Zelfs als je als koppel uit elkaar gaat moet het naar mijn mening lukken als vrienden... Zeker als er eigenlijk niets ergs gebeurd is maar dat het gewoon niet ging om een koppel te vormen met die persoon. Het is nu paar weken gedaan met men ex, vriendschap mocht er langs mijn kant zeker zijn, ik heb haar altijd geweldig gevonden als vriendin... Jammer genoeg is ze als lief net iets minder geweldig.
Het is jammer voor haar, ze heeft me "getoucheerd"... 2 dagen na dat ik het was gaan uitmaken kreeg ik een bericht waarin stond dat ik moest stoppen met liegen en dat zij het had uitgemaakt, normaal gezien zou ik hiervan niets zeggen en het vergeten na paar dagen, maar deze keer moet ik zeggen dat het heel slecht overkwam... omdat ik al wist dat ze een dramaqueen is kon ik de verwijten verdragen en relativeren, maar om na 2 dagen nog zo een bericht te sturen vind ik er persoonlijk wat over.
Normaal gezien zou het mij zeer weinig kunnen schelen wat er gebeurd na een "relatie" van 2 maanden. Maar doordat ze zaken tegen mij zegt en dan volledig andere dingen tegen de rest gaat zeggen... dat zat me wat dwars. Als ik haar zou willen kwetsen had ik meteen al haar geheimen en verhalen die haar kunnen raken online gezet, misschien moet ik dat wel eens doen, maar voor de moment ben ik er nog te braaf voor.
Het eerste deel was geschreven toen het net gedaan was... nu nog een week verder heb ik er nog veel meer over kunnen nadenken.. Waarom?? omdat ik graag nadenk over hoe ik het anders had kunnen doen of men beslissing veel eerder had kunnen maken, ik blijf erbij dat moest ik niet gedronken hebben -de avond waar we het hadden goed gemaakt na een zware ruzie- het toen al gedaan was geweest en eigenlijk had het 2 weken daarvoor al mogen gedaan zijn naar mijn mening...
Ergens vind ik het misschien erg (voor haar dan) dat we niet meer gewoon tegen elkaar praten...behalve die ene keer deze week dan, al was dat niet echt praten maar meer een "ik haat u, en ik geef u een knipoog-gesprek", ik vond het best nog wel hilarisch toen ze haar gekende lange berichten stuurde naar mij... het was afwachten in spanning elke keer... Maar ik had toen gewoon geen goesting in een lange discussie die zowizo toch op niets zou zijn geëindigd, dus heb ik er een eind aan gemaakt... Niet aan haar natuurlijk, maar aan het gesprek.
Maar langs de andere kant vind ik het niet erg dat ze niet meer tegen me praat, ik heb eindelijk nog is ME-time, ik kan nog is een pintje drinken, want als ze mee was dan stonk ik altijd... omdat ze er ni tegen kan en bla bla bla... ook het gedurig checken van men GSM vond ik irritant en daarom ben ik nu blij dat ik men GSM 3,4u niet hoeft te bekijken en geen schrik hebben om een paar boze berichten te krijgen omdat ik 15min niet antwoord.
Ben ik er al over? Daar kan ik ja op zeggen, Ben ik het vergeten? Neen, ik vergeet niet snel... soms een voordeel, andere keren een nadeel. Ik ga nooit zeggen dat het volledig haar fout was, je bent altijd met 2... Maar volgens mij verwacht ze de "relaties" uit de films, de onmogelijke...
Het was leuk voor zolang het duurde, alhoewel... Voor mij moet al het serieus gedoe nog niet.. ook al ben ik 18 jaar en wordt ik binnenkort 19, ik wil nog veel liever genieten van het leven in plaats van me al te gedragen als "man&vrouw"... als ik een lief heb is dat mooi meegenomen en ik wil er dan zeker voor gaan, maar ik ga me nog niet voortdoen alsof ik al getrouwd ben en samen moet blijven voor de kinderen... dan zeg ik,
