Woensdag 24 juli 2013
Per jeep naar de Bromovulkaan
We
vertrekken om 8u na een uitgebreid ontbijt en nemen afscheid van eigenares
Tante Enny. We kunnen er niet onderuit en moeten samen met hen op de foto, maar
eerst moet de kleine man naar voor of hoger dus gaat Jean(= kleine man) op het
tuinmuurtje staan. Onder wegstoppen we in een klein dorpje en krijgen we een
half uurtje om op de markt rond te lopen. Schitterende kleuren maar stinken
. In ruim een uur rijden we dan naar een typisch
Oost-Javaans dorp in de Tenggervallei waar de reisorganisatie al jaren te gast
is - zo blijkt uit het gastenboek van de familie waar we op koffievisite gaan. We zitten in een klein kamertje en door
de ramen worden we door de kinderen van de school ernaast bespied. De komst van
een groep Nederlanders en Belgen brengt hier regelmatig de nodige afleiding.
Veel kinderen zijn zo brutaal dat ze zich bij de ingang van het huisje verdringen
om maar niets te missen. Wij brengen een bezoekje aan het achterin
gelegen toilet en weer valt het ons op hoe slordig ze hier leven. Geef ons
Belgische vrouwen een uurtje met de hulp van een sterke kerel om alle rotzooi
naar buiten te werpen en het zou al heel wat leefbaarder zijn en dan natuurlijk
Cif en een schuurspons
. Onze bus maakte om 10u plaats voor stevige, open
jeeps. We nemen alleen spullen voor één nacht mee in de rugzak en de rest blijft
in de bus die we morgen eerst terug zien. Staande in de laadbak maken we een
avontuurlijke rit door het vulkaanlandschap tussen de Bromo en de Semeru naar
de zee van zwart lavazand. Het is achterop die jeeps een kwestie van je
stevig vasthouden en meeveren, een soort surfen, met de steile bochten en het
hobbelen door de grote gaten in de weg. We stoppen na 15 km, zo'n drie kwartier
rijden, op een hoogte van 2150 meter voor het dorpje Ngadar. Wij genieten wij van
het uitzicht over de steile akkertjes die zich op de vruchtbare lavagrond,
de uitlopers van de vulkaan uitstrekken. Nog een paar kilometer door de bossen
tot de kraterrand, op 2363 meter hoogte waar we op een parking picknicken.
Inmiddels is het lichtjes beginnen regenen en er vertrekt hier ook een weggetje
naar beneden, naar de savanne (grasvlakte) op de bodem van de caldera (de grote
oude krater van ca 8 km doorsnee), op 2110 meter hoog. Het is de bedoeling om
naar het hotel te stappen. Tijdens het dalen stopt het met stilletjes te regen
en beneden pikken de jeeps ons op omdat de weg verderop niet begaanbaar is door
de modder. We rijden nog een paar kilometer waarbij het gras plaats maakt voor
een eindeloze zee van zwart lavazand. Hier kunnen we kiezen of te voet verder
gaan of met de Jeep en bagage mee naar
de lodge. Ellen, Maire, Jean en ik rijden mee omdat we geen zin hebben om nog
meer dan een uur door de regen te lopen in de stinkende uitlaatgassen van de vele
bromfietsen die hier rondrijden omdat er juist een Hindou ceremonie doorgaat. Het
zou hier rustig moeten zijn, maar er is oorverdovend geraas en stank van
honderden brommertjes die hier als losgeslagen gekken rond razen. Nog een paar
jaar zo en er blijft van het natuurschoon niet veel meer over. We rijden door
de zandwoestijn langs de krater van de Bromo zelf (zonder top, met veel rook =
zwaveldamp). De oude vulkaan ernaast heet Mt Batok. De Bromo is de bekendste
vulkaan op Java. De berg is met 2392 m zeker niet de hoogste berg van de regio,
maar de ligging is wel zeer bijzonder. De vulkaan ligt samen met twee andere
vulkanen in een zandzee van 8 bij 10 km. De Bromo maakt deel uit van het
Tenggermassief en is gelegen in het Bromo Tengger Semeru Park Nationaal - Oost-Java. Dat een vulkaan onvoorspelbaar
blijft, bleek in de zomer van 2004, toen de Bromo plotseling uitbarstte. Er
zijn 2 doden gevallen (toeristen) en 2 mensen zijn gewond geraakt.
Het
hotel Lava Vieuw Lodge ligt direct aan de kraterrand op 2350 m en het is
hier koud en bewolkt met af en toe een beetje regen, het voelt als 'waterkou'.
Een paar honderd meter verderop is een klein dorpje, maar daar is niets te
beleven. Helaas is er hier ook geen wifi, dus het is erg lastig de lange tijd
te doden. Gelukkig blijft de rest van de
groep niet te lang weg en na het diner met life-muziek waarbij heel wat oude
hits aan de beurt komen, wordt nog overleg gepleegd: wat gaan we morgen doen?
Om 4u te voet vertrekken naar de Bromo of met de jeep naar een uitzichtpunt en
dan naar de Bromo; in beide gevallen heb je de zonsopgang van op de Bromo. Jean
en ik hebben geen zin om zo vroeg al een wandeling van 3u te maken nog
gedeeltelijk in het donker, inclusief de steile beklimming van de Bromo of om
in een open jeep staande door elkaar geschud te worden.
We besluiten
de zonsopgang vanuit de lodge te bekijken en kruipen vlug onder de wol. De
kamer is geen optie om lang in te verblijven: een donkere, eenvoudige, kille
accommodatie met een zeer eenvoudige badkamer - wel ruim maar niet aangenaam en
vochtig, dus snel onder de dekens en onze ogen dicht!
Overnachting: Hotel
Lava View - Bromo (Java)




|