Ik ben Jirka
Ik ben een vrouw en woon in Koksijde (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/10/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tekenen , schrijven en scouts.
About my life.
My future, my past and the present.
03-04-2011
You have received one new message: " **** ! "
Wauw, we hebben het ver gebracht. Kan je al niet meer schrijven hoe je wilt of je wordt verkeerd verstaan. Nou, ik kan nogal sarcastisch of ironisch uit de hoek komen, en ik maak zelden gebruik van die gele dingen daar, die emoticons. En als ik dan eens in een goeie bui ben, (of een slechte, maakt eigenlijk niet uit) dan kan het eens gebeuren dat er iemand slachtoffer wordt van mijn sarcasme. Waarmee ik natuurlijk niks slechts bedoel, het is gewoon mijn visie op humor. Maaaaaaar, niet iedereen lijkt dit te kunnen waarderen. Ruzie om een bericht? Ho maar, ik dacht dat we dat stadium al waren gepasseerd. Blijkbaar niet dus. Maar erg veel zorgen maak ik me er niet over, als ik haar morgen met die zielige puppyogen van me betover, is alles weer koek en ei.
Het is gewoon zo vreemd dat sms'en nu al bepaalde regels lijkt te hebben. Laat ik de voornaamste eens op een rijtje zetten:
Wanneer je een korte sms vol afkortingen schrijft, wordt dit aanzien als: ik ben boos, laat me met rust / ik heb betere dingen te doen dan nu met jou te sms'en / ik moet je niet ...
Wanneer je geen 'x' zendt, wil dat zeggen dat je die persoon niet mag.
Als je een sms zendt zonder emoticons, ben je boos / heb je last van ochtendhumeur / ben je op je tenen getrapt ...
Als je niet meteen antwoordt ben je boos / moet je de persoon niet ...
Ziezo, dit zijn diegene waarmee ik toch het meeste te maken krijg, echt waar, het gebeurt! Door zo'n pietluttige regeltjes ontstaan er maar al te veel misverstanden. Dus mensen, watch out!
Ik moest plots heel erg hard aan aliens denken. Je weet wel, van die groene wezens met gigantische ogen, 3 vingers aan elke hand en zilveren latex pakjes. Men stelt ze bijna altijd zo voor, maar niemand weet eigenlijk precies hoe ze eruit zien. Of zouden zien. Ja, zoals jullie kunnen lezen ben ik een echte aanhanger van de ''er bestaan aliens!-gedachte''. Dit jaar heb ik namelijk geleerd hoe groot het universum eigenlijk wel niet is, en het is gewoon ongelofelijk. Erg groot. Gigantisch zelfs. In ieder geval, volgens mij is er daar ergens één of andere planeet waarop van die monsterlijke wezens rondlopen. Misschien lijken ze wel heel erg op ons en zijn ze gewoon 10 keer kleiner. Of groter, wie zal het zeggen? Misschien zijn ze zelfs helemaal niet groen! Weet je? Ik zal eens mijn ideaalbeeld van een alien voorstellen: ze zijn lang, heel lang, tot wel twee en een halve meter. En ze hebben dus slechts 3 vingers. Van die lange smalle met bolvormige vingertopjes. Die vind ik wel leuk, zo lijken ze lekker op gekko's en kunnen ze zonder problemen de muren opklimmen. Wat me wel heeeeel erg handig lijkt. Daarnaast zijn ze volledig kaal en hebben ze een balonvormig hoofd waarvan het grootste oppervlak ingenomen wordt door de gigantische ogen. Maar deze zijn dan niet volledig zwart, maar helderblauw. Dan hebben ze tenminste nog één aantrekkelijk kantje. Hun neus is tevens niet te zien, ze hebben enkel twee kleine putjes in het midden van hun hoofd waarlangs ze kunnen ademen. Niet te vergeten natuurlijk; hun kleren. Het idee van die zilveren latex pakjes vond ik wel lekker origineel, dus dat laat ik maar zo. Tot hier zien ze er niet al te aangenaam uit, ik weet het. Maar dat kan ik ook niet helpen, zit gewoon in mijn hoofd, dat beeld.
