Waarom
liggen er zoveel emoties aan de basis van vele hedendaagse problemen?
Soms denk ik dat vele van onze emoties niet echt noodzakelijk zijn en
zo wel, in beperkte mate. Zo kan trots op een bepaalde manier niet
slecht voor de wereld zijn. Fier zijn op je werk bijvoorbeeld of op
iets dat je in je leven bereikt hebt. Maar trots kan ons ook
weerhouden om toe te geven in momenten dat we misschien fout zijn,
trots kan ons vele malen heel kwaad laten worden wat meestal
resulteert in ruzie of conflict in enige vorm. Misschien moeten we
ons eens gaan verdiepen in onze emoties. Eventjes stoppen met onze
vingers in de aarde te graven en onze hersenen gebruiken om in ons
zelf te graven. Misschien dat dan de wereld ook een betere plaats zou
zijn, maar wie ben ik, een mens net als jij. Mijn gedacht is
evenwaardig aan jouw gedacht en daarvoor geen discussie waard. We
zijn het al teveel oneens over zovele zaken. We zijn toch zo graag
uniek en elk speciaal op onze manier. Blijkbaar beseffen we
niet dat dit gedrag tot conflict leid. Conflicten die dagelijks
gebeuren en op de mens zijn psyche & lichaam hun wonden
achterlaten. Als puntje bij paaltje komt moet je toegeven dat er
altijd maar 1 waarheid is. 1. Meestal zullen we die waarheid nooit te
weten komen. We zijn anders omdat we anders willen zijn. In
werkelijkheid zijn we allemaal gelijk. Aan de Hitlers onder mijn
lezers zeg ik dit: Wees niet misleid, de wereld waar ik over praat
zal nooit bestaan in dit tijdperk. De mens is te ver ontwikkelt naar
een staat van onvolmaaktheid. En we zullen ons wel degelijk verder
ontwikkelen, maar zelden tot nooit op de goede manier. Ik wil niet
dat iemand ooit me verkeerd begrijpt en bijvoorbeeld het Derde Rijk
weer wilt boven halen. Zulke zaken en pogingen tot een betere
wereld zullen nooit waarlijk goed zijn in deze wereld. Ze lijken
enkel maar zo. Soms denk ik dat we in het Derde Rijk zitten. Iedereen
vind het leven mooi terwijl het dat enkel voor hen zelf is. Ik ben
ook gelukkig maar ik vind het leven toch niet mooi. Ik kan niet tegen
onrecht. Zelfs al is het aan de andere kant van de wereld,
We
hebben allemaal een hart en hersenen. We hebben allen voedsel, drank,
kleding en onderdak nodig. We zijn allemaal gelijk. Enkel onze
gedachtegang is anders.
Wie
zal het ons zeggen hoe we moeten omgaan met zulke zaken. Zijn
gedachten dan niet belangrijk? Is weten hoeveel pi in het kwadraat
is, werkelijk belangrijker dan te weten wat een goede beslissing en
wat een slechte zou zijn? Zou het niet beter zijn om te weten naar
welke gedachten we moeten luisteren, en naar welke beter niet? Zou
dit niet meer waard zijn dan al het goud dat te vinden is op de
aarde? Zou er niet beter een handleiding zitten bij dit leven? Hoe je
moet omgaan in bepaalde situaties en hoe je met jezelf moet omgaan?
Hoe je met elkaar moet omgaan. Zulke handleiding zou leuk zijn doch
interesseert ons dit in het geheel niet. We zouden een deel van onze
vrije wil moeten opofferen voor het groter goed. Een deel dat we
geheel niet willen opofferen. We zijn zo graag uniek en toch wenen we
elk op een begrafenis van een bekende. Niet wetende dat de echte
oorzaak van alle dood wijzelf zijn. Soms denk ik, dat dat nog
niet zo slecht is.
Uiteindelijk
is dit allemaal ook maar een gedachte, die ontstaan is in het
menselijk brein. Zodoende is die gedachte evenwaardig aan de uwe. Dit
om enige discussie te voorkomen.
Ik
kan enkel maar proberen uit te drukken wat voor mezelf o zo logisch
is. Ik ben ook maar een mens, net als jij. Ieder zijn waarheid en
zoals de titel al zegt, dit is de mijne.
We denken al dat we zo slim zijn, hoe zouden we ooit kunnen denken en geloven dat we helemaal niets weten.
2
We
denken al dat we zo slim zijn, hoe zouden we ooit kunnen denken en
geloven dat we helemaal niets weten.
