2

We doden onszelf als mens, we doden de natuur

Misschien omvat “welopgevoed” wel meer dingen die we als mens moeten doen jegens elkander, onszelf en de natuur (met natuur bedoel ik ook het dierenrijk)? Meer dingen waar we rekening moeten mee houden, dingen waar we misschien liever geen rekening mee houden? Misschien moet ieder van ons persoonlijke dingen opgeven in zijn leven en ieder van ons heeft dingen die hij/zij moet opgeven. Als dat niet was ging die persoon in kwestie nooit dood. We doden onszelf als mens, we doden de natuur. En op een geheel subtiele manier. Sommige van de dingen die we graag doen als mens kunnen misschien wel een heel negatief effect creëren op onszelf en onze omgeving. Simpele dingen waar we elk onze bijdrage aan hebben. Dingen waarvan we nu nog geheel niet beseffen zelfs dat ze niet goed zijn. Het kan werkelijk alles zijn.

Het bewijs is er, we gaan dood en de wereld rondom ons gaat dood. Iedereen zal zeggen dat dat pure logica is maar dat is het niet, Mits goede regels en leefomstandigheden is het goed mogelijk dat ons lichaam niet verouderd/ziek word. Ik zeg niet dat het zo is, ik kan het uiteindelijk niet weten, even min als dat jij kan weten dat het fout is. Zo is bij honden alreeds getest geweest op een originele wijze: twee honden werden gevoed, 1 net genoeg, waar je als mens van zou zeggen geef dat beest ocharme meer en de andere hond gaf je af en toe iets meer. Die arme hond die “te weinig” eten kreeg leefde wel degelijk langer dan de andere hond. Uiteindelijk bewijst dit niet noodzakelijk dat dit ook zo voor de mens is. Maar als we al zo verkeerd denken door de verkeerde emotie te volgen, al is het over een dier, dan bewijst dat toch zeker dat wat de waarheid is, goed mogelijk net datgene kan zijn dat sommige van onze emoties en gedachtegang probeert te verdoezelen. Door je te laten denkend dat zoiets totaal verkeerd is, wanneer het in werkelijkheid eigenlijk goed is. Denken dat iets slecht goed is, is een kleine, menselijke, stap verwijderd. Ja, menselijk. Dierlijk kan het niet zijn, dieren denken niet zo complex. Wat wederom bewijst dat we geen dier meer kunnen zijn. Onze gedachtegang is duidelijk anders wat resulteert in goed of slecht gedrag. Bij dieren en insecten is dat anders, zij kennen geen goed of slecht. Zij kennen wel degelijke situaties maar ze hebben niet het besef wat goed of slecht betekent. Voor hen is het een meevaller of een tegenslag. Een actie of reactie. Zij zullen zeker nooit handelen uit goede of slechte intenties. Zij zullen primitief reageren, wat soms slecht kan overkomen maar het dier of insect probeert zichzelf te verdedigen omdat je het slecht laat voelen of om een andere reden. Het is niet slecht van het dier maar een instinctieve reactie. Als een hond je bijt zit er een reden achter. Of die reden telkens etnisch verantwoord is is iets anders. Zij weten immers niet wat goed en slecht is. En degene die mij probeert wijs te maken dat dit niet zo is kan voor mijn part een paar jaartjes naar Bierbeek gaan en pilletjes slikken. Het eten valt er wel mee, maak je geen zorgen. Er zitten daar nog goede mensen. Mensen met misschien een alcohol of drugs probleem, of depressieve mensen, maar goede mensen. Mensen die je graag ontdekt.

Ahum, van horen zeggen dan, niet dat ik het echt zeker zou weten, kuch. Voor degenen die het nog niet moesten doorhebben, dat was inderdaad sarcasme in de hoogste graad. Niet dat ik goed ben in wiskunde of eenieder gebied waar het woord graad in word gebruikt, Dat, was dan weer niet sarcastisch.

