Ik ben Sofie
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Zelfstandige.
Ik ben geboren op 03/11/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: woord, koekskestaart maken.
De wereld van Sofie
27-09-2014
2014
Hoppa, hoppa. Hier ben ik weer.
Na een jaar heb ik mijn blog nog eens ontdekt. Hopelijk vind ik de tijd om hier wat meer te schrijven. Tijd hebben, das iets dat ik al lang niet meer heb gehad. Tijd, wat is dat?
Het café neemt zoveel tijd in beslag dat we vanaf nu hebben besloten om wat minder uren open te zijn. Klanten willen 's morgens komen ontbijten, 's middags lunchen, in de namiddag een tas koffie en gebak komen eten, 's avonds een avondmaal en dan nog tot 's nachts pintjes komen drinken. Ze beseffen echter niet dat Dietrich en ik hier alles zelf doen. Alles.
Het aantal uren, het tekort aan slaap, de lichamelijke klachten, geen vrije tijd; dat begon allemaal op onze relatie te wegen. We zijn 24/24uren samen, 7/7 en dat lukt ongelooflijk goed, maar we hebben nood aan een privé-leven. Eens rustig in de zetel hangen, een rommelmarkt bezoeken, familie bezoeken (op een zondag), eens uitslapen, zaterdagavond iets gaan drinken, een leuk optreden meepikken op zaterdag,... Allemaal dingen die we nu moeten missen.
Klanten in de zaak, dus hopelijk kan ik dit snel verder schrijven.
( 5 uur later) Hier ben ik weer.
Ik geef het toe, soms loop ik hier heel gefrustreerd rond. Heb ik nu echt 6 jaar gestudeerd om in de keuken en achter een toog te staan? Het is natuurlijk veel meer dan dat, maar klanten bekijken het wel op deze manier. 'Diensterke, gij moet mij bedienen'. 'Mor ge zijt wel uwen eigen baas, eh'. ' Ge zijt wel heel den dag thuis eh'.
Euhm, ik ben inderdaad IN het gebouw waarin ik woon, maar ik moet plannen om mijn was in te steken, kan niet afspreken met mensen want klanten bedienen gaat voor, ik kan geen 'paperassen' doen want dan moet ik naar boven en dat gaat niet als de zaak open is. Aangezien we vrijdag en zaterdag 16 uur open zijn is een normaal leven hebben heel moeilijk. Dus... hebben we beslist om woensdag om 18 uur te sluiten en donderdag om 21 uur. Dit zijn beide heel rustige avonden en op deze manier hebben we een beetje een privé-leven. Joepieeee.
Nu ga ik terug klanten bedienen, want klanten hebben geen geduld.
1) Heb een interessant lief gevonden, de man waar ik al zo lang naar op zoek was.
Ondertussen wonen we samen in Rijkevorsel en heb ik Geel na 25 jaar vaarwel gezegd. Tot op de dag van vandaag heb ik daar nog geen spijt van, we wonen nog maar 4 maanden samen, maar allé.
2) Heb nog steeds geen vast werk gevonden in mijn sector.
3) Mijn lief heeft een praat-eetcafé geopend in Rijkevorsel. Aangezien ik boven het café woon, word ik automatisch mee ingeschakeld om te helpen. Geen probleem, dan ben ik bezig, verdien ik geld en kan ik rustig uitkijken naar interessant werk in tv/film.
4) Sinds oktober presenteer ik elke donderdagavond op GeelFm. Tussen 20u00 en 22u00 presenteer ik jaren 50 en 60 muziek. Echt tof.
Ik kreeg daarstraks een leuk telefoontje van een regisseur - naam ga ik hier nog niet vermelden. Maar ik mag meewerken aan een nieuwe langspeelfilm. Whiiii
- Mijn stagebegeleidster is het enorm hard aan het spelen. Dit gaat écht te ver! -
Daar is de lente, daar is de zon,... De zon schijnt en Sofie wordt meteen gelukkig! Naast dat het lente is, heb ik ook nog iets anders om gelukkig van te worden. Maar daar kan ik nog niet veel over vertellen omdat het nog niet 100 procent zeker is.