Als
we niet zo vies van sommige zaken zouden zijn, zouden we geen afval
produceren van voedsel producten/drank verpakkingen. Zelfs de hond
met zijn vele malen beter ontwikkeld reukorgaan ruikt geregeld eens
aan een drol. Wij mensen hoeven het nog geen eens te ruiken om het
vies te vinden. Waarom voelen we ons vies als zelfs de hond zich er
niets lijkt van aan te trekken? Ik ben nog altijd erin geïnteresseerd
waarom onze emoties ons lijken te drijven. Waarom wij zoveel op die
emoties afgaan, zonder er eigenlijk over na te denken of dat wel goed
is. Waarom drijven onze emoties ons op een manier waar we ons geheel
niet bewust van zijn? Waarom geloven we nog altijd dat wijzelf in
controle zijn van ons leven? Bepaalde emoties zijn raar en toch
zo gewoon in onze samenleving. We zouden melk en water kunnen drinken
wat misschien goed voor onze gezondheid zou zijn. Groente, fruit en
aardappelen kunnen we zelf planten waardoor verpakkingen overbodig
worden. Zin in vis? Vang dan die dag net genoeg vis om jezelf en
anderen te eten te geven. En stel je eens voor dat 1 van de
vele dingen dat ieder mens af en toe zou moeten doen, wat ons
werk zou moeten zijn, een fruitboom planten is. Stel je voor dat je
werk ook omvat; elke boom/plant die je onderweg tegenkomt een beetje
verzorgen. Deze bomen plant je tussen die wandeling door, ieder
persoon. Wees maar zeker dat er dan nooit meer hongersnood zal zijn.
Stel je voor dat je werk taken zijn die iedereen ten goede komen
zoals bijvoorbeeld de mensen die je op je wandeling tegen komt helpen
als zij hulp met iets nodig hebben. De andere dag oefen je dan
bijvoorbeeld je beroep uit, dat ontstaan is uit je eigenste
talent en help je je gemeenschap zo verder. Maar dat kan in deze
wereld niet. Het Hoger Wezen is niet in deze wereld. Deze wereld
aanvaard geen God. Zij aanvaard een valse god. En zelfs dat is nog
een te hoge titel voor hem. Alles met God/god in zijn titel is te
hoog. Maar hij is ijdel. Het is beter honderd bomen te zetten en de
vruchten van het land te plukken en voor jezelf te houden zodat
anderen je iets kunnen geven in ruil/geld. Waarom moeten we altijd
zelf iets hebben? Zijn die bomen dan werkelijk van ons? Is de zee
en haar vruchten werkelijk van ons? Of bevinden deze zich enkel op
dezelfde planeet als ons? Waarom kan 1 mens een hele groep van
deze zaken dan tot zich eigenen, en concurreren met anderen, die
enkel dingen bezitten die in werkelijkheid niet van hun zijn?
Waarom kunnen we niet gewoon delen? Behoort alles op de wereld niet
in werkelijkheid toe aan ons allen? Nee, dan ben je naïef. Liever
naïef en wijs dan trots en dwaas. Snapt de mens dan niet dat als
ieder het zijne zou delen, allen meer zouden krijgen dan wat ze
gaven? In deze wereld is het beter om 100den vissersboten hun werk te
laten doen om vervolgens alles in een koelcel te steken. Zitten ze
misschien niet goed in dat water? Blijkbaar niet. Er moest is
iemand anders met die vis gaan lopen. Mijn vis! Beschaafd noemen we
ons dan. Zelfs onze vorm van beleefdheid is doorgeven van
slechtheid. Om mensen niet te kwetsen, of andere redenen, is het zelf
al beter om je mond te houden en het te denken dan het recht in die
persoon zijn gezicht te zeggen. Nee dat is niet beleefd. Zelfs in
beleefd zijn zit er een vorm van liegen. Het is beter om te liegen
tegen je naaste dan om eerlijk te zijn. Want om eerlijk te zijn, dan
heb je niet veel naasten. Mensen willen niet dat je eerlijk en
oprecht bent want dat is onbeleefd. Het is echt veel beleefder om jou
te beliegen. Ja dat is waar.
In
de Bijbel liet God het ook alleen maar manna regenen en toen de mens
vroeg waarom ze niet van het ander voedsel mochten eten van de aarde
zei God simpel: Waarom zou ik u laten eten van het mindere als ik
u het betere al geef?
Onze
wil is altijd datgene wat WIJ willen doen, altijd hebben
willen doen en werkelijk ALTIJD zullen doen in deze wereld. Op
goede en slechte manieren. We zouden duidelijkheid moeten krijgen in
hoe we die wil het beste gebruiken maar er is niemand op de gehele
wereld die dat kan zeggen. Eerst moeten bepaalde emoties en principes
van de baan geruimd worden. Emoties en principes die in deze wereld
perfect normaal zijn. Stel je de foto terug voor vanuit het vorige
hoofdstuk, waar de foto moet ontwikkelen van leegte naar een
volledige foto. Als wij de inkt zouden zijn zou de foto, die
volmaaktheid voorstelt, nooit in het geheel zichtbaar zijn. We doen
wat we willen op verkeerde manieren, inkt doet dat niet. Inkt doet
wat het hoort te doen wat resulteert in een heel plaatje. Zolang wij
ons niet gedragen zoals wij ons horen te gedragen zal ons plaatje
nooit afraken. We kunnen er simpelweg totaal niets aan doen. Een mens
heeft nog altijd recht op zijn vrije wil maar deze is verre van
volmaakt.
We
denken al dat we zo slim zijn, hoe zouden we ooit kunnen denken en
geloven dat we helemaal niets weten. Trots. Een emotie, die ik
liever kwijt dan rijk ben. Een emotie die de mensheid beter kwijt dan
rijk is.
Het lijkt of geld wel alleen bestaat zodat je het niet zou hebben.
Noodzaken
in het leven & Menselijk Denkpatroon.
