20 juli 2011 Stormwind - grijze lucht - herfst 83km
GH Löwen Fosters Egelseestr 20
Goed geslapen ondanks de stormwind en regen van vannacht! Bij het ontwaken blijkt er veel water rond de tent te staan en was de wind nog niet gaan liggen.
We worden steeds handiger in het organiseren van onze fietstassen. Alles heeft zijn vaste plaats gekregen en valt in grote lijnen onder te verdelen in de categorieën fietskledij, avondkledij, tentgerief en regenkledij. Ondanks dit, moeten we meestal toch 2 zakken opendoen om het juiste gerief te vinden.
Vandaag startten we in Friedrichshafen en reden langs de oevers van het meer naar Lindau, een 25km verderop. Lindau ligt op een klein eilandje aan de rand van het meer. Nu pas zien we de gevolgen van het stormweer van vannacht. De rivieren die uitmonden in de Bodensee voeren kolkende bruine watermassa's aan en overspoelen de stranden met wrakhout.
Ons oorspronkelijk plan om een rustdag (of middag) in te lassen en onze zwembroeken boven te halen, valt letterlijk in het water. We besluiten de etappes een beetje aan te passen aan de Alpenpas die weldra volgt.
Via Bregenz verlaten we de (60km lange) Bodensee en volgen de Rijn die er de grens met Oostenrijk en Zwitserland vormt. Om toch eens in Zwitserland geweest te zijn rijden we speciaal een brug over en maken we een foto van Jenny bij de Zwitserse vlag. (oude liefde roest niet)
In tegenstelling met het ietwat oudbollige imago van Oostenrijk, komen we heelwat moderne architectuur tegen.
We fietsen op de dijken tussen de steeds groter wordende alpenmassieven, het Vorarlberg-gebied binnen. Ongelooflijk dat de Alpen die gisteren nog zo veraf waren, nu zo dichtbij zijn!
Tenslotte houden we halt in het sympathieke Feldkirch waar we de avond besluiten met een lekkere Japanse maaltijd.
We vertrokken weer vroeg in de morgen (8u15) na een lekker ontbijt.
De overnachting was prima, heel rustig en vriendelijke dame. We volgden eerst de romantische Donau en dan ging de rit verder langs autovrije paadjes. Het fietsen in de mooie natuur is echt fantastisch, we zagen een vos, een bambi en vele grote roofvogels. Ook vele mooie bloemen en fruitbomen kruisten ons pad. We waren verwonderd van de mooie natuur. Dat alle wegen leiden naar Rome, weten we, maar dat ze langs deze mooie autovrije wegen gaan, beginnen we langzaam aan te beseffen.
Op een bepaald moment konden we kiezen, de gewone weg nemen of de moeilijkere weg- met meer bergop, maar met mooiere uitzichten. Xavier besliste al vlug om die mooiste weg te nemen, 't Is tenslotte trainen voor de Alpen! Maar het was echt de moeite. In Höchsten had je een prachtig zicht op de Alpen.
En dan was het bergaf naar de Bodensee: ZALIG!
's Avonds begon het te regenen en dit bleef zo tot midden in de nacht duren. Daarna was het stormachtig waaien, en tof dat het was in de tent...
18 juli 103km Een koudere dag met afwisseling van zon en grijze wolken en enkele spatten regen op de Alp
Slapen in Sigmaringen GH Pfefferle Leopoldstr 22
Vanmorgen vroeg vertrokken en de eerste etappe van de rit dwars door een ongelooflijk rustig natuurpark gereden. Het natuurpark Schönbuch was een formidabele start van de dag. De 8km bosweg langs rustige beekjes hadden we voor ons alleen, op enkele hazen na die voor onze wielen wegschoten.
Reeds vlug waren we in Tübingen aan de Neckar waar een kleine reparatie aan de fiets noodzakelijk bleek.
Van hieruit kwam de Schwäbische Alp in zicht, een 400m hoge helling die we vandaag moesten nemen. De eerste 20km vielen mee, maar voor de laatste 4 km tot Melchingen moesten we toch enkele tandjes kleiner schakelen. Vandaag is Jenny tweede geëindigd in het bergklassement!!!
Vanaf dan was het heerlijk 45km vals plat (bergaf) de Lauchert te volgen van de bron tot de monding in de Donau te Sigmaringen. Ook vandaag was het weer heerlijk meer dan 85% van de tijd langs autovrije wegen te kunnen fietsen, op goed onderhouden en apart aangelegde fietspaden.