Eventjes lekker chillen. Moet kunnen vind ik, eventjes een beetje ontspanning. Maar mijn probleem is maar al te vaak dat ik tijdens mijn pauze gewoon niet weet wat gedaan, met als gevolg dat ik mijn kostbare tijd telkens opnieuw weer verspil door een uur of langer aan die tv gekluisterd te zitten en op die sociale netwerksites foto's te checken van voor mij volledig onbekende individuen. En dit laatste kan nog wel eens zeer leuk zijn. Vooral als je op een profiel terechtkomt van één of ander 'netlogkind'. O ja, ze bestaan, en ze zijn met een hele hoop. De netlogpopulatie heeft facebook zelfs al gedeeltelijk veroverd. Overal vind je nu foto's terug van jongeren (vooral meisjes, maar de jongens beginnen de smaak ook wel te pakken te krijgen) die ze van zichzelf in de spiegel hebben genomen, en waarop ze duizenden van hun 'zogenaamde vrienden' taggen. Vaak vind je er ook nog tekstjes op. Laat me er eens eentje opzoeken; 'Wnt 'khòuw vn jullìieee' . Verschrikkelijk. En ik zeg het je, dit valt dan nog mee. Je moest eens weten wat voor fouten er nog worden geschreven. Achja. Eigenlijk moet ik niet veel praten. Zelfs ik ben nog één van de vele netloggers geweest. Foto's nemen van jezelf in de badkamerspiegel, met je nieuwste zonnebril op (ook al zat je in je kamer en was het pitje winter), zeer verleidelijk en met je lippen getuit in de camera kijken.. Ik ben een expert. Maar ik ben overgelopen naar het facebook-kamp, en eerlijk gezegd, ik ben er blij om. Ben er trouwens bijna zeker van dat facebook het ooit volledig zal halen van netlog, en dat laatstgenoemde dus voor het grootste deel zal leeglopen. Misschien wel jammer, moet ik een ander tijdverdrijf gaan zoeken..
Oké, dit verdient toch wel een vermelding. Ik neem aan dat iedereen wel eens zo'n liedje heeft gehad waarbij ze even helemaal stil werden en gewoon niks anders konden doen dan luisteren en genieten. Nou, ik kreeg net een bericht van een vriendin waarin ze me zei dat ik dringend 'The pieces don't fit anymore' van James Morrison moest opzoeken. Kiekevlees kreeg ze ervan, om het op z'n westvlaams te zeggen. En inderdaad, het is een echt kiekenvleesnummer. En nu ik toch bezig ben, 'broken strings' is natuurlijk ook ge-wel-dig. Jaja, die James Morrison kan er wat van hoor.
Geweldig toch, die examens? Echt ge-wel-dig. Laat ik jullie eens vertellen wat me nu weer is overkomen. Goed, alles begon deze morgen, toen ik opstond met het voornemen om lekker hard te streven voor frans. Tot daar, geen problemen. Ik ga dus naar beneden, neem plaats aan de ontbijttafel (waar ik overigens helemaal alleen zat, gezellig is anders) en smeer een boterhammetje met choco. Ook hier, geen problemen. Maar dan verscheen de mama ten tonele, en o ja, ze had een geweldig plan. In plaats van te studeren, zou ik mijn augiasstal eens grondig reinigen. Met de nadruk op grondig. Echt waar, sommigen onder jullie zouden een gat in de lucht springen met ouders die niet eens willen dat je studeert, wel, ik niet. Jullie hebben er overigens geen idee van wat voor een boeltje mijn kamer vanochtend was.. Anyway, omdat ik nu eenmaal de dochter van mijn ouders ben, besloot ik hen maar te gehoorzamen vooraleer er brokken van kwamen. En eerlijk gezegd, met een beetje muziek erbij, was het best leuk. Nou ja, eigenlijk was het dat niet wat ik wilde vertellen. Het kwam allemaal daarna. Tegen de middag was ik klaar, en nadat ik de tafel had afgeruimd nam ik mijn boeken en ging aan mijn bureau zitten. MAAR; er was slechts één ieniemienie klein probleempje.. Ik was mijn boek frans blijkbaar op school vergeten en eerstvolgende maandag heb ik, jawel, examen frans! Ik neem aan dat ik hierbij niet hoef te vermelden dat ik nogal verschrikkelijk hard begon te flippen toen dat tot me doordrong, maar bij deze heb ik dat dan toch weer mooi gedaan. In ieder geval, van zodra ik wat was bekomen en ik dacht weer wat helderder te kunnen nadenken nam ik mijn fiets en reed naar school. Op een zaterdagmiddag. Z A T E R D A G. Geen idee waarom ik niet meteen doorhad dat de school op zaterdag gesloten is.. Moet de stress geweest zijn. Want ik verzeker jullie, zonder dat boekje, was ik grandioos gebuisd. Nou, reed