In de periode van 4 maart t.e.m. 15 maart hebben we stage gelopen. We brachten deze 2 weken door in een secundaire immersieschool (1ste tot 4de middelbaar) in Mons: Ecole des Religieuses Ursulines. In immersiescholen worden een aantal vakken zoals wiskunde, aardrijkskunde en geschiedenis in een andere taal dan de officiële aangeboden. In onze stageschool kregen de Waalse leerlingen lessen in het Nederlands. In Vlaanderen bestaat er jammer genoeg nog geen immersie-onderwijs. Wij vinden het een leerrijke en interessante onderwijsvorm. Door onze stage zijn we ervan overtuigd dat dergelijk onderwijs een absolute meerwaarde is. Wij hebben opgemerkt dat het niveau van de leerlingen in immersie-onderwijs zeer hoog is. Het niveau van de leerlingen van het 2de jaar kwam overeen met het niveau van de leerlingen uit het 6de jaar, die geen immersie volgen. We vatten even samen wat we deze weken gedaan hebben:
Eerste week De eerste 2 dagen hebben we vooral geobserveerd. Het is immers belangrijk om eerst te kijken hoe de leerkrachten les geven en hoe de klassituatie is. Door deze observaties zijn we te weten gekomen met welk boek en op welke manier ze werken. We merkten meteen op dat de nadruk hier vooral wordt gelegd op praten en conversaties voeren. De leerlingen MOETEN veel Nederlands spreken. Onze mentor vertelde dat de leerlingen zelden grammatica moeten studeren, omdat ze het 'al doende' leren. De dagen nadien waren onze mentoren afwezig (op 3daagse naar Nederland), dus wij mochten hen vervangen. De eerste lessen hebben we vooral kennis gemaakt met de leerlingen. We hadden toffe kennismakingsspelletjes voorbereid. De leerlingen waren heel enthousiast en geïnteresseerd. Ze bestormden ons met een heleboel vragen. Wij hebben onze tijd genomen om op deze vragen te antwoorden, maar uiteraard gebeurde alles in het Nederlands. We hebben niet enkel kennis gemaakt, maar ook gewerkt. In deze school geven ze les aan de hand van het boek 'De Nieuwe Tandem'. Dit is een kleurrijk, interessant boek met toffe en hedendaagse thema's.
Tweede week In de tweede week waren de 3dejaars terug van hun uitstap naar Amsterdam. De leerkrachten waren deze week dus wel aanwezig tijdens onze lessen. De kennismakingsrondes waren voorbij en deze week werd er van ons verwacht dat we lessen zouden geven en ook informatie zouden geven over Vlaanderen. In het 1ste jaar hebben we vooral gewerkt met Vlaamse liedjes. De leerlingen hadden nog geen voorkennis, maar hierdoor waren ze niet minder enthousiast. Ze vonden het heel interessant en als beloning hebben we een les met hen gedanst (zie foto's!). Door deze danslessen hebben ze veel Nederlandse woorden geleerd. Ook onze mentoren vonden dit geweldig en dansten uitbundig mee op de liedjes: 'Hoofd, schouders, knie en teen', 'Het Vliegerlied', 'Plopdans',... In het boek van de 2dejaars wordt er vaak verwezen naar JOPPIESAUS. Dit kenden de leerlingen niet, omdat het in Wallonië nergens verkocht wordt. Als verrassing hadden we deze saus voor hen meegebracht naar de les en konden ze proeven. Ze waren heel blij en iedereen vond het lekker . Aan de 3dejaars hebben we een PowerPointpresentatie gegeven over Vlaanderen: onze leefomgeving, school, Antwerpen, eetgewoontes, festivals, dialecten, tongtwisters,... Ook deze leerlingen mochten van de joppiesaus proeven. Na de presentatie hebben we een quiz gedaan en tot onze verbazing hadden de leerlingen heel veel onthouden.
De twee weken waren voorbij gevlogen! De directie en alle leerkrachten waren zeer vriendelijk en enthousiast over onze komst. Ze vonden onze aanwezigheid een meerwaarde voor het immersie-onderwijs (native speakers). Voor ons was het een unieke ervaring om les te mogen geven in immersieschool in het Nederlands. Hierdoor werden we verplicht om na te denken over de eenvoudigste woorden (voor ons...). We hadden de neiging om woorden te verklaren door een vertaling te geven, maar dit was verboden. We hebben met hand en tand uitleg gegeven.
