Vanmorgen ben ik vertrokken tussen de dennenbomen en na 100 km in Dax aangekomen. Omdat het allemaal goed meezit, heb ik meteen besloten om in één ruk naar Oloron-St-Marie door te rijden. Wind in de rug, zon op de kop en zoals Tom Boonen het zegt: 'goei benen'. Heerlijk!
Ik had weliswaar niet verwacht dat de heuvels zo steil zouden zijn, maar ik ben er uiteindelijk geraakt en de bergen lachten me al toe. Op mijn overnachtingsplaats een Duitser tegengekomen waarmee ik vanavond samen wat ga eten om onze ervaringen af te stemmen. Leuk, boeiend die verhalen van andere 'tochtgenoten'.
Morgen voorzie ik een korte trip om dan dinsdag aan de uitdaging van de Pyreneeën te beginnen.
Na een koninklijk ontbijt zijn we - met lichte regen - vertrokken richting St-Emilion. Telefoonperikelen hebben ons even opgehouden, maar ook dat is inmiddels opgelost. Afscheid nemen van Piet, fietsmaat van de laatste dagen was toch wel emotioneel voor beiden - ook voor twee stoere mannen is dit niet gemakkelijk zo blijkt.
Tot nu toe heb ik steeds een fietsmaat aan mijn zijde gehad. Ik heb genoten van hun gezelschap en heb hen beiden weer op een andere manier leren kennen ... en waarderen . Jos en Piet, allebei ontzettend bedankt. Ik hoop dat dit ook voor jullie een mooie ervaring geweest is (ik ben daar eigenlijk wel zeker van ) en als ik straks terug ben in België, praten we zeker nog eens bij, bij een gezellig pintje natuurlijk.
En zo ging ik dus alleen verder richting Les Landes. Ondanks mijn grote voorliefde voor hout , heb ik toch een vrij saaie namiddag gehad met links én rechts enkel dennenbomen. Ja, het kan soms wel eens teveel zijn. Het beste weer was vandaag voor België, zo blijkt, maar om de wielen te laten draaien was ik heel tevreden met de gemiddelde temperatuur.
In Pissos heb ik overnachting gevonden. Vanavond beslis ik welke route ik uiteindelijk ga nemen.
Morgen meer nieuws!
Groetjes,
Johan
(foto's volgen op een ander tijdstip, als ik een goede internetverbinding heb)
Zware dag vandaag en de weg die plakt onder de wielen
Dag 9: Champniers - Le Pizou
Wat er uitzag als een dag met wat lichte heuveltjes is toch wel behoorlijk zwaar uitgevallen. Al vroeg op pad na ons ontbijt in het Formule 1-hotel richting Angouleme, waar we de kathedraal wilden gaan bezoeken. Dat viel niet echt mee, ligt namelijk hoog in de stad en toen we er aankwamen, bleek dat deze volledig in renovatie is. We konden enkel even onze neus binnensteken en dan weer verder fietsen. We stonden versteld van de schoonheid van deze stad. Prachtig. Dus reden we maar weer verder zuidwaarts via Dirac, Torsac, Ronsenac en dat bij een temperatuur die om half negen al 23 graden aangaf. Dat beloofde voor de rest van de dag. In Ronsenac zijn we ook de eerste Belgische fietsers tegengekomen, Frank (57) en Herman (62) uit de buurt van Menen. Ze zijn ook op 17 mei vertrokken uit Doornik en fietsen dit jaar tot in St-Jean Pie de Port. Na samen wat te hebben gedronken zijn Piet en ik verder gefietst op zoek naar wat extra eten en drinken want, dat is hier echt niet zo simpel. Verder richting Montignac, Aubeterre en Servanches. Intussen was de temperatuur al opgelopen tot een goede 35 graden en het asfalt plakte onder de banden. In St Aulaye vonden we eindelijk een bazaar waar we eten en drank konden inslaan en konden we verder over de heuvels die nu toch wel steeds langer en hoger worden. Normaal zouden we vandaag fietsen tot in St-Emélion maar door het warme weer en de heuvels hebben we beslist om in Le Pizou een overnachtingsplaats te zoeken. We slapen deze nacht in een Chambre d'Hôte waar we nu samen met de huisbazin een fris pintje gaan drinken en daarna avondeten.
