Na de middagpauze sturen werken in Dornbirn ons andermaal van de geplande route. Maar door enkele lokale straatjes de hindernis ontwijkend geraken we terug op de paars gekleurde route die op het Garminscherm af te lezen valt.

De 200 leidt ons naar de Hochtannbergpass gelegen op 1679 meter. Net voorbij Schröcken is de weg opgebroken. Je moet er over een wegdek dat uit dikke losse stenen, de naam kiezel niet waardig, bestaat. Voor autoverkeer goed te doen, met een motor is het even balanceren en offroadtechnieken aanwenden. In Worth mis ik heel even maar tijdig beseft dat we mis zitten met keren, wel vervelend voor degene die je volgt, corrigeer ik het foutje. Net voorbij Lech opnieuw werken in de tunnel vlak bij de Flexenpass (1773 m).

Hier ligt de sneeuw nog tot vlak bij de weg. JM rijdt nog in zijn zomerjasje zodat we even stoppen om hem wat warmers te laten bij aantrekken. Twee mountainbikers “made in Holland” op weg naar Rome stoppen bij ons voor een babbel.

Over de Arlbergpass richting St Anton. De GPS doet even raar. Hij waant zich blijkbaar op de S16. En inderdaad vanuit de ruimte gezien klopt dat wel. Die zit met name in een tunnel onder ons. Negeren dus die vraag om te herberekenen.  Ondanks het wit kleurtje op de Michelin-kaart gaat het richting Landeck vrij vlot.

Omstreeks 16 uur zit de 312 kilometer lange transfer erop en kunnen we de enige vrije kamer in het motorrijdershotel Enzian innemen. De “panorama”-suite 304 is aan 69 euro per nacht per persoon in half pension is, rekening houdend met het uitgebreide avondeten en, zo zal morgenochtend blijken uitstekende ontbijtbuffet in feite best aanvaardbaar. Het hotel maakt deel uit van een groep hoteluitbaters die zich verenigd hebben onder het logo “Let’s bike together” en een gezamelijke website hebben onder www.motorrad-hotel.com. Het hotel Enzian vind je rechtstreeks  onder www.hotel-enzian.com.

Na het grill-buffet (à volonté!) staat er een vriendenmatch tussen de Oostenrijkse ploeg en het elftal uit Malta op groot scherm in de bar van het hotel op het programma. De Oostenrijkers natuurlijk apetrots met hun 5-1 overwinning.

Van Fahl in Süd Scwharzwald naar Landeck in Tirol. 312 km

Bij het ontwaken zien we de mist al hangen boven de bomen op de Feldberg achter het hotel. Het wegdek is nat zodat we maar besluiten om na het ontbijt het regenpak aan te trekken.

Dit keer meer geluk, eens over de Feldberg (B317) worden we begroet door een straaaaalend zonnetje. We volgen de route die Miss Garmin ons aanbeveelt. Mooie vlotte wegen afgewisseld met af een toe een dorpje waar de snelheid in de regel tot 50 km/h wordt herleid maar waar we ook respectvol de zone 30 regels volgen. Langsheen de Titisee  de Grüne Strasse B31 volgend  langsheen Neustadt, Löfingen, Hüfingen, om nabij Geisingen rechts aan te houden naar Engen im Hegau, flirtend met de Autosnelweg. Net voorbij Engen lessen we de dorstige motoren. De GPS leidt ons opnieuw de B31 die er nog steeds Grüne Strasse genoemd wordt op door Aach, Eigeltingen naar Ludwichshafen. Hierbij komt de Bodensee in het zicht en we rijden langsheen de oevers verder naar het Oosten. Na het centrum gaat de B31 over in een autoweg en het vlot behoorlijk richting Friedrichshafen. Nog even pauzeren langs de drukke expressweg voor een koffietje alvorens het drukke Friedrichshafen binnen te rijden. Niet aan te bevelen: in het centrum gaat het vaak stapvoets vanwege de verkeersdrukte. Volgende keer plan ik een omweg er rond. We zullen misschien niet minder lang moeten rijden, maar in elk geval wat aangenamer.

Eens voorbij Friedrichshafen vlot het weer en net voorbij Lindau passeren we de Oostenrijkse grens. Net over de grens talrijke tankstations. En dat blijkt niet voor niets. De brandstofprijzen blijken in Oostenrijk minsten 20 Eurocent goedkoper. Aanschuiven opnieuw in Lochau en even later in het drukke Bregenz.

