Normaal gezien zou dit een rustig weekendje worden om alle voorbereidingen in orde te brengen, maar soms moet je de planning wat bijsturen. Dus zaterdagochtend alweer vroeg de fiets op richting Lommel om daar zoals van een goede papa verwacht wordt, nog snel wat betonblokjes te metselen en op het einde van de dag weer terug richting Kaulille. Daar moesten dan nog wat voorbereidingen worden getroffen voor zondag. Ten eerste was het moederdag en als je vrouwtje samen met haar tweelingbroer dan ook nog hun 50e verjaardag viert, mag er wel gefeest worden. Zondagmorgen ons feestzaaltje gaan inrichten en dan een beetje relaxen tot de gasten arriveren. Het werd een gezellig feest waar uiteraard ook de aanstaande tocht uitgebreid ter sprake is gekomen. Hierbij wil ik toch wel even ons Moeke (mijn schoonmoeder) even figuurlijk in de de bloemen zetten met haar zeer geslaagde toespraak voor haar jarige tweeling. Aansluitend kreeg ik van haar mijn STEEN voor de tocht, waarop door iedereen een kleine boodschap neergeschreven werd. Hierdoor zal ik op de Cruz de Ferro aan iedereen denken. De geslaagde toespraak werd afgesloten met een rondgang voor een kleine bijdrage om in Santiago een kaars te branden voor iedereen uit mijn familie- en kennissenkring. Nu kan ik al weer uitkijken naar het volgende 'emo'-moment: morgen na de mis van half 9 de pelgrimszegen.