Zware dag vandaag en de weg die plakt onder de wielen
Dag 9: Champniers - Le Pizou
Wat er uitzag als een dag met wat lichte heuveltjes is toch wel behoorlijk zwaar uitgevallen. Al vroeg op pad na ons ontbijt in het Formule 1-hotel richting Angouleme, waar we de kathedraal wilden gaan bezoeken. Dat viel niet echt mee, ligt namelijk hoog in de stad en toen we er aankwamen, bleek dat deze volledig in renovatie is. We konden enkel even onze neus binnensteken en dan weer verder fietsen. We stonden versteld van de schoonheid van deze stad. Prachtig. Dus reden we maar weer verder zuidwaarts via Dirac, Torsac, Ronsenac en dat bij een temperatuur die om half negen al 23 graden aangaf. Dat beloofde voor de rest van de dag. In Ronsenac zijn we ook de eerste Belgische fietsers tegengekomen, Frank (57) en Herman (62) uit de buurt van Menen. Ze zijn ook op 17 mei vertrokken uit Doornik en fietsen dit jaar tot in St-Jean Pie de Port. Na samen wat te hebben gedronken zijn Piet en ik verder gefietst op zoek naar wat extra eten en drinken want, dat is hier echt niet zo simpel. Verder richting Montignac, Aubeterre en Servanches. Intussen was de temperatuur al opgelopen tot een goede 35 graden en het asfalt plakte onder de banden. In St Aulaye vonden we eindelijk een bazaar waar we eten en drank konden inslaan en konden we verder over de heuvels die nu toch wel steeds langer en hoger worden. Normaal zouden we vandaag fietsen tot in St-Emélion maar door het warme weer en de heuvels hebben we beslist om in Le Pizou een overnachtingsplaats te zoeken. We slapen deze nacht in een Chambre d'Hôte waar we nu samen met de huisbazin een fris pintje gaan drinken en daarna avondeten.
De juiste afstand kennen we straks pas na het avondeten dat we nu eerst gaan nuttigen in een vettig restaurantje, maar hier kunnen we zeker iets eten, verderop moeten we nog afwachten. Voor degene die er nog aan twijfelen, dit is ondanks de vele kilometers die we dagelijks onder de wielen krijgen echt genieten. De reden waarom we deze extra km maken: vanmorgen met Piet eens bekeken hoever we op vrijdagavond moeten zijn om er voor te zorgen dat Piet op zaterdag middag op een redelijke tijd zijn fiets kan afleveren in een magazijn in Bordeaux.
Vanmorgen al om 8 uur vertrokken in de zon. Volgens ons roadboek zou het vandaag licht heuvelachtig moeten zijn, bleek uiteindelijk iets meer te zijn. Na 13 km aangekomen in Poitiers, de stad van de kerken. Hier moest dus wel een stempel te bekomen zijn, niet dus, dan maar naar Hotel de Ville. Verder gefietst langs km tarwevelden, koolzaad, mais, erwten en steeds met de zon hoog boven ons en de wind licht in het voordeel, dus gassen maar !!!
Tussendoor enkele stops gemaakt om te eten, middagmaal gegeten in Charrou in een hotel met een Engelse uitbater. Uiteraard even gebuurt en dan maar weer verder waar we op de volgende rustplaats een Nederlands koppel tegenkwamen die fietsen van Lourdes naar Maastricht. De Nederlandse dame had ook al de 'Camino Française' gestapt vanuit St-Jean Pie de Port.
Hierbij ook nog even een mededeling voor de Scafom collega's : ik had toegezegd dat de eerste Scafom steiger die ik zag in Frankrijk zou gefotografeerd worden. Mijn excuses maar tot op heden nog niets kunnen ontdekken. Geen foto dus.
Dag 7: Chancay - St-Georges (op 15 km van Poitiers) - ca 125 km
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen tot 07u45 . Na het ontbijt hadden we nog gelegenheid om de wijnkelders van de broers Peltier te bezoeken en zijn dan vertrokken richting Tours. Daar hebben we een prachtige kathedraal bezocht. Vanuit Tours verder zuidwaarts over een licht glooiend parcours onder een stralende zon en wind in het voordeel. Je ziet de omstandigheden worden steeds aangenamer. Verder langs Sorogny gefietst waar we de eerste wegwijzer naar Compostela ontdekten. Op de weg via Dange - St-Romain hebben we een slaapplaats voor een 40tal km verderop gereserveerd, kwestie van zeker te zijn van een bed . Ons avondeten hebben we genuttigd in Chatellerault en hebben daarna nog de laatste km afgelegd naar St-Georges.
