Maandag 22 juli 2013                 Prambanan en Sukuh - wandeling naar Tawangmangu                         

We vertrekken vandaag vroeg om om 9u met een bezoek aan de Prambanan te beginnen. Dit is een andere indrukwekkende tempel op 18 km van Jogja. In tegenstelling tot de Borobudur is dit een hindoeïstisch bouwwerk en nu schijnt de zon. De drie hoofdtempels zijn prachtig gelegen. Zij werden rond het jaar 856 voltooid als aandenken aan de overwinning van Rakai Pikatan (een Shivaistische nazaat van de Sanjaya's) op de laatste Sailendra-vorst van Midden-Java (die naar Sumatra vluchtte en heerser van Sriwijaya werd). Enkele jaren na de voltooiing werd de tempel echter verlaten en deze is na verloop van tijd ingestort. In 1918 werden de eerste voorbereidingen voor de restauratie getroffen, maar het werk zelf begon pas in 1937 en werd in 1953 voltooid. Sommige van de andere tempels en gebouwen van het Prambanan complex zijn ook al compleet gerestaureerd, maar bij de aardbeving van mei 2006 werd het complex weer beschadigd. Op de centrale binnenplaats van het complex staan acht gebouwen. De drie grootste staan - in een lijn van noord naar zuid - aan de westkant van het plein. Dit zijn de schitterende 47 m hoge Candi Siva Mahadeva, die aan weerszijden geflankeerd wordt door de iets kleinere Candi Vishnu en Candi Brahma. Daartegenover, aan de oostkant van het plein, staan drie kleinere tempels die ooit onderdak boden aan de 'voertuigen' van elk van de goden: de stier van Shiva (nandi), de gans van Brahma (hainsa) en de mythische adelaar of zonnevogel van Vishnu (garuda). Van deze is alleen de stier bewaard gebleven. Bij de noordelijke en zuidelijke toegangspoorten van de binnenplaats staan twee identieke, 16 m hoge hoftempels. Volgens het aantal stenen dat buiten het plein opgestapeld ligt, moet hier nog veel meer heropgebouwd worden. De grote bus brengt ons een eind weg maar dan worden wij in kleine busjes overgeladen omdat de hellingen hier te stijl zijn voor onze bus. Obbo vertelt dat hier een soort maffia heerst die ervoor zorgt dat iedereen met één van hun busjes naar boven wordt gebracht. Via een wonderlijk stukje baan langs tabak- en suikerrietvelden rijden we 81 km verder naar de plek waar we gaan lunchen aan de voet van de Sukuhtempel. Obbo zorgt voor boterhammen met kaas, sardines en nog 2 andere soorten vis, tomaatjes en komkommer: een aangename afwisseling met wat gelach om de pindakaas van de Nederlanders en de mayonaise van de Belgen.

De Candi Sukuh tempel is gelegen op 910m hoogte, op de hellingen van Gunung Lawu die op de grens ligt van Centraal-Java en Oost-Java. De tempel ligt vlak bij het dorpje Karangpandan zo'n 16 kilometer ten oosten van de stad Solo (Surakarta).
Net zoals bij de Borubudur werd op onverklaarbare wijze het complex door de toenmalige bouwers verlaten en nam de natuur het over en overwoekerde het geheel.
Deze Javaanse mysterieuze tempel werd in 1815 weer ontdekt door een inwoner van Sukarta.
De tempel strek zich uit van het oosten naar het westen op de helling. De hoofdingang ligt aan de westelijke zijde. De bouw van de tempel wordt geschat uit de periode van de 15e eeuw en doet pre-historisch aan. De vorm van deze tempel lijkt op een afgeknotte piramide opgebouwd uit ruw uitgekapte stenen, wat het geheel een indruk geeft van de bouwstijl van de Maya's uit Midden-Amerika.  De tempel heeft drie concentrische terrassen die onderling verbonden zijn met een toegangspoort en trappen. De tempel is zeer wild erotisch, maar op een humoristische manier gepresenteerd zoals de stenen penis en de bedoelde vruchtbaarheidselementen van de vagina die normaal zichtbaar is weergegeven. Via een smalle trap met ongelijke en zeer hoge treden klimt Jean tot op het derde niveau: “Hemel”. Vroeger moest bij de ingang van elk plateau een offer gebracht worden. Na onze lunch uit de hand vertrekken wij vanop het dorpsplein van Karangpandan voor een 10 km lange wandeling door de heuvels naar Tawangmangu. Omdat de weg vrij steil is, gaat de bus langs een andere weg naar het hotel met onze bagage. Wij maken een mooie wandeling, onder leiding van een gids, van ongeveer drie uur,  door het berggebied (max. hoogteverschil was 200 meter). De smalle slecht onderhouden baantjes, enkel voor bromfietsen berijdbaar, hebben soms een hellingsgraad van 30%. Echte kuitenbijters en de regen maakt deze wegeltjes heel glibberig. Onderweg kwamen we door enkele kleine nederzettingen, en vooral langs heel wat velden waar diverse groenten geteeld worden zoals kool, wortels, boontjes en radijs. De kleuren van de diverse gewassen op de akkertjes langs de berghellingen vormen een fraai schilderij. Aan het einde van de wandeltocht komen we door een recreatiepark van wel 20 hectare rond een waterval van 81 meter hoog, de Grojogan Sewu, op de hellingen van de Lawu vulkaan. Van het begin van het park tot de uitgang bij het dorp Tawangmangu , moeten we 378 trappen en diverse steile hellingen overwinnen. Hier staan weer veel kraampjes, gelukkig allemaal gesloten want het is inmiddels al 17u15. De apen (Makaken) zijn hier vrij agressief, ze plunderen de vuilnisbakken en durven zelfs de toeristen aanvallen. Omdat niemand geen zakje in de hand heeft, worden we met rust gelaten en kunnen we zelfs foto’s van hen maken. Na 15 minuten stappen bereiken we ons eenvoudig hotel Komajava Komaratih dat  op 1100 m hoogte gelegen is.

Om 19 u gaan wij gezamenlijk eten want Obbo heeft een lekkere rijsttafel besteld. Nadat er nog een beetje napraat is, begint iedereen naar zijn kamer te verdwijnen voor een welverdiende nachtrust. Onze kamer stelt echt niet veel voor, maar hier is niets anders in de buurt.

Overnachting:   Hotel Komajaya Komaritah - Tawamangu (Java)