Dag 4: Compiegne - Rueil 110 km
Het is duidelijk dat het zondag rustdag is in Frankrijk, geen mens te bespeuren op de weg, uitgenomen wat ouderlingen richting de zondagsmis. Vandaag ook kennis gemaakt met de eerste kuitenbijters tot 7%. Op het einde van de rit nog lekker getrakteerd op een zeer stevige onweersbui dus kletsnat binnengekomen. Morgen meer geluk ?
Vandaag hebben Jos en ik een prachtige fietsdag beleefd. Wat ons
vanmorgen voorspeld werd als een regendag, is uiteindelijk een dag
fietsen geworden in de volle zon. Op dit moment is het hier in
Compiegne wel aan het onweren maar wat er nu uitvalt is morgen weer
vergeten.
Vandaag dus gefietst van Cambrai naar Compiegne over een afstand
van 126 km, de eerste 50 waren over een redelijk heuvelachtig parcours,
maar de namiddag maaakte dit ruimschoots goed met licht lopende wegen en
geen wind.
Vandaag ook de eerste collega pelgrims tegengekomen. 2 Nederlandse
vrouwen die dit jaar vanuit Breda naar Parijs fietsen in 2 weken, een
enkeling (nederlander), en nog 2 dames die van Etten Leur Naar Parijs
fietsen.
In Compiegne een Australisch koppel tegengekomen die vertrokken waren in Senegal en fietsen naar Nederland.
Vandaag ook al op zeker gespeeld in verband met de overnachting van
morgen. Aangezien er volgens ons gidsje de eerst volgende 200 km
weinig overnachtingsplaatsen zijn, al een kamer gereserveerd op ongeveer
100 km van Compiegne.
Vandaag ook de was gedaan , wil van Jos niet de opmerking krijgen dat ik stink, haha.
Dag 2: Halle-Cambrai. 142 km
Vandaag vetrokken met stralende zon en wind in het voordeel, maar dan vanaf Doornik de wind vol op de kop tot in Cambrai. Speciaal te vermelden: bij het halen van een stempel bij de pastoor van Leuze stopte hij mij spontaan 5 toe voor een goede tocht. Heel bijzonder en weer een emotioneel moment.
Toch redelijk gestrest deze morgen, maar om 8 u moesten we weg en na 2 u fietsen hebben we in de buurt van Diest uiteindelijk ook de laatste volgers uit het wiel gereden (grapje e mannen). Van daaruit richting Leuven waar we bij de zusters van Maria werden ontvangen met soep en vlaai en ook een stempel mogen ontvangen. Dan richting Brussel om rond 5 u in Huizingen aan te komen.
Wat een drukte in de straat! Johan is er helemaal klaar voor. Het is nog fris, maar de zon is aanwezig. Een prachtige dag om te vertrekken. De belangstelling is enorm. Velen willen nog even kort afscheid nemen en een hart onder de riem steken. Dit heeft duidelijk invloed op de adrenaline die stroomt door de aderen van Johan en een aantal vrienden die hem vandaag gedurende x-aantal km escorteert. Een perfecte start van wat een unieke belevingstocht belooft te worden. Hij voelt zich gedragen en dat geeft hem vleugels, zoveel is duidelijk. Ik ben ongelofelijk trots en ontroerd.
Ikzelf fiets met enkele vrienden mee tot Hechtel en neem dan afscheid. Zoon Tim vergezelt hem samen met een aantal vrienden nog tot Scherpenheuvel. Dan zijn Johan en fietsmaat Jos voor de komende 5 dagen op elkaar aangewezen, maar ook dat gaat lukken.
Groetjes,
Ria
PS: namens Johan iedereen van harte bedankt voor jullie steun, belangstelling en enthousiasme
Morgenvroeg is het dan zover: waar ik al maanden lang mee bezig ben, neemt morgen dan toch de echte start. Langs deze weg wil ik dan toch even iedereeen die mij op welke manier dan ook heeft geinspireerd en ondersteund in de voorbereidingen even alvast bedanken. Hopelijk kan ik mijn camino gezond en wel volbrengen, maar gezien de positieve reacties die ik al mocht ontvangen en zeker nog zal ontvangen moet dit wel lukken.
Hierbij dan ook nog even wat praktische info voor degene die interesse mochten hebben :
Morgenvroeg om 8 uur vertrekken wij (Jos en Johan) bij mij thuis, voor degene die ons nog eventueel willen uitzwaaien, altijd welkom. Ook zullen er een aantal mensen de eerste kilometers meefietsen (hoe ver ??? ), wie interesse heeft is welkom.
Vandaag mocht ik tijdens de wekelijkse mis de pelgrimszegen + stempel ontvangen uit handen van pastoor Willy. Dit bracht toch nogal wat emotie teweeg bij mezelf, mijn fietsvrienden, aanwezige familie en de andere kerkgangers. Het voelt toch wel vreemd aan als er speciaal voor je gebeden wordt om je een veilige camino toe te wensen. Daarom schrijf ik hieronder de tekst die werd gelezen tijdens de zegening.
PELGRIMSZEGEN OP WEG NAAR COMPOSTELA
De Heer gaat met je mee de berg op en door het dal. Wat je ook tegenkomt Hij is ´t die helpen zal. De Heer gaat gaat met je mee en zit het soms wat tegen . Door alles heen ontdek je dan dat Hij steeds geeft zijn zegen. Met Hem steeds aan je zij ontvang je vreugde en kracht. Dan kun je alles aan Hij is er , dag en nacht. De Heer gaat met je mee Hij geeft je vreugde en moed . En is je reis ten einde dan ben je bij hem voorgoed.
Normaal gezien zou dit een rustig weekendje worden om alle voorbereidingen in orde te brengen, maar soms moet je de planning wat bijsturen. Dus zaterdagochtend alweer vroeg de fiets op richting Lommel om daar zoals van een goede papa verwacht wordt, nog snel wat betonblokjes te metselen en op het einde van de dag weer terug richting Kaulille. Daar moesten dan nog wat voorbereidingen worden getroffen voor zondag. Ten eerste was het moederdag en als je vrouwtje samen met haar tweelingbroer dan ook nog hun 50e verjaardag viert, mag er wel gefeest worden. Zondagmorgen ons feestzaaltje gaan inrichten en dan een beetje relaxen tot de gasten arriveren. Het werd een gezellig feest waar uiteraard ook de aanstaande tocht uitgebreid ter sprake is gekomen. Hierbij wil ik toch wel even ons Moeke (mijn schoonmoeder) even figuurlijk in de de bloemen zetten met haar zeer geslaagde toespraak voor haar jarige tweeling. Aansluitend kreeg ik van haar mijn STEEN voor de tocht, waarop door iedereen een kleine boodschap neergeschreven werd. Hierdoor zal ik op de Cruz de Ferro aan iedereen denken. De geslaagde toespraak werd afgesloten met een rondgang voor een kleine bijdrage om in Santiago een kaars te branden voor iedereen uit mijn familie- en kennissenkring. Nu kan ik al weer uitkijken naar het volgende 'emo'-moment: morgen na de mis van half 9 de pelgrimszegen.