|
Dinsdag 16 juli 2013 Sipirok
Een 193km lange busrit door de Bukit Barisan, het
gebergte dat als een ruggengraat Sumatra in de lengte doorsnijdt. We ontbijten
voor derde keer met een spiegeleitje en daarna het sneetje kaas met confituur.
Het brood dat onze Belgische inwijkeling bakt, is wel nog altijd erg lekker en
ik ben zeker dat we het de volgende dagen nog vaak zullen missen. We hebben
vandaag al een paar zieken meer: de 29 jarige Ellen, Willem die gisteren nog
danste als de witte bloem, zit nu wat verwelkt naast zijn zieke Lennie. Om 8u
meren we af van de steiger aan ons hotel met de kleurige veerboot van het
schiereiland Tuk-Tuk op het eiland Samosir naar het vasteland. Onze Belgische gastheer en zijn ega wuiven
ons uit. Het was een mooie plek om te verblijven maar ik zou er mijn thuis toch
niet willen voor ruilen!
Aan de haven in Parapat staat de bus op ons te
wachten met dezelfde chauffeurs als op de rit vanuit Bukit Lawang. Het uitzicht onderweg varieert van adembenemende
vergezichten tot drukke markten, groene rijstvelden, schooltjes en machtige
stukken regenwoud. Net als in Afrika lijkt het wel of je door het raam van de
bus naar een dagenlange documentaire van National Geografics kijkt. Het
grootste deel van hun leven brengen deze mensen dan ook op straat door.
Allemaal kleine winkeltjes, vrouwen die de was te drogen leggen langs de baan,
kinderen die naar ons wuiven en mannen die met een ander klusje bezig zijn of
ons gewoon nakijken.
We onderbreken deze lange reisdag door na +/- 60
km een bezoek te brengen aan de Batak markthallen in Balige. De markt van Balige
is gebouwd in de traditionele Tapanuli-stijl.
Balige is zowat het laatste plaatsje aan de zuidkant van het Tobameer. Wat we
hier zien, doet ons een beetje denken aan de markten van Marokko: de kippen
worden ook ter plaatse geslacht en de vis wordt levend gevild, maar het is hier
nog een stuk netter dan in Marokko en de mensen laten zich in alle rust fotograferen. De
kleuren en de geuren zullen ons nog lang bijblijven.
Kort na dit uitstapje gaan we lunchen in het
nabijgelegen Tarutung, waar de reisbegeleider prima restaurantjes weet een
Chinees en een Batakrestaurant. Voor de afwisseling kiezen we voor de Chinees
waar we een lekkere kippensoep voorgeschoteld krijgen. Plotseling is er
commotie en een aantal hoge pieten van het leger komt in ons deel van het
restaurant aan een vooraf gedekte tafel zitten. Als we langs een andere weg
naar buiten geloodst worden, zien we de lager geplaatsten aan een tafeltje
zitten. Om van standen te spreken!
Daarna weer ons busje in voor heel wat gedraai door
de vele haarspeldbochten op de verschillende passen in het Sumatraanse bergland
met prachtige uitzichten! Een hard leven is het voor de werkers in de
rijsvelden die op hun 40ste versleten zijn, maar ons bezorgt het een
prachtig beeld. Onderweg nog een paar keer gestopt om een 15-tal minuutjes te
stappen waarna de bus ons telkens weer oppikt. De Trans Sumatra Highway is in
erbarmelijke staat: 100m asfalt dan een stuk weggespoelde weg waar onze
chauffeur uitwijkt naar de andere kant van de baan waarbij de afgrond soms maar
een paar cm verwijderd is. Er wordt op alle mogelijke plaatsen ingehaald en de
brommertjes vliegen hier als gekken over de baan. Ik denk al aan het
nieuwsbericht: in het Sumatraanse binnenland stortte een bus met toeristen in
de afgrond
..
|
Sipirok ligt nog net in Noord
Sumatra en wordt doorgaans gebruikt om de lange weg tussen het Tobameer en
Bukittingi te onderbreken voor een overnachting. Het is een rustig en koel
dorp met maar één echt hotel. We komen uiteindelijk rond
17u30 bij het hotel Tosiboh waar we één nacht overnachten. Hotel Tosiboh ligt
bovenop een heuvel, bij het hooggelegen Sipirok, in het hart van het
Mandailing Batak gebied. Vanuit het hotel hebben we een prachtig uitzicht op
de omgeving. Het Torsibohi Nauli Hotel bestaat uit leuke cottages gebouwd
volgens de lokale Batak-stijl. Ons huisje is in orde, met een grote badkamer
en weer een douche zonder warm water. Later blijkt dat er toch te zijn als je
veel geduld hebt. Het grote restaurant van dit hotel, waar we 's avonds gaan
eten bij gebrek aan alternatief is erg ongezellig - een eenzame zanger, op
grote afstand van onze tafel, probeerde er nog wat van te maken maar het was
sfeerloos. Het eten was niet best - weinig smaak, kleine porties, weinig keus,
maar gelachen hebben we wel. Rond 11u wordt het stil in onze kamer op het
gepiep van de muisjes na.
|
|
|
Overnachting: Torsibohi
- Sipirok (Sumatra)
|
