Het was vandaag kiezen tussen een slaapplaats na 90 km of na 130 km en wie mij een beetje kent weet het wel.
De dag was nochtans niet zo goed begonnen vandaag, slecht geslapen en wandelaars die al om 4u45 begonnen te rammelen met van alles en nog wat. Zelf zoals gewoonlijk om 7u45 opgestaan en aangezien er in de refuge geen ontbijt is, was ik ook al vroeg op pad. Na 2 km al even gestopt om wat warmers aan te doen. De eerste 30 km vandaag waren weer niet van de poes (bergje op 1300 m hoog), boven even uitgepuft en verder tussen de mooie velden met aan twee kanten de bergen die nog meekijken. In Lumbier heb ik toch even een extra pauze gehouden om wat extra foto's te maken van de prachtige rotsen en de gieren die daar boven rond vliegen. Daar heb ik ook voor mezelf beslist om door te rijden naar Puente La Reine en daar in de refuge te gaan overnachten.
Ik ben goed aangekomen, even douchen, de was doen en uit hangen dan is deze vanavond nog droog . Ik heb meteen ook al ingeschreven voor de pelgrimsmaaltijd voor vanavond, eten en slapen voor 18 euro, ik heb al andere prijzen gezien. Vanaf nu zie je ook overal pelgrims uitkomen, gisterenavond waren we met 9, hier zijn er zeker 50 .
Vanmorgen vol goede moed vertrokken en zoals ik gisteren al meedeelde lachten de bergen me al toe, en dat heb ik vandaag gemerkt.
Ik wist dat ik voor een klim van 56 km stond en de eerst 30 km gingen nog wel, alhoewel de benen vandaag niet super waren (zal nog wel een gevolg zijn van gisteren, dus niet zeuren en duwen ) . De volgende 10 km heb ik dan opgedeeld in stukken van 2 à 3 km met telkens even een eet- of drinkpauze en dan weer verder. Maar toen begon het pas echt te stijgen, met stukken tot 9 à 10%. Hier heb ik af en toe (ook al was het niet mijn bedoeling) een stuk van gewandeld. De laatste 4 km heb ik samen gewandeld met een Duitser uit de buurt van Bayern. Toen we dan uiteindelijk boven waren een aantal foto's genomen, wat uitgepuft, wat gedronken en een extra vest aangetrokken. Ik ben dan maar aan de afdaling begonnen om na 88 km aan te komen in Jaca, waar ik op zoek ben gegaan naar mijn eerste Spaanse 'refugio' voor de 'pelegrinos'.
Toevallig liep ik bij de kerk de pastoor tegen het lijf, dus eerst een stempel en een kruisje op het voorhoofd . Dan uiteindelijk de weg gevonden naar de refugio waar ik mij kan wassen en douchen (alles voor 10 euro). Alles is netjes en de douchen zijn zeer proper, zal wel niet overal zo zijn. Morgen fietsen we dan weer verder. Ik heb voor mezelf besloten om vanaf nu +/- 100 km per dag te doen. Er wachten mij hier in Spanje nog serieus wat heuvels en bergen, en ik mag mezelf ook niet in de vernieling rijden . Natuurlijk kan er op de Spaanse hoogvlakte nog wel eens een dag uitschieter zijn maar de 179 km van gisteren ga ik niet meer evenaren .
Vanmorgen ben ik vertrokken tussen de dennenbomen en na 100 km in Dax aangekomen. Omdat het allemaal goed meezit, heb ik meteen besloten om in één ruk naar Oloron-St-Marie door te rijden. Wind in de rug, zon op de kop en zoals Tom Boonen het zegt: 'goei benen'. Heerlijk!
Ik had weliswaar niet verwacht dat de heuvels zo steil zouden zijn, maar ik ben er uiteindelijk geraakt en de bergen lachten me al toe. Op mijn overnachtingsplaats een Duitser tegengekomen waarmee ik vanavond samen wat ga eten om onze ervaringen af te stemmen. Leuk, boeiend die verhalen van andere 'tochtgenoten'.
Morgen voorzie ik een korte trip om dan dinsdag aan de uitdaging van de Pyreneeën te beginnen.
Na een koninklijk ontbijt zijn we - met lichte regen - vertrokken richting St-Emilion. Telefoonperikelen hebben ons even opgehouden, maar ook dat is inmiddels opgelost. Afscheid nemen van Piet, fietsmaat van de laatste dagen was toch wel emotioneel voor beiden - ook voor twee stoere mannen is dit niet gemakkelijk zo blijkt.
