Toen ik net even naar de keuken ging, ben ik een nieuw gezicht tegengekomen. Ik dacht eerst dat het een vriend was van de Chinezen of van Math, maar dat is dus helemaal niet het geval. Hij blijft hier namelijk tot eind juli en woont in de kamer van een van de twee Chinezen. De 'you can call me Steve'-Chinees is blijkbaar vertrokken. Tegen ons heeft hij daar niets over gezegd, maar ik ben er om eerlijk te zijn niet zo rouwig om. Misschien dat we de keuken en badkamer nu wat proper kunnen houden. Ik heb er maar even met nieuwe bewoner uit Noorwegen kunnen praten, want hij stond net op het punt naar het centrum te gaan. Hij lijkt me alleszins heel sympathiek (alleszins vriendelijker dan zijn voorganger).
Sinds enkele dagen is het in Wenen bijzonder zonnig weer: eindelijk kan ik mijn jas op mijn kot laten. Uiteraard heb ik dan ook met volle teugen van het fantastische weer genoten: studeren in de binnentuintjes, parken of op de binnenkoer van mijn kot of hoe studeren ook zijn aangename kanten kan hebben.
Als erasmusstudent leef je echt 100km/u. Overdag studeren, naar de les gaan en/of sight seeing. 's Avonds en 's nachts afspreken met andere (erasmus)studenten, nauwelijks tijd hebben om te slapen. En zo is het bij al de erasmussers. Tussen erasmusstudenten hangt er een totaal andere sfeer dan onder 'normale' studenten. Uiteindelijk zit iedereen in een gelijkaardige situatie: samen in een vreemde stad, op korte tijd je draai weten te vinden. Iedereen wil bovendien veel nieuwe ervaringen beleven. Hierdoor zijn de onderlinge contacten veel intenser dan normaal. Toch verdwijnt nooit het besef dat de tijd wegtikt. Ondanks de beloftes elkaar te blijven opzoeken na Wenen, weet iedereen dat deze erasmustijd en dit soort leven een fase is. Het is een unieke tijd, maar die is eind juni definitief afgelopen. Ik kan in ieder geval de volgende jaren door heel Europa (en zelfs ook Californië en Canada) reizen zonder een logement te moeten zoeken. Ik maak op dit moment dan ook meest wilde plannen.
De vorige dagen waren goedgevuld. Het is echter makkelijker om deze belevenissen aan de hand van foto's te vertellen. Van zodra ik de foto's heb, zet ik ze met uitleg op de blog (uiteraard pas na een strenge censuur ).
Sinds gisterenavond (laat) zijn mama en Joan ook in Wenen. Ik ben gisteren meegeweest tot hun hotel. Vandaag hadden we 's morgens afgesproken en ik heb hen de universiteit, het stadhuis en het Burgtheater laten zien. Onderweg kwamen we Erik (geschiedenisstudent uit Leiden) tegen, die was op weg naar de Nederlandse ambassade, waar er ter ere van Koninginnendag een receptie werd gehouden voor de Nederlandse inwoners van Wenen en omstreken. Daarna gingen mama en Joan een Jugendstil-wandeling doen, waar ik niet meekon, omdat ik nog wat moest werken. Bovendien had ik deze namiddag een Vorlesung. Toen ik terug op mijn kot was, snel mijn paella opgegeten, nu een berichtje op mijn blog (wat weer veel te lang geleden is), sebiet nog even met Hanne praten en dan naar het verjaardagsfeestje van Frank in Gasometer (wat ondertussen een veelzeggend begrip is geworden onder de Weense erasmussers). Morgen ga ik in de voormiddag werken aan mijn paper over de Industriële Revolutie, en in de namiddag ga ik mama en Joan door de oude stadskern van Wenen gidsen. We willen trouwens dan ook naar Café Zentral gaan om er een stuk Sachertorte en Weense koffie te verorberen. Café Zentral is naar mijn mening het mooiste (wel niet het oudste) Kaffeehaus in Wenen. Het was van bij het begin (nu helaas niet echt meer) de verzamelplaats voor de Weense intellectuele elite van kunstenaars, filosofen, politici, denkers, ... om er te discussiëren over de meest uiteenlopende onderwerpen. Dus daar mogen we niet ontbreken.
Eindelijk ligt het vast: begin juni gaan we naar Bratislava! We wilden eerst met de boot gaan, maar die bleek duurder te zijn dan gedacht, dus het wordt toch maar de trein. Ik wil bovendien een van de dagen nog naar Graz: dat schijnt echt de moeite te zijn. Bovendien heb ik me met enkele erasmussers ingeschreven voor het voetbaltournooi dat hier eind mei voor de Weense studenten wordt georganiseerd.
Tot slot wil ik nog zeggen dat het goede nieuws van Bert en Helen me veel plezier deed!
).
