Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
03-03-2010
Het is bijna zover
Ikzelf ben terug thuis van de echo. Omdat ik zoveel last heb van de hyperventilatie ben ik terug naar huis mogen komen, en natuurlijk ook omdat ik sommige follikels al voel zitten. Ik moet zeggen, ze hebben goed hun best gedaan hierbinnen, ze hebben een groeispurt gemaakt
Nu vrijdag is de pick-up, straks rond 16u weet ik de planning voor de komende dagen. Nu ik ben blij dat het vooruit gaat, maar ik vind het allemaal niet zo spannend meer als de eerste keer.
Dr Pelckmans heeft me tem volgende week woensdag thuis geschreven. De eerste ronde had rust me ook geluk gebracht (alleen jammer dat het toen niet heeft mogen blijven duren).
Gisteren op controle geweest. Er waren ongeveer 11 follikels te zien van gemiddeld 9mm. Maandag terug op controle en dan hopelijk groen licht voor de PU.
Ik ben nog steeds draaierig. Vandaag eens naar de dokter gaan want ben ongerust. Hopelijk is er niks ergs aan de hand.
Ik heb echt veel zin om ermee te stoppen. Ik voel me al een week slecht. Nu heb ik sinds vrijdag hoofdpijn, van 's morgens tot 's avonds, niks helpt! Ik word er ontzettend triest van. Met momenten ben ik draaierig, hoelang kan mijn lichaam dit nog verdragen, niet lang meer denk ik ....
Waarom wil het hart het EEN en zegt het verstand het tegenovergestelde?
Niemand kan me raad geven, ik weet het, maar het is ontzettend moeilijk. HELP HELP HELP
Zoals jullie weten heb ik last van hyperventilatie, sinds ik terug spuit heb ik er nog meer last van. Deze morgen voelde ik me goed. Ik had een vergadering en da's meestal zo'n plaats om het te krijgen. Het eerste uur ging het goed, maar toen begon ik weg te draaien. De mannen rondom mij zagen het precies. Toen maar even verteld dat ik wegdraaide, gelukkig hadden ze allemaal begrip voor de situatie. Cola'ke gedronken en toen werd het al wat beter, gelukkig maar!
Die stomme medicijnen, heb er hoe langer hoe meer mijn buik van vol. Maar ja, dan denk ik, Cathy, nog even volhouden en je bent er vanaf, hopelijk krijg ik dan wel een mooi resultaat in de plaats.
Vandaag op controle geweest, alles was ok, ik mag starten morgen. Maar, ik heb iets aan de hand. In al mijn enthousiasme ben ik vandaag al beginnen spuiten ipv morgen. Nu vraag ik me af of dit kwaad kan. En, omdat mijn gyné morgen niet in bonheiden zit, kan ik haar niet bellen.
Soms ben ik echt verstrooid hé. Ik had nu net een goeie dag en nu dit, verdorie toch.
Morgen om 7u30 word ik in Bonheiden verwacht. Ik zie er tegenop omdat ze morgen gladde wegen voorspellen. Hopelijk morgen goed nieuws, zodat we kunnen starten!
Dadelijk komt (toekomstige) grote broer naar huis. Wat heb ik 'm gemist. Morgenvroeg gaat hij dan naar de andere oma & opa tot donderdagmiddag, m.a.w. waren we maar al 1,5 dag ouder.
Mama zijn is toch niet altijd makkelijk hoor, zeker niet als je moet gaan werken en de kids vakantie hebben. Ik probeer 'm zo weinig mogelijk naar de buitenschoolse opvang te doen, vooral omdat het voor hem vakantie is, en ze daar toch weer de regeltjes moeten volgen. Maar ja, dit houdt meestal in blijven slapen bij de oma's & opa's om onnodig over en weer gerij te beperken.
Gisteren had ik weer veel last van hyperventilatie. Ik vind dit gek want de vorige cyclus had ik geen bijwerkingen en nu na dagen al. Maar allée, we tellen af, , weken spuiten en de PU komt in zicht (we moeten positief blijven hé).
Is het omdat het weer eens sneeuwt en we vandaag naar Antwerpen moeten rijden?
Is het omdat ik weer eens gelezen heb dat iemand zwanger is (en ja, ik gun het haar natuurlijk van harte) en ik me dan bedenk, zal ik dit nog eens meemaken?
Is het omdat ik Jonas tot dinsdagavond zal moeten missen?
Ik moet terug proberen het positieve in het leven terug te vinden, maar vandaag lukt het mij niet. Voel me niet happy, ik wil zon, ik wil weten wat de toekomst brengt, ik wil op vakantie en vraag me af wat de toekomst me nog zal brengen op professioneel gebied.
Het zou een HAPPY VALENTINE moeten zijn vandaag, maar deze is uitgesteld naar morgenavond, in de hoop dat ik er dan zin in heb.
Vandaag neem ik mijn allerlaatste pil en mijn eerste spuitje Decapeptyl van deze cyclus. Hopelijk brengt deze cyclus ons veel geluk, want het wordt waarschijnlijk echt de laatste!
Nu is het aftellen naar woensdag, dan controle en hopelijk mag ik de dag nadien starten met Puregon.
Ik moet dringend in de ziekenhuisapotheek geraken om mijn hormonen op te halen. Ik dacht dat eens rustig op een namiddagske te doen, maar vandaag was de eerste vrije namiddag dat ik had, maar was geen weer om er door te gaan.
Morgen moet ik dus verplicht naar Bonheiden of ik kan zaterdag niet starten. En vermits ik bang ben met zo'n weer te rijden, wacht me dus een zware opdracht.