1
Het
lijkt of geld wel alleen bestaat zodat je het niet zou hebben.
Wij
kunnen de wereld niet verbeteren want hoe wij de wereld op dit moment
bewonen gaat hij er gewoon aan via dingen waar je nog geen eens besef
van hebt, of willen hebben. Geld is al zo iets, pure vuiligheid, geld
had nooit moeten bestaan. Het lijkt of geld wel alleen bestaat
zodat je het niet zou kunnen hebben. De enige reden waarom geld
echt hoeft te bestaan is zodat er verscheidenheid tussen de mensen
kan komen. Niemand denkt er echt bij na maar het bestaat. Het is het
kwaad dat op aarde is. We moeten leren delen, de planeet kan
genoeg geven voor iedereen. En als dat niet zo is, DAN kunnen we met
ons raket is naar een ander planeet vliegen om daar aan UITBREIDING
te doen. Iedere mens zou recht moeten hebben op hetzelfde als zijn
naaste.Geld hoeft niet te bestaan, noem mij is 1 dier op dat
gevoederd moet worden met een geld biljet of munt? Ja, je moet
daarmee het eten kopen maar hoef je dat geld werkelijk aan het dier
te geven zodat het overleeft? Moeten we het in die zin ook werkelijk
aan een boom of plant geven zodat deze zou overleven? We zouden
moeten leren delen, maar onze emoties en gedachtegang
laten dat niet toe. Dit is altijd zo geweest, en zal altijd zo zijn
in deze wereld. De mens wil tevrij zijn in
zijn vrije wil. Vrij zijn in hun doen en laten. Doch is deze
denkwijze niet altijd goed voor iedereen. Sommige mensen willen
simpele dingen zoals gitaar spelen bijvoorbeeld, dingen die niet veel
ophef maken. Anderen willen bijvoorbeeld macht,velen daarvan willen
geld en allen daarvan krijgen geld. Als ieder doet wat hij/zij
wilt zal alles fout gaan, alles is dan uit balans. In dat zijn we
uniek, maar dat zou niet zo moeten zijn. We zijn zo trots om
uniek te zijn op een niet universele manier dat ook wij niet volmaakt
zijn. Volmaakt is 1 vorm. Volmaakt is eenheid. Volmaakt is gelijk.
Volmaakt is 1. Ieder heeft zijn talent en ieder is anders op
zekere goede manieren maar spijtig genoeg ook slechte manieren.
Werkelijk ieder van ons. Het talent maakt ons uniek op een geheel
andere manier dan we uniek nu omvatten. Wat uniek nu
betekent. Enkel ons talent zou uniek moeten zijn en in de rest zouden
we een vorm van gelijkdenken moeten bezitten. Er zal dan veel minder
conflict zijn. Dit zal nooit zijn in deze wereld. De mens zal dit
nooit toelaten. Zelfs als de mens dat in deze wereld zou bereiken zou
het enkel misbruikt worden. Deze wereld is werkelijk rot. Geef een
bacterie iets dat ze wil overheersen en bewijs mij dat het niet
gebeurt. Hoe kan de mens dan goed zijn als zijn leefomgeving niet
goed is? Hoe kan een mens werkelijk volmaakt zijn in een wereld die
verre van volmaakt is? Kunnen we werkelijk iets aan de dingen van
vandaag doen of kunnen we enkel trachten ons geweten te sussen? Is
het in deze wereld dan echt normaal geworden om oogkleppen op te
zette om het onrecht niet te zien? Als ik dit aan mensen vraag zeggen
ze me simpel dat je dat moet doen om te voorkomen dat je gek word.
Snapt die mens dan niet dat hij/zij zelf de werkelijke dwaas is?
We leren liegen vanaf de moment dat we ons bewust worden dat er
nog andere als ons zijn. Vanaf het moment dat communicatie tussen
soortgelijke mogelijk is leren we om te liegen. Vanaf kleins af aan
dus. We weten niet beter maar zelfs als we de waarheid zouden weten
zouden we ze in deze wereld nooit aanvaarden. Wij lijken enkel
leugens te kunnen aanvaarden. Wij zijn daar bijna letterlijke op
getraind. Niet dat de ouderen onder ons zoveel beter zijn. We vinden
het als ouders zelfs leuk om ons kind te misleiden met te zeggen dat
figuren zoals de Kerstman/ sinterklaas, paashaas bestaan. We
vinden het schattig om ons kind te laten uitkijken naar iets dat niet
waar is. We vinden liegen al schattig. Nu zullen velen zeggen dat
dit niet zo erg is, dat er over ergere dingen worden gelogen, maar
die denkwijze ligt aan de basis van de problematiek in deze wereld:
we denken dat het allemaal niet zo erg is.
