Wauw, nu hebben we gewerkt hoor!! 3 zware dagen achter de rug. Maandag om 5u uit bed om tegen 6u te vertrekken met het busje richting Moengo. Ik had je misschien al verteld dat de weg er ongelooflijk slecht bijligt daarom had ik me er op voorbereid en een touristil ingenomen. Toen we eindelijk vertrokken waren viel ik al meteen als een blok in slaap, door de vermoeidheid en door het pilletje. Ik heb gelukkig niets van de slechte weg gemerkt en heb nog 2 uurtjes goed kunnen slapen. Toen we aankwamen hadden we een gesprek met Mevrouw Sangi, we hadden gehoopt dat zij ons meer duidelijkheid zou geven wat juist onze opdracht was voor deze 3 dagen. Toen we haar belde wist ze heel weinig van een afspraak, ook was ze nog aan het werken en zou pas om 1u gedaan hebben in Albina. Ze had beloofd om langs te komen na haar werk, maar de weg van Albina en Moengo is ook een uur rijden, het zou dus pas in de namiddag zijn dat ze kon langskomen. Toen we dat wisten waren we allemaal wel een beetje ontgoochelt omdat we dus voor niks zo vroeg zijn opgestaan en omdat we dus nog geen scholen konden gaan bezoeken die dag. Uiteindelijk mochten we dan ons huisje binnen dat de stichting voor ons geregeld had, omdat we natuurlijk veel vroeg aangekomen waren, moesten ze het huisje nog kuisen. Ook op voorhand wisten we totaal niet waar we terecht zouden komen dus we hadden wat noodles meegenomen en ons voorbereid op het ergste. De stichting had voor een ons een heel vakantiehuisje geregeld, toen we aankwamen viel onze monden open van verbazing. Dit huisje was zelfs groter dan ons huis in de Anniestraat!! Er waren 3 slaapkamer waar telkens 2 grote bedden instonden en waar een eigen badkamer aan verbonden was. We hadden een hele living met een grote eettafel en een aparte keuken met een super grote ijskast en een kei groot elektrisch vuur en nog eens een grote eettafel, ook hadden we overal airco. Het huisje was groter en chiquer dan ons eigen huisje, maar ik zou zeker niet willen wisselen. We hadden nu dus ruim de tijd om met allerlei dingen bezig te zijn, maar we waren allemaal heel moe van de vermoeiende rit (ja ik ook nog ook al heb ik heel te tijd geslapen). Toen we op verkenning gingen op het domein kwamen we een zwembad tegen, hadden we nu toch geluk dat we onze bikini bij hadden!! In de namiddag zouden we zeker gaan zwemmen. Wanneer we van de winkel kwamen en ons buikje rond gegeten hadden kregen we bezoek van mevrouw Sangi, gelukkig eindelijk zou alles duidelijk worden. Weer hadden we niet veel geluk want zelfs zij wist niet wat we juist kwamen doen. Hmm voor mij was het echt niet duidelijk, we gaan dus naar scholen en promoten het voorlezen, hier we dit gingen aanpakken wisten we van haar of pluim. Dan maar afwachten tot de volgende dag.. Na het bezoek hebben we heel de namiddag aan het zwembad gelegen, ja we hebben enorm hard gewerkt die dag!!

’s Avonds zijn we heel vroeg in bed gekropen want we moesten weer om 6u opstaan, de scholen beginnen hier om 8u en we moesten nog een uur naar Albina rijden. Weeral een vermoeiende rit want deze weg ligt er zeker niet beter bij, maar we hadden een goed vooruitzicht want eindelijk konden we scholen gaan bezoeken. We werden in 2 gesplitst en we gingen zo alle klassen af, van de kleuterklas naar de zesde klas. Hier beginnen de kleuters pas vanaf hun 4 jaar naar school te gaan, dus hier is maar 1 kleuterklas en vanaf het eerste leerjaar begint men met de eerste klas. Ik begon met Marileen in de kleuterklas, eerst hebben we gekeken naar de les. De kleuters krijgen moeten hier op bankjes gaan zitten zoals in het eerste leerjaar en moeten naar het bord kijken. Kleuters mogen niet spelen, niet praten en krijgen les van de juf. Veel speelgoed lag er ook niet in de klas, een paar poppetjes en wat boekjes en puzzels maar dat was het ook. De juf geeft les in het Nederlands maar af en toe vertaald ze heel veel, de kinderen in het district Marowijne kunnen heel weinig Nederlands. Ze krijgen les in het Nederlandsen leren zo de taal maar voor deze kleuters is het een nieuwe taal voor hen.

