Middag Mijn favoriete moment van de werkdag Wat heb ik toch vreemde collega's Volgens mij heb ik het verkeerde beroep gekozen. Ik pas daar totaal niet tussen Ik voel me net een vreemde eend tussen al die mensen Of ben ik degene die niet "normaal" is Een van mijn collega's gedraagd zich vrij hautain, een ander kan mij wel schieten, al weet ik niet waarom. Er lopen er rond die doen alsof de tent van hun is. Gezellige boel Met een paar kan ik het wel een beetje vinden. Die doen nog enigsinds normaal
De rest mogen ze van mijn part naar de maan schieten. Ze kennen hun vak goed, maar kunnen van een ander niks verdragen Kijk die dit, kijk die dat. Je wordt er kotsmisselijk van
Ik probeer niet met dat spelletje mee te spelen, maar soms betrap ik mijn eigen erop dat ik er alweer ben ingelopen met beide voeten dan nog wel
En dan denk ik naieve trut dat ik ben Ik ben dan ook een goedgelovig mens en vertrouw er steeds op dat mensen het goed voor hebben met mij
Ik ben al vaak tegen de muur gebotst met die houding, maar het is nu eenmaal mijn karakter. Daar kan ik weinig aan veranderen We dat heeft weer deugt gedaan
Nu snel richting werk of het nodige commentaar kan weer losbarsten Toedeloe
't Is middag Snel over huis komen om een beetje weg te zijn van de job Heerlijk als je dat kunt 't is niet echt de job die mij tegenzit maar de mensen waarmee ik moet samenwerken Niet allemaal, maar een aantal zou ik met momenten naar de maan kunnen schieten Wat hebben bepaalde mensen frustraties zeg. En die maar uitwerken op bepaalde collega's
Later vertel ik nog wel wat meer Moet er nu snel vandoor Tot straks
In mijn jeugdige tienerjaren had ik een papieren dagboek Jeugdsentiment Nu is er de digitale wereld. Niet altijd even evident om te volgen als je iets ouder wordt, maar ik vind van mezelf dat ik nog behoorlijk mee kan met mijn tijd
Ik heb nood aan een beetje verluchting Ik heb niet het gevoel dat ik mijn beste vrienden kan vertrouwen mijn allediepste gevoelens en verlangen, Ik vertel zeer veel tegen hen maar toch niet alles. Ik heb hier ooit niet zo'n leuke ervaring mee gehad en dit wil ik nooit meer meemaken Hoewel men mij vaak zaken verteld waar ik rode wangen van krijg durf ik bepaalde zaken hen toch niet toe te vertrouwen Zoals het men in het engels zo mooi verwoord "anything you say can be used against you"
Als ik het emotioneel moeilijk heb dan praat ik daar graag over of ik kan het zeer goed van mij afschrijven
Een dagboek hoort privé te zijn, een blog is dit natuurlijk niet. Maar niemand kent mij hier en kan dus ook niet echt oordelen of veroordelen Dat is net het leuke hieraan denk ik Enkel opletten dat je je identiteit niet prijs geeft natuurlijk, dat zou dan wel eens genant kunnen worden Afhankelijk van de teksten die je hebt neergeschreven natuurlijk
Wel hierbij zullen we het houden voor vandaag Morgen opnieuw een dag