Sinds gisteren heb ik ook een nieuw kapsel. Ik heb de kapper carte blanche gegeven en dit is het resultaat! Ben er echt tevreden over...
Vorige week heb ik mijn stagebeoordeling terug gekregen van K.J. Ik heb gedurende 6 uur aan een project gewerkt en K.J. heeft in die 6 uur niets van feedback gegeven. Geen feedback, dus ik dacht dat mijn stage goed was. NOT! Ik heb een onvoldoende gekregen en een hele boek met wat er allemaal fout was. En eerlijk... ik ben er niet mee akkoord. Hij zegt tegenovergestelde dingen dan mijn andere stagebegeleiders. Als hij tijdens mijn stage kritiek had gegeven dan had ik daar zeker rekening mee gehouden. Als je de kritiek achteraf krijgt, heb ik er problemen mee!!
Zondag heb ik de stagebeoordeling van mijn andere leerkracht gekregen en die was positief. Om mezelf wat op te beuren zal ik hier wat 'reacties' uit zijn beoordeling schrijven.
·Sofie is taalvaardig, brengt de
leerstof over in heldere bewoordingen en ondersteunt haar woorden (wellicht
onbewust) met een krachtige lichaamstaal.
·Sofie hield zich stipt aan de
afspraken en stelde zich open voor feedback. Het feit dat haar vraagstelling op
de tweede stagedag al iets beter was aangepast aan het competentieniveau van de
leerlingen, getuigde van een plichtsbewuste vorm van zelfreflectie.
·Haar bereidheid tot samenwerking en
ontvankelijkheid voor begeleiding bleken uit haar vlotte en constructieve
communicatie met de stagementor.
·De democratische leiderschapsstijl
van Sofie is perfect afgestemd op het attitudeprofiel van de leerlingen van de
derde graad ASO. Ze slaagde er probleemloos in om de orde tijdens de lessen te
bewaren.
·Sofie straalt tijdens het lesgeven
onmiskenbaar zelfvertrouwen, enthousiasme en begeestering uit. Door haar
communicatieve openheid ontneemt ze de leerlingen elke vorm van drempelvrees en
creëert ze een open, constructief en veilig leerklimaat.
Beste meneer K.J., ik stel me open voor feedback én ik kan probleemloos de orde in de klas bewaren! Nah, stommerik!
Uiteraard waren er ook minpunten, maar die zal ik tijdens mijn volgende stage in Herentals proberen weg te werken.
Gisteren heb ik tijdens mijn stage bezoek gekregen van mijn docent uit Leuven en ze had op alles commentaar.
- Je hebt wel een Kempische tongval, die zal je moeten wegwerken. Zei de dame die met een duidelijke Brussels accent praat. Ze zei trouwens het tegenovergestelde van mijn stagebegeleider G., die zei dat ik een hele mooie uitspraak had! - Je vragen zijn veel te suggestief, te makkelijk en dan weer veel te moeilijk! - Mijn les ging over opera en één van de leerlingen begint opeens over de Franse Revolutie waar ik de juiste data niet van wist! Ik zei met een grote overtuiging dat de Franse Revolutie na de 18de eeuw was, ik had namelijk 50procent kans dat dat juist was. Maar het was dus niet oké en dat was een ramp want mijn docente is historicus. Volgens haar moest ik mijn leerstof tot in de puntjes kennen. Hallo, wie verwacht er nu dat die leerling over de Franse Revolutie gaat praten. Als er een leerling aan haar vraagt wanneer de eerste geluidsfilm is ontstaan dan kan ze daar ook niet op antwoorden!! - Verder waren er problemen met mijn powerpoint die bleef hangen omdat ik met filmpjes werkte. En omdat ik een Macbook gewoon ben, deed ik een handeling die blijkbaar niet oké is bij een pc. Gevolg, filmpje terug opstarten. Dat kon allemaal niet, ik had dat op voorhand moeten gaan testen! Met mijn enthousiasme vroeg ik aan de leerlingen hoe ik terug moest keren naar mijn powerpoint, omdat ik schrik had dat het weer ging vastslagen. Oh, een ramp, want dat mag je niet vragen, dan zien leerlingen dat je er niet mee kan werken. Euh, dat zagen ze zo toch ook al? - Oh, ik mocht ook niet van mijn flesje water drinken als de leerlingen een filmpje keken.
