|
Hier komt ons verhaal wat we zondag op het festival allemaal gezien hebben..xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toen we aan het rusten waren in de schaduw zagen we in de verte een soort dans, waar we met volle nieuwsgierigheid toch eens naartoe gingen. Het was een javaanse vereniging die iets met paarden deed, maar veel weten we er niet van. Deze mensen hadden allemaal een kartonnen paard tussen hun benen en deden een soort dans op het gras. Ondertussen speelden er enkele mensen een speciaal ritme op verschillende xylofonen, ze waren allemaal speciaal javaans gekleed. Javanen zijn de Indonesiërs die in de slaventijd naar Suriname zijn gekomen.
Op een gegeven moment beginnen ze echt zot te dansen, ze beginnen te rollen op het natte gras waardoor het water omhoog spatte. Het was wel vreemd om te zien dat ze zich zo in het gras werpten. Ook begonnen er gras te eten en rode bieten, ik verzeker het je: het was echt zo vreemd allemaal. Die mensen deden echt alsof ze een paard waren, ze begonnen met hun hoofden te schudden, ze werpten zich in het gras en begonnen zich agressief te gedragen tegenover elkaar. Op een gegeven moment kwam er een soort geneesheer tussen de paarden die de paarden tot rust kon brengen met een soort drankje, later bleek het palmenolie te zijn dat 90% alcohol bevat dit zou de paarden tot rust brengen. Om de beurten ging de geneesheer die paarden af om te terug uit trance te brengen. Later bleek dat we de Javaanse paardendans aan het bijwonen waren. Dit is een dans waarbij de dansers door de muziek in een soort trance geraken. De geneesheer of leider verbreekt de trance en kan vervolgens andere diergeesten oproepen. De dansers doen dan als apen, slangen of tijgers. Tijdens dit tafereel wordt door de tijger een levende kip gegeten.
Wanneer deze mensen uit trance zijn zie je echt dat ze pijn hebben, ze hebben zeker 5min nodig om terug met beide voetjes recht te staan. Uiteindelijk was iedereen uit trance en plots door de verandering van muziek werden deze mensen apen. Ze kregen allemaal een kokosnoot en begonnen die met hun tanden af te rukken tot op de noot. Ze begonnen deze keer de mensen te amuseren. Ze kwamen poseren bij mensen met een fototoestel en haalden grapjes uit bij enkele toeristen. Ik heb een film gemaakt van 1 die voor mijn neus een kokosnoot aan het pellen was, uiteindelijk heb ik die kokosnoot gekregen.
Na een culturele zondag gingen we weer op een avontuurlijke drie-daagse.
Maandag kwam het busje ons halen aan ons huisje, wat een luxe. We waren weer goed geladen en vertrokken met volle moed, het zou weer een reisje worden van dingen die we voor de eerste keer zouden doen: voor de eerste keer een nacht in de hangmat, op sandalen de jungle in, mijn voet laten genezen door een boscreoolse geneesman,
Op voorhand hadden ze ons gezegd dat we eerst met de auto een stuk zouden rijden en dat we dan met de boot de jungle diep in zouden trekken en dat we dan na een reis van 8u zouden aankomen aan de slaapplaats. Toen we het bootje zagen waarmee we verder zouden reizen, moesten we toch een keer heel hard lachen. Ik zal zeggen dat het een lange kano was om jullie een beetje een beeld te geven van onze boot. Al onze bagage moest op dat bootje en 15 mensen. Wonder boven wonder zijn we er heel geraakt met een rood/bruin kleurtje erbij. Bij aankomst hebben we dan meteen onze nieuwe hangmat opgehangen met hulp van onze gids Ali. We hadden dezelfde gevraagd als die van Brownsberg. Onze slaapplaats was op een eilandje op de Coppenamerivier, op dit eilandje hebben Amerikanen die op expeditie waren hele mooie en grote hangmathutten gemaakt. We sliepen recht naast de ralleighvallen, het zijn grote stroomversnellingen. Het uitzicht vanuit mijn hangmat was trouwens fantastisch, je keek recht op de raleighvallen uit. Toen we ons bordje leeg hadden hebben we meteen onze bikini aangedaan en gaan zwemmen in de stroomversnellingen. Echt zwemmen konden we natuurlijk niet maar mijn vetjes kregen wel een zalige natuurlijke watermassage.
Fris gewassen zijn we in onze hangmat gekropen, met de hoop op een zalige nachtrust. Ik heb de hele nacht niet geslapen, het zooooooooo koud
BRrrrrrr.. Ik had helemaal geen lange broek bij of iets wat ik nog extra kon aantrekken, enkel mijn vest. Ooh manne, ik heb het KOUD gehad, dus er kwam niets van die goede nachtrust. Gelukkig lag de hangmat wel redelijk goed.