Tot nu toe heb ik steeds een fietsmaat aan mijn zijde gehad. Ik heb genoten van hun gezelschap en heb hen beiden weer op een andere manier leren kennen ... en waarderen . Jos en Piet, allebei ontzettend bedankt. Ik hoop dat dit ook voor jullie een mooie ervaring geweest is (ik ben daar eigenlijk wel zeker van ) en als ik straks terug ben in België, praten we zeker nog eens bij, bij een gezellig pintje natuurlijk.
En zo ging ik dus alleen verder richting Les Landes. Ondanks mijn grote voorliefde voor hout , heb ik toch een vrij saaie namiddag gehad met links én rechts enkel dennenbomen. Ja, het kan soms wel eens teveel zijn. Het beste weer was vandaag voor België, zo blijkt, maar om de wielen te laten draaien was ik heel tevreden met de gemiddelde temperatuur.
In Pissos heb ik overnachting gevonden. Vanavond beslis ik welke route ik uiteindelijk ga nemen.
Morgen meer nieuws!
Groetjes,
Johan
(foto's volgen op een ander tijdstip, als ik een goede internetverbinding heb)
Zware dag vandaag en de weg die plakt onder de wielen
Dag 9: Champniers - Le Pizou
Wat er uitzag als een dag met wat lichte heuveltjes is toch wel behoorlijk zwaar uitgevallen. Al vroeg op pad na ons ontbijt in het Formule 1-hotel richting Angouleme, waar we de kathedraal wilden gaan bezoeken. Dat viel niet echt mee, ligt namelijk hoog in de stad en toen we er aankwamen, bleek dat deze volledig in renovatie is. We konden enkel even onze neus binnensteken en dan weer verder fietsen. We stonden versteld van de schoonheid van deze stad. Prachtig. Dus reden we maar weer verder zuidwaarts via Dirac, Torsac, Ronsenac en dat bij een temperatuur die om half negen al 23 graden aangaf. Dat beloofde voor de rest van de dag. In Ronsenac zijn we ook de eerste Belgische fietsers tegengekomen, Frank (57) en Herman (62) uit de buurt van Menen. Ze zijn ook op 17 mei vertrokken uit Doornik en fietsen dit jaar tot in St-Jean Pie de Port. Na samen wat te hebben gedronken zijn Piet en ik verder gefietst op zoek naar wat extra eten en drinken want, dat is hier echt niet zo simpel. Verder richting Montignac, Aubeterre en Servanches. Intussen was de temperatuur al opgelopen tot een goede 35 graden en het asfalt plakte onder de banden. In St Aulaye vonden we eindelijk een bazaar waar we eten en drank konden inslaan en konden we verder over de heuvels die nu toch wel steeds langer en hoger worden. Normaal zouden we vandaag fietsen tot in St-Emélion maar door het warme weer en de heuvels hebben we beslist om in Le Pizou een overnachtingsplaats te zoeken. We slapen deze nacht in een Chambre d'Hôte waar we nu samen met de huisbazin een fris pintje gaan drinken en daarna avondeten.
De juiste afstand kennen we straks pas na het avondeten dat we nu eerst gaan nuttigen in een vettig restaurantje, maar hier kunnen we zeker iets eten, verderop moeten we nog afwachten. Voor degene die er nog aan twijfelen, dit is ondanks de vele kilometers die we dagelijks onder de wielen krijgen echt genieten. De reden waarom we deze extra km maken: vanmorgen met Piet eens bekeken hoever we op vrijdagavond moeten zijn om er voor te zorgen dat Piet op zaterdag middag op een redelijke tijd zijn fiets kan afleveren in een magazijn in Bordeaux.
Vanmorgen al om 8 uur vertrokken in de zon. Volgens ons roadboek zou het vandaag licht heuvelachtig moeten zijn, bleek uiteindelijk iets meer te zijn. Na 13 km aangekomen in Poitiers, de stad van de kerken. Hier moest dus wel een stempel te bekomen zijn, niet dus, dan maar naar Hotel de Ville. Verder gefietst langs km tarwevelden, koolzaad, mais, erwten en steeds met de zon hoog boven ons en de wind licht in het voordeel, dus gassen maar !!!
