Ondanks de pogingen die ik doe om van alles het positieve te zien, gaat het emotioneel niet goed met me. Ik ben precies nog maar enkel denken aan onze pogingen voor een 2de spruit. Vermits deze ronde ook weer weinig slaagkans heeft, ga ik al van het ergste uit. Ik weet dat als het deze ronde niet lukt, we pas binnen 2 maanden ofzo voor de eerste keer ivf kunnen ondergaan, de klok tikt verder;
Het is precies of we kunnen niet verder met ons leven. Niks plannen, niks vastleggen. We kunnen enkel maar dromen dat onze droom voor een 2de spruit uitkomt. Natuurlijk genieten we dubbel en dik van onze Jonas, maar is toch een gemis en ja, daar heeft een mens veel voor over. Ik denk dat ik vandaag/vannacht nog enkele traantjes ga laten snik snik
Vorige week woensdag ontdekte ik al snel dat ik niet ging toekomen met de Utrogestan-pilletjes die ik nog had liggen. Deze pilletjes maken een dikker baarmoederslijm aan (is beter voor de innesteling). Vandaag dan maar even naar dr Pelckmans gebeld. Ik kon vanaf deze namiddag een voorschrift gaan ophalen. Wat leuk dat ze zo met ons in zit en met alles wil helpen. Ik mocht het briefje even in haar kantoor gaan ophalen. Jonas was er bij. Ik zei zo van "het is hiervoor dat we het doen hé". Toen vroeg ik ineens naar Robin zijn staal van vorige week. De aantallen en beweeglijkheid zijn goed, de goeie vormen nog steeds maar "2%". Ze zei als je aan 100% gyné's zou vragen of het hiermee zou lukken, dat ik vele verschillende antwoorden zou krijgen. Ze zei dat het zeker kan, dat ze dit al veel meegemaakt heeft. Ik geloof haar wel, dus wij moeten er zeker in geloven hé , al gaat dit de ene dag al wat makkelijker dan de andere dag. Ik vroeg ook even naar de pil, maar dit zullen we volgende week bekijken. Mocht ik niet zwanger zijn, moet ik eerst bloed laten trekken en dan een maandje de pil nemen om verder te kunnen gaan met IVF. Maar allée, hopelijk is dit allemaal niet meer nodig.
Vandaag was de grote dag. Om 12u werden wij bij dr Pelckmans verwacht. Onder plaatselijke verdoving heeft zij de 4 minst kwalitatieve follikels verwijderd. Er zitten er nu nog 3 (2 van goeie kwaliteit, eentje die wat minder is omdat hij mogelijk al te groot is). Na de verwijdering vond ineens de inseminatie plaats. Ik had de pijn echter erger verwacht, maar was toch blij dat het achter de rug was. Als de verdoving uitgewerkt was, begon het uiteraard wel meer pijn te doen, maar we hebben het ervoor over hé. Nu 14 dagen wachten en dan weten we meer.
Vandaag op controle bij dr Pelckmans. Zij en dr Bosteels werken samen, dr Bosteels is met verlof. Ze vond het al vreemd dat ik pas vandaag moest terugkomen op controle, gezien het al van donderdag geleden was. Ze zag direct veel reactie, wel 7 follikels tussen de 15mm en 25mm, teveel dus. Er waren 2 mogelijkheden, gewoon stoppen en deze cyclus niks meer forceren (geen inseminatie/geen betrekkingen) ofwel enkele follikels wegprikken. Gezien ze in Bonheiden pas binnenkort met IVF beginnen, had ze dit materiaal nog niet om weg te prikken, maar ze wou het wel proberen te regelen. Ik opteerde voor de 2de mogelijkheid want anders was alles voor niks geweest de afgelopen weken! Ik moest bloed laten nemen, want daarin kunnen ze zien of je dichtbij een eisprong staat of er nog tijd was om alles te regelen. Om 13u45 mocht ik bellen. Alles gaat door zoals gepland, woensdag worden 4 follikels weggenomen zodat er nog 3 overschieten, dan volgt woensdag de inseminatie. Nu moet ik wel vannacht om 2u mijn spuit Pregnyl zetten, dus dat wordt wekker zetten in het midden van de nacht! Dus ik zal maar op tijd gaan slapen hé, ik zal al maar wat slaap inhalen op voorhand.
Ik heb ineens de afspraak voor IVF geregeld, woensdag 26 augustus om 17u30, dus voor het geval dat ... kan alles snel verder gaan. Enkel voor het wegprikken en invriezen zal ik dan naar Gasthuisberg moeten gaan, maar de rest kan in Bonheiden gebeuren, gelukkig maar
Hier zijn we weer. Met goed en minder goed nieuws. De follikels waren gegroeid, het is te zeggen er waren er 2 van ong 17mm en dan nog enkele van ong 12mm. Deze mogen nu niet meer verder groeien of de inseminatie mag niet doorgaan. Dus nu duimen dat enkel de 2 grootste nog wat verder groeien. Maandag dan terug op controle, weeral! Ondertussen nog 4 dagen telkens 1 ampulle spuiten.
