Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
11-01-2010
We hebben het overleefd
Wat zag ik op tegen vandaag, al viel de stress nog mee.
Deze morgen na de inschrijving kreeg ik een eenpersoonskamer toegewezen op heelkunde 5. Al snel werden de eerste voorbereidingen getroffen, nl een katheter aangelegd om bloed te kunnen afnemen en verdoving te kunnen geven. Nadien nog een prik in de bil, waardoor ik precies wat zat werd (geef me dan liever maar iets straf, ipv zo'n spuit, dan heb ik nog iets aan).
Exact om 9u15 werd ik naar het kleine OK gebracht en toen kon de kleine marteling beginnen. Ik denk niet dat ik ooit al zo'n pijn gevoeld heb, met momenten was het bijna niet te doen, maar ja, we moesten erdoor hé. Toen ze na een half uurke zei dat de 2de kant nog gedaan moest worden, kreeg ik het benauwd, amai, maar we zijn flink geweest en hebben op onze tanden gebeten. Of er 2 of 3 of 5 bevrucht zijn, daar kunnen we enkel voorlopig naar raden, maar morgen komt het verlossende telefoontje. 10 eicellen zijn er, dus de rest moeten de zwemmertjes maar doen
In ieder geval, ik denk vannacht goed te slapen en morgen eens goed te rusten, alhoewel, ik stil liggen, dat gaat niet goed zenne.
Gisterenavond de laatste spuitjes gezet, hopelijk voor altijd.
Deze nacht slecht geslapen, was het van de pregnyl of van de stress, ik weet het niet, maar ik ben bang voor morgen, echt bang. Nu ik moet erdoor sowieso, maar toch, zie het niet zitten.
Hopelijk kan ik vannacht slapen en gaat morgen snel voorbij.
Mensen, denk aub aan mij en hopelijk geraken er morgen veel bevrucht!
08/01: 's avonds puregon en decapeptyl 09/01: 's avonds decapeptyl en om 22u15 Pregnyl 10/01: avondje vrij, geen spuiten te zetten (da's heel lang geleden) 11/01: 8u staaltje binnenbrengen Robin / 9u15 pick-up
Deze morgen op controle geweest. Wat was ik blij de eerste afmetingen van de follikels te horen, 21mm, 17mm, enz ... ze hadden hun best gedaan
Maandag is het dus pic-up, in totaal heb ik er zo'n 14-tal.
Donderdag is dan normaal de terugplaatsing en 's namiddags dan op gesprek bij de psycholoog. Allemaal spannend weer. Ik moet volgende week wel een weekje rust nemen van de gyné, dus zullen we maar luisteren en niet gaan werken.
En ja, nu maar hopen op een heel goed resultaat
Om 15u mag ik bellen en dan weet ik wanneer ik maandag moet binnengaan.
Vandaag vol goede moed (maar met schrik in de auto) vertrokken naar Bonheiden. Ik was door het slechte verkeer een half uur te laat, maar mocht toch nog als eerste binnen (oef). Wat bleek? Die follikels waren bijna niet verder gegroeid, dus dat was een ferme afknapper. Deze namiddag mocht ik bellen voor het resultaat van het bloedonderzoek, verder doen zoals nu en vrijdagmorgen op controle. Hopelijk is dan de pick-up op maandag, want voel de follikels nu al zitten, en ik kan je verzekeren, is geen leuk gevoel!
Dus, we tellen weer af, deze keer naar 08/01/10. Ik leef tegenwoordig precies van datum naar datum
De afspraak met de therapeut/psycholoog is verzet naar 14/01, dat heeft de gyné kunnen regelen, vind ik wel lief van haar.
Aan al de lezers op mijn blogje, de BESTE WENSEN VOOR 2010 en dat al jullie dromen mogen uitkomen.
Bij deze wil ik jullie ook eens bedanken, ten eerste omdat jullie tijd maken om deze blog te lezen en om de bemoedigende woorden die ik via jullie reacties krijg toegestuurd. Zo'n reacties doen me deugd, echt waar, fijn te lezen dat je er ook niet alleen voorstaat. Soms verlies ik even de moed, maar jullie berichtjes doen me regelmatig beseffen dat ik de hoop niet mag opgeven en m'n tijd (hopelijk) nog komt. DANK JE WEL ALLEMAAL!!!
Ik hoop dat deze blog in dit jaar een heel positieve nooit krijgt en ik hier eindelijk eens foto's (echokes) kan plaatsen.
Vandaag op controle geweest, de laatste van het jaar.
Ik schrok ervan maar er waren al een 11-tal follikels te zien, de grootste 10mm. Maandagmorgen terug op controle en waarschijnlijk als alles goed verloopt, woensdag pick-up. Deze cyclus gaat precies snel vooruit, allée, ik klaag niet hoor
De gyné gaat ook proberen mijn afspraak in gasthuisberg te verzetten. Ze verschoot dat ik pas op 26/01 terecht kon.
Dus lieve lezers, waarschijnlijk tot volgend jaar (of er moest nog belangrijk nieuws zijn, maar dat denk ik niet).