Wat
in ieder geval heel duidelijk is voor mij, is dat we niet zoveel aan
onszelf zouden moeten denken en ook eens aan degene die bij ons zijn
op de gehele planeet. Als we dat zouden doen zou er geen geld hoeven
te bestaan en zou iedereen gelukkig zijn. Je kan denken dat geld wel
degelijk nodig is om mensen aan het werk te zetten. Je kan die
theorie zelfs staven door te zeggen dat veel mensen niet graag naar
hun werk gaan en wel degelijk iets moeten krijgen om te werken, is
het niet geld dan is het wel iets anders. Maar ik zeg u dat als je
ieder mens zou laten doen wat hij/zij in zich heeft om te doen, deze
mens het gratis zou doen en voor niets. Hij zou er plezier aan
beleven en het zelfstandig doen waardoor de mens werkelijk vrij is in
tegenstelling tot wat we nu vrijheid noemen. Ga opzoek naar het
talent in ieder mens en laat de mens dat talent ontwikkelen. Ieder
mens zou als beroep kunnen doen wat hij/zij wilt, en alle jobs zouden
worden ingevuld. Alle echt noodzakelijke jobs, geen jobs die alleen
maar dienen om 1 mens (en zijn gezin/familie) rijk te maken zoals
fabrieken voor dingen waarvan we nog geen eens besef hebben dat ze
niet goed zijn voor ons, zoals plastic verpakkingen bijvoorbeeld.
Jobs waar de mens zijn talent niet kan benutten en gewoon ervoor moet
zorgen dat haar/zijn baas veel geld verdient. Geld zou niet hoeven te
bestaan maar sommige onder ons denken daar anders over. Enkel en
alleen zodat al dat geld voor hun zou zijn en ze zich zo zouden
kunnen verhogen en tonen als een ander/beter mens. Misleid is de
mens veel en soms denk ik dat deze er nog duidelijk voor kiest. De
mens is zelfs zo misleid en belust op geld dat hij werkelijk een
moord zou plegen om het zijne bij hem te houden. Wat zou jij doen als
er een inbreker bij je binnenkomt? Hem zijn gang laten gaan of er
tegen in gaan? De mens heeft het materiële zoveel waarde gegeven dat
het onmisbaar lijkt in zijn/haar leven en het grappige is dat een
aantal jaar later sommige materialistische zaken verouderd zijn en
niets meer waard zijn in hun ogen. Zo onmisbaar zijn onze materiële
zaken. Ze beveiligen hun auto, hun huis en sommigen gaan zelfs zo ver
dat ze met het pistool onder hun hoofdkussen slapen. De mens zou een
ander mens doden zodat deze niet met zijn persoonlijke bezittingen
zou gaan lopen. Is een leven echt evenveel waard als je tv?
Zelfs als deze mens niet vermoord word door jouw hand of van de
politie, is die tv of zelfs heel je inboedel echt waard dat deze man
zijn verdere leven in gevangenschap moet uitzitten? Waarom is het
woord rechtvaardigheid enkel maar een mooier woord voor wraak? We
lijden nochtans allebei aan dezelfde ziekte, zowel de inbreker als de
brave burger. Die ziekte noemt egoïsme. Zo niet zou de inbreker niet
in jouw huis inbreken. En als jij als burger niet egoïstisch zou
zijn zou je simpelweg alles afgeven dat de inbreker nodig heeft.
Begrijp me niet verkeerd, dit is geen uitnodiging om bij me te komen
inbreken. Ik zal je zeker verhinderen om al mijn o zo
materialistische dingen mee te nemen. Ik ben, tenslotte, ook nog
altijd een mens. Ben ik dan hypocriet? Men excuses in dat geval, ik
was alweer eens vergeten dat het beter is om je eigen daden allemaal
goed te keuren en enkel op anderen te vitten. Jullie hebben wel een
mooi leven precies. Een makkelijk leven. Een leven zonder besef en
enkel zelf belang. Een leven vol egoïsme en trots. En daar maak
ik deel van uit, erger nog, ik heb ook mijn eigen fouten. Beschaafd,
zou ik ons zeker al niet noemen.
We âwetenâ niets. Al dat wij kunnen is ons ontwikkelen.
4
We
weten niets. Al dat wij kunnen is ons ontwikkelen.
Kunnen
we ons dan wel degelijk beschaafd noemen? Wie heeft dat eigenlijk
beslist dat wij een beschaafd volk zijn? Willen we dat misschien
zijn? Ik weet het niet. Alles heeft zijn reden.
Je
weet wel dat het erg is geworden als de mens zichzelf in een raket
stopt om andere oorden te gaan opzoeken in de kosmos. Laten we nog
een planeet en onszelf vernielen, want hier op aarde hebben we niet
zoveel tijd meer en dan is de planeet kapot. En dan noemen wij ons
beschaafd. Als onze vrouw vraagt of haar gat niet te dik is in die
broek/rok dan liegen we soms door te zeggen wat ze willen horen. De
wereld is zo hard naar de kloten dat je moet liegen om iemand niet te
kwetsen. Waarom hebben we zulke emoties die ons aanzetten tot
slechte zaken? Waarom zijn sommige van die emoties zo noodzakelijk?
Ik weet het niet, en binnen 100 jaar weten ze het nog altijd niet,
ook al denken ze dat dat ze het weten. De mens is een ironie op
zichzelf maar is zich daar gelukkig niet bewust van. Daar zorgt
de emotie trots genaamd wel voor. Ik zou die emoties toch
liever niet meer hebben.
Dus
in mijn ogen zijn we niet beschaafd nee, niet dat ik veel beter ben.
Niemand van ons is beschaafd en degene die het wel claimen te zijn
hebben teveel trots en zijn leugenachtig, bewust of onbewust.