Jaja, jullie zien het goed, vandaag vlot vertrokken in Chartres uitgewuifd door Jos, Hilda en Ria (die ons een blitsbezoekje brachten) en weg waren we. Wind
in de rug en duwen maar, met een verse collega gaat het in het begin
altijd wel wat beter. Gisteren al zonder woorden afgesproken om vandaag
te proberen in Chancay te geraken. In de loop van de voormiddag was het
ook tijd om eindelijk eens in de zomeruitrusting te fietsen. In Chateau
Dun hebben we al een eerste stop gehouden om wat te eten, en dan verder in Vendôme
de knoop doorgehakt en Piet heeft dan ook zijn franse kennissen
opgebeld of we eventueel konden slapen, geen probleem, tof! Uiteindelijk hebben we in
Chateau Renault ons avondeten genuttigd en zijn rond 21 u aangekomen
op Maison Peltier, een bekende wijnboer. Het smaakt hier goed, dus wie in de buurt komt zeker even
aandoen.
Vandaag geen foto's wegens te slecht weer. Vanmorgen vertrokken met mist, na 10 km de regenuitrusting maar aangetrokken want het begon licht te regenen. Nadat we de Seine waren overgereden gingen de hemelsluizen pas goed open. Toen al beslist om vandaag de kilometers maar gewoon af te malen om dan rond 14u30 doornat en verkleumd aan te komen aan de kathedraal. Vlug even binnen kijken en een hotelletje zoeken waar we nu van een warme douche kunnen genieten. Meer over vandaag als ik ergens op een computer kan.
Dag 4: Compiegne - Rueil 110 km
Het is duidelijk dat het zondag rustdag is in Frankrijk, geen mens te bespeuren op de weg, uitgenomen wat ouderlingen richting de zondagsmis. Vandaag ook kennis gemaakt met de eerste kuitenbijters tot 7%. Op het einde van de rit nog lekker getrakteerd op een zeer stevige onweersbui dus kletsnat binnengekomen. Morgen meer geluk ?
Vandaag hebben Jos en ik een prachtige fietsdag beleefd. Wat ons
vanmorgen voorspeld werd als een regendag, is uiteindelijk een dag
fietsen geworden in de volle zon. Op dit moment is het hier in
Compiegne wel aan het onweren maar wat er nu uitvalt is morgen weer
vergeten.
Vandaag dus gefietst van Cambrai naar Compiegne over een afstand
van 126 km, de eerste 50 waren over een redelijk heuvelachtig parcours,
maar de namiddag maaakte dit ruimschoots goed met licht lopende wegen en
geen wind.
Vandaag ook de eerste collega pelgrims tegengekomen. 2 Nederlandse
vrouwen die dit jaar vanuit Breda naar Parijs fietsen in 2 weken, een
enkeling (nederlander), en nog 2 dames die van Etten Leur Naar Parijs
fietsen.
In Compiegne een Australisch koppel tegengekomen die vertrokken waren in Senegal en fietsen naar Nederland.
Vandaag ook al op zeker gespeeld in verband met de overnachting van
morgen. Aangezien er volgens ons gidsje de eerst volgende 200 km
weinig overnachtingsplaatsen zijn, al een kamer gereserveerd op ongeveer
100 km van Compiegne.
Vandaag ook de was gedaan , wil van Jos niet de opmerking krijgen dat ik stink, haha.
Dag 2: Halle-Cambrai. 142 km
Vandaag vetrokken met stralende zon en wind in het voordeel, maar dan vanaf Doornik de wind vol op de kop tot in Cambrai. Speciaal te vermelden: bij het halen van een stempel bij de pastoor van Leuze stopte hij mij spontaan 5 toe voor een goede tocht. Heel bijzonder en weer een emotioneel moment.
Toch redelijk gestrest deze morgen, maar om 8 u moesten we weg en na 2 u fietsen hebben we in de buurt van Diest uiteindelijk ook de laatste volgers uit het wiel gereden (grapje e mannen). Van daaruit richting Leuven waar we bij de zusters van Maria werden ontvangen met soep en vlaai en ook een stempel mogen ontvangen. Dan richting Brussel om rond 5 u in Huizingen aan te komen.
Wat een drukte in de straat! Johan is er helemaal klaar voor. Het is nog fris, maar de zon is aanwezig. Een prachtige dag om te vertrekken. De belangstelling is enorm. Velen willen nog even kort afscheid nemen en een hart onder de riem steken. Dit heeft duidelijk invloed op de adrenaline die stroomt door de aderen van Johan en een aantal vrienden die hem vandaag gedurende x-aantal km escorteert. Een perfecte start van wat een unieke belevingstocht belooft te worden. Hij voelt zich gedragen en dat geeft hem vleugels, zoveel is duidelijk. Ik ben ongelofelijk trots en ontroerd.