En zo kan ik nog een tijdje doorgaan!
Maar ik stond ook heel begeesterd voor de klas, met veel overtuiging en spontaniteit. Ik kon de leerlingen enthousiast maken voor mijn les en creëerde een veilige omgeving waarin de leerlingen geen schrik hadden om een fout antwoord te geven. Ze zag ook dat ik heel graag voor de klas stond. Allé, dan toch wat positief!
Gisterenavond had ik effe ne serieuze dip! Maar vandaag heb ik aan de leerlingen van 6HW lesgegeven en die vinden mij een heel toffe! Dus de stomme commentaar van mijn docent zal ik maar als 'werkpunten' aanvaarden zeker?
Morgen moet ik nog twee lessen geven in Westerlo en dan is mijn stage daar afgerond. Eigenlijk vind ik dat wel spijtig omdat ik twee heel toffe stagebegeleiders had, maar misschien worden we nog wel collega's eh. Nee toch niet. Ik ga de komende jaren niet in het onderwijs gaan omdat ik voel dat ik bij televisie veel meer voldoening van mijn werk ga hebben. Hoewel ik ook heel graag voor de klas sta, misschien toch een combinatie zoeken?
Dinsdag 15 februari krijgen we onze punten. Doeme, nog zolang wachten!
Daarnet een les cultuurwetenschappen gaan observeren bij K. J. Zo'n plezante leerkracht... een filosofisch, spontaan en humoristisch type. Jammer dat hij niet op mijn vrouwelijke charmes valt, als je begrijpt wat ik bedoel. Anders zou ik er zo voor vallen...
Woensdag moet ik mijn eerste lessen geven. Samen met K heb ik een klein media project in elkaar gestoken, allé, we hebben het een heel klein beetje voorbereid. De bedoeling is dat de leerlingen hun mediagebruik onderzoeken, de evolutie van het mediagebruik,... en vervolgens een klein propaganda filmpje maken. Jammer genoeg kan ik bij dat laatste niet meer helpen omdat mijn stage uren er dan op zitten. En net dàt is wat ik goed kan, filmpkes maken. ;-) De laatste les ga ik samen met de leerlingen de film op papier samenstellen, zodat ze enkel nog moeten 'filmen'. Hopelijk krijg ik dat nog rond, want het zal nu al krap worden! Zal sebiet al eens starten met een enquête op te stellen over mediagebruik.
Ik krijg vandaag via mail mijn uitslag van de examens en ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Nu ik erover nadenk... feitelijk ben ik nog nooit zenuwachtig geweest voor een rapport. Vreemd! Maar dit jaar heb ik een heel vreemd gevoel en vrees ik voor buizen. Het zou wel echt zonde zijn als ik herexamens zou hebben... dit is mijn zesde jaar als student en ik heb nog NOOIT herexamens gehad. Dit jaar zal het waarschijnlijk anders zijn... de examens op de hogeschool en unief verschillen toch wat. Maar ik ga hier niet verkondigen dat unief moeilijker is dan hogeschool. Aan de universiteit heb je enkel stress tijdens de examenperiode, maar in de hogeschool of filmschool heb je die druk gedurende een heel schooljaar. Tijdens de examens ben je al aan het schrijven aan je scenario en mensen aan 't opbellen voor je documentaire, voortdurend ben je bezig aan filmpjes en allerlei andere taken. De voorbije maanden op de unief waren dus heel rustig en heb ik me wat 'verveeld'. Tijdens dat vervelen had ik misschien beter een cursus vastgepakt, want tijdens de blok heb ik met mijn vriend Griep in bed gelegen. Frustraties alom!