We
hebben allemaal onze fouten en doen allemaal wel domme dingen in het
leven. We worden vele malen misleid in onze gedachte. Iedereen heeft
van die momenten dat ze een beslissing nemen en vervolgens een
slechte afloop krijgen. Achteraf snap je niet hoe je zo dom had
kunnen zijn en soms komt er al is een 'ik had het kunnen weten.' uit.
We weten niets. Al dat wij kunnen is ons ontwikkelen. Stel
het voor als een foto. Eerst is er niets en na een tijd is er het
gehele plaatje. Wij zitten nog ver van het gehele plaatje, ons
plaatje ziet nog op veel plekken wit. En dat zal in deze wereld
altijd zo zijn, we doen het onszelf aan.
We leven wel degelijk in het verleden want binnen 100 jaar zullen ze veel meer weten dan wij nu weten. En zelfs dan, weten ze eigenlijk niets.
3
We
leven wel degelijk in het verleden want binnen 100 jaar zullen ze
veel meer weten dan wij nu weten. En zelfs dan, weten ze eigenlijk
niets.
Stress
is iets waar we deze tijd besef beginnen over te krijgen. Als ze in
de Egyptische Tijden daar zouden aan gedacht hebben zou er geen
enkele piramide gebouwd zijn, maar de mens zou wel langer geleefd
hebben.
Zelfs
simpelweg slapen naast een drukke autobaan kan gevaarlijk zijn voor
je lichaam. Dat is werkelijk de stille dood. Je lichaam sterft op een
zekere manier langzaam af terwijl je rustig ligt te slapen. Kan het
nog subtieler? Iedereen denkt natuurlijk direct aan de slechte
dingen( tot nu toe zijn ze zeker dat het slechte dingen zijn)
zoals sigaretten, teveel alcohol, drugs,... maar wie zegt dat sommige
van die slechte zaken niet te maken hebben met alledaagse dingen waar
we nu nog totaal geen besef van hebben dat ze ons kwaad doen zoals
bijvoorbeeld water (ik zeg hier NIET mee dat er iets
fout is met ons water, het is gewoon een voorbeeld). Stel je
voor dat ons water op een andere manier moet gefilterd worden? Wie
kan werkelijk bewijzen dat water in deze staat dat we het nu krijgen
echt goed voor ons is? We gaan toch nog altijd dood hé? We leven wel
langer maar we sterven toch hé? Het zal dan toch wel iets zijn. Maar
wat, daar hebben we het gissen naar. Je kan daar zelfs voor gaan
studeren. Stel je voor. Leren gissen. En zelfs dat doen we niet goed.
Waarom
krijgen studenten filosofie van alles voorgeschoteld terwijl
filosofie juist gaat over het zelf redeneren? Ons brein is als
een spons. Het absorbeert alles dat van buiten afkomt. En daar komt
veel van buiten af, meer dan we tot nu beseffen. Geluid, zicht,
herinneringen, leerstof, simpelweg eten, drinken, lopen, ... Waarom
stop je dan in je studenten allerlei gedachten die aan een ander
toebehoren? Snapt u niet dat u dan die gedachte laat opzuigen door
een spons? Een gedachte waar hij rekening gaat mee houden tijdens
zijn eigen redenatie? Hoe kan het dan nog een eigen redenatie zijn?
Het hoofd moet over bepaalde dingen leeg zijn. Enkel als het
volledig leeg is kan er een eigen redenatie ontstaan. Als het dat
niet is staan er al minstens twee redenaties op die plek in het
brein, de jouwe en de andere. Je kan toch geen appel en een peer
naast elkaar leggen en zeggen dat er enkel een appel ligt?
Maar
ja, wie ben ik om te zeggen hoe alles in elkaar zit. Ik weet enkel
dat ik uiteindelijk niets weet maar dat ik zie dat de mens en natuur
sterft. Dat is genoeg.