GOED NIEUWS! Onze mentoren waren verheugd en zeer tevreden over onze prestaties. Volgende week zijn ze weer op schoolreis en ze hebben aan ons gevraagd of we ze nog een weekje willen vervangen. Gelukkig keurde onze school in Braine-Le-Comte dit voorstel goed. We hebben er alvast zin in!
Jaja, ook wij blijven hier in Mons niet gespaard van de zoveelste winterprik dit jaar. Deze ochtend hoorden we op de radio dat alle bussen afgeschaft zouden worden vandaag, dus we zijn te voet naar onze stageschool gegaan (ongeveer 40 min.). Toen we op school arriveerden, waren er maar weinig leerkrachten en leerlingen. Toch hebben we onze lessen gegeven, maar om 14u kwamen ze melden dat de lessen afgeschaft werden. De directie heeft dus beslist om iedereen naar huis te sturen, omdat er te veel verkeersproblemen zijn en omdat ze schrik hebben voor een sneeuwstorm. Wij hadden dit helemaal niet verwacht, omdat ze het plots beslist hebben en we er heel de dag nog niets over gehoord hadden. In Vlaanderen hebben wij dit ook nog niet meegemaakt; de leerlingen werden zomaar naar huis gestuurd.
Het was een heel hectische dag vandaag, maar wel interessant. We brengen binnenkort verslag uit van onze stages!
Onze excuses dat jullie de foto's van ons bezoek aan de immersieschool in Nivelles niet konden bekijken. Deze keer is het ons wel gelukt: C'est en forgeant qu'on devient forgeron!
Gisteren hebben we een bezoekje gebracht aan een immersieschool in Nivelles (Nijvel). Hiervoor moesten we 2 uren reizen, want we moesten met de trein en met de bus gaan. Door deze reis hebben we weer een andere kant van Wallonië gezien. In de heenreis moesten we de trein nemen naar Marchienne-au-Pont en dit leek om een klein, vuil industriedorpje. We kwamen hier niemand tegen en voelden ons daarom in 'the middle of nowhere'. Alles rondom ons had bovendien grauwe kleuren en dit kan je ook op de foto's zien.
%%%FOTO1%%% %%%FOTO2%%% %%%FOTO3%%%
Toen we in het station van Nivelles aankwamen, zagen we een duidelijk contract met dat van M.-a.-P. Dit was dan weer een modern en kleurrijk station. Aan het station hebben we dan weer een bus genomen naar onze school.
Allereerst gingen we op zoek naar het secretariaat om ons aan te melden. Dit was niet zo evident, gelukkig dat we een moeder van een leerlingen tegenkwamen. Zij begeleidde ons naar het 'secretariaat'. We trokken onze ogen open toen we hier arriveerden, omdat het precies een kasteel was waar we terecht kwamen. In Vlaanderen probeert men op elke school het onthaal goed aan te duiden, maar dat was hier niet het geval. We moesten vele deuren passeren, vooraleer we ter plekke waren. Ook zag het secretariaat er helemaal anders uit dan bij ons: het leek wel een hotelbalie (met heel vriendelijk personeel!). Vervolgens werden we naar de leraarskamer gestuurd, want hier hadden we een afspraak met Mme Sieuw. De leraarskamer is helemaal anders dan wat wij gewend zijn. Deze is 4x zo groot als de leraarskamers die wij al gezien hebben. We merkten dat het een hele verdieping is. Deze ruimte is ingedeeld in 3 verschillende delen: eetplaats, werkplaats en ontspanningsruimte. Om deze delen duidelijk af te scheiden, staan er grote planten, het lijken wel bananenbomen . In de eetplaats zijn de tafels gedekt met mooi tafelpapier en versiering, waar de leerkrachten dan kunnen genieten van een verse tas soep. De werkplaats ziet er hetzelfde uit als bij ons: tafels en stoelen. In de ontspanningsruimte staan zetels, waar de leerkrachten zich kunnen ontspannen. Hier staat ook een dartsbord en een voetbaltafel. Dit hadden we nog nooit gezien in een leraarskamer, eveneens als een toog met bierbakken. Tijdens dit bezoek stonden we vaak met grote ogen te staren. We hadden niet verwacht om zoveel verschillen tegen te komen. De les die we gevolgd hebben, was interessant. Toch waren we het meest onder de indruk van de omgeving.
Onze eerste lessen zijn een feit! En deze zijn goed verlopen!
We zitten samen met studenten die de richting Frans of Frans-godsdienst volgen. Voor de algemene lessen, zoals pedagogie, zitten we met heel het 2de jaar samen. Een grote, gezellige bende!
