Gisteren na een zware en vermoeiende dag op het werk iets gaan drinken met Berta, de vrouw bij wie ik logeer. Een leuke, ontspannende avond gehad en eens goed kunnen uitblazen. Tot we terug naar huis wilden keren
Om van het werk naar huis te keren moeten we één keer overstappen in Montserrat en daar een bus naar Colinas nemen. In Montserrat stond echter een massa volk op straat en geen enkele bus die reed. Reden: er was een chauffeur vermoord en al de andere chauffeurs weigerden nog te rijden. In Guatemala is het zo dat de jeugdbendes, de maras, een soort belasting eisen van de chauffeurs die door hun gebied rijden (afpersing dus). Je kan maar best betalen, anders gebeurt er dus wat er met die ene chauffeur van gisteren gebeurd is. Men zegt hier dat het een van de heel erg weinige dingen is waar één van de overheden wel hard tegen wil optreden, vandaar overal speciale politie op heel veel punten onderweg die ook controleert als de chauffeurs niet te veel rekenen aan de passagiers. Maar het blijft dweilen met de kraan open.
Uiteindelijk met een taxi naar huis geweest, die er natuurlijk van profiteerde om eventjes de prijs te verdubbelen (nuja, naar Belgische normen was dat nog twee keer niets en uiteraard heb ik dat betaald). Eenmaal thuisgekomen hoorden we nog schoten buiten, waarschijnlijk had het wel daarmee te maken.
Het probleem is echter dat de chauffeurs na dergelijk voorval weleens een eindje staken. Zo hebben ze hier vorig jaar twee weken zonder vervoer gezeten.
Deze namiddag ga ik een film gaan kijken met Julien, Halfway to Heaven. Gaat over een commune hier in Guatemala die aan zelforganisatie deed, die hun eigen producten teelden en verkochten en alles verdeelden over de gemeenschap, hun eigen school en hospitaal bouwden, Toen ze zich voorbereiden om hun eerste verjaardag te vieren als vreedzame en democratische commune, in 95, arriveerde een legerpatrouille die de commune gewapend aanvallen: 11 doden waaronder 2 kinderen en een 30-tal gewonden. Door internationale druk (o.a. door bemiddeling van Rigoberta Menchu), hebben de militairen zich voor het eerst in de geschiedenis van het land moeten verantwoorden voor een rechtbank. Uiteindelijk is heel het proces gewoon op een farce uitgedraaid, of wat dacht je.
Zo, verder nog melden dat de vliegtuigramp in Nederland zelfs hier in Guatemala voorpaginanieuws is. En dat de Guatemalteekse president, Colom, serieus onder vuur ligt door zijn bezoek aan Cuba en het uitreiken van de orden del quetzal aan Fidel en de verontschuldigingen voor het ter beschikking stellen van Guatemalteeks grondgebied bij de voorbereiding van de Varkensbaai invasie aan de VS troepen zo een 45 jaar geleden. De rechtse oppositie en de media nemen hem zwaar op de korrel. En op het werk, waar zowat iedereen links is, vinden ze Colom een zware hypocriet die de linkse jongen gaat uithangen in Cuba maar in eigen land geen zak doet voor de bevolking.