ik daar lekker 7 km op en af zonder resultaat. En toen ik weer thuiskwam had ik het hele boeltje natuurlijk in 5 minuten gefikst. Het enige wat ik hoefde te doen was: een berichtje sturen naar een vriendin, zeggen hoe geweldig ze er gisteren wel niet uitzag in die nieuwe jeans van d'r en er tevens ook nog eens in alle zieligheid bij vermelden wat er me was overkomen. Nog geen twee minuten later kreeg ik een bericht terug dat ze zo snel mogelijk de pagina's zou inscannen die we nodig hadden, en dat ze me die 'tout de suite' zou doormailen. Heerlijke vriendin. En nog heerlijker is om te weten dat waar ik een uur ben verloren vanmiddag, dat eigenlijk vijf pietluttige minuutjes hadden kunnen zijn. Dat maakt dan een verlies van .. 55 minuten. Wauw, had beter wiskunde gehad maandag.
1 april.. Wie is er nou ooit op het idee kunnen komen om zo'n dag in te voeren? "1 april is volgens een theorie ontstaan uit een vroeger middeleeuws festival: Het Feest van de Zotten. La fête du fous was vooral in Frankrijk van de 5de tot de 16de eeuw erg populair. Het werd gevierd omstreeks 1 januari door het kiezen van een valse paus of bisschop en ging gepaard met allerlei rituelen en festiviteiten waarbij de geestelijkheid werd geparodieerd. Aan de basis hiervan lagen dan weer naar alle waarschijnlijkheid vroegere heidense Saturnalia. " Ziezo, zo weten we dat nu ook weer. En dank u zeer, stelletje flauwe plezanten, dankzij jullie heb ik deze vrijdag maar amper overleefd. Allereerst had ik de schrik van mijn leven toen er plots, volledig uit het niks een GIGANTISCHE spin voor mijn neus verscheen. Geen echte weliswaar, anders was ik waarschijnlijk niet meer in staat geweest om dit te schrijven.. Anyway, dat alleen al was verschrikkelijk. Moet er nog eens bijkomen dat ik in de studie zat én ik nogal de neiging heb om te gillen wanneer ik verschiet. Geweldig. En alsof dat nog niet erg genoeg was, hadden mijn allerliefste vriendinnen het briljante idee gekregen om mijn middagmaal wat bij te kruiden.. Hmmmmm.. Lekker zouterig, daar hou ik nu echt van.Achja, gelukkig gebeurt dit alles slechts één keer per jaar. Maar o wee diegene die het in zijn hoofd haalt om er zo'n tweede bij te halen! Ik zweer het, ze zullen het zich beklagen. Fake spinnen en zout genoeg op de wereld..
Heerlijk. Een mossel dissecteren. Echt geweldig. Zelfs wanneer ze een half uur op 't vuur hebben gestaan en ze dus een heel stuk minder glibberig en eng zijn moet ik ze niet. Waar haalt hij het om te denken dat ik ze überhaupt rauw (lees: levend) zou willen zien? Laat staan dat ik er nog een beetje in zou willen prutsen. Nou ja. Omdat ik toch o zo'n voorbeeldige leerling ben, nam ik snel eentje vast en sneed zijn sluitspiertjes door. Stelt eigenlijk niks voor hoor. En het geeft best wel een kick. Of ja, de kick bestond vooral uit het feit dat ik maar de helft van zijn spiertje had doorgesneden. Inderdaad, mijn vinger zat nog tussen de schelp en het arme ding had zo'n schrik dat het besloot om zich terug te trekken in zijn .. nja .. in zijn schelp. En oh Godindehogehemel dat beest heeft macht zeg! Om me heen kijkend of niemand me zag sukkelen probeerde ik de schelp tevergeefs open te trekken (vreselijk om te weten dat ik het niet eens haal tegen een mossel, geeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost), bedacht ik een manier om hem te slim af te zijn. Zou moeten lukken, had zo'n ding eigenlijk hersenen? Dacht het niet. Of ja, in veeeeeel mindere mate dan. In ieder geval, niemand had het door en terwijl zij al allemaal poging deden om een goed preparaat te prepareren, bleef ik nog even lekker verder worstelen met mijn goeie oude vriend. En ik moet eerlijk toegeven, na een tweetal minuten werd ik toch verdomd kwaad op het kleine gespuis. Toen ik uiteindelijk besefte dat ik het op eigen houtje waarschijnlijk nooit zou halen én dat ik mijn arme vinger liefst nog wou behouden, besloot ik de harde middelen erbij te halen. Maar daarover zal ik niet al te veel details prijsgeven. Zou voor sommigen als ietsje te heftig omschreven kunnen worden. Dus, zoals je wel al kan raden; IK WON. Ben ik best trots op eigenlijk. In your face, mossel.