Toen de juf haar les gedaan was, mochten we een verhaal voorlezen voor de kleuters. Om de beurten lazen we een stukje voor, toen Marileen aan het lezen was kon je goed merken dat de kleuters het wel erg fijn vonden dat er werd voorgelezen, dit was voor hen echt iets nieuws. Maar ik denk niet dat ze er iets va begrepen hebben, wij hebben dan ook een heel ander accent dan hier. Van de kleuterklas naar de tweede klas, ik had eerst een gesprek met de leerkracht. Ze was heel vriendelijk tegen ons, we mochten in de klas komen kijken, we mochten foto’s trekken en ze legde me uit dat de kinderen in deze klas toch al redelijk wat Nederlands konden maar dat het lezen nog niet zo heel vlot ging. We hebben da zelf weer wat voorgelezen voor de kinderen van de tweede klas, ze genoten ervan en ze begrepen het verhaal ook wel. De school hier kan je echt niet vergelijken met een school van in België. Kleuters en kinderen komen zelf te voet naar school, toen we onderweg naar Albina reden zagen we veel kinderen aan de kant van de weg staan, ze wachten op de schoolbus. De school heeft geen schoolpoort, de kinderen komen meteen op de ‘speelplaats terecht. Dit is het binnenplein van de schoolgebouwen die in een soort vierkant staan. Het zijn hele dikke muren met hele kleine raampjes om de zon buiten te houden. Ze hebben van 8 tot 1 les omdat het anders te warm is. ’s Morgen om 8u beginnen ze telkens met de vlaggenceremonie. In het midden van de speelplaats staat een grote vlaggenstok, hier halen ze elke morgen de Surinaamse vlag op terwijl alle kinderen het Surinaams volkslied zingen. We maakten eerst kennis met de leerkracht van de klas, de leerkrachten waren telkens heel vriendelijk tegen ons. Toen we in de klassen gingen kijken en zagen hoe ze lesgaven kon je bijna niet geloven dat het diezelfde vriendelijke juf was die we daarnet gesproken hadden. Ze spreken altijd in de gebiedende wijs tegen de kinderen en ze roepen heel luid in de klas. De kinderen moeten ook alles van de juf nazeggen, zo krijgen ze het grote deel les. Tijdens het eerste scholenbezoek hadden we toch heel erg een cultuurschok. Tijdens de pauze gingen we naar een andere school. Toen we daar aankwamen was de pauze nog steeds bezig. Het is heel grappig maar enkele kinderen verkochten drank, ijs en zelfs bami op de speelplaats. Daar konden we nu toch echt niet aan weerstaan en kochten iets van de kindjes. Ik had gemberbier genomen, een soort drankje met gember en héél veel suiker.. Géén aanrader!! Hier was de school wel wat meer verzorgder, je zag ook in de klassen de poster van het kinderboekenfestival hangen en de kleuterklasjes zagen er verzorgder uit. Wel krijgen ze op dezelfde manier les. Kinderen zitten muisstil op een bankje en kijken naar het bord, dat kunnen de kleuters in België zich niet voorstellen. Ondertussen was het middag, de bus kwam ons weer halen om weer naar Moengo te rijden. Pech hadden we wel want onderweg kregen we platte band. Toen de man zijn reserveband tevoorschijn haalde merkte we dat deze ook gescheurd was, daar stonden we dan met 2 kapotte banden. Het duurde niet lang of er stopte een auto van het zelfde merk als die van ons. Meteen verkocht hij zijn reserveband aan ons en nam de onze mee. Zo konden weer veilig en wel met 4 goede banden vertrekken. Door de pech onderweg kwamen we redelijk laat aan en toen we gegeten hadden was het ondertussen al 3u. Ik ben meteen na het eten in slaap gevallen en heb heel de namiddag geslapen, het vroeg opstaan, de warmte en het scholenbezoek had me helemaal afgemat. Toen ik weer wakker werd was onze begeleidster al aan het koken, ze ging voor ons echte Surinaamse Nasi maken. De Surinamers hebben hier hele rare eetgewoontes, ze eten ’s morgens en ’s middags warm en ’s avonds meestal een boterham. Uiteindelijk is niet raar want ontbijt is de belangrijkste maaltijd en dat moet je energie geven voor heel de dag. ’s Avonds heb je niet veel nodig dus eten ze hier heel laat en weinig. ( we kunnen er nog iets van leren) Toen we weer aan tafel zaten was het ondertussen 10u geworden. Het zag er heerlijk uit, een hele grote pot nasi met gebakken bananen. Na een geweldige maaltijd zijn we in ons beddeke gekropen. De volgende dag hebben we 3 scholen gezocht in Moengo, nu konden we weer wat langer slapen want de scholen waren valkbij. Het was weer hetzelfde wat we moesten doen en nadien vertrokken we naar huis. Na weer een ongelooflijk zware en hobbelige rit waarbij we bij elke bult 30cm de lucht invlogen kwamen we vermoeiend aan in de Anniestraat.

Blij en voldaan hebben we weer vroeg ons bedje opgezocht.

Slaapwel! X

27-01-2011 om 14:14 geschreven door Jasmine Van Gool  

27-01-2011 om 02:48 geschreven door Jasmine Van Gool