Ik vind het trouwens heel vervelend dat we via mail onze punten krijgen, want ik check nu om het half uur mijn e-mail en word er zot van! :) Gelukkig moet ik straks naar mijn stageschool in Westerlo en kom ik pas vanavond laat thuis...
Ohja, vanavond kan ik eindelijk terug naar dictie en welsprekendheid gaan. De voorbije twee maanden ben ik er gewoon niet geraakt wegens de examens. Maar nu SNAK ik er echt naar... Eindelijk terug op het podium staan en mijn ding doen! Zalig!!
Morgenavond gaan we met gans het gezin naar de musical 'Oliver' kijken en we maken er meteen een namiddag-avond uitstap van... Oliver, oliver,... lala. Kijk er al een aantal weken naar uit! De tickets zijn een kerstcadeau van ons moeke... wat een lieve moeder toch!
Vorig jaar ben ik afgestudeerd als master in de audiovisuele kunsten optie televisie - film. Een lange titel, maar dit kan eenvoudiger verwoord worden. Met dit diploma kan ik namelijk in de audiovisuele sector gaan werken als regisseur, cameraman, monteur, producent,...
Maar omdat een mens geen diploma's genoeg kan hebben, ben ik in september nog een Specifieke Lerarenopleiding Kunst begonnen aan de KULeuven. Met dit extra diploma kan ik in de derde graad en in de hoge scholen kunst doceren. O.a. film, esthetica, cultuurwetenschappen, kunstgeschiedenis,... Dit schooljaar ligt ondertussen al bijna voor de helft achter mij en nu volgen er enkel nog stages. Eén van deze stages zal ik in mijn oude school afwerken en hier zal ik aan de derde graad esthetica en cultuurwetenschappen geven. (Het zijn slechts 10 uurtjes, dus ik zal waarschijnlijk gewoon het bord gaan tikken...) Deze voormiddag ben ik al een aantal uurtjes gaan observeren bij mijn twee leerkrachten. 'Mijn' komt misschien wat bezitterig over, maar één van de twee leerkrachten mag toch wel gezien worden. Voorzichtig zijn met wat ik hier typ natuurlijk...
Het gaf me wel een vreemd gevoel als ik vanmorgen mijn oude school binnenstapte. Ondertussen ben ik al 6 jaar oud-student, maar het was toch vreemd om nu als leerkracht daar rond te lopen. Een typische Sofie-eigenschap is, dat ik er steeds vanuit ga dat de mensen me niet meer kennen. Waarschijnlijk wil ik pijnlijke ontmoetingen vermijden zoals: Leerling: Heeeeeej meneer, hoe is't? Meneer: Euh, waarschijnlijk heb ik aan jou nog lesgegeven, maar, euhm... hoe was jouw naam ook weer?
Op school zag ik dan ook héél wat vertrouwde gezichten, maar echt tijd en zin heb ik niet gehad om iemand aan te spreken. Een aantal leerkrachten zag ik wel staren, dus misschien dat ik vrijdag toch eens 'dag' moet gaan zeggen!
In esthetica zal ik een les over opera geven. Heb hier dan ook een link toegevoegd met 'La ci darem la mano' van Mozart, gezongen door Cecilia Bartoli en Bryn Terfel. Cecilia Bartoli heb ik tijdens mijn stage bij De Laatste Show ontmoet en ze heeft toen een grote indruk op me achtergelaten. Deze dame straalt zo'n charisma uit, dat ik ze jullie zeker niet wou onthouden!
Ok, Sofie stort zich in de wereld van het bloggen. Ik weet niet zeker of dit 'virtuele iets' mijn ding wel is. Jaren geleden heb ik namelijk eens een boekje gekocht waarin ik mijn 'avonturen' ging neerpennen... een dagboek heet zoiets. Uhm, ik kan het misschien beter de naam 'maandboek' of 'halfjaarlijksavonturenboek' geven. Ben niet zo goed in zo'n dingen! MAAR aangezien ik toch dagelijks achter mijn laptop zit, kan ik evengoed hier mijn eigen 'dagboekje' creëren.
