste categorie, staat hen een zware etappe te wachten die meteen na de start vanuit Villena (die nooit eerder de Vuelta ontving) begint met de beklimming naar de top van de Puerto de Onil (3de categorie, 1O30 m). Na een heuvelachtig deel volgen 3 beklimmingen van de 2de categorie: de Puerto de Tudons (990 m), de Puerto de Torremanzanas (880 m) en de Puerto de Carrasqueta (1025 m). De slotbeklimming van de Alto del Catí (1ste categorie, 1100 m) belooft weer een mooi spektakel op te leveren, net als de vier vorige keren dat de Vuelta daar een aankomst kende.
Etappe 9 - zondag 5 september 2010 - bergetappe - Calpe > Alcoy - 187 km
De tweede bergetappe van dit spraakmakende wielerwekend brengt de renners van Calpe, waar verschillende renners hun winterstage doorbrachten (Johnny Hoogerland van Vacansoleil, het volledige Katusha team, ...), naar Alcoy over een afstand van 187 kilometer en met maar liefst 6 beklimmingen. Na 50 rustige kilometers begint de eerste beklimming naar de top van de Coll de Rates (2de categorie, 625 m). Daarna volgt een opeenvolging van de Alto de Guadalest (2de categorie, 680 m), de Alto de Confrides (3de categorie, 980 m), de Alto de Tudons (2de categorie, 1025 m), de Puerto de Torremanzanas (2de categorie, 890 m) en ten slotte de Puerto de Benifallim (3de categorie, 1030 m) voor de afdaling naar de aankomst in Alcoy.
Na dit bergweekend beginnen de verschillen in het algemeen klassement van deze 65ste Vuelta waarschijnlijk al behoorlijk duidelijk te worden.
Etappe 10 - dinsdag 7 september 2010 - bergetappe - Tarragona > Vilanova i la Geltrú - 173,7 km
Na een welverdiende eerste rustdag staat de 10de etappe op het programma. Na 120 kilometer komen de renners al over de finishstreep. De etappe zit er dan echter nog niet op, want door de kustlijn te volgen komen de renners nog bij de beklimming van de korte maar steile Alto del Rat Penat (480 m). De sprinters die deze etappe aangekruist hebben zullen ofwel de beklimming met stukjes tot 20 à 22% goed door moeten komen of de beste klimmers in de laatste 30 kilometer terug zien te pakken om als eerste voor de tweede maal over de finishlijn te komen!
Etappe 11 - woensdag 8 september 2010 - bergetappe - Vilanova i la Geltrú > Andorra (Vallnord / secteur Pal) - 208 km
Net als in de Tour de France 2009 is ook in de 75-jarige Vuelta de etappe naar Andorra de langste etappe. De 208 kilometer die deze dag op het programma staan gaan vrijwel constant in stijgende lijn naar de uiteindelijke bergaankomst (buitencategorie) in Pal in het skigebied Vallnord. Wederom een etappe waar de beste klimmer, die in 2010 in een nieuwe trui zal rijden (aangezien deze trui rood was en de gouden leiderstrui in 2010 ook rood is geworden zal de trui van de beste klimmer normaal gesproken er ook anders uit komen te zien ... met bolletjes zoals in de Tour en in vele andere wielerwedstrijden?), zich van zijn beste kant kan laten zien dus!
Etappe 12 - donderdag 9 september 2010 - vlak - Andorra la Vella > Lleida - 175 km
Wederom net als in de Tour de France 2009 vertrekt de etappe de volgende dag ook voor de 65ste Vuelta vanuit Andorra la Vella.
Ondanks de beklimming van de Coll de Boixol waarvan de top zich op kilometer 57 bevindt (118 kilometer van de aankomst dus), zullen de sprintersploegen zich aan het eind van deze etappe hoogstwaarschijnlijk weer klaar kunnen maken voor een massasprint.
Etappe 13 - vrijdag 10 september 2010 - vlak - Rincón de Soto > Burgos - 193,7 km
Op de weg van Rincón de Soto naar Burgos komen de renners twee beklimmingen van de derde categorie tegen: de Alto de la Pradilla (1210 m) en de Alto de Valmala (1120 m). De top van de eerste beklimming ligt op kilometer 135, terwijl die van de tweede beklimming zo'n 30 kilometer van de finish ligt. De perfecte gelegenheid dus voor een eventuele ontsnappingspoging die best wel eens tot de finish zou kunnen volhouden.
Etappe 14 - zaterdag 11 september 2010 - bergetappe - Burgos > Peña Cabarga - 178,8 km
Na twee vlakke etappes staan voor dit weekend en de maandag die er op volgt weer 3 bergetappes op het programma. Deze zaterdag begint het met een etappe met 4 beklimmingen, waarvan één naar de finish bovenop Peña Cabarga waar de Vuelta in 1979 voor het laatst kwam. Na 78 kilometer wordt de top van de Alto de Bocos (780 m, 3de categorie) bereikt en na de afdaling begint de beklimming van de Portillo de Lunada (1350 m, 2de categorie), gevolgd door de Alto de Caracol (820 m, 2de categorie). Als de renners de top van deze derde berg hebben bereikt dalen ze af tot zeeniveau om te beginnen aan de slotklim: een berg van de eerste categorie met een stijgingspercentage van gemiddeld 10%! Ook hier kan het algemeen klassement best wel eens een herschikking krijgen!