Zodra
we ALLES wat niet goed is voor ons, de wereld en natuur, TEN VOLLE
zouden beseffen zou de wereld al iets meer kans hebben op
verbetering. We moeten er nog altijd verandering in brengen
natuurlijk ook. Je kan denken dat we aan zulke dingen toch direct
iets zouden doen? Maar niets is minder waar. Hoelang rijden er nu al
auto's rond waarmee we de natuur letterlijk kapot maken? Nu na zoveel
jaren gaan ze er eindelijk iets aan trachten te doen door elektrische
auto's te maken. Die bestaan eigenlijk al ettelijke jaren maar zijn
niet zo in omdat de mens hard wilt rijden en een motor in een auto
mooier van geluid vind bijvoorbeeld. Altijd maar dingen die WIJ
willen, misschien niet iedereen van ons dezelfde dingen, maar ieder
van ons heeft zijn/haar dingen. Onthoud dat er nog steeds zaken
slecht voor je zijn waar je nog geheel geen besef van hebt, waar
niemand enig besef van heeft. Dood ga je, je kan het alleen maar
rekken. Eeuwig leven duurt lang en we zitten nu nog maar gemiddeld
aan plus minus 70-80 jaar, denk ik. Nog een heel eind te gaan dus, we
doen nog veel dingen verkeerd. In het begin denken we dat die dingen
nog niet zo erg zijn maar geleidelijk aan beginnen we te snappen dat
het eigenlijk wel zo is. Net zoals elektrische auto's. Maar zelfs
dan, wanneer de mens eindelijk aan de natuur denkt, zelfs dan werkt
hij nog altijd onwetend en zelfs dan gaat het nog mis. Iedereen die
een ongeval veroorzaakt zal claimen dat hij/zij het niet heeft
gezien, dit kan zelfs volkomen de waarheid zijn. De hedendaagse
auto zal altijd de mens blijven doden. Men kan botten in de grond
vinden en zeggen dat het een neanderthaler is maar men kan de
problemen van vandaag totaal niet oplossen. Dat kunnen ze pas binnen
ettelijke jaren. Dat is zo de gewoonte bij ons mensen. Onze kennis
reikt enkel tot niveaus uit het verleden. Er moet bij wijze van
spreken eerst een bom ontploffen en paniek veroorzaken wat ons in de
toekomst bombardeert, om daarna kennis te verkrijgen van wat er nu
eigenlijk, in het verleden, gebeurd is. Als we dat weten zitten we al
VER in de toekomst en kunnen we enkel trachten te zorgen dat het niet
wederom gebeurd. De kennis die we verkregen hebben is kennis uit het
verleden. Kennis van de toekomst zou er voor zorgen dat zulke dingen
in de eerste plaats helemaal nooit gebeurd zouden zijn. De mens snapt
niet dat er ook misschien nog andere dingen kunnen misgaan, dingen
die ze nog niet kunnen aanpassen hebben omdat ze er geen besef van
hebben. Daarom dat ik onze kennis plaats in het verleden. Wat nu een
probleem is, zal pas binnen ettelijke (tientallen) jaren kunnen
ontdekt worden. Dan hebben we het nog niet over oplossen. We leven
wel degelijk in het verleden want binnen 100 jaar zullen ze veel meer
weten dan wij nu weten. En zelfs dan, weten ze eigenlijk niets.
Misschien
omvat welopgevoed wel meer dingen die we als mens moeten doen
jegens elkander, onszelf en de natuur (met natuur bedoel ik ook het
dierenrijk)? Meer dingen waar we rekening moeten mee houden, dingen
waar we misschien liever geen rekening mee houden? Misschien moet
ieder van ons persoonlijke dingen opgeven in zijn leven en ieder van
ons heeft dingen die hij/zij moet opgeven. Als dat niet was ging die
persoon in kwestie nooit dood. We doden onszelf als mens, we doden
de natuur. En op een geheel subtiele manier. Sommige van de
dingen die we graag doen als mens kunnen misschien wel een heel
negatief effect creëren op onszelf en onze omgeving. Simpele dingen
waar we elk onze bijdrage aan hebben. Dingen waarvan we nu nog geheel
niet beseffen zelfs dat ze niet goed zijn. Het kan werkelijk alles
zijn.
Het
bewijs is er, we gaan dood en de wereld rondom ons gaat dood.
Iedereen zal zeggen dat dat pure logica is maar dat is het niet, Mits
goede regels en leefomstandigheden is het goed mogelijk dat ons
lichaam niet verouderd/ziek word. Ik zeg niet dat het zo is, ik kan
het uiteindelijk niet weten, even min als dat jij kan weten dat het
fout is. Zo is bij honden alreeds getest geweest op een originele
wijze: twee honden werden gevoed, 1 net genoeg, waar je als mens van
zou zeggen geef dat beest ocharme meer en de andere hond gaf je af en
toe iets meer. Die arme hond die te weinig eten kreeg leefde
wel degelijk langer dan de andere hond. Uiteindelijk bewijst dit niet
noodzakelijk dat dit ook zo voor de mens is. Maar als we al zo
verkeerd denken door de verkeerde emotie te volgen, al is het over
een dier, dan bewijst dat toch zeker dat wat de waarheid is, goed
mogelijk net datgene kan zijn dat sommige van onze emoties en
gedachtegang probeert te verdoezelen. Door je te laten denkend
dat zoiets totaal verkeerd is, wanneer het in werkelijkheid eigenlijk
goed is. Denken dat iets slecht goed is, is een kleine,
menselijke, stap verwijderd. Ja, menselijk. Dierlijk kan het niet
zijn, dieren denken niet zo complex. Wat wederom bewijst dat we geen
dier meer kunnen zijn. Onze gedachtegang is duidelijk anders wat
resulteert in goed of slecht gedrag. Bij dieren en insecten is dat
anders, zij kennen geen goed of slecht. Zij kennen wel degelijke
situaties maar ze hebben niet het besef wat goed of slecht betekent.
Voor hen is het een meevaller of een tegenslag. Een actie of reactie.
Zij zullen zeker nooit handelen uit goede of slechte intenties. Zij
zullen primitief reageren, wat soms slecht kan overkomen maar het
dier of insect probeert zichzelf te verdedigen omdat je het slecht
laat voelen of om een andere reden. Het is niet slecht van het dier
maar een instinctieve reactie. Als een hond je bijt zit er een reden
achter. Of die reden telkens etnisch verantwoord is is iets anders.