Tussendoor enkele stops gemaakt om te eten, middagmaal gegeten in Charrou in een hotel met een Engelse uitbater. Uiteraard even gebuurt en dan maar weer verder waar we op de volgende rustplaats een Nederlands koppel tegenkwamen die fietsen van Lourdes naar Maastricht. De Nederlandse dame had ook al de 'Camino Française' gestapt vanuit St-Jean Pie de Port.
Hierbij ook nog even een mededeling voor de Scafom collega's : ik had toegezegd dat de eerste Scafom steiger die ik zag in Frankrijk zou gefotografeerd worden. Mijn excuses maar tot op heden nog niets kunnen ontdekken. Geen foto dus.
Dag 7: Chancay - St-Georges (op 15 km van Poitiers) - ca 125 km
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen tot 07u45 . Na het ontbijt hadden we nog gelegenheid om de wijnkelders van de broers Peltier te bezoeken en zijn dan vertrokken richting Tours. Daar hebben we een prachtige kathedraal bezocht. Vanuit Tours verder zuidwaarts over een licht glooiend parcours onder een stralende zon en wind in het voordeel. Je ziet de omstandigheden worden steeds aangenamer. Verder langs Sorogny gefietst waar we de eerste wegwijzer naar Compostela ontdekten. Op de weg via Dange - St-Romain hebben we een slaapplaats voor een 40tal km verderop gereserveerd, kwestie van zeker te zijn van een bed . Ons avondeten hebben we genuttigd in Chatellerault en hebben daarna nog de laatste km afgelegd naar St-Georges.
Jaja, jullie zien het goed, vandaag vlot vertrokken in Chartres uitgewuifd door Jos, Hilda en Ria (die ons een blitsbezoekje brachten) en weg waren we. Wind
in de rug en duwen maar, met een verse collega gaat het in het begin
altijd wel wat beter. Gisteren al zonder woorden afgesproken om vandaag
te proberen in Chancay te geraken. In de loop van de voormiddag was het
ook tijd om eindelijk eens in de zomeruitrusting te fietsen. In Chateau
Dun hebben we al een eerste stop gehouden om wat te eten, en dan verder in Vendôme
de knoop doorgehakt en Piet heeft dan ook zijn franse kennissen
opgebeld of we eventueel konden slapen, geen probleem, tof! Uiteindelijk hebben we in
Chateau Renault ons avondeten genuttigd en zijn rond 21 u aangekomen
op Maison Peltier, een bekende wijnboer. Het smaakt hier goed, dus wie in de buurt komt zeker even
aandoen.
Vandaag geen foto's wegens te slecht weer. Vanmorgen vertrokken met mist, na 10 km de regenuitrusting maar aangetrokken want het begon licht te regenen. Nadat we de Seine waren overgereden gingen de hemelsluizen pas goed open. Toen al beslist om vandaag de kilometers maar gewoon af te malen om dan rond 14u30 doornat en verkleumd aan te komen aan de kathedraal. Vlug even binnen kijken en een hotelletje zoeken waar we nu van een warme douche kunnen genieten. Meer over vandaag als ik ergens op een computer kan.
Dag 4: Compiegne - Rueil 110 km
Het is duidelijk dat het zondag rustdag is in Frankrijk, geen mens te bespeuren op de weg, uitgenomen wat ouderlingen richting de zondagsmis. Vandaag ook kennis gemaakt met de eerste kuitenbijters tot 7%. Op het einde van de rit nog lekker getrakteerd op een zeer stevige onweersbui dus kletsnat binnengekomen. Morgen meer geluk ?
Vandaag hebben Jos en ik een prachtige fietsdag beleefd. Wat ons
vanmorgen voorspeld werd als een regendag, is uiteindelijk een dag
fietsen geworden in de volle zon. Op dit moment is het hier in
Compiegne wel aan het onweren maar wat er nu uitvalt is morgen weer
vergeten.
Vandaag dus gefietst van Cambrai naar Compiegne over een afstand
van 126 km, de eerste 50 waren over een redelijk heuvelachtig parcours,
maar de namiddag maaakte dit ruimschoots goed met licht lopende wegen en
geen wind.
Vandaag ook de eerste collega pelgrims tegengekomen. 2 Nederlandse
vrouwen die dit jaar vanuit Breda naar Parijs fietsen in 2 weken, een
enkeling (nederlander), en nog 2 dames die van Etten Leur Naar Parijs
fietsen.