Ikzelf fiets met enkele vrienden mee tot Hechtel en neem dan afscheid. Zoon Tim vergezelt hem samen met een aantal vrienden nog tot Scherpenheuvel. Dan zijn Johan en fietsmaat Jos voor de komende 5 dagen op elkaar aangewezen, maar ook dat gaat lukken.
Groetjes,
Ria
PS: namens Johan iedereen van harte bedankt voor jullie steun, belangstelling en enthousiasme
Morgenvroeg is het dan zover: waar ik al maanden lang mee bezig ben, neemt morgen dan toch de echte start. Langs deze weg wil ik dan toch even iedereeen die mij op welke manier dan ook heeft geinspireerd en ondersteund in de voorbereidingen even alvast bedanken. Hopelijk kan ik mijn camino gezond en wel volbrengen, maar gezien de positieve reacties die ik al mocht ontvangen en zeker nog zal ontvangen moet dit wel lukken.
Hierbij dan ook nog even wat praktische info voor degene die interesse mochten hebben :
Morgenvroeg om 8 uur vertrekken wij (Jos en Johan) bij mij thuis, voor degene die ons nog eventueel willen uitzwaaien, altijd welkom. Ook zullen er een aantal mensen de eerste kilometers meefietsen (hoe ver ??? ), wie interesse heeft is welkom.
Vandaag mocht ik tijdens de wekelijkse mis de pelgrimszegen + stempel ontvangen uit handen van pastoor Willy. Dit bracht toch nogal wat emotie teweeg bij mezelf, mijn fietsvrienden, aanwezige familie en de andere kerkgangers. Het voelt toch wel vreemd aan als er speciaal voor je gebeden wordt om je een veilige camino toe te wensen. Daarom schrijf ik hieronder de tekst die werd gelezen tijdens de zegening.
PELGRIMSZEGEN OP WEG NAAR COMPOSTELA
De Heer gaat met je mee de berg op en door het dal. Wat je ook tegenkomt Hij is ´t die helpen zal. De Heer gaat gaat met je mee en zit het soms wat tegen . Door alles heen ontdek je dan dat Hij steeds geeft zijn zegen. Met Hem steeds aan je zij ontvang je vreugde en kracht. Dan kun je alles aan Hij is er , dag en nacht. De Heer gaat met je mee Hij geeft je vreugde en moed . En is je reis ten einde dan ben je bij hem voorgoed.
Normaal gezien zou dit een rustig weekendje worden om alle voorbereidingen in orde te brengen, maar soms moet je de planning wat bijsturen. Dus zaterdagochtend alweer vroeg de fiets op richting Lommel om daar zoals van een goede papa verwacht wordt, nog snel wat betonblokjes te metselen en op het einde van de dag weer terug richting Kaulille. Daar moesten dan nog wat voorbereidingen worden getroffen voor zondag. Ten eerste was het moederdag en als je vrouwtje samen met haar tweelingbroer dan ook nog hun 50e verjaardag viert, mag er wel gefeest worden. Zondagmorgen ons feestzaaltje gaan inrichten en dan een beetje relaxen tot de gasten arriveren. Het werd een gezellig feest waar uiteraard ook de aanstaande tocht uitgebreid ter sprake is gekomen. Hierbij wil ik toch wel even ons Moeke (mijn schoonmoeder) even figuurlijk in de de bloemen zetten met haar zeer geslaagde toespraak voor haar jarige tweeling. Aansluitend kreeg ik van haar mijn STEEN voor de tocht, waarop door iedereen een kleine boodschap neergeschreven werd. Hierdoor zal ik op de Cruz de Ferro aan iedereen denken. De geslaagde toespraak werd afgesloten met een rondgang voor een kleine bijdrage om in Santiago een kaars te branden voor iedereen uit mijn familie- en kennissenkring. Nu kan ik al weer uitkijken naar het volgende 'emo'-moment: morgen na de mis van half 9 de pelgrimszegen.
Ondanks het feit dat ik me had voorgenomen om het de laatste 10 dagen rustig aan te doen wat fietsen betreft, kreeg ik gisteren na het avondeten toch nog goesting om de conditie eens te testen. Daarom ben ik alsnog een mooi tochtje gaan fietsen. Deze keer ben ik sinds lang nog eens met de racefiets weg geweest zodat ik er nog eens een goei lap op kon geven. Gedurende deze tocht passeerde ik ook een fietstoerist. Nadat ik hem eerst passeerde overviel me toch de nieuwsgierigheid naar zijn bestemming. Dus heb ik deze man kort gesproken . het bleek een Nederlandse Armenier te zijn die op maandag in Saarbrucken was vertrokken en in 3 dagen naar Amsterdam ging fietsen met overnachtingen in Aken en Eindhoven. Dit was voor deze man een jaarlijks ritueel om gedurende 1 week per jaar er alleen met de fiets op uit te trekken. Na elkaar veel succes te hebben gewenst scheidden onze wegen halfweg Valkenswaard, van hieruit heb ik mijn conditietest verder gezet om na 75 km (in 2 u en 20 minuten) voldaan weer terug thuis aan te komen. Maar nu moet ik toch echt wat rust inbouwen, met Jos (mijn fietspartner voor de eerste dagen) afgesproken om zaterdagmorgen nog een kort (60/70 km) tochtje te maken.