17 juli 96km 's morgens druppelt het Vanaf 11u30 tot de aankomst:regen
Rond 2u wakker geworden(?) door de eerste regendruppels. Naarmate de nacht vorderde blijft het meer en meer regenen, daarna te gieten en tegen 7u weer te druppelen.
Ondanks de gunstige verwachtingen staan we zoals altijd rond 7u op. Gelukkig kunnen de tent opbreken in een droog moment. Na een koffie vertrekken we in miezerige weder voor de eerste 40km.
We ontmoeten voor de 2e maaltijd Hollandse lotgenoten met een platte band. Zij zijn op weg naar Rome maar hebben 2 maand de tijd om er te geraken. Ook wij hebben platte bandenpech (3e maal) na de noodgedwongen middagstop door de hevige regen in Pforzheim. We volgen de Wurm stroomopwaarts, een riviertje die kronkelt, tussen bossen en frisse weilandjes.
De weg gaat steeds licht bergop met enkele kleine klimmetjes. Het begint steeds meer te regenen, en na enkele uren begint dat te wegen. Op karakter (en daar hebben we nu eenmaal nog geen gebrek aan) bereiken we ons doel voor vandaag. Een warme douche en lekker maaltijd doet ons alweer verlangen naar morgen waar we zullen beginnen aan het echte klimwerk!
Laat ons de nacht op de camping maar vlug overslaan. Nochtans heeft de camping alle comfort wat een camping normaal te bieden heeft, inclusief plooistoeljes, voortenten en nachtlawaai!
De trein genomen naar Karlsruhe,en na 30min waren we reeds ter plaatse. Karlruhe is een relatief nieuwe stad met vooral veel winkels. Aangezien we toch niks konden kopen omdat we reeds genoeg gewicht meehebben op de fiets, kuierden we wat rond. Door het schitterende weer waren de terrassen heel aantrekkelijk.
In recordtempo de Moderne collector van het Staatliche Kunsthalle doorlopen en vlug terug naar de camping. En gezien het een rustdag betreft, kan ik niet alles vertellen...
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt springen we gezwind om 8u15 op de fiets.
Eerst fietsen we een beetje door de bossen en verder langs autoluwe paadjes langs kleine dorpjes. We passeren veel fruittelers.Onze GPS is toch wel super; die vindt steeds de juiste weg zodat je nooit moet stoppen en zoeken. (geen reden dus om ruzie te maken).
Ondertussen hebben we een vast stramien: vroeg vertrekken, eerst dertig km, dan een koffietje. Niet voor 55km denken aan eten. Stoppen voor een snack (soep, pasta, nog te vroeg voor schnitzels) en een terras in de zon. Nog eens 20km en stoppen voor een reuze portie taart mit Zahne, of een ijsje. Vanaf 100km mag Jenny beginnen zagen om te stoppen. De zadelpijn negeren we professioneel, maar het lukt niet zo goed.
Hopelijk doet de rustdag van morgen ons overal deugd.
Nu staan we op een camping in Uberstadt-Weiher op een recreatiedomein. Dat is voor ons een geheel nieuwe manier van reizen (en de oude was zo slecht nog niet...)
Vandaag missen we het huwelijk voor de wet van Jolien en Dimitry. Langs deze weg onze hartelijke gelukwensen aan het jonge paar, hun ouders en grootouders.
Vanmorgen kregen we een lekker ontbijt van de huisbaas, die tevens eigenaar is van de bakkerij en tearoom onder onze kamer.
Om 8u stipt zitten we op de fiets. In tegenstelling tot gisteren, willen de benen vandaag wel mee. De ene dag is blijkbaar de andere niet. Ook Jenny's kniepijn is verdwenen door de goede nachtrust. Vandaag volgen we de Rijn stroomopwaarts. De vakwerkhuizen in Bacharach slaan we over en rijden verder tot Bingen. Om de paar km komen we wel een kasteel tegen of toch de restanten ervan.
Het fietspad langs de Rijn is autovrij en veel groener dan gisteren. We volgen de aken geladen met kolen en grind tot in Bingen. Daar zoeken we een internetkafee om onze foto's op het net te plaatsen. Leuk om zien is dat er reeds zoveel bezoekers waren op onze blog. Dat zal ons later ongetwijfeld veel uitleg besparen...
