|
Markten, ik geloof niet dat ik iets leuker
vind en deze morgen staan er twee op ons programma. Wij ontbijten om 7u15 en om
8u staat iedereen klaar om onder leiding van Armando door de stad te trekken
terwijl wij de eerste regendruppels al voelen.
Otavalo
is bekend om zijn markt, die op zaterdag nog veel groter is omdat er dan ook
een dierenmarkt is. Wij wandelen eerst over de dagelijkse markt met groenten,
fruit, vlees etc. Heerlijk om rond te lopen en alles te bekijken wat er wordt
verkocht. Veel fotograferen. Hier zijn eettentjes met veel vieze dingen, zoals
een soort puree van bloed. Stilaan begint het harder te regenen als wij op de
ponchomarkt aankomen. Ik denk dat wij de enige kooplustigen zijn.
Het
is echt een mooi kleurig schouwspel door al de gekleurde stoffen en tassen. En
er zitten ook echt mooie dingen tussen. Gevolg is dat ik maar eens aan het
kopen sla. Na een paar reizen in Afrika en
Azië merk ik snel dat ik het afdingen nog steeds prima beheers. Leuk
spel wat wij echt gewoon voor de lol doen. Tassen, dekens, sjaals, hoeden,
armbandjes, schaaltjes, bordjes, schilderijtjes
Sommige dingen mooi, andere
zo lelijk dat een mens zich afvraagt wie dat koopt.
Gelukkig
hebben wij nog wat plaats vrij in onze bagage, maar nu lopen wij wel nog 2
weken door Ecuador met onder andere een prachtige handtas. Vraagprijs 38
dollar, betaald 22 dollar. Koopje dus. Maar ook op deze markt zijn de mensen
het leukst. Veel mooie oude mensen in traditionele kleding.
Om
10u komen wij uitgeregend aan aan ons hotel vanwaar we vertrekken richting
Quito. We stoppen al vlug aan een taverne met een mooi uitzicht maar de nevel
verpest het voor ons. We drinken een lekkere cappuccino en krijgen een soort
zandkoekje dat wij besmeren met karamel en samen met een stuk kaas opeten. Raar,
maar wel lekker. Als wij hier vertrekken; stapt er een indiaans meisje mee op
de bus die een paar liedjes voor ons zingt en dan Lieve en mij elk 4 sjaaltjes
verkoopt en wij zijn niet de enigen in het gezelschap die niet aan de
verleiding kunnen weerstaan. We droppen haar en rijden verder.
Enkele
kilometers verder krijgen we een lekkeband.
Dat betekent een garage opzoeken, waar onmiddellijk de band verwisseld wordt al
zei het dan wel op een voorhistorische manier en onder de controlerende ogen
van ons gezelschap. Na een halfuurtje kunnen we onze reis verderzetten.
Een
10-tal km boven Quito ligt de evenaar. De precieze plaats is in de achttiende
eeuw door een Franse wetenschapper vastgesteld, berekend eigenlijk. In het
Spaans wordt de plek la Mitad del Mundo
genoemd, ofwel het midden van de wereld.
Het
monument bestaat uit een toren annex museum, een wereldbol en een met verf over
de grond getrokken streep. Daaromheen
heeft men een nieuw dorp met restaurantjes, ateliers en souvenirwinkels
gebouwd. Het ziet er allemaal erg proper uit, maar het is en blijft een
onnatuurlijk toeristisch circus. Wij lunchen hier en lopen daarna natuurlijk
eens tot op De Lijn voor een paar fotos.
Over het domein staan mooie geverfde banken gevormd als de vleugel van
een kolibrie.
Met
de nieuwste gps-technieken ontdekte men dat het eigenlijke middelpunt van de
aarde 216m meer opzij ligt en hier heeft men het 'Inti-Nan' openluchtmuseum. Hier
kun je wat leuke proefjes doen, o.a. natuurlijk de proef met het water, met
gesloten ogen over de lijn van de evenaar lopen, wat niet lukt omdat je naar
links of rechts getrokken wordt door de magnetische kracht. De proef om een ei
op een spijker te plaatsen, wat gemakkelijk gaat op de evenaar. Dan de proef met het weglopen van water uit
een bak. Op het zuidelijk halfrond draait het water met de klok mee, en op het
noordelijk halfrond tegen de klok in. Op de evenaar loopt het water zonder
draaikolk weg.
Wij
krijgen ook wat uitleg over de historie van de Ecuadorianen en verschillende
van de indianenstammen die nog in de jungle wonen. De methode die de
koppensnellers gebruiken om hoofden te krimpen wordt ons nauwgezet uit de
doeken gedaan en wij weten nu alles van een klein visje dat bij de mannen die
in de Amazone plassen naar binnen zwemt. Er is ook een huisje te zien waarin de oorspronkelijke bevolking vroeger
woonde en dat een hoekje heeft voor huisdieren, cavia's.
Als wij in Quito toekomen geeft Armando ons de raad om bij valavond niet
meer op straat rond te dwalen. Als we toch nog weg willen naar de uitgangsbuurt
we best per taxi naar het hotel terugkeren. Quito heeft de reputatie om een
hoge criminaliteit te hebben. Karel, Sofie en wij gaan in een market op een
500m van het hotel boodschappen doen. Ons avondmaal, brood met kaas en tomaat,
wordt op het dakterras van het hotel genuttigd. Onze kamer valt tegen: de
plakkerij komt van de muren, het kamervenster geeft uit op een gang en de
badkamer stinkt naar de aflopen. We schrijven nog wat aan de blog en slapen
lekker onlangs de schamele kamer.
Reisafstand
Otavalo-Quito ca. 95 km, reisduur ca. 2 uur (excl. stop evenaar).
HOTEL
Sierra Madre Vintimilla y Luis Tamayo 933 Quito
|