Examenstress. Verschrikkelijk wat dat allemaal niet met een mens kan doen.. De laatste tijd zou'k nog mijn kop vergeten als ik niet zou oppassen. Stel je voor..Ik vind ze dus zeer onverantwoord. Want wat ben je nu zonder hoofd? Aha! Helemaal niks dus. Laten we ze maar afschaffen, en in de plaats gaan we gewoon met zen allen een pretparkje doen voor de vakantie begint. Ik garandeer het jullie, leerkrachten, dat is de beste oplossing. Zo houden jullie ons ten vriend, en daarbovenop maken jullie eens plezier. Hmmmm. Ben ik helemaal voor, strak plan, al zeg ik het zelf. Laat me het morgen eens voorstellen. Ben er zeker van dat het wat wordt.
1 april.. Wie is er nou ooit op het idee kunnen komen om zo'n dag in te voeren? "1 april is volgens een theorie ontstaan uit een vroeger middeleeuws festival: Het Feest van de Zotten. La fête du fous was vooral in Frankrijk van de 5de tot de 16de eeuw erg populair. Het werd gevierd omstreeks 1 januari door het kiezen van een valse paus of bisschop en ging gepaard met allerlei rituelen en festiviteiten waarbij de geestelijkheid werd geparodieerd. Aan de basis hiervan lagen dan weer naar alle waarschijnlijkheid vroegere heidense Saturnalia. " Ziezo, zo weten we dat nu ook weer. En dank u zeer, stelletje flauwe plezanten, dankzij jullie heb ik deze vrijdag maar amper overleefd. Allereerst had ik de schrik van mijn leven toen er plots, volledig uit het niks een GIGANTISCHE spin voor mijn neus verscheen. Geen echte weliswaar, anders was ik waarschijnlijk niet meer in staat geweest om dit te schrijven.. Anyway, dat alleen al was verschrikkelijk. Moet er nog eens bijkomen dat ik in de studie zat én ik nogal de neiging heb om te gillen wanneer ik verschiet. Geweldig. En alsof dat nog niet erg genoeg was, hadden mijn allerliefste vriendinnen het briljante idee gekregen om mijn middagmaal wat bij te kruiden.. Hmmmmm.. Lekker zouterig, daar hou ik nu echt van.Achja, gelukkig gebeurt dit alles slechts één keer per jaar. Maar o wee diegene die het in zijn hoofd haalt om er zo'n tweede bij te halen! Ik zweer het, ze zullen het zich beklagen. Fake spinnen en zout genoeg op de wereld..
Examenstress. Verschrikkelijk wat dat allemaal niet met een mens kan doen.. De laatste tijd zou'k nog mijn kop vergeten als ik niet zou oppassen. Stel je voor..Ik vind ze dus zeer onverantwoord. Want wat ben je nu zonder hoofd? Aha! Helemaal niks dus. Laten we ze maar afschaffen, en in de plaats gaan we gewoon met zen allen een pretparkje doen voor de vakantie begint. Ik garandeer het jullie, leerkrachten, dat is de beste oplossing. Zo houden jullie ons ten vriend, en daarbovenop maken jullie eens plezier. Hmmmm. Ben ik helemaal voor, strak plan, al zeg ik het zelf. Laat me het morgen eens voorstellen. Ben er zeker van dat het wat wordt.