Heb je je nooit afgevraagd hoe het komt dat we ouder en ouder worden? Is het misschien omdat we meer besef krijgen van wat niet zo goed is voor ons en het veranderen? Kijk, misschien zijn sommige van die dingen die slecht zijn voor ons wel dingen die we MOETEN doen in deze wereld. Zelfs een religieus iemand, de paus bv, gaat dood. Hij zal het dus ook niet helemaal goed doen. Ik ben er zeker van dat binnen duizend jaar we minstens 50 jaar langer leven, simpelweg omdat we meer kennis hebben verkregen over dingen die eigenlijk niet zo goed zijn. Als die dingen duidelijk waren dat ze niet goed voor ons waren zouden we geen duizend jaar moeten wachten. Doordat we ouder worden met de jaren die verstrijken is het bewijs geleverd dat het goed mogelijk is dat we onsterfelijk kunnen zijn. We moeten er enkel nog naartoe groeien, kortom ons ontwikkelen. Als we niet onsterfelijk kunnen zijn is het ook niet mogelijk dat onze gemiddelde leeftijd dat we kunnen leven stijgt. Als we op de top van de berg zouden zitten zou er nooit een nieuw stuk bijkomen. Zolang we nog hoger kunnen klimmen is het een teken dat we de top nog niet bereikt hebben.

09-11-2015 om 13:14 geschreven door Jim Beta  

1

Besef is alles, zonder besef bestaat niets.

We zien onszelf als beschaafd, maar zijn we dit ook? Hoe kunnen we beschaafd zijn als in werkelijkheid de wereld rondom ons letterlijk en figuurlijk in duizenden stukken valt. Vat ik de term beschaafd misschien verkeerd op? De Van Dale zegt dit:

beschaafd 1 niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkerend: ~e volken 2 welopgevoed, welgemanierd: ~e manieren,

Kijk, ik geef toe dat ik misschien niet 1 van de slimste ben maar ontwikkeld zijn we als volk al zeker niet, welopgevoed misschien wel maar wat beschouwen we als mens als welopgevoed? Kan het niet zijn dat we daar al de mist ingaan? Bij de definitie van het woord welopgevoed? Wat is welopgevoed zijn? Is het niet boeren na een maaltijd, of misschien juist wel? Is het de deur open houden voor de dame? Altijd met twee woorden spreken? ... Misschien wel, maar misschien horen er nog meer dingen bij waar wij als hedendaagse mens nog niet aan denken en/of ten volle bewust van zijn. We kunnen zelfs dingen weten maar omdat we er niet dieper over nadenken beseffen we niet ten volle wat het betekent. Onze hersenen moeten het nog leren maar wij weten het al. Wat duidelijke bewijst dat geest en verstand verschillend zijn en dat ze er wel degelijk allebei zijn. Maar pas als de hersenen het geleerd hebben dan pas kan er besef ontstaan. En enkel als er besef is kan een mens echt waarlijk, beseffend, weten.

Als er een tijdmachine bestond zou ik voorstellen om ongeveer duizend jaar terug te gaan en de mensen in die tijd vertellen over de hedendaagse “wonderen” zoals computers, gsm, tv,.. Niemand zal je geloven en dat komt door maar 1 reden; omdat we nog niet ontwikkeld zijn. De mens duizend jaar geleden heeft te weinig informatie om tot een logische redenering te komen. Doordat hij de logica niet kan vinden zal hij alles dat je verteld afdoen als fantasie of leugen, zonder besef kan niets bestaan. Hoe kan je dan denken dat je als volk niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkeerd? Hoe kan je tot die redenatie komen als je beseft dat je niets weet en achter alles opzoek moet gaan? Ben je werkelijk intelligent als je opzoek moet gaan? Of ben je dat enkel als je het zou weten? Kunnen we onze vorm van intelligent zijn niet meer vergelijken met een vis die op de oever ligt te spartelen om in het water te raken? Zoekend naar manieren om antwoorden te vinden. Antwoorden waarvan we NOOIT zeker kunnen zijn dat ze ook echt bestaan? Misschien is er helemaal geen vijver en liggen we te spartelen voor niets? Niemand die het ooit zal weten, want dan zouden we simpelweg niet hoeven te zoeken. We kunnen enkel gissen en onszelf misleiden met bewijs dat we in de grond of in de zee vinden. Door dit bewijs te vinden worden we zekerder van onze theorie die in werkelijkheid in ons brein ontstaat als een filosofie/fantasie. We doen alles eraan om deze fantasie te bewijzen omdat we zeker zijn dat het zo is, maar in werkelijkheid weten we helemaal niet hoe het is. Het bewijs hiervan is een soort van evolutie die nu al meer dan 2000 jaar bezig is. Als we 1 ding kunnen leren uit het verleden is het wel dat er altijd grote meneren zullen zijn die zeggen hoe het zit om misschien zelfs nog in hun eigen leven die woorden terug in te slikken. We zoeken nu al zolang naar de waarheid maar de geschiedenis leert ons dat we iedere keer opnieuw fout zitten, Als dat niet zo was dan was de aarde nog steeds plat en de zon het oog van God. Stel je voor dat binnen duizend jaar het zover is gekomen dat de mens terug denkt, en gelooft, wat deze 1000 jaar geleden dacht dat de waarheid was. Dat zou nog iets voor ons mensen zijn. We zouden ons wederom kunnen verhogen en zeggen; zie je wel, wij mens hebben daar duizend jaar geleden al aan gedacht maar omdat we op technologisch vlak nog niet zo ver gevorderd waren dachten we dat het iets anders was. En net als elk intelligent wezen zoek je dan verder. Oh wat zijn wij toch slim. Ja, het zou nog iets zijn voor de mens van deze wereld.