Etappe 15 - zondag 12 september 2010 - bergetappe - Solares > Lagos de Covadonga - 170 km
Deel twee van dit bergweekend begint met bijna 150 kilometer over een volledig vlak parcours langs de kustlijn. Een perfecte gelegenheid dus voor een lange ontsnappingspoging. Aan het eind van de etappe staat echter een loodzware beklimming op het programma richting de meren van Covadonga. Deze beklimming van de buitencategorie staat sinds 1983 regelmatig op het programma van de Ronde van Spanje De beklimming is 12,6 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3% (hoogteverschil: 1056 m). Om de top op 1110 meter hoogte te bereiken moet op zo'n 7 kilometer van de aankomst het zwaarste stuk overwonnen worden ter hoogte van La Huesera: meer dan 13% over ruim 500 meter. De afgelopen jaren was dit stuk vaak bepalend voor de etappewinst. De laatste keer dat de Vuelta hier kwam, in 2007, ging deze naar Vladimir Efimkin. Deze beklimming wordt ook wel gezien als de Spaanse Alpe d'Huez.
Etappe 16 - maandag 13 september 2010 - bergetappe - Gijón > Cotobello - 179,3 km
Deze maandag staat de derde achtereenvolgende bergetappe op het programma ... gelukkig kunnen de renners de volgende dag genieten van de tweede, welverdiende, rustdag.
Met maar liefst drie beklimmingen van de eerste categorie (waaronder de nooit eerder in de Vuelta gebruikte klim naar Cotobello) en één van de derde categorie is dit een loodzware etappe. Iets meer dan 45 kilometer na het vertrek vanuit Gijón wordt het hoogste punt van de Alto de la Cabruñana (3de categorie, 375 m) al bereikt. Daarna volgen de 3 bergen uit de eerste categorie elkaar op: allereerst de Alto de San Lorenzo (1350 m) met stukken met een stijgingspercentage van maar liefst 15%, gevolgd door de Puerto de la Cobertoria (1174 m, gemiddeld 8,6%) en ten slotte de 10 kilometer lange slotklim naar Cotobello met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,1% en stukken oplopend tot 12%.
Etappe 17 - woensdag 15 september 2010 - individuele tijdrit - Peñafiel > Peñafiel - 46 km
Na de tweede rustdag is het tijd voor de enige individuele tijdrit van deze 65ste Vuelta. Met de start en finish in een stad waar de Vuelta voor het eerst komt, Peñafiel, is deze etappe volledig vlak met lange rechte stukken en dus perfect voor de tijdritspecialisten. Zij moeten dan echter wel de eerste twee weken zonder kleerscheuren doorgekomen zijn!
Etappe 18 - donderdag 16 september 2010 - vlak - Valladolid > Salamanca - 153 km
Met het vertrek van deze etappe vanuit Valladolid is dit een historische etappe: niet alleen omdat de Vuelta in haar 65ste editie al voor de 34ste keer vanuit Valladolid vertrekt maar ook omdat Valladolid op 29 april 1935 (de Vuelta vond tot en met 1995 in april/mei plaats en pas sinds 1996 in augustus/september) de allereerste startplaats van de Vuelta was. In deze volledig vlakke etappe is de kans groot dat de sprinters hun kans kunnen slaan om in Salamanca als eerste over de streep te komen, tenzij de wind roet in het eten gooit en het peloton opsplitst ...
Etappe 19 - vrijdag 17 september 2010 - vlak - Piedrahita > Toledo - 200 km
Met 200 kilometer is deze etappe de op één na langste etappe. Na het vertrek vanuit Piedrahita, waar de Vuelta nooit eerder startte, begint meteen de beklimming van de Puerto de Chia (2de categorie, 1670 m), maar verder is de etappe volledig vlak. Tijd genoeg dus om een ontsnappingspoging op te zetten voor de etappewinst, tenzij de sprintersploegen het voor elkaar krijgen om een dergelijke ontsnapping op tijd terug te pakken.
Etappe 20 - zaterdag 18 september 2010 - bergetappe - San Martín de Valdeiglesias > Bola del Mundo (Etapa 7 Estrellas Communidad de Madrid) - 168,8 km
Zoals gebruikelijk staat ook dit jaar aan het eind van de Vuelta weer een zware bergetappe op het programma. Na het vertrek vanuit San Martín de Valdeiglesias begint de etappe met een eenvoudige klim naar de top van de Puerto de la Cruz Verde (3de categorie, 1256 m). Daarna begint echter het zware deel van de etappe: allereerst met de beklimming van de Alto del Leon (1ste categorie, 1515 m). Na een korte afdaling en een vlak stuk volgt de klim naar de top van de Puerto de Navacerrada (1ste categorie, 1870 m). Na de afdaling tot in Guadarrama wordt deze zelfde berg dan nogmaals beklommen. Eenmaal aangekomen op de top moeten de renners echter nog 3 kilometer blijven klimmen naar de nooit eerder beklommen Alto de las Guarramillas die beter bekend is onder de naam Bola del Mundo (buitencategorie, 2250 m). In dit laatste stuk komen de renners stukken tegen met een stijgingspercentage van 12,5%.
)