Zij weten immers niet wat goed en slecht is. En degene die mij
probeert wijs te maken dat dit niet zo is kan voor mijn part een paar
jaartjes naar Bierbeek gaan en pilletjes slikken. Het eten valt er
wel mee, maak je geen zorgen. Er zitten daar nog goede mensen. Mensen
met misschien een alcohol of drugs probleem, of depressieve mensen,
maar goede mensen. Mensen die je graag ontdekt.
Ahum,
van horen zeggen dan, niet dat ik het echt zeker zou weten, kuch.
Voor degenen die het nog niet moesten doorhebben, dat was inderdaad
sarcasme in de hoogste graad. Niet dat ik goed ben in wiskunde of
eenieder gebied waar het woord graad in word gebruikt, Dat, was dan
weer niet sarcastisch.
Heb
je je nooit afgevraagd hoe het komt dat we ouder en ouder worden? Is
het misschien omdat we meer besef krijgen van wat niet zo goed is
voor ons en het veranderen? Kijk, misschien zijn sommige van die
dingen die slecht zijn voor ons wel dingen die we MOETEN doen
in deze wereld. Zelfs een religieus iemand, de paus bv, gaat dood.
Hij zal het dus ook niet helemaal goed doen. Ik ben er zeker van dat
binnen duizend jaar we minstens 50 jaar langer leven, simpelweg omdat
we meer kennis hebben verkregen over dingen die eigenlijk niet zo
goed zijn. Als die dingen duidelijk waren dat ze niet goed voor ons
waren zouden we geen duizend jaar moeten wachten. Doordat we ouder
worden met de jaren die verstrijken is het bewijs geleverd dat het
goed mogelijk is dat we onsterfelijk kunnen zijn. We moeten er enkel
nog naartoe groeien, kortom ons ontwikkelen. Als we niet onsterfelijk
kunnen zijn is het ook niet mogelijk dat onze gemiddelde leeftijd dat
we kunnen leven stijgt. Als we op de top van de berg zouden zitten
zou er nooit een nieuw stuk bijkomen. Zolang we nog hoger kunnen
klimmen is het een teken dat we de top nog niet bereikt hebben.
We
zien onszelf als beschaafd, maar zijn we dit ook? Hoe kunnen we
beschaafd zijn als in werkelijkheid de wereld rondom ons letterlijk
en figuurlijk in duizenden stukken valt. Vat ik de term beschaafd
misschien verkeerd op? De Van Dale zegt dit:
beschaafd
1 niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkerend: ~e volken 2
welopgevoed, welgemanierd: ~e manieren,
Kijk,
ik geef toe dat ik misschien niet 1 van de slimste ben maar
ontwikkeld zijn we als volk al zeker niet, welopgevoed misschien wel
maar wat beschouwen we als mens als welopgevoed? Kan het niet zijn
dat we daar al de mist ingaan? Bij de definitie van het woord
welopgevoed? Wat is welopgevoed zijn? Is het niet boeren na een
maaltijd, of misschien juist wel? Is het de deur open houden voor de
dame? Altijd met twee woorden spreken? ... Misschien wel, maar
misschien horen er nog meer dingen bij waar wij als hedendaagse mens
nog niet aan denken en/of ten volle bewust van zijn. We kunnen zelfs
dingen weten maar omdat we er niet dieper over nadenken beseffen we
niet ten volle wat het betekent. Onze hersenen moeten het nog leren
maar wij weten het al. Wat duidelijke bewijst dat geest en verstand
verschillend zijn en dat ze er wel degelijk allebei zijn. Maar pas
als de hersenen het geleerd hebben dan pas kan er besef ontstaan. En
enkel als er besef is kan een mens echt waarlijk, beseffend, weten.
Als
er een tijdmachine bestond zou ik voorstellen om ongeveer duizend
jaar terug te gaan en de mensen in die tijd vertellen over de
hedendaagse wonderen zoals computers, gsm, tv,.. Niemand zal je
geloven en dat komt door maar 1 reden; omdat we nog niet ontwikkeld zijn. De mens duizend jaar geleden heeft te weinig
informatie om tot een logische redenering te komen. Doordat hij de
logica niet kan vinden zal hij alles dat je verteld afdoen als
fantasie of leugen, zonder besef kan niets bestaan. Hoe kan je
dan denken dat je als volk niet meer in een onontwikkelde natuurstaat
verkeerd? Hoe kan je tot die redenatie komen als je beseft dat je
niets weet en achter alles opzoek moet gaan? Ben je werkelijk
intelligent als je opzoek moet gaan? Of ben je dat enkel als je het
zou weten? Kunnen we onze vorm van intelligent zijn niet meer
vergelijken met een vis die op de oever ligt te spartelen om in het
water te raken? Zoekend naar manieren om antwoorden te vinden.
Antwoorden waarvan we NOOIT zeker kunnen zijn dat ze ook echt
bestaan? Misschien is er helemaal geen vijver en liggen we te
spartelen voor niets? Niemand die het ooit zal weten, want dan zouden
we simpelweg niet hoeven te zoeken. We kunnen enkel gissen en onszelf
misleiden met bewijs dat we in de grond of in de zee vinden. Door dit
bewijs te vinden worden we zekerder van onze theorie die in
werkelijkheid in ons brein ontstaat als een filosofie/fantasie. We
doen alles eraan om deze fantasie te bewijzen omdat we zeker zijn dat
het zo is, maar in werkelijkheid weten we helemaal niet hoe het is.