Woensdag zijn we op basisecho geweest. Alles zag er goed uit, ik mag starten met Puregon. Toen ze vroeg hoe het ging, kwamen alle emoties los. Ze vroeg nog gaan we door, tuurlijk zeg ik Eerst verwees ze mij door naar een psycholoog verbonden aan GHB, maar dat zag ik niet direct zitten. Vermits ik vooral last heb van stress en hyperventilatie, stuurt ze mij door naar een relaxatietherapeut. Pas op 26/01 kan ik gaan, ik hoop het dan niet meer nodig te hebben
We leven weer op hoop, maar het is toch moeilijk hoor! Ik zie overal zwangere vrouwen!
We sluiten 2009 met een gemengd gevoel af, we kunnen enkel maar hopen dat 2010 een schitterend jaar wordt.
Maandag zijn we terug begonnen met spuiten. Weer een nieuwe kans is het positieve eraan, maar het doet me regelmatig denken aan de slechte afloop vorige keer. Maar we blijven positief, we gaan ervoor en het zal ons lukken. En omdat we er zo lang over doen, mogen het er gerust direct 2 zijn. Jaja, jullie lezen het goed, ik zou dat heel fijn vinden. Jonas ook, maar papa iets minder.
Momenteel tellen wij af naar de opstart van de 2de ronde IVF. Zou dit onze geluksronde kunnen worden? Ik hoop het alvast wel. 14/12 starten wij met spuiten, dus nog eventjes geduld.
Ondertussen hebben we het met vanalles druk, dus de tijd gaat goed vooruit.
We mogen bijna 2009 afsluiten, het was een jaar met vele mislukte pogingen, maar we denken vooruit, op naar een fantastisch 2010!
Vandaag gingen wij op gesprek bij gyné. Ik had een afspraak om 14u, ik was goed op tijd want had verlof deze namiddag, m.a.w. ik was er om 13u30. Maar het was pas om 15u aan ons. Ik denk dat er een bevalling tussen gekomen was. Ik heb het niet gevraagd, alles daar is vertrouwelijk hé.
Ze heeft met ons eerst de vorige cyclus ivf overlopen. Ze zegt dat er waarschijnlijk toch iets mis was met het vruchtje. Ze kan niet echt de oorzaak van de weinig goede bevruchte eicellen verklaren. Het zal aan zeer kleine zaken liggen waardoor deze niet te ontdekken zijn. Ze ziet zeker geen probleem voor de toekomst, we hebben veel kans, gezien het feit dat we al onze Jonas hebben en er toch bevruchting is. Overstappen naar ICSI moet niet, da's een geruststelling want Robin wil dit absoluut niet (meer kans op afwijkingen bij babykes). Vermits ze toch nog samenwerken met Leuven, kan de PU niet in december plaatsvinden, wel jammer, maar ja, enkele weken later is nu geen ramp hé.
Ons volgend schema ziet er zo uit:
Pil nemen tot 14/12 Start Decapeptyl 1 x dag 's avonds op 14/12 23/12 echografie ter controle 24/12 start injecties Puregon, 1x per dag en verder gaan met Decapeptyl 30/12 echografie en bloedafname
Als er genoeg follikels zijn die rijp zijn, volgt de prik Pregnyl, de PU en terugplaatsing, dit zal waarschijnlijk voor ergens begin januari zijn. Hopelijk mag 2010 ons veel gelukg brengen.
Vermits onze zonen bij de zelfde turngroep turnen begon ze er over. Da's tof natuurlijk, zo gaat het ook eens over iets anders, en heeft ze toch ook interesse in het leven buiten IVF.
Allée, we hebben weer wat moed. Is nodig hoor, als je al die medicatie hier ziet liggen.
Ja, ik weet het, het is hier stil. Maar ja, er valt eigenlijk niks te vertellen hé. Stilaan klim ik uit de put, maar hij is diep. Nu is het aftellen naar 02/12, dan kunnen we naar gyné. Vermits ze sinds vorige week pick-ups doen in Bonheiden, bestaat er misschien een kans dat we dit jaar nog een poging hebben. Ik hoop het, want het zijn al 18 niet-succesvolle maanden geweest.
En ja, ik blijf altijd hetzelfde zeggen, ik wil zo graag nog eens mama worden en Jonas, die wil nu al 2 broertjes of zusjes, dus 't wordt tijd dat het lukt
Waarom moet ik na 15 maanden eindelijk zwanger zijn en dan een miskraam krijgen? Ik vind het zo oneerlijk hé. En vermits het via de MMM verloopt, zal het nog minstens 2 maanden duren voor we een nieuwe poging kunnen ondernemen. Waarom toch, waarom moet het allemaal zo lang duren?
Zaterdag is de bloeding dan gekomen, met buikpijn en hoofdpijn erbij. Terug met de pil begonnen, al is dit erg tegen mijn zin.
'k Wou da ik op vakantie kon, mijn zinnen eens verzetten, want dit typisch Belgisch weertje maakt me niet bepaald vrolijker.