In Compiegne een Australisch koppel tegengekomen die vertrokken waren in Senegal en fietsen naar Nederland.
Vandaag ook al op zeker gespeeld in verband met de overnachting van
morgen. Aangezien er volgens ons gidsje de eerst volgende 200 km
weinig overnachtingsplaatsen zijn, al een kamer gereserveerd op ongeveer
100 km van Compiegne.
Vandaag ook de was gedaan , wil van Jos niet de opmerking krijgen dat ik stink, haha.
Dag 2: Halle-Cambrai. 142 km
Vandaag vetrokken met stralende zon en wind in het voordeel, maar dan vanaf Doornik de wind vol op de kop tot in Cambrai. Speciaal te vermelden: bij het halen van een stempel bij de pastoor van Leuze stopte hij mij spontaan 5 toe voor een goede tocht. Heel bijzonder en weer een emotioneel moment.
Toch redelijk gestrest deze morgen, maar om 8 u moesten we weg en na 2 u fietsen hebben we in de buurt van Diest uiteindelijk ook de laatste volgers uit het wiel gereden (grapje e mannen). Van daaruit richting Leuven waar we bij de zusters van Maria werden ontvangen met soep en vlaai en ook een stempel mogen ontvangen. Dan richting Brussel om rond 5 u in Huizingen aan te komen.
Wat een drukte in de straat! Johan is er helemaal klaar voor. Het is nog fris, maar de zon is aanwezig. Een prachtige dag om te vertrekken. De belangstelling is enorm. Velen willen nog even kort afscheid nemen en een hart onder de riem steken. Dit heeft duidelijk invloed op de adrenaline die stroomt door de aderen van Johan en een aantal vrienden die hem vandaag gedurende x-aantal km escorteert. Een perfecte start van wat een unieke belevingstocht belooft te worden. Hij voelt zich gedragen en dat geeft hem vleugels, zoveel is duidelijk. Ik ben ongelofelijk trots en ontroerd.
Ikzelf fiets met enkele vrienden mee tot Hechtel en neem dan afscheid. Zoon Tim vergezelt hem samen met een aantal vrienden nog tot Scherpenheuvel. Dan zijn Johan en fietsmaat Jos voor de komende 5 dagen op elkaar aangewezen, maar ook dat gaat lukken.
Groetjes,
Ria
PS: namens Johan iedereen van harte bedankt voor jullie steun, belangstelling en enthousiasme
Morgenvroeg is het dan zover: waar ik al maanden lang mee bezig ben, neemt morgen dan toch de echte start. Langs deze weg wil ik dan toch even iedereeen die mij op welke manier dan ook heeft geinspireerd en ondersteund in de voorbereidingen even alvast bedanken. Hopelijk kan ik mijn camino gezond en wel volbrengen, maar gezien de positieve reacties die ik al mocht ontvangen en zeker nog zal ontvangen moet dit wel lukken.
Hierbij dan ook nog even wat praktische info voor degene die interesse mochten hebben :
Morgenvroeg om 8 uur vertrekken wij (Jos en Johan) bij mij thuis, voor degene die ons nog eventueel willen uitzwaaien, altijd welkom. Ook zullen er een aantal mensen de eerste kilometers meefietsen (hoe ver ??? ), wie interesse heeft is welkom.
Vandaag mocht ik tijdens de wekelijkse mis de pelgrimszegen + stempel ontvangen uit handen van pastoor Willy. Dit bracht toch nogal wat emotie teweeg bij mezelf, mijn fietsvrienden, aanwezige familie en de andere kerkgangers. Het voelt toch wel vreemd aan als er speciaal voor je gebeden wordt om je een veilige camino toe te wensen. Daarom schrijf ik hieronder de tekst die werd gelezen tijdens de zegening.
PELGRIMSZEGEN OP WEG NAAR COMPOSTELA
De Heer gaat met je mee de berg op en door het dal. Wat je ook tegenkomt Hij is ´t die helpen zal. De Heer gaat gaat met je mee en zit het soms wat tegen . Door alles heen ontdek je dan dat Hij steeds geeft zijn zegen. Met Hem steeds aan je zij ontvang je vreugde en kracht. Dan kun je alles aan Hij is er , dag en nacht. De Heer gaat met je mee Hij geeft je vreugde en moed . En is je reis ten einde dan ben je bij hem voorgoed.
Johan's Camino
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
.  "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Surprised"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
Kaulille, 17 mei 2012 - 08u00