We verlaten de Rijn en fietsen nu de Rheinhessen in. Dit is een heuvelend landschap met in het begin veel fruitteelt. De appel- en pruimenbomen en de voldragen jeneverstruiken zijn heel verlokkelijk. Maar een handvol rijpe braambessen geven ons weer de nodige energie om de verschillende heuveltjes meester te kunnen. Even verder zagen we 2 hinden onze weg dwarsen.
In Nierstein genieten we van een heel lekker Rijnwijntje in een "Gutschenke" alvorens we per veer de Rijn oversteken. Eenmaal de rivier over, komen we in het natuurgebied Kühkopf- Knoblochsaue. Via Leeheim bereiken we Gernsheim, ons eindpunt voor vandaag. Geholpen door de gps vinden we makkelijk een alternatief voor het gesloten hotel die we in gedachten hadden.
13 Juli 2011 107 km Gem. snelheid 16.7 Rugwind 's morgens grijs en motregen Tegen de avond lichte regen 6u25 op de fiets
Café Bonsch Liebfrauenstr. 45 Oberwesel
Om 8 zitten we reeds op de fiets na een uitgebreid ontbijt. Het is miezerig weer maar geen regen. Al snel zijn we in Remagen ( lekker bergaf) en zijn we aan de Rijn, die we de ganse dag zullen volgen.
Gisterenavond kregen we telefoon van zusje Monique.
Zij verblijven 2 dagen in Bad Ems op hun terugweg naar huis, en we spreken af om een dagje samen te fietsen. We treffen elkaar in Andernach ( TSS Koblenz en Remagen).
Van de "romantische Rhein" zien we niet veel, het is veeleer een industrieel rijngedeelte.
In Koblenz nemen we eerst enkele fotos bij de samenvloeiing van de Moezel en de Rijn, bij het standbleeld van Keizer Wilhelm 1 ( die Deutsches Eck). Daarna zoeken we een gezellige tent om iets te eten en vertrekken we weer samen op de fiets. Nu hebben we reeds 500km op onze teller staan. De mijne telt iets vlugger dan die van Xavier's GPS.
Het gedeelte na Koblenz tot Oberwesel is nu veel mooier. Dit gedeelte van de Rijn noemt men 'Tal der Loreley. Door de bochten in de rivier biedt het landschap steeds een wisselend uitzicht op wijnbergen en bossen, oude stadjes met promenades en taart etende Duitsers, burchten en ruïnes. Na een 15 tal km drinken we nog een koffie en nemen we afscheid van de jarige Eddy en zusje Monique.
We fietsen verder en zoeken een leuke B&B in Oberwesel. We treffen een heel vriendelijke gastheer en een heel mooie kamer.
Na een lekkere maaltijd en degustatie van de lokale droge witte Rijnwijn uit Bacharach kruipen we vroeg onder ons donsdeken.
12 Juli 2011 106 km Oostenwind (de ganse dag tegen!) Zwoel weder, tegen de avond enkele verfrissende druppels
Hotel-restaurant Görres Villip 70€ voor een nette kamer incl ontbijt
Vanmorgen, na onze erste nacht in de tent, om 7u15 reeds gesociallised met de buurman in de sanitaire blok. Mijn voornemen om meer open te staan voor toevallige ontmoetingen ( zie "op weg naar Compostella" in Man Bijt Hond), leverde ons 2 Senseo-koffies op.
Direct na onze vroege start, 7u45, staken we de grens Nederland-Duitsland over. De eerste 45 km berg op en af, door voorstedelijk gebied, en toch ook prachtige landelijke wegeltjes, viel wat tegen door de hardnekkige tegenwind. Ons ontbijt genoten we op een boerderij na 20km waar we ons listen verwennen door vers gebakken broodjes, spek met eieren, kaas, heerlijke ham en dikke schellen boereboter.
Door het latere ontbijt aten we enkel taart (maar dan wel Duitse hoeveelheid) als middagmaal. De opgedane callorieën hadden we nodig om de harde tegenwind weerstand te kunnen bieden. Voorbij Dūren vervoegden we de Reitsma Fietsroute naar Rome ( voorlopig reeds 350km), en komen al vlug de eerste Hollanders tegen met hetzelfde reisboekje, op weg naar de Bodensee en Rome. Na 105 km we er de brui aan, mede daar het begon te druppelen en ons zitvlak voldoende pijn deed voor vandaag.
Een klassiek Duits hotel in Villip bezorgde ons de nodige krachten ( Weißbier en schnitzel) om het morgen weer te zien zitten.