De eerste week hebben vooral lessen gevolgd maar nog niet mee geparticipeerd. Grotendeels omdat de stages voor de deur staan en veel leerkrachten algemene zaken regelen zoals uurroosters, portfolio's, deadlines en meer. Dit alles is niet bestemd voor ons.
In het algemeen zijn de leerkrachten in Braine-Le-Comte super enthousiast. Ze willen allemaal wel een beetje Nederlands leren van ons! Uiteraard is het niet de bedoeling dat wij Nederlands gaan doceren. Maar hier en daar wat Nederlandse woordjes aanreiken is leuk voor hen. We zijn ook al aangesproken geweest door een leerkracht die Nederlands geeft aan UCL (de hoge school van Mons en eveneens de campus waar wij verblijven). Die Mevrouw wilde ons graag ontvangen in haar les, met de bedoeling 'een babbeltje doen' met haar studenten in het Nederlands. Voor ons een leuke ervaring en eveneens fijn om nieuwe contacten te leggen.
De lessen van voorbije week:
Français - Mme Deprêter: deze Mevrouw geeft Frans didactiek en Franse literature. Zo hebben we al kennis opgedaan over Molière en over het leerplan. Het leerplan dat ze in Wallonië hanteren voor Frans is verschillend dan bij ons. Best bizar omdat we toch nog steeds in België verblijven !
Psycho développement - Mme Jadot: een sympathieke jonge dame die pedagogie geeft.
F.L.E. - Mme Martella: deze Mevrouw bereidt de leerlingen voor op het eindwerk. Uiteraard minder interessant voor ons omdat wij al bezig zijn met ons eindwerk. Maar toch boeiend om te volgen omdat de studenten toch andere technieken toepassen om een onderzoek uit te voeren. Mme Martella praat wel snel maar legt alles meerdere keren uit. Dus als je het de eerste keer niet verstond, versta je het de tweede keer wel omdat Mme Martella vaak synoniemen hanteert.
Na de vakantie hebben we weer les, maar andere vakken. We zijn benieuwd!
We hebben de eerste dagen voorbij de taalgrens goed overleefd , ookal verliep niet alles zoals we verwacht hadden. We vertrokken met het gevoel dat alles vlotjes zou verlopen, maar toch merkten we dat het wennen was. Ook al verblijven we nog in België, toch zijn er heel wat verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië.
De omgeving waar we nu vertoeven ziet er op het eerste gezicht somber, grijs, triestig,... uit. In vergelijking met Vlaanderen (Vorselaar) zijn de gebouwen veel eenvoudiger, weinig kleur,... Ook hebben we gemerkt dat de bevolking hier anders met elkaar omgaat. Ze zijn open en enorm behulpzaam. Als ze elkaar ontmoeten, geven ze elkaar een telkens 'un bisous'. Wij waren dit niet gewoon, dus we keken de eerste dag wel raar op. Toch is het opmerkelijk dat we hun gewoontes snel overnemen.
Over onze verblijfplaats hebben we zeker niet te klagen. We zitten op de derde verdieping (fitness ) van een kotgebouw en de andere studenten zijn allemaal heel tof. Voor ons Frans is het hier een absolute meerwaarde, want we moeten natuurlijk steeds Frans met hen praten. Dit is wel vermoeiend, omdat ze snel spreken en het niet altijd eenvoudig is om te volgen. Dit merkten we de eerste dag al op, toen we met zijn allen aan tafel zaten.
Morgen gaat onze eerste echte lesdag van start, dus we houden jullie zeker op de hoogte.
Gisteren zijn we voor de allereerste keer naar Mons gereden. We hadden er een afspraak met de 'kotcoördinator' en deze heeft ons een rondleiding gegeven in de gebouwen.
Onze eerste indruk was zeker en vast positief! Het kotgebouw ziet er verzorgd uit en ook de kamertjes zijn in orde. Als we naar de stad zelf willen gaan, dan zullen we ongeveer een kwartiertje onderweg zijn. Gisteren zijn we er iets gaan eten en op het eerste gezicht leek ons dit een toffe stad!
. 
Coucou!
! 
) van een kotgebouw en de andere studenten zijn allemaal heel tof. Voor ons Frans is het hier een absolute meerwaarde, want we moeten natuurlijk steeds Frans met hen praten. Dit is wel vermoeiend, omdat ze snel spreken en het niet altijd eenvoudig is om te volgen. Dit merkten we de eerste dag al op, toen we met zijn allen aan tafel zaten. 