Als je deze foto bekijkt ziet het er uit alsof ik al richting het zuiden vertrokken ben, maar niets is minder waar. 2 dingen ontbreken er nog en dat zijn de zon en de daarbij horende zachte temperaturen. Dus : Zondagmorgen op tijd vertrokken voor mijn jaarlijkse Teutenroute en in dit geval ook mijn laatste lange trainingsrit. Vertrokken aan de Kaulillese molen om vervolgens door de Noord-Limburgse Kempen te fietsen langs de volgende teutenhuizen: Bocholt, Kleine-Brogel, Eksel, Overpelt, Lommel, Achel, Hamont-Lo, St-Huibrechts-Lille, om na +/-115 km en na een aantal stevige regenbuien en een temperatuur van 9 graden terug aan te komen in Kaulille. Toen was het tijd om mezelf eens te trakteren op een paar lekkere Boggese kooken . Na deze rit denk ik er wel klaar voor te zijn, maar dat zal ik pas zeker weten als ik een paar dagen onderweg ben.
Vandaag stond er niets speciaal op het programma, dus toch maar weer vroeg uit de veren om extra kilometers te maken (85km). 's Morgens leek het of het opnieuw een regendag zou worden maar in de loop van de voormiddag kwam de zon er door met als gevolg dat er voor het eerst dit jaar kon gefietst worden in korte mouw (wel handig die fietstassen, even stoppen, omkleden en weer verder fietsen in de zomeruitrusting). Nu maar hopen dat we in korte tijd van het goede weer kunnen genieten, moet heerlijk zijn.
Voor dag 3 van het verlengde weekend hadden we met ons vendeliersgezelschap nog een mooi optreden te verzorgen bij onze noorderburen. We werden verwacht in Zuid-Limburg, in Beek bij Maastricht. Daar ging de jaarlijkse Queens Parade van start en dan kleurt deze stad toch wel mooi oranje. Dit was voor mij toch alweer een extra gelegenheid om nog wat kilometers te maken. Thuis vertrokken langs het kanaal tot in Maasmechelen om daar dan - na eerst de autobaan over te steken - via het fietspad langs de Maas in Beek aan te komen. Na een geslaagd optreden!!!! toch maar besloten om de fiets in de auto te laden terug richting Kaulille.
Naar jaarlijkse gewoonte worden we ook vandaag weer met ons vendeliersgezelschap ALFERI verwacht op de processie en daaropvolgende paardenwijding aan de kapel van Alken St-Joris. Dus weer op tijd de fiets op (vertrek om 7 uur, een kwestie van gewenning voor tijdens de tocht) richting Peer, Helchteren, Heusden-Zolder, Hasselt, Kermt en dan Alken. Daar aangekomen na 65 km,vlug omkleden in het vendeliersuniform en als tamboer van ons gezelschap de processie meegelopen. Na de zegening van de paarden mochten we nog een klein optreden verzorgen. Toen was het tijd om de innerlijke mens te versterken en terug in de fietsuitrusting te springen en de terugrit terug aan te vangen om daar dan rond 15 uur aan te komen met 125 km op de teller.
Johan's Camino
 "Confused"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
Kaulille, 17 mei 2012 - 08u00
Als je deze foto bekijkt ziet het er uit alsof ik al richting het zuiden vertrokken ben, maar niets is minder waar. 2 dingen ontbreken er nog en dat zijn de zon en de daarbij horende zachte temperaturen. Dus : Zondagmorgen op tijd vertrokken voor mijn jaarlijkse Teutenroute en in dit geval ook mijn laatste lange trainingsrit. Vertrokken aan de Kaulillese molen om vervolgens door de Noord-Limburgse Kempen te fietsen langs de volgende teutenhuizen: Bocholt, Kleine-Brogel, Eksel, Overpelt, Lommel, Achel, Hamont-Lo, St-Huibrechts-Lille, om na +/-115 km en na een aantal stevige regenbuien en een temperatuur van 9 graden terug aan te komen in Kaulille. Toen was het tijd om mezelf eens te trakteren op een paar lekkere Boggese kooken .