Half 7 stond onze gids al naast onze hangmat om ons op te roepen, allemaal kropen we geradbraakt uit die hangmat, niemand had een oog dichtgedaan. Ofwel lag de hangmat niet goed, ofwel moest je om de 5 min. naar het toilet van het stomend geluid van de rivier ofwel had je het ijskoud.. Toch moesten we fris zijn want vandaag zouden we de Voltzberg gaan beklimmen. Met volle rugzak, weel eten en drinken, zijn we dan op pad vertrokken. Eerst nog een stukje met de boot en vanaf dan begon het avontuur. Als eerst kwamen we alweer hele mooie watervallen tegen, bij terugweg zouden we hier gaan zwemmen. We zouden eerst een toch van 4 uur door de jungle trotseren om dan de Voltzberg te kunnen beklimmen. Het was echt een tocht door de jungle hoe je het in de films ziet.. Gids met een kapmes voorop om alle bladeren weg te hakken en de toeristjes erachter. We hebben ongelooflijk veel vogels gehoord, aapjes zien springen en het hol van een jaguar. Gelukkig zijn alle gevaarlijke dieren,nachtdieren en kon er ons gelukkig niet gebeuren en ik voelde me ook super veilig met onze gids. Het was zoooo mooi in de jungle, telkens zag je wel weer ene heel mooi plekje om te fotograferen. Spijtig dat je op foto niet echt de sfeer krijgt die je in het echt meemaakt, het is echt zo geweldig.
Rond de middag kwamen we dan aan op de voet van de Voltberg, als je daar stond dacht je echt van: Oh no, daar geraken we nooit op.. Het was echt een super steile, hoge berg als je ervoor stond. Eerst hebben we weer wat krachten opgedaan en met volle moed de berg opgeklommen. Uiteindelijk waren we er wel na 20min, maar het waren wel de zwaarste 20min uit je leven. 250m recht omhoog.. Toen we de top bereikte zag je tot in het oneindige de jungle, het was echt ongelooflijk mooi!!! Je kan niet beschrijven hoe ik me voelde toen: je komt als eerste aan op die berg en dan dat uitzicht ziet.. Echt GEWELDIG, een euforisch gevoel! Wanneer we bekomen waren en terug op krachten gekomen waren, zijn we weer naar beneden gegaan en weer terug door de jungle.
Ongeveer rond 4u zijn we weer aan de watervallen aangekomen en hebben we een duikje kunnen wagen in het water. Om half 5 kwam de boot ons weer halen met aan boort een heerlijk stukje watermeloen. Omdat we allemaal zo ontzettend moe waren en het was zo ontzettend warm smaakte die watermeloen zo ontzettend goed! Terug aangekomen hebben we nog wat gezwommen en lekker gegeten. s Avonds hebben we ons op een steen aan het water gezet en hebben we een lekker parbo biertje gedronken wat we dik verdiend hadden.
Ik had voor de laatste nacht wat meer handdoeken in mijn hangmat gesmokkeld om het wat warmer te krijgen die nacht, maar helaas de kou bleef me treiteren ook mijn blaas kon niet goed tegen het stromend geluid waardoor ik er weer een slapeloze nacht aan over gehouden heb. Ook de laatste dag moesten we weer vroeg uit ons bed om naar de moedervallen te gaan, Dit zijn heel grote stroomversnellingen/ kleine watervallen. Met de boot weer een stukje verder en dan te voet weer de jungle in, deze keer waren we enorm stijf en was het zo pijnlijk om weer te moeten stappen. Gelukkig dat ik een echte scouts ben en daar wel tegen kan :wink: .
De moedervallen was wel mooi om te zien, maar het zag er allemaal wat gewoontjes uit nadat we al zoveel spectaculaire dingen gezien hadden. Rond de middag zijn we dan weer naar ons kamp gegaan om in te pakken, eten en te vertrekken. Frederik de vriend van Natalie die nu voor 2 weken op bezoek is heeft blijkbaar last van nierstenen en had er plots heel veel last van. Een plaatselijke bewoner en ook gids die mee was heeft Fred eens onder handen genomen en hem verzorgt met een soort natuurlijk zelfgemaakt olietje. Nu kon ik natuurlijk mijn kans niet laten liggen en heb dan meteen mijn enkel laten zien, die na een half jaar nog steeds driedubbel zo dik is. Hij heeft het verzorgt en e beloofd dat het binnen de drie dagen weg zou zijn. Zondag weten we of het heeft geholpen, duimen maar!
Wanneer het bootje weer ingeladen was zijn we vertrokken met de boot. Normaal zou deze toch minder lang duren omdat we stroomafwaarts waarden. Maar het geluk zat ons niet mee en we hadden onderweg pech aan de motor, gelukkig konden we hem nog maken en veilig terug naar de auto varen met wat vertraging. Ook onderweg met de auto hadden we niet veel geluk want het was zo hevig aan het regenen dat we niet konden doorrijden, ook was het ook nog eens file. Rond een uur of 8 zijn we dan thuis aangekomen en hebben we nog lekker gekookt en achteraf vlug in ons bedje gekropen.
Vandaag hadden we onze eerste stage in een echte kleuterklas, na wat gepuch hebben we dit uiteindelijk toch gekregen. Vandaag zijn we nog gaan observeren, morgen weer en de volgende keren kunnen we eindelijk beginnen aan onze opdrachten die we meekregen van de hogeschool. Het wordt een drukke week want volgend weekend vertrekken we naar het KBF, het einddoel van al onze voorleeslessen in Moengo en Albina.
Jullie wens ik allemaal een heerlijke nachtrust en wij gaan nog een stapje in Havana wagen.
XXX
Het ongelooflijk mooi uitzicht op de jungle met mijn bezweet hoofd
De watervallen met de gids die mijn enkel heeft 'genezen'.
Dé Voltzberg!!
|