De juiste afstand kennen we straks pas na het avondeten dat we nu eerst gaan nuttigen in een vettig restaurantje, maar hier kunnen we zeker iets eten, verderop moeten we nog afwachten. Voor degene die er nog aan twijfelen, dit is ondanks de vele kilometers die we dagelijks onder de wielen krijgen echt genieten. De reden waarom we deze extra km maken: vanmorgen met Piet eens bekeken hoever we op vrijdagavond moeten zijn om er voor te zorgen dat Piet op zaterdag middag op een redelijke tijd zijn fiets kan afleveren in een magazijn in Bordeaux.
Vanmorgen al om 8 uur vertrokken in de zon. Volgens ons roadboek zou het vandaag licht heuvelachtig moeten zijn, bleek uiteindelijk iets meer te zijn. Na 13 km aangekomen in Poitiers, de stad van de kerken. Hier moest dus wel een stempel te bekomen zijn, niet dus, dan maar naar Hotel de Ville. Verder gefietst langs km tarwevelden, koolzaad, mais, erwten en steeds met de zon hoog boven ons en de wind licht in het voordeel, dus gassen maar !!!
Tussendoor enkele stops gemaakt om te eten, middagmaal gegeten in Charrou in een hotel met een Engelse uitbater. Uiteraard even gebuurt en dan maar weer verder waar we op de volgende rustplaats een Nederlands koppel tegenkwamen die fietsen van Lourdes naar Maastricht. De Nederlandse dame had ook al de 'Camino Française' gestapt vanuit St-Jean Pie de Port.
Hierbij ook nog even een mededeling voor de Scafom collega's : ik had toegezegd dat de eerste Scafom steiger die ik zag in Frankrijk zou gefotografeerd worden. Mijn excuses maar tot op heden nog niets kunnen ontdekken. Geen foto dus.
Dag 7: Chancay - St-Georges (op 15 km van Poitiers) - ca 125 km
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen tot 07u45 . Na het ontbijt hadden we nog gelegenheid om de wijnkelders van de broers Peltier te bezoeken en zijn dan vertrokken richting Tours. Daar hebben we een prachtige kathedraal bezocht. Vanuit Tours verder zuidwaarts over een licht glooiend parcours onder een stralende zon en wind in het voordeel. Je ziet de omstandigheden worden steeds aangenamer. Verder langs Sorogny gefietst waar we de eerste wegwijzer naar Compostela ontdekten. Op de weg via Dange - St-Romain hebben we een slaapplaats voor een 40tal km verderop gereserveerd, kwestie van zeker te zijn van een bed . Ons avondeten hebben we genuttigd in Chatellerault en hebben daarna nog de laatste km afgelegd naar St-Georges.
Jaja, jullie zien het goed, vandaag vlot vertrokken in Chartres uitgewuifd door Jos, Hilda en Ria (die ons een blitsbezoekje brachten) en weg waren we. Wind
in de rug en duwen maar, met een verse collega gaat het in het begin
altijd wel wat beter. Gisteren al zonder woorden afgesproken om vandaag
te proberen in Chancay te geraken. In de loop van de voormiddag was het
ook tijd om eindelijk eens in de zomeruitrusting te fietsen. In Chateau
Dun hebben we al een eerste stop gehouden om wat te eten, en dan verder in Vendôme
de knoop doorgehakt en Piet heeft dan ook zijn franse kennissen
opgebeld of we eventueel konden slapen, geen probleem, tof! Uiteindelijk hebben we in
Chateau Renault ons avondeten genuttigd en zijn rond 21 u aangekomen
op Maison Peltier, een bekende wijnboer. Het smaakt hier goed, dus wie in de buurt komt zeker even
aandoen.
Vandaag geen foto's wegens te slecht weer. Vanmorgen vertrokken met mist, na 10 km de regenuitrusting maar aangetrokken want het begon licht te regenen. Nadat we de Seine waren overgereden gingen de hemelsluizen pas goed open. Toen al beslist om vandaag de kilometers maar gewoon af te malen om dan rond 14u30 doornat en verkleumd aan te komen aan de kathedraal. Vlug even binnen kijken en een hotelletje zoeken waar we nu van een warme douche kunnen genieten. Meer over vandaag als ik ergens op een computer kan.