Maar dan, net aangekomen in Dornbirn zien we boven de bergen een eerder gekend fenomeen. Donkere wolken, lichtflitsen en het gegrom van de slechtweermaker. Omdat het intussen al middag is kijken we uit naar een etablissement ter versterking van de inwendige mens. Omdat de eerste druppels duidelijk maken dat het menens wordt nemen we dan maar het zekere voor het onzekere en zondigen een eerste keer tegen de culinaire code door een Mc Donalds als schuiloord te kiezen. Beter dat dan een nat pak en onzekerheid over een maaltijd. Nog wat kaartenstudie en tegen dat we klaar zijn is de bui overgewaaid kan de sleutel terug op het contact.

Om 7u45 wordt de startknop ingedrukt van de BMW R1200RT en de Honda Pan European voor anderhalve week puur motorgenot. Het wolkendek zit dicht en de illusies om droog op de bestemming te geraken worden diep onder het regenpak bewaard.
Om vandaag op een redelijk uur, zonder overdreven snelheidsovertredingen, in het Zwarte Woud toe te komen nemen we de E313 richting Liège om later in Thionville (Frankrijk) na de tankbeurt in de Air de Berchem (Luxemburg) er weer af te rijden.

Even voorbij Liège. De wolken kleuren zwart en het wordt donker alsof de avond valt. Thor heeft blijkbaar een minder goede dag en laat het hemelwater volop naar de aarde vallen. Stoppen is er niet bij op de snelweg. Bliksem en donder verwittigen ons dat we nog wat kunnen verwachten. De hagel zo groot als knikkers slaat keihard en bij momenten erg pijnlijk toe. Regen en hagel beperken het zicht gevaarlijk in de ingevallen duisternis. Eindelijk kunnen we in Beaufays aan het Q-8 tankstation onze motoren onder een afdak zetten. We spoelen de emoties weg met een bakje zwarte troost en wachten hoopvol beterschap af. En we zijn niet alleen! Een groep Franstalige landgenoten op weg naar de Vogezen zoekt ook verschuiling voor het noodweer dat trouwens elders in het land voor nogal wat schade zorgt aan huizen en wegen.

Even twijfel ik nog. Terugrijden en de reis afbreken of toch maar verder rijden? Metgezel JM is resoluut. Nog even wachten tot het wat minder hard regent en dan opnieuw het gas erop, richting bestemming. We hebben ons lang genoeg verheugd op deze reis.
Na een goed uurtje schuilen zijn de zwaarste buien voorbij en inderdaad: ter hoogte van Bastogne klaart het zelfs op.

Door al het oponthoud ruilen we het voorziene ontbijt in de Aire de Berchem voor een vroeg middagmaal. Eerst de motoren nog voorzien van de hier toch iets lager geprijsde benzine.
Eens de autosnelweg naar de D918 (richting Saarlouis) volgen we de volgende route: Kédange-s-Canner  → Dalstein  → Rémelfang → Boulay-s- Moselle →Fouligny →Faulquemont→ Baronville →Dieuze →Maizières-les-Vic →Blâmont →Baccarat →over de N59 →St-Die-des-Vosges → St-Marie-aux-Mines naar de D416 → Ribeauvillé over de D106 →Marckolshem naar de D10 en vervolgens Zuidwaarts over de D20 langs de Rijn →Frans-Duitse grens ter hoogte van Breisach am Rhein.

Aan de grens, die in feite gevormd wordt door de Rijn, worden op de Reinbrug (N415) werken uitgevoerd. Dat was in augustus 2007 ook al het geval.  We zullen ze nog vaker tegenkomen, de verkeerslichten die de beurtelingse doorgang van het verkeer op een werf regelen. Lange wachttijden zijn hier blijkbaar normaal.

Intussen is het weer volledig omgeslagen. De zon heeft zich laten gaan en de temperatuur is al behoorlijk toegenomen. Wanneer we langsheen Bad Krozingen rijdend in Staufen in Breisgau stoppen is de verfrissing op het terras naast een drankencentrale welgekomen. Via Münstertal rijden we over de Spielweg (in het weekend verboden voor motoren) en met wat plaatselijke omleiding door wegenwerken terug richting Zuiden tot in Todtnau. Richting Feldberg dan maar om in Fahl de motor stil te leggen aan hotel Lawine, waar we verleden jaar al goede ervaringen hadden tijdens onze Schwarzwaldtour 2007.

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!