Net terug van controle. Ik heb bijna niet meer gereageerd op de menopur, dus de dosis is weer verhoogd. Dinsdag moet ik terug op controle. Robin vroeg nog eens naar zijn resultaten van de vorige keer en deze waren weer niet goed. Als het deze cyclus niet lukt, zal het IVF worden. Pff, dit had ik een jaar geleden niet verwacht. Ik zou zo kunnen beginnen wenen, maar dit lost niks op natuurlijk.
Vandaag op controle geweest. Er is zit langs elke kant een follikel, beiden ongeveer 10mm groot. Vandaag en morgen nog spuiten en dan vrijdagmorgen terug op controle. Ik vermoed dat de IUI dan maandag zal plaatsvinden (hopelijk).
Vandaag is het nog maar eens de start van een nieuwe ronde (mag het dit keer de laatste zijn?). Overmorgen beginnen we met spuiten tem dag 9, telkens 1 ampulle (deze keer ga ik het allemaal zelf doen). Volgende week woensdag, dus op 29/07 mogen we om 7u45 op controle.
(Toekomstige) Grote broer is vandaag 3 jaar geworden. Wat wordt hij groot. Hij begint meer en meer naar een broer of zus te vragen. Wel erg natuurlijk, precies of we willen er geen voor hem kopen Als ik 'm dan zeg dat deze niet enkel lief, maar soms ook huilerig ofzo kunnen zijn, wil hij dit er precies wel bijnemen. Ik ben eens curieus of dit ook zo gaat blijven.
Nog steeds geen nieuw voorschrift voor de hormonen in de bus. 14 dagen terug lagen deze klaar bij de gyné ter ondertekening en nu 14 dagen later heb ik ze dus nog steeds niet. Die medische mallemolen maakt me moedeloos, altijd maar wachten wacthen wachten ...
Ik heb een paar dagen bloed verloren. Waarschijnlijk toch ongesteld, want het is teveel voor een innestelling. Ik voel me niet alsof ik ongesteld ben, maar hormonen kan wat doen met een mens.
Waarom kan het toch niet eens positief nieuws zijn? We zijn ondertussen bijna een jaar aan het proberen en nog steeds geen gezinsuitbreiding in zicht. Een mens wordt er moedeloos van
Tot de volgende, als er nog een volgende poging komt
Hier is het spannend afwachten of we binnen een weekje goed nieuws of slechts nieuws zullen hebben.
Vermits ik vandaag nog geen nieuw voorschrift in de bus had gekregen, belde ik eens naar de gyné. Volgens hem is het geen goed idee tijdens het verlof te spuiten. M.a.w. als het niet gelukt is, zal ik een maandje moeten overslagen Pff, tis altijd zo frustrerend hé.
Gisteren was het d-day. Om 7u30 waren we al in het ziekenhuis met Robin zijn potje. Dit in het labo gaan afgeven. Rond 10u15 mochten we het terug gaan halen. Ondertussen even onze zinnen verzet en naar de markt van Mechelen gegaan. Dat was de eerste keer dat we zo vroeg op een markt waren. Nog lekker gaan ontbijten, al kon ik door de stress niet veel binnen krijgen. Goed op tijd vertrokken we terug richting ziekenhuis. Om 10u10 hadden we ons potje al terug en om 10u30 zat de eerste IUI erop. Het deed geen pijn en alles ging heel vlot. De resultaten van Robin zijn potje krijgen we volgende week. Nu maar hopen dat de duivels 9 maanden wegblijven. De zwangerschapstest gaat in ieder geval mee op vakantie.
De stress van de voorbije week heeft wel zijn tol geëist. Ik zit er even door, maar hoop me snel terug kunnen te herpakken. Hier bovenop komt het inpakken nog bij en onze Jonas heeft de windpokken, dus dat is slecht getimed!
Maar allée, we zitten bijna in Frankrijk zullen we maar denken!
Deze morgen op controle geweest. Er zijn enkele follikels en eentje is reeds 19mm groot. Ik moest bloed laten trekken, zodat de gyné kon bepalen wanneer de beste moment voor inseminatie zou zijn. Om 15u mocht ik dan bellen. Van de gyné kreeg ik een heel schema door voor de volgende dagen.
vanavond om 21: spuit Pregnyl laten zetten zaterdag om 7u45: Robin zijn potje afleveren in het ziekenhuis zaterdag om 10u: zal waarschijnlijk de inseminatie plaatsvinden
Nu kan ik morgen zonder problemen gaan werken. Gelukkig maar, want 's namiddags heb ik permanentie.
Ik heb het gevoel dat ik deze week van het 1 naar het ander hol. 's Morgens vroeg vertrekken, 's namiddag of 's avonds later thuis. Pff, ik ben echt naar vakantie aan het aftellen, niet te doen.
snik snik
, al gaat dit de ene dag al wat makkelijker dan de andere dag.
