15-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG  

De Pelgrim
Een pelgrimage is een tocht naar een plek van spiritueel belang met de bedoeling om inzicht te verwerven. Niet het einddoel, maar de weg ernaar toe, is hiervoor de manier.
De moderne pelgrim lijkt een contradictie; een anachronisme. Een verouderd symbool uit een halfvergeten tijd.

Maar het idee gaat klaarblijkelijk dieper. Elke tijdsperiode, elke cultuur en elke godsdienst op deze aarde is bekend met het idee van de pelgrimage.

Het pelgrim-zijn wordt aanvaard als een fase in het leven. Het is de fase, waarin al het door de jaren heen vergaarde materiële opzij geschoven wordt voor inzicht over het leven en de dood; van oudsher het terrein van de religie.

In de christelijke wereld werden pelgrims vernoemd naar de drie belangrijkste plaatsen van pelgimage:

Romeiri voor hen die naar Rome gingen.

De Palmeiri voor degenen die naar Jeruzalem gingen.

Peregrinos  diegenen die naar de Tombe van de Heilige Jacob in Compostela gingen,   letterlijk: 'zij die door het veld gaan'.

Ooit was het de pelgrim, die onbekend was met het land, waar hij doorheen trok.

Nu zijn 't het land en zijn bewoners, die onbekend zijn met het begrip van pelgrim. Kaarten en gidsen houden de moderne pelgrim op de goede weg.

De palster, de pelgrimsstaf, is vervangen door de telescopische wandelstok uit ruimtevaartmetaal.
Kunststoffen houden de pelgrim droger, koeler en warmer dan de pelgrim uit de middeleeuwen zich kon voorstellen.

Wat blijft is de pelgrim en zijn weg, de Camino. Een weg, die niemand anders, dan de pelgrim kan gaan. Maar de weg, de Camino, is gebleven.

Elk jaar gaan vele duizenden pelgrims op weg naar Santiago de Compostela.

Velen vanuit Spanje voor een tocht van een paar honderd kilometer.

Weinigen van thuis vertrekkende en komende vanuit alle hoeken van Europa.

15-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG  

De Geschiedenis

De figuur rond wie het pelgrimsgebeuren op de Camino draait is Jacobus de Meerdere, broer van Johannes en één van de twaalf

apostelen. Over Jacobus de Meerdere zijn zeer  weinig historische gegevens bekend.

Enkel het Nieuwe Testament verwijst sporadisch naar hem.
Zo lezen we in het evangelie dat hij als één van de eersten, samen met zijn broer Johannes, geroepen werd om Jezus te volgen.
Hij was de zoon van Zebedeus en net als zijn vader visser van beroep.
” Iets verder zag Hij nog twee broers, Jacobus, de zoon van Zebedeus en zijn broer Johannes. Met hun vader Zebedeus waren zij in de boot hun netten aan het klaarmaken. Hij riep hen en onmiddellijk lieten zij de boot en hun vader achter en volgden Hem (Mat. IV, 18 -22). “

In een paar kleinere fragmenten in het evangelie van Matteus en Lucas lezen we dat Jacobus samen met zijn broer Johannes en Petrus één van de leerlingen was die zeer dicht bij Jezus stond.
In de Handelingen van de Apostelen ( waarin het leven van de eerste christenen beschreven wordt) lezen we hoe Jacobus - waarschijnlijk rond 44 na Christus- de marteldood is gestorven: 
 

Jacobus in Spanje

Niet te controleren berichten vertellen dat hij in Spanje het evangelie verkondigde.  Eveneens raadselachtig is de ontdekking van zijn graf  in Galicië ( ca. 813 ) in het noordwesten van Spanje.  Er bestaan verschillende versies van de legende. In de ene versie verschijnt er een engel aan de kluizenaar Pelagius die hem vertelt dat Jacobus in een bos in de buurt begraven ligt.  Een andere versie vertelt dat het lijk van de apostel op mysterieuze wijze in een bootje aan de kust aanspoelde.

In 951 gaat Godescale, bisschop van Le Puy op bedevaart naar Compostela, maar de pelgrimage zal pas in de 11e tot de 13e eeuw massale vormen aannemen.
Aan het begin van de 12e eeuw verschijnt  de Codex Calixtinus,een naslagwerk bestaande uit vijf boekdelen met opdrachten, praktische gegevens, raadgevingen en waarschuwingen ( voor rovers en vrouwen van lichte zeden ...) voor de pelgrims.

14-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG  

Voor een echte pelgrim is het doel van zijn tocht " onderweg zijn " Maar zal het onderweg zijn altijd wel zo fijn zijn? Zeker als het lange tijd regent of zelfs sneeuwt !  De eenzame kilometers lange rechte weg ?

Ik weet het niet, waarschijnlijk het samenspel van belevenissen, ontmoetingen, gedachten, de route, de lichamelijke inspanningen, de pijntjes hier en daar of de voldoening van het aankomen in een dorp of stad.

Het belangrijkste ( zo blijkt uit de vele dagboeken van pelgrims die ik de laatste jaren heb gelezen ) is misschien wel de breuk met het gangbare waardoor een dieper besef ontstaat van rijkdom en gemakszucht die ons leven soms kenmerkt.

Het stappen ( lopen voor de Hollanders ! ) is reizen op de meest oorspronkelijke manier. Jezelf ontdoen van de grootste verworvenheid van de moderne mens : Mobiliteit.

Per auto of fiets is bevoorrading geen probleem en onderdak is altijd bereikbaar.  Te voet valt deze zekerheid weg.  ( heb ik reeds ervaren op mijn meerdaagse tocht van Givet naar Reims  )

Stappen, eten, drinken, onderdak zoeken en slapen dat wordt de monotonie van mijn pelgrimstocht.  Ik hoeft nergens heen en er zijn geen afspraken.  Het ritme van voetstappen de hele dag door, dag na dag.

En toch zal er onderweg genoeg zijn om van te genieten.  Schitterende landschappen, geweldige wijn- en andere chateau’s, interessante bezienswaardigheden, vriendelijke mensen, , lekker eten en ’s avonds een bed om te rusten :  meer moet dat niet zijn.   De kunst zal zijn om al deze elementen samen te rapen en er iets moois van te maken.

Het antwoord op de vraag welk de toegevoegde waarde van deze tocht voor mij zal zijn , ken ik niet.  Dit zal moeten blijken .

Maar laat ik daar nu nog niet te veel aan denken, het is tenslotte nog 52 dagen, en er zijn op dit ogenblik praktische vragen waar ik wel een antwoord moet op vinden want …

Het is de bedoeling dat Wiske ergens in Frankrijk een weekje mee komt stappen , en dan de laatste 2 à 3 Spaanse weken haar Spaans wat komt oefenen op de Camino Francés.

Want mijn kennis van de Spaanse taal beperkt zich op dit ogenblik  tot Cerveza  en Vino

Gedurende onze tocht zullen we proberen jullie zo goed en regelmatig als mogelijk op de hoogte te houden van onze ervaringen.  Verwacht echter geen grote, uitgebreide lyrische verhalen want een groot schrijver is er aan mij niet verloren gegaan.

Ik wil van deze tocht ook een sponsortocht maken voor een instelling waarmee wij in onze familie de laatste 15 jaar bijna dagelijks te doen hebben.(zie sponsortocht )  Uw steun voor dit project zal ook voor mij een extra stimulans zijn om door te gaan wanneer het moeilijk wordt.

12-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG  

08-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG  

05-01-2009, 00:00 Geschreven door Jos VG