Darwin's theorie bijvoorbeeld, zou mogelijk kunnen zijn maar niet zoals hij deze voorstelt. Deze zou enkel mogelijk zijn als er een Hoger Wezen zou zijn, die de aap laat veranderen in een mens (de stadia naar homo sapiens inclusief). Maar als dit Hoger Wezen zulke kracht heeft snap ik niet waarom deze niet gewoon iets nieuws zou kunnen creëren. Ach, nu vergeet ik de kennis van de wereld alweer, er is helemaal geen Hoger Wezen. Alles is ontstaan uit het niets. Wat dom van mij!

Ik kan begrijpen dat het mogelijk zou zijn met de hulp van een Hoger Wezen maar zelfs dan is Darwin op vele gebieden mis.

Zou het zo bijvoorbeeld is niet eens tijd worden dat we een extra arm krijgen dankzij Darwin's theorie? Wij zijn wel eens aap geweest, er zijn verscheidene zaken van ons afgevallen en onze houding is veranderd. Ik vind dat de voorbije 2000 jaar de mens er altijd hetzelfde uitzag. . Het zou zeer handig zijn dat we meerdere armen zouden hebben. Darwin beweert dat zijn evolutieleer voor zulke “wonderen” kan zorgen. We geloven dit al lange tijd maar Darwin, ik wacht nog altijd op die extra arm. Het is niet omdat dieren zich lijken aan te passen aan hun omgeving (lichamelijk) dat de mens dit ook doet. Verdorie toch, nu vergeet ik weer de wereldse wijsheid! De mens is een dier. Kijk, het is goed mogelijk dat wij ooit dierlijk geweest zijn, ik zou dit kunnen begrijpen maar enkel als er een Hoger Wezen in die redenatie betrokken is. Maar denken dat een aap zomaar in een mens kan veranderen zonder dat daar iets achter zit, ik weet het niet, ik vind dat maar een dom idee. Uiteindelijk praten we dan nog altijd over een evolutie, een verandering. Iets dat gepland was. Zelfs als we ooit dier waren dan zijn we dat nu zeker niet meer. Waarom zouden we dan in Godsnaam geen aap gebleven zijn? Je kan van een auto toch geen bromfiets maken en zeggen dat het nog altijd een auto is. Hij lijkt in sommige opzichten misschien nog wel op een auto,maar er eentje zijn is hij zeker niet. Ik was een dier kan logischer klinken dan ik ben een (zoog)dier. Maar ja, wie ben ik. Ik begin te snappen waarom ik nooit een diploma hebt behaald, ik snap die wereldse logica helemaal niet. Zoals een computer wel eens kan aangeven als je hem te ver drijft en hij het allemaal niet snapt: Does not compute. Ik heb meer dan 7 jaar in Does-Not-Compute blijven steken. Tot ik besefte dat al die wereldse wijsheid en kennis eigenlijk niet zo belangrijk was. Meer een opsomming van fouten. Als we als mens dan toch gedoemd zijn om fout te denken kan ik dat fout denken beter zelf doen. Dan begrijp ik tenminste hetgeen waar ik in geloof.

We zullen het nooit weten wat het werkelijk is voor deze simpelere reden: als we het zouden weten zouden we niet moeten zoeken,

Dus misschien is de term “welopgevoed, welgemanierd” wel niet 100% datgene wat wij denken dat het is?

Zijn we werkelijk welgemanierd? Toch kwetsen we nog steeds anderen, we kwetsen de natuur, onszelf. Waarom? Omdat we nog niet tot het volle besef zijn gekomen dat we dat doen, en op welke manier. Soms kun je het zelfs”volledig” beseffen en het nog doen, wetende dat wat je doet eigenlijk niet zo goed is. Wij mensen verzinnen ook graag excuses die het besef wegjagen, maar daar heb ik het nu even niet over.

Besef is alles, zonder besef bestaat niets.

08-11-2015 om 00:00 geschreven door Jim Beta