We vertrokken vroeg (7u30) aan de trekkershut in Diest. Afgezien van een vervelende mug sliepen we redelijk goed.
In Hasselt (via het Albertkanaal) stopten we voor een koffie en koek op een zonnig terras. We volgden het kanaal verder langs het jaagpad tot Genk met zijn vele industrie (oa. Ford). Rond Maasmechelen we het Julianakanaal en natuurlijk ook de Maas. Rond de middag hadden we reeds 60km op de teller staan!
Met een pondje staken we een zij-arm van de Maas over. Zo arriveerden we in Berg aan de Maas en dus Nederland, waar de huizen reeds anders zijn, maar in tegenstelling tot de verwachting het landschap niet helemaal vlak blijkt te zijn.
Langs kleine dorpjes en autoarme straatjes, soms kiezelpaadjes en boswegen vol vliegen en wespen, bereikten we tenslotte na 113km Landgraaf, het eindpunt van de dag. Het was een Lange dag. Na het opzetten van de tent en het uitwassen van de fietskledij, genoten we van een lekkere steak.
Na een goede nachtrust en lekker ontbijt namen we afscheid van tante Veerle. Philip vergezelde ons, in spurttempo, tot aan het pondje over de Schelde.
Daarna volgden we de Schelde en zijn "stille waters". De dijken naast de Rupel en zijn overstromingsgebieden waren het decor tot Mechelen. De vele konijnen, hazen, fazanten en ander (water)wild bleven ons in hoge mate boeien.
In Mechelen volgden we de Dijle, Nardat we een koffie genoten hadden op de grote Markt. De vele meanders zorgden niet voor de kortste, maar zeker wel voor de mooiste route. We kwamen Werchter voorbij, waar het Classic-Festival gister nog plaatsvond.
Rond 16u15 zijn we in Diest aangekomen. De opvoorhand gerserveerde trekkershut viel heel goed mee qua netheid en rust. De 2 huisjes staan mooi geïsoleerd in het groen en zijn geflankeerd door aparte douche en lavabo's.
De eerste pint liet zich héél erg smaken en het reuze zwembad op het Provinciaal Domein De Halve Maan, zorgde voor de nodige verfrissing. Een iets moeizamere fietsdag, maar door het mooie weder en de 100% autovrije fietspaden, toch een heel leuke dag.
09/07/2011 103 km Gem snelheid 19.9 Wind in de rug
Start om 8u. Na enkele foto's en zonder veel lawaai, verlaten we ons huisje in Roeselare. Miezerig weder - onze dochters vergezellen ons! Even de gps checken, en dan via de vaart richting Izegem. In Kachtem wachten onze vrienden, Joris en Kathia ons op en nemen we afscheid van onze kids.
In Ooigem zijn we getuige van de vangst van een karper van 6.5kg door 2 super 'spraakzame' vissers. We volgen de Leie tot Deinze waar we koffie drinken en fietsen verder via Zwijaarde tot Merelbeke. Daar eten we en krijgen het gezelschap van Ann en Rein die ons een voorspoedige reis komen wensen.
Net na het afscheid van K&J, krijgen we platte band nr.1. Via het jaagpad van de Schelde gaan we wind-mee naar Dendermonde, waar mijn broer Philip ons opwacht in Zele ( eerst koffie)
De laatste 10km rijden we samen naar Hamme, waar Veerle ons opwacht. Douche en zwembad gaan een gezellig cafeebezoek vooraf. Daarna trakteert Veerle ons op de eerste mosselen van het seizoen en plaatsen we alvast de eerste foto's op het net.
Mama en papa vertrokken met veel enthousiasme richting Rome.
Met een stevige, maar zware fiets reden ze de straat uit. Helaas wat motregen bij het vertrek maar in de middag hadden ze stralende zon. We reden mee tot aan de vaart om hen uit te zwaaien. Langs de vaart stonden Katja en Joris hun op te wachten om mee te fietsen tot in Gent.
Na 100 km kwamen ze aan in Hamme. We kregen telefoon dat alles dik in orde was. Ze overnachtten bij onze nonkel en tante en fietsten de volgende dag door naar Diest.
Via mail kregen we hun slaaphutje te zien. Aan de telefoon klonken ze heel vrolijk en zagen ze nog steeds alles goed zitten. Met konijntjes in de tuin en hun fietskleren al uitgewassen belden ze ons nog eens op.
Vandaag staken ze de grens over. Hun GPS werkt zeer goed zeiden ze.
