de ene week goeie maatjes, de andere week bijna negeren?
rare week was het, vorige week op haar feest was alles nog vrolijk en was alles oke en dees en tgeen. maandag viel het nog mee, maar het viel me wel op dat er iets was, maar vanaf dinsdag heb ik het gevoel dat een soort muur rond haar staat die er enkel voor my staat? ik geraak er dus al de hele week niet doorheen... ook je gezicht staat al een hele week op "als je nu tegen mij iets durft te zeggen pas dan maar op". ik weet niet wat het is en onze gesprekken ( als we die al hebben ) zijn zeer moeilijk op gang te krijgen en vooral op gang te houden. normaal loopt het als niets terwijl nu de handrem op blijkt te staan.
SLUIT ME TOCH NIET UIT!!! ik versta da en ik weet dat het een moeilijke periode is... ma ik voel mij slecht als ik je ni mag helpen of kan....