Het bewijs hiervan is een soort van evolutie die nu al meer dan 2000
jaar bezig is. Als we 1 ding kunnen leren uit het verleden is het wel
dat er altijd grote meneren zullen zijn die zeggen hoe het zit om
misschien zelfs nog in hun eigen leven die woorden terug in te
slikken. We zoeken nu al zolang naar de waarheid maar de geschiedenis
leert ons dat we iedere keer opnieuw fout zitten, Als dat niet zo was
dan was de aarde nog steeds plat en de zon het oog van God. Stel je
voor dat binnen duizend jaar het zover is gekomen dat de mens terug
denkt, en gelooft, wat deze 1000 jaar geleden dacht dat de waarheid
was. Dat zou nog iets voor ons mensen zijn. We zouden ons wederom
kunnen verhogen en zeggen; zie je wel, wij mens hebben daar duizend
jaar geleden al aan gedacht maar omdat we op technologisch vlak nog
niet zo ver gevorderd waren dachten we dat het iets anders was. En
net als elk intelligent wezen zoek je dan verder. Oh wat zijn wij
toch slim. Ja, het zou nog iets zijn voor de mens van deze wereld.
Darwin's
theorie bijvoorbeeld, zou mogelijk kunnen zijn maar niet zoals hij
deze voorstelt. Deze zou enkel mogelijk zijn als er een Hoger Wezen
zou zijn, die de aap laat veranderen in een mens (de stadia naar homo
sapiens inclusief). Maar als dit Hoger Wezen zulke kracht heeft snap
ik niet waarom deze niet gewoon iets nieuws zou kunnen creëren. Ach,
nu vergeet ik de kennis van de wereld alweer, er is helemaal geen
Hoger Wezen. Alles is ontstaan uit het niets. Wat dom van mij!
Ik
kan begrijpen dat het mogelijk zou zijn met de hulp van een Hoger
Wezen maar zelfs dan is Darwin op vele gebieden mis.
Zou
het zo bijvoorbeeld is niet eens tijd worden dat we een extra arm
krijgen dankzij Darwin's theorie? Wij zijn wel eens aap geweest,
er zijn verscheidene zaken van ons afgevallen en onze houding is
veranderd. Ik vind dat de voorbije 2000 jaar de mens er altijd
hetzelfde uitzag. . Het zou zeer handig zijn dat we meerdere armen
zouden hebben. Darwin beweert dat zijn evolutieleer voor zulke
wonderen kan zorgen. We geloven dit al lange tijd maar Darwin,
ik wacht nog altijd op die extra arm. Het is niet omdat dieren zich
lijken aan te passen aan hun omgeving (lichamelijk) dat de mens dit
ook doet. Verdorie toch, nu vergeet ik weer de wereldse wijsheid! De
mens is een dier. Kijk, het is goed mogelijk dat wij ooit
dierlijk geweest zijn, ik zou dit kunnen begrijpen maar enkel als er
een Hoger Wezen in die redenatie betrokken is. Maar denken dat een
aap zomaar in een mens kan veranderen zonder dat daar iets achter
zit, ik weet het niet, ik vind dat maar een dom idee. Uiteindelijk
praten we dan nog altijd over een evolutie, een verandering. Iets dat
gepland was. Zelfs als we ooit dier waren dan zijn we dat nu zeker
niet meer. Waarom zouden we dan in Godsnaam geen aap gebleven zijn?
Je kan van een auto toch geen bromfiets maken en zeggen dat het
nog altijd een auto is. Hij lijkt in sommige opzichten misschien
nog wel op een auto,maar er eentje zijn is hij zeker niet. Ik was
een dier kan logischer klinken dan ik ben een (zoog)dier. Maar
ja, wie ben ik. Ik begin te snappen waarom ik nooit een diploma hebt
behaald, ik snap die wereldse logica helemaal niet. Zoals een
computer wel eens kan aangeven als je hem te ver drijft en hij het
allemaal niet snapt: Does not compute. Ik heb meer dan 7 jaar in
Does-Not-Compute blijven steken. Tot ik besefte dat al die wereldse
wijsheid en kennis eigenlijk niet zo belangrijk was. Meer een
opsomming van fouten. Als we als mens dan toch gedoemd zijn om fout
te denken kan ik dat fout denken beter zelf doen. Dan begrijp ik
tenminste hetgeen waar ik in geloof.
We
zullen het nooit weten wat het werkelijk is voor deze simpelere
reden: als we het zouden weten zouden we niet moeten zoeken,
Dus
misschien is de term welopgevoed, welgemanierd wel niet 100%
datgene wat wij denken dat het is?
Zijn
we werkelijk welgemanierd? Toch kwetsen we nog steeds anderen, we
kwetsen de natuur, onszelf. Waarom? Omdat we nog niet tot het volle
besef zijn gekomen dat we dat doen, en op welke manier. Soms kun je
het zelfsvolledig beseffen en het nog doen, wetende dat wat je
doet eigenlijk niet zo goed is. Wij mensen verzinnen ook graag
excuses die het besef wegjagen, maar daar heb ik het nu even niet
over.
